Ο Πρόεδρος Donald Trump πιστεύει ότι η ανισότητα δεν είναι αρκετά μεγάλη...
Οι υψηλότερες εισοδηματικές ομάδες κατάφεραν να συγκεντρώσουν το –συντριπτικά– μεγαλύτερο μερίδιο του αυξημένου πλούτου των Ηνωμένων Πολιτειών τις τελευταίες 10ετίες, σύμφωνα με την ανάλυση των New York Times, με την τάση να παρατηρείται από το 1980.
Τα παραπάνω γίνονται εύκολα αντιληπτά στο επόμενο διάγραμμα, το οποίο έχουν επικαλεστεί και διάσημοι οικονομολόγοι όπως οι Thomas Piketty, Emmanuel Saez και Gabriel Zucman, σε μία προσπάθεια να αναδείξουν τη μεγέθυνηση των οικονομικών ανισοτήτων.
Η γκρίζα γραμμή στο παραπάνω γράφημα, με την ένδειξη "1980", δείχνει τη μεταβολή του εισοδήματος από το 1946 στο 1980.
Παρακάτω, μπορείτε να παρακολουθήσετε την αλλαγή σε κάθε 34-ετή περίοδο που αρχίζει το 1946-1980 και τελειώνει με το 1980-2014.
Κάθε γραμμή έχει επισημανθεί με το τελευταίο έτος της περιόδου:
«Το μήνυμα είναι απλό.
Πριν από μερικές δεκαετίες, η μεσαία τάξη και οι φτωχοί δε λάμβαναν απλά υγιείς αυξήσεις στους μισθούς.
Η αμοιβή τους αυξήθηκε ταχύτερα –ως προς ποσοστό– από αυτή των πλουσίων, ενώ παρατηρήθηκε και ραγδαία βελτίωση του βιοτικού επιπέδου.
Με αυτόν τον ρυθμό, το εισόδημα ενός νοικοκυριού σχεδόν διπλασιάζεται κάθε 34 χρόνια. (Οι οικονομολόγοι χρησιμοποίησαν 34ετίες για να παραμείνουν σε συμφωνία με τον αρχικό τους πίνακα, ο οποίος καλύπτει το 1980 έως το 2014)
Τις τελευταίες δεκαετίες, αντίθετα, μόνο οι πολύ εύπορες οικογένειες - οι οποίες είναι περίπου το 1/40ο της διανομής εισοδήματος - έχουν λάβει τόσο μεγάλες αυξήσεις», αναφέρει η εφημερίδα της Νέας Υόρκης, συνεχίζοντας:
«Είναι αλήθεια ότι η χώρα δεν μπορεί να επιστρέψει με μαγικό τρόπο στη δεκαετία του 1950 και τη δεκαετία του 1960 (ούτε θα θέλαμε).
Η οικονομική ανάπτυξη ήταν ταχύτερη σε αυτές τις δεκαετίες από ό,τι μπορούμε να περιμένουμε σήμερα.
Ωστόσο, πλέον κυριαρχεί μία αφύσικη διανομή της ανάπτυξης.
Τα παραπάνω θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με διαφορετικές πολιτικές.
Ο κατάλογος αρχίζει με έναν φορολογικό κώδικα που δεν ευνοεί τους εύπορους, ένα λειτουργικό εκπαιδευτικό σύστημα, περισσότερη διαπραγματευτική δύναμη για τους εργαζομένους και λιγότερη ανοχή για την εταιρική ενοποίηση.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Donald Trump και οι Ρεπουμπλικανοί ηγέτες στο Κογκρέσο προσπαθούν να πάνε προς την άλλη κατεύθυνση.
Πέρασαν μήνες προσπαθώντας να πάρουν την ασφάλιση υγείας από εκατομμύρια μεσαίας τάξης και φτωχές οικογένειες.
Τα σχέδια φορολογικών μεταρρυθμίσεων θα μειώσουν τους φόρους για τους πλούσιους πολύ περισσότερο από ό,τι για όλους τους άλλους.
Και θέλουν να μειώσουν τις δαπάνες στα σχολεία, παρόλο που η εκπαίδευση είναι ο μοναδικός καλύτερος τρόπος για τη βελτίωση των βιοτικών επιπέδων της μεσαίας τάξης μακροπρόθεσμα.
Οι περισσότεροι Αμερικανοί θα εξετάσουν αυτά τα διαγράμματα και θα συμπεράνουν ότι η ανισότητα είναι εκτός ελέγχου.
Ο Πρόεδρος, από την άλλη πλευρά, φαίνεται να πιστεύει ότι η ανισότητα δεν είναι αρκετά μεγάλη»...
www.bankingnews.gr
Τα παραπάνω γίνονται εύκολα αντιληπτά στο επόμενο διάγραμμα, το οποίο έχουν επικαλεστεί και διάσημοι οικονομολόγοι όπως οι Thomas Piketty, Emmanuel Saez και Gabriel Zucman, σε μία προσπάθεια να αναδείξουν τη μεγέθυνηση των οικονομικών ανισοτήτων.
Η γκρίζα γραμμή στο παραπάνω γράφημα, με την ένδειξη "1980", δείχνει τη μεταβολή του εισοδήματος από το 1946 στο 1980.
Παρακάτω, μπορείτε να παρακολουθήσετε την αλλαγή σε κάθε 34-ετή περίοδο που αρχίζει το 1946-1980 και τελειώνει με το 1980-2014.
Κάθε γραμμή έχει επισημανθεί με το τελευταίο έτος της περιόδου:
«Το μήνυμα είναι απλό.
Πριν από μερικές δεκαετίες, η μεσαία τάξη και οι φτωχοί δε λάμβαναν απλά υγιείς αυξήσεις στους μισθούς.
Η αμοιβή τους αυξήθηκε ταχύτερα –ως προς ποσοστό– από αυτή των πλουσίων, ενώ παρατηρήθηκε και ραγδαία βελτίωση του βιοτικού επιπέδου.
Με αυτόν τον ρυθμό, το εισόδημα ενός νοικοκυριού σχεδόν διπλασιάζεται κάθε 34 χρόνια. (Οι οικονομολόγοι χρησιμοποίησαν 34ετίες για να παραμείνουν σε συμφωνία με τον αρχικό τους πίνακα, ο οποίος καλύπτει το 1980 έως το 2014)
Τις τελευταίες δεκαετίες, αντίθετα, μόνο οι πολύ εύπορες οικογένειες - οι οποίες είναι περίπου το 1/40ο της διανομής εισοδήματος - έχουν λάβει τόσο μεγάλες αυξήσεις», αναφέρει η εφημερίδα της Νέας Υόρκης, συνεχίζοντας:
«Είναι αλήθεια ότι η χώρα δεν μπορεί να επιστρέψει με μαγικό τρόπο στη δεκαετία του 1950 και τη δεκαετία του 1960 (ούτε θα θέλαμε).
Η οικονομική ανάπτυξη ήταν ταχύτερη σε αυτές τις δεκαετίες από ό,τι μπορούμε να περιμένουμε σήμερα.
Ωστόσο, πλέον κυριαρχεί μία αφύσικη διανομή της ανάπτυξης.
Τα παραπάνω θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με διαφορετικές πολιτικές.
Ο κατάλογος αρχίζει με έναν φορολογικό κώδικα που δεν ευνοεί τους εύπορους, ένα λειτουργικό εκπαιδευτικό σύστημα, περισσότερη διαπραγματευτική δύναμη για τους εργαζομένους και λιγότερη ανοχή για την εταιρική ενοποίηση.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Donald Trump και οι Ρεπουμπλικανοί ηγέτες στο Κογκρέσο προσπαθούν να πάνε προς την άλλη κατεύθυνση.
Πέρασαν μήνες προσπαθώντας να πάρουν την ασφάλιση υγείας από εκατομμύρια μεσαίας τάξης και φτωχές οικογένειες.
Τα σχέδια φορολογικών μεταρρυθμίσεων θα μειώσουν τους φόρους για τους πλούσιους πολύ περισσότερο από ό,τι για όλους τους άλλους.
Και θέλουν να μειώσουν τις δαπάνες στα σχολεία, παρόλο που η εκπαίδευση είναι ο μοναδικός καλύτερος τρόπος για τη βελτίωση των βιοτικών επιπέδων της μεσαίας τάξης μακροπρόθεσμα.
Οι περισσότεροι Αμερικανοί θα εξετάσουν αυτά τα διαγράμματα και θα συμπεράνουν ότι η ανισότητα είναι εκτός ελέγχου.
Ο Πρόεδρος, από την άλλη πλευρά, φαίνεται να πιστεύει ότι η ανισότητα δεν είναι αρκετά μεγάλη»...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών