Επενδύσεις σε μετοχές των ανεπτυγμένων αγορών και ομόλογα των αναδυόμενων συστήνει η Morgan Stanley
Απόλυτα αισιόδοξος για την πορεία των αγορών εμφανίζεται ο Chetan Ahya, κορυφαίος οικονομολόγος της Morgan Stanley, σε πρόσφατη έκθεσή του.
«Ο παγκόσμιος οικονομικός κύκλος θα παραμείνει σταθερός για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς πέντε βασικοί και κρίσιμοι παράγοντες θα προσφέρουν στήριξη», εκτιμά ο οικονομολόγος του αμερικανικού χρηματοοικονομικού ομίλου.
Πρόκειται για τα «5 Cs» που παρακολουθεί η Morgan Stanley και δεν είναι άλλα από Capex cycle (Ο Κύκλος των Κεφαλαιακών Δαπανών), Central Banks (Κεντρικές Τράπεζες), Core Inflation (Δομικός Πληθωρισμός), Corporate credit risk US (Εταιρικό Πιστωτικό Ρίσκο στις ΗΠΑ) και China (Κίνα).
1. Κύκλος κεφαλαιακών δαπανών
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, οι παγκόσμιες επενδύσεις έχουν αρχίσει να ενισχύονται από τα χαμηλά αρκετών ετών, καθώς η κυκλική ανάκαμψη και το παγκόσμιο εμπόριο ισχυροποιούνται.
Στο βασικό σενάριο της Morgan Stanley εκτιμάται ότι οι επενδύσεις σε παγκόσμιο επίπεδο θα ενισχυθούν ισχυρά το 2018, ενώ η παγκόσμια ανάπτυξη θα είναι υψηλότερη των τάσεων (trends).
Στις ανεπτυγμένες αγορές περαιτέρω ενίσχυση αυτού του κύκλου, αύξηση της παραγωγικής δραστηριότητας και αυξήσεις στους μισθούς θα αυξήσουν τις κεφαλαιακές δαπάνες.
Στις αναδυόμενες αγορές υψηλότερη κατανάλωση και αύξηση των εξαγωγών, επίσης θα οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα.
Με τις κεντρικές τράπεζες των ανεπτυγμένων οικονομιών να αλλάζουν νομισματική πολιτική και να προχωρούν σε αύξηση επιτοκίων αυτή η δραστηριότητα (σ.σ.: η αύξηση των κεφαλαιακών δαπανών) είναι απαραίτητη προκειμένου να στηρίξει περαιτέρω την οικονομική ανάκαμψη.
2. Δομικός Πληθωρισμός: Ανοδική πορεία χωρίς να φθάσει στους στόχους
Ο τρέχον κύκλος είναι πραγματικά μοναδικός και μάλιστα για αρκετούς λόγους.
Ένας βασικός λόγος είναι το γεγονός ότι τόσο ο δομικός πληθωρισμός όσο και ο ρυθμός αύξησης των μισθών ακολουθούν υποτονική πορεία.
Υπάρχουν ορισμένοι δομικοί παράγοντες, όπως για παράδειγμα η τεχνολογική εξέλιξη και η παγκοσμιοποίηση, που διατηρούν χαμηλά τις πληθωριστικές πιέσεις.
Το 2018 η Morgan Stanley εκτιμά ότι στις ανεπτυγμένες αγορές θα αυξηθεί εξαιτίας κυκλικών παραγόντων, όπως για παράδειγμα οι σφιχτές αγορές εργασίας.
Εκτιμούμε ότι από το β’ τρίμηνο του 2018 θα υπάρξει ανάκαμψη του δομικού πληθωρισμού σε Ευρωζώνη και Ιαπωνία.
Όμως ο δομικός πληθωρισμός δεν πρόκειται να ξεπεράσει τον στόχο του 2% που έχουν θέσει οι κεντρικές τράπεζες.
Για τις ΗΠΑ εκτιμάται ότι ο δομικός πληθωρισμός θα φθάσει το 1,7% στο δ’ τρίμηνο 2018 (από 1,5% στο δ’ τρίμηνο 2017).
Στην Ευρωζώνη θα φθάσει στο 1,6% (από 0,9% στο δ’ τρίμηνο 2017) και στην Ιαπωνία στο 1% (από 0,2% στο δ’ τρίμηνο 2017).
3. Κεντρικές Τράπεζες: Σταδιακή μείωση του QE
Οι κεντρικές τράπεζες των ανεπτυγμένων χωρών θα ακολουθήσουν λιγότερο επιθετική πολιτική, με πρώτη τη Fed.
Η Morgan εκτιμά ότι η Fed θα αυξήσει τα επιτόκια κατά 75 μονάδες βάσης έως το τέλος του 2018, ενώ θα μειώνει, βάσει προγράμματος, τον ισολογισμό της.
Η ΕΚΤ θα ολοκληρώσει έως τα τέλη του 2018 το QE, ενώ η Τράπεζα της Ιαπωνίας θα προσαρμόσει τον στόχο για το 10ετές ιαπωνικό ομόλογο έως το γ’ τρίμηνο του 2018.
Η αύξηση της παραγωγικότητας και των επενδύσεων αποτελούν δύο παράγοντες ικανούς να «απορροφήσουν» τα όποια προβλήματα προκληθούν από τη μείωση των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης και τις αυξήσεις επιτοκίων.
4. Πιστωτικό ρίσκο των αμερικανικών επιχειρήσεων: Οι παράπλευρες απώλειες
Οι ΗΠΑ είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά στον οικονομικό κύκλο και ως εκ τούτου οποιοδήποτε ρίσκο θα προέλθει από εκεί.
Εξετάζοντας τους δύο προηγούμενους οικονομικούς κύκλους στις ΗΠΑ, η Morgan Stanley θεωρεί ότι τα ρίσκα μπορούν να προέλθουν από την όποια αναταραχή στην χρηματοοικονομική σταθερότητα.
Εξετάζοντας την πορεία του ρίσκου ανά κλάδο, αυτοί εκτός τραπεζών είναι περισσότερο ευαίσθητοι στις αυξήσεις επιτοκίων καθώς η μόχλευσή τους έχει έφθασε στο 72% του ΑΕΠ στο γ’ τρίμηνο του 2017, από 65% που ήταν στο β’ τρίμηνο του 2012.
Ορισμένες πιο αδύναμες και με υψηλό δανεισμό επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερα προβλήματα λόγω των αυξήσεων επιτοκίων από τη Fed.
5. Κίνα: Μήπως ο ρυθμός σύσφιξης καταστεί πολύ επιθετικός;
Οι ασκούντες την πολιτική στην Κίνα έχουν ενισχύσει τις προσπάθειές τους για να αντιμετωπίσουν το χρηματοοικονομικό ρίσκο και να βελτιώσουν την ποιότητα της ανάπτυξης.
Αυτή η τάση έχει δημιουργήσει ανησυχίες ότι θα υπάρξει υποχώρηση της ανάπτυξης στην Κίνα και μάλιστα ανάλογης έντασης με αυτές της περιόδου 2013-15.
Η Morgan Stanley θεωρεί ότι η σύσφιξη από πλευράς Κίνας θα είναι σταδιακή και ότι ο τρέχον κύκλος διαφέρει από αυτόν της περιόδου 2013-15 σε τέσσερα σημεία:
- Σταθερή αύξηση της ανάπτυξης των εξαγωγών,
- Βελτίωση της κατανάλωσης που στηρίζεται και στην αύξηση των μισθών,
- Καλύτερη εικόνα των «αποθεμάτων» στην αγορά ακινήτων και
- Βελτίωση των κερδών στον βιομηχανικό τομέα.
Με δεδομένα τα παραπάνω η Morgan Stanley συστήνει τοποθετήσεις σε μετοχές για τις ανεπτυγμένες αγορές και σε ομόλογα για τις αναδυόμενες.
www.bankingnews.gr
«Ο παγκόσμιος οικονομικός κύκλος θα παραμείνει σταθερός για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς πέντε βασικοί και κρίσιμοι παράγοντες θα προσφέρουν στήριξη», εκτιμά ο οικονομολόγος του αμερικανικού χρηματοοικονομικού ομίλου.
Πρόκειται για τα «5 Cs» που παρακολουθεί η Morgan Stanley και δεν είναι άλλα από Capex cycle (Ο Κύκλος των Κεφαλαιακών Δαπανών), Central Banks (Κεντρικές Τράπεζες), Core Inflation (Δομικός Πληθωρισμός), Corporate credit risk US (Εταιρικό Πιστωτικό Ρίσκο στις ΗΠΑ) και China (Κίνα).
1. Κύκλος κεφαλαιακών δαπανών
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, οι παγκόσμιες επενδύσεις έχουν αρχίσει να ενισχύονται από τα χαμηλά αρκετών ετών, καθώς η κυκλική ανάκαμψη και το παγκόσμιο εμπόριο ισχυροποιούνται.
Στο βασικό σενάριο της Morgan Stanley εκτιμάται ότι οι επενδύσεις σε παγκόσμιο επίπεδο θα ενισχυθούν ισχυρά το 2018, ενώ η παγκόσμια ανάπτυξη θα είναι υψηλότερη των τάσεων (trends).
Στις ανεπτυγμένες αγορές περαιτέρω ενίσχυση αυτού του κύκλου, αύξηση της παραγωγικής δραστηριότητας και αυξήσεις στους μισθούς θα αυξήσουν τις κεφαλαιακές δαπάνες.
Στις αναδυόμενες αγορές υψηλότερη κατανάλωση και αύξηση των εξαγωγών, επίσης θα οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα.
Με τις κεντρικές τράπεζες των ανεπτυγμένων οικονομιών να αλλάζουν νομισματική πολιτική και να προχωρούν σε αύξηση επιτοκίων αυτή η δραστηριότητα (σ.σ.: η αύξηση των κεφαλαιακών δαπανών) είναι απαραίτητη προκειμένου να στηρίξει περαιτέρω την οικονομική ανάκαμψη.
2. Δομικός Πληθωρισμός: Ανοδική πορεία χωρίς να φθάσει στους στόχους
Ο τρέχον κύκλος είναι πραγματικά μοναδικός και μάλιστα για αρκετούς λόγους.
Ένας βασικός λόγος είναι το γεγονός ότι τόσο ο δομικός πληθωρισμός όσο και ο ρυθμός αύξησης των μισθών ακολουθούν υποτονική πορεία.
Υπάρχουν ορισμένοι δομικοί παράγοντες, όπως για παράδειγμα η τεχνολογική εξέλιξη και η παγκοσμιοποίηση, που διατηρούν χαμηλά τις πληθωριστικές πιέσεις.
Το 2018 η Morgan Stanley εκτιμά ότι στις ανεπτυγμένες αγορές θα αυξηθεί εξαιτίας κυκλικών παραγόντων, όπως για παράδειγμα οι σφιχτές αγορές εργασίας.
Εκτιμούμε ότι από το β’ τρίμηνο του 2018 θα υπάρξει ανάκαμψη του δομικού πληθωρισμού σε Ευρωζώνη και Ιαπωνία.
Όμως ο δομικός πληθωρισμός δεν πρόκειται να ξεπεράσει τον στόχο του 2% που έχουν θέσει οι κεντρικές τράπεζες.
Για τις ΗΠΑ εκτιμάται ότι ο δομικός πληθωρισμός θα φθάσει το 1,7% στο δ’ τρίμηνο 2018 (από 1,5% στο δ’ τρίμηνο 2017).
Στην Ευρωζώνη θα φθάσει στο 1,6% (από 0,9% στο δ’ τρίμηνο 2017) και στην Ιαπωνία στο 1% (από 0,2% στο δ’ τρίμηνο 2017).
3. Κεντρικές Τράπεζες: Σταδιακή μείωση του QE
Οι κεντρικές τράπεζες των ανεπτυγμένων χωρών θα ακολουθήσουν λιγότερο επιθετική πολιτική, με πρώτη τη Fed.
Η Morgan εκτιμά ότι η Fed θα αυξήσει τα επιτόκια κατά 75 μονάδες βάσης έως το τέλος του 2018, ενώ θα μειώνει, βάσει προγράμματος, τον ισολογισμό της.
Η ΕΚΤ θα ολοκληρώσει έως τα τέλη του 2018 το QE, ενώ η Τράπεζα της Ιαπωνίας θα προσαρμόσει τον στόχο για το 10ετές ιαπωνικό ομόλογο έως το γ’ τρίμηνο του 2018.
Η αύξηση της παραγωγικότητας και των επενδύσεων αποτελούν δύο παράγοντες ικανούς να «απορροφήσουν» τα όποια προβλήματα προκληθούν από τη μείωση των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης και τις αυξήσεις επιτοκίων.
4. Πιστωτικό ρίσκο των αμερικανικών επιχειρήσεων: Οι παράπλευρες απώλειες
Οι ΗΠΑ είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά στον οικονομικό κύκλο και ως εκ τούτου οποιοδήποτε ρίσκο θα προέλθει από εκεί.
Εξετάζοντας τους δύο προηγούμενους οικονομικούς κύκλους στις ΗΠΑ, η Morgan Stanley θεωρεί ότι τα ρίσκα μπορούν να προέλθουν από την όποια αναταραχή στην χρηματοοικονομική σταθερότητα.
Εξετάζοντας την πορεία του ρίσκου ανά κλάδο, αυτοί εκτός τραπεζών είναι περισσότερο ευαίσθητοι στις αυξήσεις επιτοκίων καθώς η μόχλευσή τους έχει έφθασε στο 72% του ΑΕΠ στο γ’ τρίμηνο του 2017, από 65% που ήταν στο β’ τρίμηνο του 2012.
Ορισμένες πιο αδύναμες και με υψηλό δανεισμό επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερα προβλήματα λόγω των αυξήσεων επιτοκίων από τη Fed.
5. Κίνα: Μήπως ο ρυθμός σύσφιξης καταστεί πολύ επιθετικός;
Οι ασκούντες την πολιτική στην Κίνα έχουν ενισχύσει τις προσπάθειές τους για να αντιμετωπίσουν το χρηματοοικονομικό ρίσκο και να βελτιώσουν την ποιότητα της ανάπτυξης.
Αυτή η τάση έχει δημιουργήσει ανησυχίες ότι θα υπάρξει υποχώρηση της ανάπτυξης στην Κίνα και μάλιστα ανάλογης έντασης με αυτές της περιόδου 2013-15.
Η Morgan Stanley θεωρεί ότι η σύσφιξη από πλευράς Κίνας θα είναι σταδιακή και ότι ο τρέχον κύκλος διαφέρει από αυτόν της περιόδου 2013-15 σε τέσσερα σημεία:
- Σταθερή αύξηση της ανάπτυξης των εξαγωγών,
- Βελτίωση της κατανάλωσης που στηρίζεται και στην αύξηση των μισθών,
- Καλύτερη εικόνα των «αποθεμάτων» στην αγορά ακινήτων και
- Βελτίωση των κερδών στον βιομηχανικό τομέα.
Με δεδομένα τα παραπάνω η Morgan Stanley συστήνει τοποθετήσεις σε μετοχές για τις ανεπτυγμένες αγορές και σε ομόλογα για τις αναδυόμενες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών