To νέο αδιέξοδο αναδεικνύει το πρόβλημα της αρχιτεκτονικής των προγραμμάτων στήριξης που είναι ακατάλληλα για τους έλληνες ενώ δεν επιτρέπουν στους πιστωτές να ξεμπλέξουν από την Ελλάδα.
Άλλος ένας γύρος μεταξύ Ελλάδος και πιστωτών ώστε να αποτραπεί το Grexit βρίσκεται σε εξέλιξη αναφέρει το βρετανικό Economist.
Η μεγαλύτερη διαφορά στις διαπραγματεύσεις έγκειται μεταξύ ΔΝΤ και Ευρώπης.
Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται.
Την πρώτη φορά θεωρείται τραγωδία αλλά στη συνέχεια χαρακτηρίζεται ως φάρσα, ωστόσο το ελληνικό δράμα με το χρέος συνεχίζεται.
Οι θεατές είναι εξοικειωμένοι με το σενάριο.
Οι ευρωπαίοι πιστωτές της Ελλάδας προσπαθούν να κλείσουν τη δεύτερη αξιολόγηση του τρίτου προγράμματος στήριξης το οποίο υπεγράφη τον Αύγουστο του 2015.
Αυτό θα τους επιτρέψει να δανείσουν την Ελλάδα τα κεφάλαια που χρειάζεται για να ανταποκριθεί στα 6,3 δισεκ. αποπληρωμών ομολόγων τον Ιούλιο του 2017.
Αλλά οι συνομιλίες έχουν ναυαγήσει πριν από τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στις Βρυξέλλες (Eurogroup) στις 20 Φεβρουαρίου.
Οι αποδόσεις των ομολόγων έχουν αυξηθεί, οι υπουργοί οικονομικών προβαίνουν σε διάφορα σχόλια και το Grexit επανέρχεται.
Η αξιολόγηση καλύπτει τα πάντα, από την υγειονομική περίθαλψη έως τους μισθούς των στρατιωτικών.
Αλλά χάρη στην πίεση από το ΔΝΤ το οποίο δεν έχει ακόμη ενταχθεί στο τρίτο πρόγραμμα, όπως έκανε και στα δύο προηγούμενα η Ελλάδα αντιμετωπίζει πιο πιεστικά ζητήμα:
1)να περάσει φορολογικές και συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις ίσες με το 2,5% του ΑΕΠ,
2) Να αποτρέψει τον κίνδυνο χρεοκοπίας.
Η σκληρή αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας θα δυσκολευτούν να λάβουν αυτά τα μέτρα στο κοινοβούλιο, αλλά η εναλλακτική λύση είναι να προκηρύξει εκλογές αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε πιθανότατα να χάσει από την Νέα Δημοκρατία, ένα κεντροδεξιό κόμμα.
Η Ελλάδα έχει γίνει θεατής στην δική της τραγωδία.
Το 17% των ελλήνων δεν υποστηρίζουν κανένα κόμμα ενώ το 15% δεν θα ψηφίσουν καθόλου.
Όλα τα προβλήματα ξεκίνησαν από την σύνθετη αρχιτεκτονική του πρώτου προγράμματος στήριξης που συντάχθηκε βιαστικά το 2010.
Η μεγαλύτερη διαφορά σήμερα είναι μεταξύ του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων πιστωτών.
Το ΔΝΤ θέτει θέμα αξιοπιστίας των ελληνικών προγραμμάτων Θεωρεί ότι οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι πάρα πολύ ρόδινες, και ότι, χωρίς ελάφρυνση στο χρέος η Ελλάδα μετά το 2030, θα επιδεινωθεί δραματικά ότι θα αντικαθιστά τα φθηνά δάνεια της ευρωζώνης από ιδιωτική χρηματοδότηση.
Το ΔΝΤ ζητάει για να ενταχθεί στο ελληνικό πρόγραμμα
αυστηρότερες (και προ-νομοθετημένες) μεταρρυθμίσεις από την Ελλάδα και μια αξιόπιστη υπόσχεση από τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης για την ελάφρυνση του χρέους στην Ελλάδα.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους.
Αλλά επιμένουν σχετικά με τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο πρόγραμμα, επειδή δεν εμπιστεύονται την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιβλέπει τους Έλληνες.
Οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί δεν θα εγκρίνει περαιτέρω εκταμιεύσεις χωρίς το ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ έχει όμως δικά του προβλήματα.
Το διοικητικό του συμβούλιο, το οποίο πρέπει να εγκρίνει τη συμμετοχή είναι διαιρεμένο.
Τα περισσότερα στελέχη του ΔΝΤ είναι πολύ ενοχλημένοι με την Ελλάδα.
Αν το ταμείο συμφωνεί σε κάτι, με βάση μια θολό υπόσχεση της μελλοντικής μείωσης του χρέους ... τότε όλα αυτά τα φανταχτερά λόγια για να αντιμετωπίσει κανείς στους Γερμανούς θα είναι και πάλι ένα άνευ ουσίας show», λέει ο Ashoka Mody, ένας πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ στο Πανεπιστήμιο του Princeton.
Η δημοσιονομική πορεία της Ελλάδας είναι ένα συγκεκριμένο σημείο διαφωνίας.
Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η χώρα δεν μπορεί να αντέξει το πρωτογενές πλεόνασμα (δηλαδή, προ τόκων) 3,5% του ΑΕΠ μετά το 2018, και ότι η λιτότητα αυτών των στόχων συνεπάγεται ότι θα καθυστερήσει η ανάκαμψη.
Οι Ευρωπαίοι επιμένουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο: θα υπάρξει υπέρβαση το 2016 στον στόχο του πλεονάσματος της τάξης του 0,5% και η Επιτροπή προβλέπει ανάπτυξη 2,7% το 2017.
Οι σχέσεις έχουν γίνει δηλητηριώδεις μεταξύ ΔΝΤ και Ευρώπης και λόγω Trump.
Κάποια φόρμουλα κατά πάσα πιθανότητα θα βρεθεί ώστε να επιτρέψει την χρεοκοπία στην Ελλάδα αλλά αυτό δεν θα συμβεί στο Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου του 2017.
Όμως μια συμφωνία ελάχιστα θα επιδράσει στην Ελλάδα;
Το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί περίπου 25% από το 2008, και η ανάκαμψη είναι αργή.
Σχεδόν το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού είναι άνεργοι, και πάνω από το ένα τρίτο των νέων είναι φτωχοί ή σχεδόν φτωχοί. Νέοι, φιλόδοξοι Έλληνες έχουν αναγκαστεί να φύγουν στο εξωτερικό.
Οι τράπεζες είναι εγκλωβισμένες με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, και τα ποσοστά εσόδων από φόρους έχουν πράγματι μειωθεί. Όπως και οι προκάτοχοί του έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μάθει την τέχνη της συμμόρφωσης με τους στόχους του μνημονίου.
Οι τρέχουσες καθυστερήσεις θα πλήξουν – ακόμη μια φορά - την οικονομία και θα είναι πιο δύσκολο για την Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές.
Κλειδωμένη η Ελλάδα στο εσωτερικό του ευρώ, δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμα και οι ελληνικές κυβερνήσεις καταφεύγουν στις εσωτερικές υποτιμήσεις.
Ακόμη και εάν υπάρξει συμφωνία οι Ευρωπαίοι θα εντείνουν τις πιέσεις τους κατά των σχεδίων για ελάφρυνση του χρέους.
Το αδιέξοδο αυτή τη φορά μπορεί να μην είναι τόσο σοβαρό όσο το 2015, όταν η Ελλάδα έφτασε κοντά Grexit.
To νέο αδιέξοδο αναδεικνύει το πρόβλημα της αρχιτεκτονικής των προγραμμάτων στήριξης που είναι ακατάλληλα για τους έλληνες ενώ δεν επιτρέπουν στους πιστωτές να ξεμπλέξουν από την Ελλάδα.
(Πρώτη ενημέρωση 19:59, 19 Φεβρουαρίου 2017)
www.bankingnews.gr
Η μεγαλύτερη διαφορά στις διαπραγματεύσεις έγκειται μεταξύ ΔΝΤ και Ευρώπης.
Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται.
Την πρώτη φορά θεωρείται τραγωδία αλλά στη συνέχεια χαρακτηρίζεται ως φάρσα, ωστόσο το ελληνικό δράμα με το χρέος συνεχίζεται.
Οι θεατές είναι εξοικειωμένοι με το σενάριο.
Οι ευρωπαίοι πιστωτές της Ελλάδας προσπαθούν να κλείσουν τη δεύτερη αξιολόγηση του τρίτου προγράμματος στήριξης το οποίο υπεγράφη τον Αύγουστο του 2015.
Αυτό θα τους επιτρέψει να δανείσουν την Ελλάδα τα κεφάλαια που χρειάζεται για να ανταποκριθεί στα 6,3 δισεκ. αποπληρωμών ομολόγων τον Ιούλιο του 2017.
Αλλά οι συνομιλίες έχουν ναυαγήσει πριν από τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης στις Βρυξέλλες (Eurogroup) στις 20 Φεβρουαρίου.
Οι αποδόσεις των ομολόγων έχουν αυξηθεί, οι υπουργοί οικονομικών προβαίνουν σε διάφορα σχόλια και το Grexit επανέρχεται.
Η αξιολόγηση καλύπτει τα πάντα, από την υγειονομική περίθαλψη έως τους μισθούς των στρατιωτικών.
Αλλά χάρη στην πίεση από το ΔΝΤ το οποίο δεν έχει ακόμη ενταχθεί στο τρίτο πρόγραμμα, όπως έκανε και στα δύο προηγούμενα η Ελλάδα αντιμετωπίζει πιο πιεστικά ζητήμα:
1)να περάσει φορολογικές και συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις ίσες με το 2,5% του ΑΕΠ,
2) Να αποτρέψει τον κίνδυνο χρεοκοπίας.
Η σκληρή αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας θα δυσκολευτούν να λάβουν αυτά τα μέτρα στο κοινοβούλιο, αλλά η εναλλακτική λύση είναι να προκηρύξει εκλογές αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε πιθανότατα να χάσει από την Νέα Δημοκρατία, ένα κεντροδεξιό κόμμα.
Η Ελλάδα έχει γίνει θεατής στην δική της τραγωδία.
Το 17% των ελλήνων δεν υποστηρίζουν κανένα κόμμα ενώ το 15% δεν θα ψηφίσουν καθόλου.
Όλα τα προβλήματα ξεκίνησαν από την σύνθετη αρχιτεκτονική του πρώτου προγράμματος στήριξης που συντάχθηκε βιαστικά το 2010.
Η μεγαλύτερη διαφορά σήμερα είναι μεταξύ του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων πιστωτών.
Το ΔΝΤ θέτει θέμα αξιοπιστίας των ελληνικών προγραμμάτων Θεωρεί ότι οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι πάρα πολύ ρόδινες, και ότι, χωρίς ελάφρυνση στο χρέος η Ελλάδα μετά το 2030, θα επιδεινωθεί δραματικά ότι θα αντικαθιστά τα φθηνά δάνεια της ευρωζώνης από ιδιωτική χρηματοδότηση.
Το ΔΝΤ ζητάει για να ενταχθεί στο ελληνικό πρόγραμμα
αυστηρότερες (και προ-νομοθετημένες) μεταρρυθμίσεις από την Ελλάδα και μια αξιόπιστη υπόσχεση από τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης για την ελάφρυνση του χρέους στην Ελλάδα.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν πιστεύουν ότι η Ελλάδα χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους.
Αλλά επιμένουν σχετικά με τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρίτο πρόγραμμα, επειδή δεν εμπιστεύονται την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιβλέπει τους Έλληνες.
Οι Γερμανοί και οι Ολλανδοί δεν θα εγκρίνει περαιτέρω εκταμιεύσεις χωρίς το ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ έχει όμως δικά του προβλήματα.
Το διοικητικό του συμβούλιο, το οποίο πρέπει να εγκρίνει τη συμμετοχή είναι διαιρεμένο.
Τα περισσότερα στελέχη του ΔΝΤ είναι πολύ ενοχλημένοι με την Ελλάδα.
Αν το ταμείο συμφωνεί σε κάτι, με βάση μια θολό υπόσχεση της μελλοντικής μείωσης του χρέους ... τότε όλα αυτά τα φανταχτερά λόγια για να αντιμετωπίσει κανείς στους Γερμανούς θα είναι και πάλι ένα άνευ ουσίας show», λέει ο Ashoka Mody, ένας πρώην αξιωματούχος του ΔΝΤ στο Πανεπιστήμιο του Princeton.
Η δημοσιονομική πορεία της Ελλάδας είναι ένα συγκεκριμένο σημείο διαφωνίας.
Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η χώρα δεν μπορεί να αντέξει το πρωτογενές πλεόνασμα (δηλαδή, προ τόκων) 3,5% του ΑΕΠ μετά το 2018, και ότι η λιτότητα αυτών των στόχων συνεπάγεται ότι θα καθυστερήσει η ανάκαμψη.
Οι Ευρωπαίοι επιμένουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο: θα υπάρξει υπέρβαση το 2016 στον στόχο του πλεονάσματος της τάξης του 0,5% και η Επιτροπή προβλέπει ανάπτυξη 2,7% το 2017.
Οι σχέσεις έχουν γίνει δηλητηριώδεις μεταξύ ΔΝΤ και Ευρώπης και λόγω Trump.
Κάποια φόρμουλα κατά πάσα πιθανότητα θα βρεθεί ώστε να επιτρέψει την χρεοκοπία στην Ελλάδα αλλά αυτό δεν θα συμβεί στο Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου του 2017.
Όμως μια συμφωνία ελάχιστα θα επιδράσει στην Ελλάδα;
Το ΑΕΠ έχει συρρικνωθεί περίπου 25% από το 2008, και η ανάκαμψη είναι αργή.
Σχεδόν το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού είναι άνεργοι, και πάνω από το ένα τρίτο των νέων είναι φτωχοί ή σχεδόν φτωχοί. Νέοι, φιλόδοξοι Έλληνες έχουν αναγκαστεί να φύγουν στο εξωτερικό.
Οι τράπεζες είναι εγκλωβισμένες με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, και τα ποσοστά εσόδων από φόρους έχουν πράγματι μειωθεί. Όπως και οι προκάτοχοί του έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μάθει την τέχνη της συμμόρφωσης με τους στόχους του μνημονίου.
Οι τρέχουσες καθυστερήσεις θα πλήξουν – ακόμη μια φορά - την οικονομία και θα είναι πιο δύσκολο για την Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές.
Κλειδωμένη η Ελλάδα στο εσωτερικό του ευρώ, δεν μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμα και οι ελληνικές κυβερνήσεις καταφεύγουν στις εσωτερικές υποτιμήσεις.
Ακόμη και εάν υπάρξει συμφωνία οι Ευρωπαίοι θα εντείνουν τις πιέσεις τους κατά των σχεδίων για ελάφρυνση του χρέους.
Το αδιέξοδο αυτή τη φορά μπορεί να μην είναι τόσο σοβαρό όσο το 2015, όταν η Ελλάδα έφτασε κοντά Grexit.
To νέο αδιέξοδο αναδεικνύει το πρόβλημα της αρχιτεκτονικής των προγραμμάτων στήριξης που είναι ακατάλληλα για τους έλληνες ενώ δεν επιτρέπουν στους πιστωτές να ξεμπλέξουν από την Ελλάδα.
(Πρώτη ενημέρωση 19:59, 19 Φεβρουαρίου 2017)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών