Η επιστροφή μίας σειράς γεωπολιτικών εντάσεων σε χώρες που παράγουν πετρέλαιο αποτελεί «καμπανάκι» για τους επενδυτές
Μπορεί η τιμή του αργού πετρελαίου να μοιάζει «κολλημένη» στα 50 δολάρια το βαρέλι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η αγορά δεν μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με προβλήματα κυρίως από πλευράς προφοράς, όπως αναφέρει ανάλυση της ιστοσελίδας OilPrice.com.
Σύμφωνα με όλα τα δεδομένα μία απότομη διακοπή παροχής πετρελαίου στις αγορές μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και αυτό θα οδηγήσει σε εκτίναξη των τιμών.
Οι γεωπολιτικές εντάσεις φαίνεται να επιστρέφουν δυναμικά και μάλιστα σε αυτές να εμπλέκονται και χώρες που παράγουν πετρέλαιο.
Οποιαδήποτε κλιμάκωση αυτών των εντάσεων μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό των ποσοτήτων πετρελαίου που ρέει στις αγορές και φυσικά αυτού θα ακολουθήσει αύξηση των τιμών.
Σε πρόσφατη έκθεσή της η Citigroup τόνισε ότι «τα «Πέντε Αδύναμα Αστέρια» του πετρελαίου, δηλαδή Ιράν, Ιράκ, Λιβύη, Νιγηρία και Βενεζουέλα, μπορεί να δουν την παραγωγή τους να διακόπτεται ενώ σε κίνδυνο βρίσκονται και οι εξαγωγές από το βόρειο Ιράκ, λόγω της κλιμάκωσης της έντασης μεταξύ της κυβέρνησης του Ιρακινού Κουρδιστάν, της Βαγδάτης και της Τουρκίας.
Παράλληλα οι ΗΠΑ φαίνεται να αποχωρούν από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν».
Τo OilPrice.com φροντίζει να εξετάσει τις περιπτώσεις των πέντε χωρών που προαναφέρθηκαν και καταγράφει τις προκλήσεις που αυτές δημιουργούν, τονίζοντας ότι μπορούν, όντως, να «τινάξουν» υψηλά την τιμή του πετρελαίου χωρίς να… μας προειδοποιήσουν έγκαιρα.
Ιράκ
Ο πιο ορατός κίνδυνος, βραχυπρόθεσμα, για προβλήματα στην προμήθεια των αγορών προέρχεται από το Ιράκ.
Η αναπάντεχη διακοπή παραγωγής στις πετρελαιοπηγές του Kirkuk, την οποία αποφάσισε η κυβέρνηση του Ιράκ, ήδη, προκάλεσε προβλήματα στις αποστολές πετρελαίου.
Οι πετρελαιοπηγές Bai Hassan και Avana παρέμειναν εκτός λειτουργίας έως και τις 19 Οκτωβρίου 2017, δηλαδή η ημερήσια παραγωγή μειώθηκε κατά 275.000 βαρέλια.
Σύμφωνα με πηγές που μίλησαν στο Reuters αυτή η διακοπή θα είναι προσωρινή, καθώς αναζητούνται τα κατάλληλα μέσα ώστε οι πετρελαιοπηγές να ξεκινήσουν και πάλι τη λειτουργία τους.
Έμπορος στο τουρκικό λιμάνι του Ceyhan – έναν από τους προορισμούς του πετρελαίου που παράγετε στις πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στα βόρεια του Ιράκ – υποστήριξε, μιλώντας στο Bloomberg, ότι οι ποσότητες που έφθασαν σε αυτό υποχώρησαν στα 196.000 βαρέλια ημερησίως έως τις 19 Οκτωβρίου.
Εάν λέει την αλήθεια, αυτό σημαίνει ότι η παραγωγή έχει μειωθεί κατά 400.000 βαρέλια ημερησίως.
Ένα από τα θετικά στοιχεία είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του Ιράκ προέρχεται από πηγές στα νότια της χώρας, δηλαδή μακριά από τα πεδία των αναταραχών.
Ιράν
Ίσως είναι το μεγαλύτερο ερωτηματικό από αυτή την λίστα των «επικίνδυνων» για την πετρελαϊκή αγορά χωρών και ταυτόχρονα βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση από τις υπόλοιπες χώρες που την απαρτίζουν.
Ο κίνδυνος, φυσικά, προέρχεται από την εκ νέου ενεργοποίηση των αμερικανικών κυρώσεων, κάτι που δεν μπορεί να αποκλείσει αλλά ούτε και να θεωρήσει βέβαιο.
Ταυτόχρονα δεν είναι ξεκάθαρο, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, εάν οι ΗΠΑ έχουν, όντως, την ικανότητα να περιορίσουν τις εξαγωγές ιρανικού πετρελαίου.
Νέες αμερικανικές κυρώσεις μπορεί να φοβίσουν κάποιους καινούργιους επενδυτές αλλά ακόμη και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Rex Tillerson, φρόντισε να καθησυχάσει τους Ευρωπαίους ότι οι ΗΠΑ δεν προτίθενται να «μπλοκάρουν» τις συμφωνίες ευρωπαϊκών εταιρειών με το Ιράν.
Η Goldman Sachs εκτιμά ότι ακόμη και εάν επαληθευθεί το χειρότερο σενάριο, δηλαδή επιβληθούν εκ νέου αμερικανικές κυρώσεις, τότε θα τεθούν σε κίνδυνο οι εξαγωγές ορισμένων εκατοντάδων χιλιάδων βαρελιών πετρελαίου.
Πάντως σε αυτό το σημείο η όλη υπόθεση είναι εξαιρετικά υποθετική και το Ιράν μάλλον δεν θα αποτελέσει κίνδυνο για την πετρελαϊκή αγορά, τουλάχιστον όχι εντός του 2017.
Λιβύη
Ήταν ένα από τα κράτη-μέλη του ΟΠΕΚ το οποίο εξαιρέθηκε από τη συμφωνία για τη μείωση παραγωγής και καθ’ όλη τη διάρκεια του 2016 ήταν μία από τις αιτίες που άσκησαν πτωτικές πιέσεις στις τιμές και όχι εξ αυτών που θα μπορούσαν να τις οδηγήσουν υψηλότερα.
Αυτό συνέβη γιατί η Λιβύη σχεδόν τριπλασίασε την ημερήσια παραγωγή της η οποία από 300.000 βαρέλια τον Αύγουστο του 2016 έφθασε πρόσφατα στα 850.000 βαρέλια, ενώ το επίπεδο – ρεκόρ στο οποίο έχει φθάσει είναι ένα εκατ. βαρέλια ημερησίως.
Όμως οι καταστροφές σε κάποιους τερματικούς σταθμούς εξαγωγής πετρελαίου σημαίνει ότι η ημερήσια παραγωγή δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 1,25 εκατ. βαρέλια, δηλαδή με απλά λόγια η παραγωγή της χώρας δεν θα μπορεί να φθάσει στο επίπεδο των 1,6 εκατ. βαρελιών ημερησίως, όπου βρίσκονταν πριν από τον εμφύλιο πόλεμο.
Από την άλλη πλευρά επειδή η παραγωγική ικανότητα της Λιβύης τείνει να θεωρηθεί ως κάτι δεδομένο και ήδη έχει προεξοφληθεί από τις αγορές, η χώρα μπορεί τελικά να αποτελέσει παράγοντα κινδύνου, καθώς εάν δεν «ικανοποιήσει» τις προσδοκίες τότε θα υπάρξει αναταραχή.
Επιπρόσθετα κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι η παραγωγική της ικανότητα έχει πιάσει ταβάνι και ως εκ τούτου υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να μειωθεί.
Νιγηρία
Πρόκειται για μία περίπτωση ίδια με αυτή της Λιβύης.
Και αυτή εξαιρέθηκε από τη συμφωνία για τη μείωση της παραγωγής, καθώς η βία και η αστάθεια είχαν, ήδη, πλήξη την πετρελαϊκή της βιομηχανία.
Όμως η ανάκαμψη της παραγωγής στη Λιβύη ήρθε την ίδια στιγμή που υπήρξε και μείωση της βίας στο Δέλτα του Νίγηρα.
Η συμφωνία για κατάπαυση του πυρός βοήθησε ώστε το μεγαλύτερο μέρος του 2016 να περάσει με ηρεμία και η ημερήσια παραγωγή ανέκαμψε από τα 1,2 εκατ. βαρέλια που ήταν το 2016 στα 1,8 εκατ. βαρέλια στα οποία έφθασε πρόσφατα.
Οι δυνατότητες για μεγαλύτερη αύξηση παραγωγής είναι περιορισμένες, για πολλούς λόγους αλλά και για το γεγονός ότι η Νιγηρία έχει δεσμευθεί να μειώσει την παραγωγή της μόλις αυτή φθάσει στα 1,8 εκατ. βαρέλια ημερησίως.
Την ίδια ώρα, όμως, η ειρήνη στο Δέλτα του Νίγηρα μοιάζει εύθραυστη και αρκετές εκθέσεις αναφέρουν ότι οι αντάρτες δεν είναι και πολύ ευχαριστημένοι με τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που έχουν με την κυβέρνηση, κάτι που αυξάνει τις ανησυχίες ότι θα υπάρξει επιστροφή της βίας.
Ως εκ τούτου ανάκαμψη της παραγωγής της Νιγηρίας δεν θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη.
Βενεζουέλα
Τα τεράστια προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας καθιστούν σχεδόν βέβαιο ότι η παραγωγής της μπορεί να διακοπεί και μάλιστα ολοσχερώς, ανά πάσα στιγμή.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τον Σεπτέμβριο η Βενεζουέλα παρήγαγε μόλις 1,89 εκατ. βαρέλια ημερησίως, από 3,2 εκατ. που ήταν η ημερήσια παραγωγής της κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 και από 2,4 εκατ. βαρέλια που ήταν το 2015.
Έχοντας ξεμείνει από μετρητά η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PDVSA δεν έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να επενδύσει σε νέα παραγωγή αλλά ούτε καν να συντηρήσει την τρέχουσα παραγωγή της που συνεχώς μειώνεται.
Επίσης σύμφωνα με αναφορές το πετρέλαιο που παράγει αυτή τη στιγμή η χώρα εμφανίζει προβλήματα ποιότητας, καθώς η PVDSA δεν έχει τα μέσα να διαχειριστεί το «βαρύ τύπου» πετρέλαιο που παράγει η Βενεζουέλα.
Ακόμη πιο δύσκολη γίνεται η κατάσταση καθώς η εταιρεία θα πρέπει να αποπληρώσει μέρος των χρεών της εντός των επόμενων εβδομάδων και ο φόβος για χρεοκοπία είναι εξαιρετικά πιθανός.
Όλα τα παραπάνω ασκούν ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις στην παραγωγή της Βενεζουέλας.
www.bankingnes.gr
Σύμφωνα με όλα τα δεδομένα μία απότομη διακοπή παροχής πετρελαίου στις αγορές μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και αυτό θα οδηγήσει σε εκτίναξη των τιμών.
Οι γεωπολιτικές εντάσεις φαίνεται να επιστρέφουν δυναμικά και μάλιστα σε αυτές να εμπλέκονται και χώρες που παράγουν πετρέλαιο.
Οποιαδήποτε κλιμάκωση αυτών των εντάσεων μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό των ποσοτήτων πετρελαίου που ρέει στις αγορές και φυσικά αυτού θα ακολουθήσει αύξηση των τιμών.
Σε πρόσφατη έκθεσή της η Citigroup τόνισε ότι «τα «Πέντε Αδύναμα Αστέρια» του πετρελαίου, δηλαδή Ιράν, Ιράκ, Λιβύη, Νιγηρία και Βενεζουέλα, μπορεί να δουν την παραγωγή τους να διακόπτεται ενώ σε κίνδυνο βρίσκονται και οι εξαγωγές από το βόρειο Ιράκ, λόγω της κλιμάκωσης της έντασης μεταξύ της κυβέρνησης του Ιρακινού Κουρδιστάν, της Βαγδάτης και της Τουρκίας.
Παράλληλα οι ΗΠΑ φαίνεται να αποχωρούν από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν».
Τo OilPrice.com φροντίζει να εξετάσει τις περιπτώσεις των πέντε χωρών που προαναφέρθηκαν και καταγράφει τις προκλήσεις που αυτές δημιουργούν, τονίζοντας ότι μπορούν, όντως, να «τινάξουν» υψηλά την τιμή του πετρελαίου χωρίς να… μας προειδοποιήσουν έγκαιρα.
Ιράκ
Ο πιο ορατός κίνδυνος, βραχυπρόθεσμα, για προβλήματα στην προμήθεια των αγορών προέρχεται από το Ιράκ.
Η αναπάντεχη διακοπή παραγωγής στις πετρελαιοπηγές του Kirkuk, την οποία αποφάσισε η κυβέρνηση του Ιράκ, ήδη, προκάλεσε προβλήματα στις αποστολές πετρελαίου.
Οι πετρελαιοπηγές Bai Hassan και Avana παρέμειναν εκτός λειτουργίας έως και τις 19 Οκτωβρίου 2017, δηλαδή η ημερήσια παραγωγή μειώθηκε κατά 275.000 βαρέλια.
Σύμφωνα με πηγές που μίλησαν στο Reuters αυτή η διακοπή θα είναι προσωρινή, καθώς αναζητούνται τα κατάλληλα μέσα ώστε οι πετρελαιοπηγές να ξεκινήσουν και πάλι τη λειτουργία τους.
Έμπορος στο τουρκικό λιμάνι του Ceyhan – έναν από τους προορισμούς του πετρελαίου που παράγετε στις πετρελαιοπηγές που βρίσκονται στα βόρεια του Ιράκ – υποστήριξε, μιλώντας στο Bloomberg, ότι οι ποσότητες που έφθασαν σε αυτό υποχώρησαν στα 196.000 βαρέλια ημερησίως έως τις 19 Οκτωβρίου.
Εάν λέει την αλήθεια, αυτό σημαίνει ότι η παραγωγή έχει μειωθεί κατά 400.000 βαρέλια ημερησίως.
Ένα από τα θετικά στοιχεία είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του Ιράκ προέρχεται από πηγές στα νότια της χώρας, δηλαδή μακριά από τα πεδία των αναταραχών.
Ιράν
Ίσως είναι το μεγαλύτερο ερωτηματικό από αυτή την λίστα των «επικίνδυνων» για την πετρελαϊκή αγορά χωρών και ταυτόχρονα βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση από τις υπόλοιπες χώρες που την απαρτίζουν.
Ο κίνδυνος, φυσικά, προέρχεται από την εκ νέου ενεργοποίηση των αμερικανικών κυρώσεων, κάτι που δεν μπορεί να αποκλείσει αλλά ούτε και να θεωρήσει βέβαιο.
Ταυτόχρονα δεν είναι ξεκάθαρο, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, εάν οι ΗΠΑ έχουν, όντως, την ικανότητα να περιορίσουν τις εξαγωγές ιρανικού πετρελαίου.
Νέες αμερικανικές κυρώσεις μπορεί να φοβίσουν κάποιους καινούργιους επενδυτές αλλά ακόμη και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Rex Tillerson, φρόντισε να καθησυχάσει τους Ευρωπαίους ότι οι ΗΠΑ δεν προτίθενται να «μπλοκάρουν» τις συμφωνίες ευρωπαϊκών εταιρειών με το Ιράν.
Η Goldman Sachs εκτιμά ότι ακόμη και εάν επαληθευθεί το χειρότερο σενάριο, δηλαδή επιβληθούν εκ νέου αμερικανικές κυρώσεις, τότε θα τεθούν σε κίνδυνο οι εξαγωγές ορισμένων εκατοντάδων χιλιάδων βαρελιών πετρελαίου.
Πάντως σε αυτό το σημείο η όλη υπόθεση είναι εξαιρετικά υποθετική και το Ιράν μάλλον δεν θα αποτελέσει κίνδυνο για την πετρελαϊκή αγορά, τουλάχιστον όχι εντός του 2017.
Λιβύη
Ήταν ένα από τα κράτη-μέλη του ΟΠΕΚ το οποίο εξαιρέθηκε από τη συμφωνία για τη μείωση παραγωγής και καθ’ όλη τη διάρκεια του 2016 ήταν μία από τις αιτίες που άσκησαν πτωτικές πιέσεις στις τιμές και όχι εξ αυτών που θα μπορούσαν να τις οδηγήσουν υψηλότερα.
Αυτό συνέβη γιατί η Λιβύη σχεδόν τριπλασίασε την ημερήσια παραγωγή της η οποία από 300.000 βαρέλια τον Αύγουστο του 2016 έφθασε πρόσφατα στα 850.000 βαρέλια, ενώ το επίπεδο – ρεκόρ στο οποίο έχει φθάσει είναι ένα εκατ. βαρέλια ημερησίως.
Όμως οι καταστροφές σε κάποιους τερματικούς σταθμούς εξαγωγής πετρελαίου σημαίνει ότι η ημερήσια παραγωγή δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 1,25 εκατ. βαρέλια, δηλαδή με απλά λόγια η παραγωγή της χώρας δεν θα μπορεί να φθάσει στο επίπεδο των 1,6 εκατ. βαρελιών ημερησίως, όπου βρίσκονταν πριν από τον εμφύλιο πόλεμο.
Από την άλλη πλευρά επειδή η παραγωγική ικανότητα της Λιβύης τείνει να θεωρηθεί ως κάτι δεδομένο και ήδη έχει προεξοφληθεί από τις αγορές, η χώρα μπορεί τελικά να αποτελέσει παράγοντα κινδύνου, καθώς εάν δεν «ικανοποιήσει» τις προσδοκίες τότε θα υπάρξει αναταραχή.
Επιπρόσθετα κανείς δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι η παραγωγική της ικανότητα έχει πιάσει ταβάνι και ως εκ τούτου υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να μειωθεί.
Νιγηρία
Πρόκειται για μία περίπτωση ίδια με αυτή της Λιβύης.
Και αυτή εξαιρέθηκε από τη συμφωνία για τη μείωση της παραγωγής, καθώς η βία και η αστάθεια είχαν, ήδη, πλήξη την πετρελαϊκή της βιομηχανία.
Όμως η ανάκαμψη της παραγωγής στη Λιβύη ήρθε την ίδια στιγμή που υπήρξε και μείωση της βίας στο Δέλτα του Νίγηρα.
Η συμφωνία για κατάπαυση του πυρός βοήθησε ώστε το μεγαλύτερο μέρος του 2016 να περάσει με ηρεμία και η ημερήσια παραγωγή ανέκαμψε από τα 1,2 εκατ. βαρέλια που ήταν το 2016 στα 1,8 εκατ. βαρέλια στα οποία έφθασε πρόσφατα.
Οι δυνατότητες για μεγαλύτερη αύξηση παραγωγής είναι περιορισμένες, για πολλούς λόγους αλλά και για το γεγονός ότι η Νιγηρία έχει δεσμευθεί να μειώσει την παραγωγή της μόλις αυτή φθάσει στα 1,8 εκατ. βαρέλια ημερησίως.
Την ίδια ώρα, όμως, η ειρήνη στο Δέλτα του Νίγηρα μοιάζει εύθραυστη και αρκετές εκθέσεις αναφέρουν ότι οι αντάρτες δεν είναι και πολύ ευχαριστημένοι με τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις που έχουν με την κυβέρνηση, κάτι που αυξάνει τις ανησυχίες ότι θα υπάρξει επιστροφή της βίας.
Ως εκ τούτου ανάκαμψη της παραγωγής της Νιγηρίας δεν θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη.
Βενεζουέλα
Τα τεράστια προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας καθιστούν σχεδόν βέβαιο ότι η παραγωγής της μπορεί να διακοπεί και μάλιστα ολοσχερώς, ανά πάσα στιγμή.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τον Σεπτέμβριο η Βενεζουέλα παρήγαγε μόλις 1,89 εκατ. βαρέλια ημερησίως, από 3,2 εκατ. που ήταν η ημερήσια παραγωγής της κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 και από 2,4 εκατ. βαρέλια που ήταν το 2015.
Έχοντας ξεμείνει από μετρητά η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PDVSA δεν έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να επενδύσει σε νέα παραγωγή αλλά ούτε καν να συντηρήσει την τρέχουσα παραγωγή της που συνεχώς μειώνεται.
Επίσης σύμφωνα με αναφορές το πετρέλαιο που παράγει αυτή τη στιγμή η χώρα εμφανίζει προβλήματα ποιότητας, καθώς η PVDSA δεν έχει τα μέσα να διαχειριστεί το «βαρύ τύπου» πετρέλαιο που παράγει η Βενεζουέλα.
Ακόμη πιο δύσκολη γίνεται η κατάσταση καθώς η εταιρεία θα πρέπει να αποπληρώσει μέρος των χρεών της εντός των επόμενων εβδομάδων και ο φόβος για χρεοκοπία είναι εξαιρετικά πιθανός.
Όλα τα παραπάνω ασκούν ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις στην παραγωγή της Βενεζουέλας.
www.bankingnes.gr
Σχόλια αναγνωστών