Η έκθεση της Oxfam, είχε τίτλο «Μια οικονομία για το 99%» και τόνιζε τα εξής ότι μεταξύ των ετών 1988 και 2011, τα εισοδήματα του φτωχότερου 10% αυξήθηκαν μόλις 3 δολάρια το χρόνο, ενώ τα εισοδήματα του πλουσιότερου 1% αυξήθηκε 182 φορές.
Η ανισότητα δεν δημιουργεί φτώχεια αναφέρει σε ανάλυση του το The Mises Institute τονίζοντας ότι όλα αυτά αποτελούν αριστερή προπαγάνδα.
Το Mises Institute επικρίνει την Oxfam, που την χαρακτηρίζει αριστερών πεποιθήσεων ΜΚΟ και σχολιάζει πρόσφατη έκθεση της για την φτώχεια.
Ο κεντρικός ισχυρισμός της Oxfam είναι ότι η ύπαρξη των πολύ πλούσιων ανθρώπων δημιουργεί φτώχεια και προφανώς επικρίνεται ο νεοφιλελευθερισμός ως η αιτία της φτώχειας.
Η "λύση" για το υποτιθέμενο πρόβλημα, είναι μια λίστα με φόρους που θα πρέπει είτε να εφαρμοστούν ή να αυξηθούν σημαντικά, συμπεριλαμβανομένων των υψηλότερων φόρων εισοδήματος, ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ενός «παγκόσμιου φόρου περιουσίας» και ένα «ανώνυμο φόρο περιουσίας»
Οι φόροι αυτοί, μας λένε, θα βάλουν ένα τέλος στην ανισότητα της φτώχειας.
Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα για την Oxfam.
Η έκθεση δεν αποδεικνύει πως ο πλούτος προκαλεί ανισότητα και δημιουργεί φτώχεια.
Ισχυρίζονται ότι οι πλούσιοι άνθρωποι γίνονται πλουσιότεροι πιο γρήγορα από ότι οι φτωχοί άνθρωποι αλλά σε αυτό δεν ευθύνεται ο πλούτος αλλά οι ευκαιρίες...
Η έκθεση της Oxfam, είχε τίτλο «Μια οικονομία για το 99%» και τόνιζε τα εξής ότι μεταξύ των ετών 1988 και 2011, τα εισοδήματα του φτωχότερου 10% αυξήθηκαν μόλις 3 δολάρια το χρόνο, ενώ τα εισοδήματα του πλουσιότερου 1% αυξήθηκε 182 φορές.
Το 2015, το 1% των πλουσίων κατείχε μεγαλύτερο πλούτο από το σύνολο του υπόλοιπου 99%.
Όμως ο υπολογισμός του πλούτου έχει μια αδύναμη σχέση με την πραγματικότητα:
Το αποτέλεσμα είναι ότι εάν χρησιμοποιηθεί η μεθοδολογία της Oxfam, ένα μικρό παιδί με 50 σεντς την ημέρα, έχει περισσότερο πλούτο από το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Δεν χρειάζεται να βρει 8 σούπερ-πλούσιους δισεκατομμυριούχους να καταλήξουμε σε μια συγκλονιστική στατιστική.
Κατά την Oxfam εάν βάζετε 30 δολάρια στον τραπεζικό λογαριασμό σας, σημαίνει ότι έχετε προκαλέσει ακραία φτώχεια για το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού;
Είναι προκατειλημμένη ψευδο-οικονομική ανάλυση της Oxfam.
Αλλά, ακόμη και ο κεντρικός ισχυρισμός της Oxfam ότι οι πλούσιοι γίνονται πλούσιοι γρηγορότερα από τους φτωχούς αυτό από μόνο του μας λέει κάτι;
Κάποτε μας έλεγαν πως «οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι ενώ οι φτωχοί φτωχότεροι» ενώ τώρα μας λένε ότι οι πλούσιοι γίνονται πολύ πιο γρήγορα πλουσιότεροι από τους φτωχούς.
Η Oxfam δεν μπορεί να ισχυριστεί τίποτε γιατί οι φτωχοί δεν γίνονται φτωχότεροι.
Στην πραγματικότητα, το παγκόσμιο ποσοστό των φτωχών έχει μεγαλύτερη πρόσβαση σε βασικές ανάγκες και πλούτο από ποτέ στην ιστορία.
Η παγκόσμια φτώχεια είναι σε ύφεση
Αλλά, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία, η παγκόσμια φτώχεια έχει μειωθεί εδώ και δεκαετίες:
Με βάση τα επίσημα στοιχεία η «ακραία φτώχεια», όπως ορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα δεν υφίσταται πλέον, στον πλούσιο "παγκόσμιο Βορρά," ενώ έχει μειωθεί η φτώχεια σε περιοχές όπως Νότια Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική.
Σύμφωνα με στοιχεία από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, χώρες όπως η Νότια Ασία (περιλαμβάνονται κράτη όπως η Ινδία και το Μπαγκλαντές) και η υποσαχάρια Αφρική ο υποσιτισμός έχει εντυπωσιακά μειωθεί.
Ακόμη και στο θέμα της πρόσβασης σε καθαρό νερό η κατάσταση έχει βελτιωθεί.
Αλλά, όπως κάθε γονέας γνωρίζει, η παιδική θνησιμότητα είναι ένα από τα σημαντικά μέσα αξιολόγησης της ευημερίας.
Ευτυχώς, αυτός είναι ένας από τους τομείς όπου έχει σημειωθεί η μεγαλύτερη πρόοδος όπως και στην εκπαίδευση, τα αναλφάβητα παιδιά είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με το παρελθόν.
Από το 1990, υπήρξε μια μεγάλη αύξηση των πολύ πλουσίων απόρροια των στενών σχέσεων της βιομηχανίας με τις κυβερνήσεις, τις κατασκευές και τα ορυχεία.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στον αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας στον πλούσιο κόσμο.
Η έκθεση παραλείπει ότι αυτό ήταν ιδιαίτερα αληθές στην πλούσια Δύση στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Ο γάμος μεταξύ των μεγάλων τραπεζών και των κεντρικών τραπεζών υπήρξε μια πηγή ισχυροποίησης του καπιταλισμού.
Αν κάθε άτομο στον κόσμο είχε πρόσβαση σε καθαρό, ασφαλές περιβάλλον, καθαρό φαγητό και νερό, βασική ιατρική περίθαλψη και εκπαίδευση, δεν θα θεωρούσαμε αυτό μια μεγάλη νίκη για την ανθρωπότητα;
Αυτό ήταν μια ουτοπία τον 19ου αιώνα στη Δύση.
Από τότε, η Δύση, έχει αλλάξει και μαζί και ο πλανήτης.
www.bankingnews.gr
Το Mises Institute επικρίνει την Oxfam, που την χαρακτηρίζει αριστερών πεποιθήσεων ΜΚΟ και σχολιάζει πρόσφατη έκθεση της για την φτώχεια.
Ο κεντρικός ισχυρισμός της Oxfam είναι ότι η ύπαρξη των πολύ πλούσιων ανθρώπων δημιουργεί φτώχεια και προφανώς επικρίνεται ο νεοφιλελευθερισμός ως η αιτία της φτώχειας.
Η "λύση" για το υποτιθέμενο πρόβλημα, είναι μια λίστα με φόρους που θα πρέπει είτε να εφαρμοστούν ή να αυξηθούν σημαντικά, συμπεριλαμβανομένων των υψηλότερων φόρων εισοδήματος, ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ενός «παγκόσμιου φόρου περιουσίας» και ένα «ανώνυμο φόρο περιουσίας»
Οι φόροι αυτοί, μας λένε, θα βάλουν ένα τέλος στην ανισότητα της φτώχειας.
Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα για την Oxfam.
Η έκθεση δεν αποδεικνύει πως ο πλούτος προκαλεί ανισότητα και δημιουργεί φτώχεια.
Ισχυρίζονται ότι οι πλούσιοι άνθρωποι γίνονται πλουσιότεροι πιο γρήγορα από ότι οι φτωχοί άνθρωποι αλλά σε αυτό δεν ευθύνεται ο πλούτος αλλά οι ευκαιρίες...
Η έκθεση της Oxfam, είχε τίτλο «Μια οικονομία για το 99%» και τόνιζε τα εξής ότι μεταξύ των ετών 1988 και 2011, τα εισοδήματα του φτωχότερου 10% αυξήθηκαν μόλις 3 δολάρια το χρόνο, ενώ τα εισοδήματα του πλουσιότερου 1% αυξήθηκε 182 φορές.
Το 2015, το 1% των πλουσίων κατείχε μεγαλύτερο πλούτο από το σύνολο του υπόλοιπου 99%.
Όμως ο υπολογισμός του πλούτου έχει μια αδύναμη σχέση με την πραγματικότητα:
Το αποτέλεσμα είναι ότι εάν χρησιμοποιηθεί η μεθοδολογία της Oxfam, ένα μικρό παιδί με 50 σεντς την ημέρα, έχει περισσότερο πλούτο από το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Δεν χρειάζεται να βρει 8 σούπερ-πλούσιους δισεκατομμυριούχους να καταλήξουμε σε μια συγκλονιστική στατιστική.
Κατά την Oxfam εάν βάζετε 30 δολάρια στον τραπεζικό λογαριασμό σας, σημαίνει ότι έχετε προκαλέσει ακραία φτώχεια για το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού;
Είναι προκατειλημμένη ψευδο-οικονομική ανάλυση της Oxfam.
Αλλά, ακόμη και ο κεντρικός ισχυρισμός της Oxfam ότι οι πλούσιοι γίνονται πλούσιοι γρηγορότερα από τους φτωχούς αυτό από μόνο του μας λέει κάτι;
Κάποτε μας έλεγαν πως «οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι ενώ οι φτωχοί φτωχότεροι» ενώ τώρα μας λένε ότι οι πλούσιοι γίνονται πολύ πιο γρήγορα πλουσιότεροι από τους φτωχούς.
Η Oxfam δεν μπορεί να ισχυριστεί τίποτε γιατί οι φτωχοί δεν γίνονται φτωχότεροι.
Στην πραγματικότητα, το παγκόσμιο ποσοστό των φτωχών έχει μεγαλύτερη πρόσβαση σε βασικές ανάγκες και πλούτο από ποτέ στην ιστορία.
Η παγκόσμια φτώχεια είναι σε ύφεση
Αλλά, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία, η παγκόσμια φτώχεια έχει μειωθεί εδώ και δεκαετίες:
Με βάση τα επίσημα στοιχεία η «ακραία φτώχεια», όπως ορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα δεν υφίσταται πλέον, στον πλούσιο "παγκόσμιο Βορρά," ενώ έχει μειωθεί η φτώχεια σε περιοχές όπως Νότια Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική.
Σύμφωνα με στοιχεία από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, χώρες όπως η Νότια Ασία (περιλαμβάνονται κράτη όπως η Ινδία και το Μπαγκλαντές) και η υποσαχάρια Αφρική ο υποσιτισμός έχει εντυπωσιακά μειωθεί.
Ακόμη και στο θέμα της πρόσβασης σε καθαρό νερό η κατάσταση έχει βελτιωθεί.
Αλλά, όπως κάθε γονέας γνωρίζει, η παιδική θνησιμότητα είναι ένα από τα σημαντικά μέσα αξιολόγησης της ευημερίας.
Ευτυχώς, αυτός είναι ένας από τους τομείς όπου έχει σημειωθεί η μεγαλύτερη πρόοδος όπως και στην εκπαίδευση, τα αναλφάβητα παιδιά είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με το παρελθόν.
Από το 1990, υπήρξε μια μεγάλη αύξηση των πολύ πλουσίων απόρροια των στενών σχέσεων της βιομηχανίας με τις κυβερνήσεις, τις κατασκευές και τα ορυχεία.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στον αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας στον πλούσιο κόσμο.
Η έκθεση παραλείπει ότι αυτό ήταν ιδιαίτερα αληθές στην πλούσια Δύση στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Ο γάμος μεταξύ των μεγάλων τραπεζών και των κεντρικών τραπεζών υπήρξε μια πηγή ισχυροποίησης του καπιταλισμού.
Αν κάθε άτομο στον κόσμο είχε πρόσβαση σε καθαρό, ασφαλές περιβάλλον, καθαρό φαγητό και νερό, βασική ιατρική περίθαλψη και εκπαίδευση, δεν θα θεωρούσαμε αυτό μια μεγάλη νίκη για την ανθρωπότητα;
Αυτό ήταν μια ουτοπία τον 19ου αιώνα στη Δύση.
Από τότε, η Δύση, έχει αλλάξει και μαζί και ο πλανήτης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών