Οι ζυμώσεις που συντελούνται θα ενισχύσουν την ικανότητα της Τουρκίας να ενεργεί σε περιφερειακό επίπεδο, με βάση τα συμφέροντά της ενώ σε επόμενο στάδιο θα εξελιχθεί σε διεθνή δύναμη.
Η Τουρκία βρίσκεται σε μια φάση μετεξέλιξης….όπου στο τέλος θα την καταστήσουν οι κυοφορούμενες αλλαγές σε μια παγκόσμια δύναμη αναφέρει η Mauldin Economics αμερικανική εταιρία πολιτικών και οικονομικών αναλύσεων.
Για να δούμε πως θα εξελιχθεί η Τουρκία σε μια μεγάλη δύναμη θα πρέπει να ανατρέξουμε στο παρελθόν και να δούμε πως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία αναδείχθηκαν ως παγκόσμιες δυνάμεις
Ο μεξικανο - αμερικανικός πόλεμος κατέδειξε τις ΗΠΑ σε ηγετική περιφερειακή δύναμη στη Βόρεια Αμερική.
Ο πόλεμος ώθησε επίσης τα πρώτα στάδια της εκβιομηχάνισης των ΗΠΑ.
Ο σιδηρόδρομος, ο τηλέγραφο, και διάφορες μορφές εργοστασίων υδρογονανθράκων άρχισαν να αλλάζουν τη φύση του εμπορίου.
Η Βόρεια Αμερική εξέλιξε οικονομικά και κοινωνικά συστήματα.
Η Νότια πλευρά θέλησε να διατηρήσει την οικονομία των φυτειών που βασίζεται και το κοινωνικό σύστημα της.
Αυτή η διάσπαση και αυτή η διαφορετική στρατηγική οδήγησε στον Εμφύλιο Πόλεμο.
Από το 1865 και μετά, οι ΗΠΑ αύξαναν την οικονομική τους επιρροή ώστε να εξελιχθούν σε παγκόσμια δύναμη.
Αν και τραγικός, ο εμφύλιος πόλεμος δεν άλλαξε την πορεία των ΗΠΑ.
Αντ 'αυτού, δημιούργησε μια νέα δομή εξουσίας όπου αρχικά εξέλισσε τις ΗΠΑ σε μια περιφερειακή δύναμη.
Ας δούμε και το παράδειγμα της Ιαπωνίας.
Η Ιαπωνία είχε γίνει μεγάλη δύναμη όπως οι βιομηχανικές χώρες στα τέλη του 19ου αιώνα.
Μετά την νίκη της Ιαπωνίας επί της Ρωσίας, η οικονομία της αναπτύχθηκε γρήγορα, ενώ η κοινωνική δομή έμεινε αρκετά στάσιμη.
Αυτό οδήγησε σε εντάσεις μεταξύ των επιχειρήσεων έναντι της συντηρητικής κοινωνίας και του στρατού.
Η Ιαπωνία παρουσίασε αρκετή αστάθεια σε αυτό το νέο ρόλο ως περιφερειακή και οικονομική δύναμη.
Η περίπτωση της Τουρκίας
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, η Τουρκία έχει βιώσει τρεις μεγάλες πιέσεις.
Πρώτον, είχε μια περίοδο ταχείας οικονομικής ανάπτυξης. Αυτό προκάλεσε ένταση μεταξύ των υφιστάμενων ελίτ και των νέων κέντρων οικονομικής εξουσίας.
Προώθησε επίσης την πολιτική αντιπαλότητα.
Από τη μια πλευρά, η νέα οικονομική τάξη επικεντρώθηκε στις εξαγωγές και την πρόσβαση στις αγορές της ΕΕ.
Από την άλλη, ένα παλαιότερο και λιγότερο δυναμικό σύστημα προσπάθησε να διατηρήσει τα κεκτημένα.
Δεύτερον, υπήρχε και υπάρχει στην Τουρκία το ζήτημα του ρόλου του Ισλάμ στην πολιτική.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ίδρυσε την Τουρκία ως πιστά κοσμική κοινωνία.
Όμως, το 2002, η δυναμική της περιοχής αλλάζει, το θρησκευτικό στοιχείο αποκτάει μεγαλύτερη δύναμη στην Μέση Ανατολή.
Το κόμμα του προέδρου του Ερντογάν, το AKP, ενήργησε ως αντιπρόσωπος για τη μουσουλμανική κοινότητα.
Ο στρατός, ο οποίος ήταν συνταγματικώς υπεύθυνος για τη διατήρηση του κοσμικού χαρακτήρα (η Τουρκία είναι η μόνη χώρα όπου ο στρατός είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος για να διασφαλίζει τον κοσμικό χαρακτήρα), βρέθηκε αντιμέτωπος με το ΑΚΡ.
Τρίτον, η Τουρκία βρέθηκε αντιμέτωπη με την οικονομική της ισχύ και την πολυπλοκότητα του περιφερειακού πολιτικού συστληματος της.
Αυτό έφερε την Τουρκία μπλεγμένη σε περιφερειακές συγκρούσεις.
Το ΑΚΡ προσπάθησε να περιορίσει τη συμμετοχή του, αλλά δημιούργησε εντάσεις με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες.
Η Τουρκία ενεπλάκη σε γεγονότα στη Συρία, το Ιράκ, τα Βαλκάνια, τον Καύκασο και τη Μαύρη Θάλασσα.
Υπήρχαν και υπάρχουν εντάσεις μεταξύ του ΑΚΡ και του στρατού. Ωστόσο, ο στρατός ήταν πάντα μέρος της τουρκικής πολιτικής και έχει δεσμευτεί για την εκκοσμίκευση.
Με τα χρόνια στην Τουρκία ενισχύθηκε η ένταση μεταξύ των παλαιών φιλοευρωπαϊκών ελίτ και των ευρωσκεπτικιστών.
Η Τουρκία έπρεπε επίσης να αρχίσει να διαχειρίζεται τον ρόλο της ως περιφερειακή δύναμη.
Το πρώτο βήμα θα ήταν να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με τις ΗΠΑ.
Ο στρατός παραδοσιακά ήταν φιλοαμερικανός, ενώ ο Ερντογάν δεν ήταν πρόθυμος να συμμετάσχει σε περιφερειακές ατζέντες…με τις ΗΠΑ.
Αυτές οι εξωτερικές πιέσεις σε συνδυασμό με την εσωτερική κοινωνική αλλαγή δημιούργησε μια ασταθή κατάσταση.
Η Τουρκία ήταν ένα ασταθές μείγμα πολιτικών συστατικών που έμελλε να εκραγεί.
Δεν ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος, τουλάχιστον όχι ακόμα και ο στρατός δεν είναι σε θέση να επιβάλει δικτατορία.
Πολλοί ρωτούν αν η απόπειρα πραξικοπήματος ήταν αληθινή ή σκηνοθετημένη από τον Erdoğan.
Είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, το γεγονός είναι ότι η δικτατορία έχει προκύψει και επέβαλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το πραξικόπημα απέτυχε αλλά δικτατορία υπάρχει στην Τουρκία.
Η τουρκική κοινωνία μεταμορφώνεται.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης διαρκεί νόμιμα για τρεις μήνες, αλλά μπορεί να παραταθεί.
Οι νέοι νόμοι μπορεί να διατηρηθούν για να δικαιολογήσουν τη συνέχιση της δικτατορίας.
Σε αυτή την αλλαγή….ο στρατός βρίσκεται στο επίκεντρο καθώς αλλάζει ο ρόλος τους.
Η κατάσταση που δημιουργήθηκε από τον Ατατούρκ δεν μπορεί πλέον να συνεχίζει να υπάρχει.
Η φιλοευρωπαϊκή εκκοσμίκευση της δεκαετίας του 1920 έχει αποδυναμωθεί.
Η οικονομική άνθηση στην Τουρκία εισήγαγε νέους παίκτες στην ελίτ που ήταν ένας κλειστός κύκλος.
Ο στρατός δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει ως επιτηρητής της τουρκικής πολιτικής.
Ο Erdogan προσπαθεί τώρα να θάψει το παρελθόν.
Αλλά αυτό δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως αποτυχία της Τουρκίας ως κοινωνία, ούτε ότι καθιστά την Τουρκία ανίκανη να είναι μια περιφερειακή δύναμη.
Οι ζυμώσεις που συντελούνται θα ενισχύσουν την ικανότητα της Τουρκίας να ενεργεί σε περιφερειακό επίπεδο, με βάση τα συμφέροντά της ενώ σε επόμενο στάδιο θα εξελιχθεί σε διεθνή δύναμη.
Πρώτη ενημέρωση: Κυριακή 31/07/2016, 17:30
www.bankingnews.gr
Για να δούμε πως θα εξελιχθεί η Τουρκία σε μια μεγάλη δύναμη θα πρέπει να ανατρέξουμε στο παρελθόν και να δούμε πως οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία αναδείχθηκαν ως παγκόσμιες δυνάμεις
Ο μεξικανο - αμερικανικός πόλεμος κατέδειξε τις ΗΠΑ σε ηγετική περιφερειακή δύναμη στη Βόρεια Αμερική.
Ο πόλεμος ώθησε επίσης τα πρώτα στάδια της εκβιομηχάνισης των ΗΠΑ.
Ο σιδηρόδρομος, ο τηλέγραφο, και διάφορες μορφές εργοστασίων υδρογονανθράκων άρχισαν να αλλάζουν τη φύση του εμπορίου.
Η Βόρεια Αμερική εξέλιξε οικονομικά και κοινωνικά συστήματα.
Η Νότια πλευρά θέλησε να διατηρήσει την οικονομία των φυτειών που βασίζεται και το κοινωνικό σύστημα της.
Αυτή η διάσπαση και αυτή η διαφορετική στρατηγική οδήγησε στον Εμφύλιο Πόλεμο.
Από το 1865 και μετά, οι ΗΠΑ αύξαναν την οικονομική τους επιρροή ώστε να εξελιχθούν σε παγκόσμια δύναμη.
Αν και τραγικός, ο εμφύλιος πόλεμος δεν άλλαξε την πορεία των ΗΠΑ.
Αντ 'αυτού, δημιούργησε μια νέα δομή εξουσίας όπου αρχικά εξέλισσε τις ΗΠΑ σε μια περιφερειακή δύναμη.
Ας δούμε και το παράδειγμα της Ιαπωνίας.
Η Ιαπωνία είχε γίνει μεγάλη δύναμη όπως οι βιομηχανικές χώρες στα τέλη του 19ου αιώνα.
Μετά την νίκη της Ιαπωνίας επί της Ρωσίας, η οικονομία της αναπτύχθηκε γρήγορα, ενώ η κοινωνική δομή έμεινε αρκετά στάσιμη.
Αυτό οδήγησε σε εντάσεις μεταξύ των επιχειρήσεων έναντι της συντηρητικής κοινωνίας και του στρατού.
Η Ιαπωνία παρουσίασε αρκετή αστάθεια σε αυτό το νέο ρόλο ως περιφερειακή και οικονομική δύναμη.
Η περίπτωση της Τουρκίας
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, η Τουρκία έχει βιώσει τρεις μεγάλες πιέσεις.
Πρώτον, είχε μια περίοδο ταχείας οικονομικής ανάπτυξης. Αυτό προκάλεσε ένταση μεταξύ των υφιστάμενων ελίτ και των νέων κέντρων οικονομικής εξουσίας.
Προώθησε επίσης την πολιτική αντιπαλότητα.
Από τη μια πλευρά, η νέα οικονομική τάξη επικεντρώθηκε στις εξαγωγές και την πρόσβαση στις αγορές της ΕΕ.
Από την άλλη, ένα παλαιότερο και λιγότερο δυναμικό σύστημα προσπάθησε να διατηρήσει τα κεκτημένα.
Δεύτερον, υπήρχε και υπάρχει στην Τουρκία το ζήτημα του ρόλου του Ισλάμ στην πολιτική.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ίδρυσε την Τουρκία ως πιστά κοσμική κοινωνία.
Όμως, το 2002, η δυναμική της περιοχής αλλάζει, το θρησκευτικό στοιχείο αποκτάει μεγαλύτερη δύναμη στην Μέση Ανατολή.
Το κόμμα του προέδρου του Ερντογάν, το AKP, ενήργησε ως αντιπρόσωπος για τη μουσουλμανική κοινότητα.
Ο στρατός, ο οποίος ήταν συνταγματικώς υπεύθυνος για τη διατήρηση του κοσμικού χαρακτήρα (η Τουρκία είναι η μόνη χώρα όπου ο στρατός είναι συνταγματικά κατοχυρωμένος για να διασφαλίζει τον κοσμικό χαρακτήρα), βρέθηκε αντιμέτωπος με το ΑΚΡ.
Τρίτον, η Τουρκία βρέθηκε αντιμέτωπη με την οικονομική της ισχύ και την πολυπλοκότητα του περιφερειακού πολιτικού συστληματος της.
Αυτό έφερε την Τουρκία μπλεγμένη σε περιφερειακές συγκρούσεις.
Το ΑΚΡ προσπάθησε να περιορίσει τη συμμετοχή του, αλλά δημιούργησε εντάσεις με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες.
Η Τουρκία ενεπλάκη σε γεγονότα στη Συρία, το Ιράκ, τα Βαλκάνια, τον Καύκασο και τη Μαύρη Θάλασσα.
Υπήρχαν και υπάρχουν εντάσεις μεταξύ του ΑΚΡ και του στρατού. Ωστόσο, ο στρατός ήταν πάντα μέρος της τουρκικής πολιτικής και έχει δεσμευτεί για την εκκοσμίκευση.
Με τα χρόνια στην Τουρκία ενισχύθηκε η ένταση μεταξύ των παλαιών φιλοευρωπαϊκών ελίτ και των ευρωσκεπτικιστών.
Η Τουρκία έπρεπε επίσης να αρχίσει να διαχειρίζεται τον ρόλο της ως περιφερειακή δύναμη.
Το πρώτο βήμα θα ήταν να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με τις ΗΠΑ.
Ο στρατός παραδοσιακά ήταν φιλοαμερικανός, ενώ ο Ερντογάν δεν ήταν πρόθυμος να συμμετάσχει σε περιφερειακές ατζέντες…με τις ΗΠΑ.
Αυτές οι εξωτερικές πιέσεις σε συνδυασμό με την εσωτερική κοινωνική αλλαγή δημιούργησε μια ασταθή κατάσταση.
Η Τουρκία ήταν ένα ασταθές μείγμα πολιτικών συστατικών που έμελλε να εκραγεί.
Δεν ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος, τουλάχιστον όχι ακόμα και ο στρατός δεν είναι σε θέση να επιβάλει δικτατορία.
Πολλοί ρωτούν αν η απόπειρα πραξικοπήματος ήταν αληθινή ή σκηνοθετημένη από τον Erdoğan.
Είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, το γεγονός είναι ότι η δικτατορία έχει προκύψει και επέβαλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το πραξικόπημα απέτυχε αλλά δικτατορία υπάρχει στην Τουρκία.
Η τουρκική κοινωνία μεταμορφώνεται.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης διαρκεί νόμιμα για τρεις μήνες, αλλά μπορεί να παραταθεί.
Οι νέοι νόμοι μπορεί να διατηρηθούν για να δικαιολογήσουν τη συνέχιση της δικτατορίας.
Σε αυτή την αλλαγή….ο στρατός βρίσκεται στο επίκεντρο καθώς αλλάζει ο ρόλος τους.
Η κατάσταση που δημιουργήθηκε από τον Ατατούρκ δεν μπορεί πλέον να συνεχίζει να υπάρχει.
Η φιλοευρωπαϊκή εκκοσμίκευση της δεκαετίας του 1920 έχει αποδυναμωθεί.
Η οικονομική άνθηση στην Τουρκία εισήγαγε νέους παίκτες στην ελίτ που ήταν ένας κλειστός κύκλος.
Ο στρατός δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει ως επιτηρητής της τουρκικής πολιτικής.
Ο Erdogan προσπαθεί τώρα να θάψει το παρελθόν.
Αλλά αυτό δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως αποτυχία της Τουρκίας ως κοινωνία, ούτε ότι καθιστά την Τουρκία ανίκανη να είναι μια περιφερειακή δύναμη.
Οι ζυμώσεις που συντελούνται θα ενισχύσουν την ικανότητα της Τουρκίας να ενεργεί σε περιφερειακό επίπεδο, με βάση τα συμφέροντά της ενώ σε επόμενο στάδιο θα εξελιχθεί σε διεθνή δύναμη.
Πρώτη ενημέρωση: Κυριακή 31/07/2016, 17:30
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών