Οι επιχειρήσεις είναι απόλυτα εξαρτημένες από την πολιτική της Fed
Την άποψη ότι στην πραγματικότητα η αμερικανική οικονομία –παρά τα θετικά «νούμερα» - δεν αναπτύσσεται υποστηρίζει η Alhambra Investment σε ανάλυσή της, η οποία βασίζεται σε επίσημα στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.
Όπως τονίζει ο Bureau of Economic Analysis (BEA), προχώρησε σε αναβάθμιση της εκτίμησής του για την ανάπτυξη του αμερικανικού ΑΕΠ στο 4,13987% στο β’ τρίμηνο 2018, από 4,07464% που ήταν η αρχική εκτίμηση.
Αυτά είναι τα καλά νέα.
Τα κακά νέα, όμως, είναι ότι οι εταιρείες έχουν σταματήσει στην ουσία να «βγάζουν» χρήματα.
Άλλωστε όλες οι αναβαθμίσεις από το ΒΕΑ αφορούν παρελθόντα έτη.
Τα εταιρικά κέρδη είναι το υπ’ αριθμόν Α παράδειγμα γιατί η οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί.
Δεν μπορεί, δεν θα το κάνει.
Από την κρίση του 2011 τα εταιρικά κέρδη αυξήθηκαν συνολικά κατά 1,3%, συνολικά όχι ανά έτος.
Παράλληλα οι αναθεωρήσεις που έγιναν τοποθετούν την ύφεση των εταιρικών κερδών στο δ’ τρίμηνο του 2014 και όχι στο α’ τρίμηνο του 2015, όπως είχαν υποστηρίξει αρχικά.
Η ανάκαμψη της κερδοφορίας από τότε έως και σήμερα είναι φαινομενική.
Οι περιστάσεις είναι μόνο οριακά καλύτερες για όλους τους «τύπους» κερδών.
Τα κέρδη από την τρέχουσα παραγωγή, για παράδειγμα, έχουν αυξηθεί κατά σχεδόν 11% από την αρχή του 2012 σε σύγκριση με τα κέρδη 1,3% των άλλων τομέων.
Πρόκειται για διαφορά 1,6% ετησίως έναντι 0,2%.
Μάλλον τα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων δεν θεωρούν και τόσο σημαντικό αυτό το γεγονός.
Τα συμπτώματα αυτής της δυσλειτουργίας είναι προφανή.
Οι εταιρείες που δεν μπορούν να αναπτυχθούν έστω και στα κατώτατα όρια, θα δουν το κόστος λειτουργίας τους να αυξάνεται δυσανάλογα.
Εάν σε αυτό προστεθεί και η συνεχιζόμενη δυσπιστία σχετικά με τη ρευστότητα, τότε η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη.
Οι εταιρείες δεν μπορούν να βγάλουν χρήματα επειδή η οικονομία δεν αναπτύσσεται και η οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί επειδή οι εταιρείες δεν μπορούν να βγάλουν χρήματα.
Πρόκειται για ένα φαύλο που ενίσχυσε ο «ορθολογισμός» των Κεντρικών Τραπεζών και τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
Το άλλο σύμπτωμα της στασιμότητας των κερδών είναι οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις.
Οι επενδυτές ανταμείβουν τις εταιρείες για να κάνουν το λάθος πράγμα. Οι τιμές των μετοχών αυξήθηκαν ιδιαίτερα μετά την τέταρτη φάση του QE, υπολογίζοντας ότι Fed, ΕΚΤ και Τράπεζα της Ιαπωνίας θα ευθυγράμμιζαν τις πολιτικές τους.
Συνολικά, η αποτίμηση των μετοχών αυξήθηκε κατά περισσότερο από 80% από το 3ο τρίμηνο του 2012.
Τα κέρδη, όμως, ενισχύθηκαν 5%.
Τα τρέχοντα δεδομένα υποδηλώνουν ότι δεν υπάρχει πλέον περαιτέρω.
Μέχρι τώρα οι επενδυτές βρίσκονται σε λήθαργο αλλά κάποια στιγμή θα ξυπνήσουν.
Άραγε γιατί πληρώνουν προκειμένου οι εταιρείες να συνεχίζουν να… αυτοκτονούν;
Μετά από τόσο άσχημα πτώση του 2008, οι κεντρικές τράπεζες βρέθηκαν περιορισμένες από τις δικές τους αποτυχίες.
Το QE παρουσιάστηκε ως μία λύση.
Τυπώνουμε χρήμα, γεγονός που ενισχύει τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό, οι καταναλωτές ανταποκρίνονται δαπανώντας περισσότερα και το ίδιο θα έπρεπε να πράξουν και οι επιχειρήσεις.
Όμως εάν μία επιχείρηση, φοβούμενη ακόμη μια ενδεχόμενη κρίση ρευστότητας ανάλογης με αυτή του 2008, δεν υπακούσει σε αυτό το μοντέλο, τι θα γίνει;
Οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στη Fed και στο τι θα κάνει στο μέλλον.
Οι δικές της πράξεις θα καθορίσουν και τις δικές τους πολιτικές.
www.bankingnews.gr
Όπως τονίζει ο Bureau of Economic Analysis (BEA), προχώρησε σε αναβάθμιση της εκτίμησής του για την ανάπτυξη του αμερικανικού ΑΕΠ στο 4,13987% στο β’ τρίμηνο 2018, από 4,07464% που ήταν η αρχική εκτίμηση.
Αυτά είναι τα καλά νέα.
Τα κακά νέα, όμως, είναι ότι οι εταιρείες έχουν σταματήσει στην ουσία να «βγάζουν» χρήματα.
Άλλωστε όλες οι αναβαθμίσεις από το ΒΕΑ αφορούν παρελθόντα έτη.
Τα εταιρικά κέρδη είναι το υπ’ αριθμόν Α παράδειγμα γιατί η οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί.
Δεν μπορεί, δεν θα το κάνει.
Από την κρίση του 2011 τα εταιρικά κέρδη αυξήθηκαν συνολικά κατά 1,3%, συνολικά όχι ανά έτος.
Παράλληλα οι αναθεωρήσεις που έγιναν τοποθετούν την ύφεση των εταιρικών κερδών στο δ’ τρίμηνο του 2014 και όχι στο α’ τρίμηνο του 2015, όπως είχαν υποστηρίξει αρχικά.
Η ανάκαμψη της κερδοφορίας από τότε έως και σήμερα είναι φαινομενική.
Οι περιστάσεις είναι μόνο οριακά καλύτερες για όλους τους «τύπους» κερδών.
Τα κέρδη από την τρέχουσα παραγωγή, για παράδειγμα, έχουν αυξηθεί κατά σχεδόν 11% από την αρχή του 2012 σε σύγκριση με τα κέρδη 1,3% των άλλων τομέων.
Πρόκειται για διαφορά 1,6% ετησίως έναντι 0,2%.
Μάλλον τα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων δεν θεωρούν και τόσο σημαντικό αυτό το γεγονός.
Τα συμπτώματα αυτής της δυσλειτουργίας είναι προφανή.
Οι εταιρείες που δεν μπορούν να αναπτυχθούν έστω και στα κατώτατα όρια, θα δουν το κόστος λειτουργίας τους να αυξάνεται δυσανάλογα.
Εάν σε αυτό προστεθεί και η συνεχιζόμενη δυσπιστία σχετικά με τη ρευστότητα, τότε η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη.
Οι εταιρείες δεν μπορούν να βγάλουν χρήματα επειδή η οικονομία δεν αναπτύσσεται και η οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί επειδή οι εταιρείες δεν μπορούν να βγάλουν χρήματα.
Πρόκειται για ένα φαύλο που ενίσχυσε ο «ορθολογισμός» των Κεντρικών Τραπεζών και τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
Το άλλο σύμπτωμα της στασιμότητας των κερδών είναι οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις.
Οι επενδυτές ανταμείβουν τις εταιρείες για να κάνουν το λάθος πράγμα. Οι τιμές των μετοχών αυξήθηκαν ιδιαίτερα μετά την τέταρτη φάση του QE, υπολογίζοντας ότι Fed, ΕΚΤ και Τράπεζα της Ιαπωνίας θα ευθυγράμμιζαν τις πολιτικές τους.
Συνολικά, η αποτίμηση των μετοχών αυξήθηκε κατά περισσότερο από 80% από το 3ο τρίμηνο του 2012.
Τα κέρδη, όμως, ενισχύθηκαν 5%.
Τα τρέχοντα δεδομένα υποδηλώνουν ότι δεν υπάρχει πλέον περαιτέρω.
Μέχρι τώρα οι επενδυτές βρίσκονται σε λήθαργο αλλά κάποια στιγμή θα ξυπνήσουν.
Άραγε γιατί πληρώνουν προκειμένου οι εταιρείες να συνεχίζουν να… αυτοκτονούν;
Μετά από τόσο άσχημα πτώση του 2008, οι κεντρικές τράπεζες βρέθηκαν περιορισμένες από τις δικές τους αποτυχίες.
Το QE παρουσιάστηκε ως μία λύση.
Τυπώνουμε χρήμα, γεγονός που ενισχύει τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό, οι καταναλωτές ανταποκρίνονται δαπανώντας περισσότερα και το ίδιο θα έπρεπε να πράξουν και οι επιχειρήσεις.
Όμως εάν μία επιχείρηση, φοβούμενη ακόμη μια ενδεχόμενη κρίση ρευστότητας ανάλογης με αυτή του 2008, δεν υπακούσει σε αυτό το μοντέλο, τι θα γίνει;
Οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στη Fed και στο τι θα κάνει στο μέλλον.
Οι δικές της πράξεις θα καθορίσουν και τις δικές τους πολιτικές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών