Οι πολιτικές προστατευτισμού του Trump αλλά και οι επιθέσεις στη Fed αιτία της πτώσης των αγορών σύμφωνα με τον Roubini
Σφοδρή επίθεση ενάντια στην πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump, εξαπολύει ο γνωστός αναλυτής, Nouriel Roubini, σε άρθρο του στο Project Syndicate, στο οποίο τονίζει ότι οι επενδυτές δεν μπορούν, πλέον, να αγνοούν τα τεκταινόμενα στον Λευκό Οίκο.
Σύμφωνα με τον Roubini «οι αγορές επιτέλους ξύπνησαν και κατάλαβαν ότι ο Donald Trump είναι πρόεδρος των ΗΠΑ.
Δεδομένου ότι ο κόσμος έχει υπομείνει δύο χρόνια απερίσκεπτων tweets και δημόσιες δηλώσεις από τον πιο ισχυρό άνθρωπο του κόσμου, το προφανές ερώτημα είναι: Γιατί τους πήρε τόσο πολύ να τον καταλάβουν;
Οι επενδυτές μέχρι τώρα πίστευαν ότι ο Trump απλά… γαβγίζει αλλά δεν δαγκώνει.
Ήταν πρόθυμοι να του δώσουν το πλεονέκτημα της αμφιβολίας, από τη στιγμή που προωθούσε φορολογικές περικοπές, απορρύθμιση και άλλες πολιτικές επωφελείς για τον εταιρικό τομέα και τους μετόχους.
Και πολλοί πίστευαν ότι, τελικά, οι "ενήλικες μέσα στην αίθουσα" θα συγκρατούσαν τον Trump και θα εξασφάλιζαν ότι οι πολιτικές της κυβέρνησής τους δεν θα κατέληγαν στον προστατευτισμό.
Αυτές οι υποθέσεις ίσχυαν στο πρώτο ήμισυ της θητείας του Trump, όταν
Αυτές οι υποθέσεις υπερασπιζόταν κατά το πρώτο έτος της θητείας του όταν η οικονομική ανάπτυξη και η αναμενόμενη αύξηση των εταιρικών κερδών - λόγω των επικείμενων φορολογικών περικοπών και της απορρύθμισης - οδήγησαν σε ισχυρή απόδοση των χρηματιστηριακών αγορών.
Το 2017, οι χρηματιστηριακοί δείκτες των ΗΠΑ αυξήθηκαν περισσότερο από 20%.
Αλλά τα πράγματα άλλαξαν ριζικά το 2018, και ειδικά τους τελευταίους μήνες.
Παρά το γεγονός ότι τα εταιρικά κέρδη αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 20% (χάρη στις φορολογικές περικοπές), οι αμερικανικές μετοχικές αγορές κινήθηκαν πλευρικά για το μεγαλύτερο μέρος του έτους και τώρα πήραν μια απότομη πτωτική στροφή.
Σε αυτό το σημείο, οι μεγάλοι δείκτες βρίσκονται σε διόρθωση (που σημαίνει πτώση κατά 10% από την πρόσφατη κορυφή) και ο τεχνολογικός Nasdaq έχει εισέλθει σε bear market (πτώση 20% ή περισσότερο).
Αν και η μεγαλύτερη μεταβλητότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών αντικατοπτρίζει τις ανησυχίες για την Κίνα, την Ιταλία και άλλες οικονομίες της ευρωζώνης και τις βασικές αναδυόμενες οικονομίες, το μεγαλύτερο μέρος της πρόσφατης αναταραχής οφείλεται στον Trump.
Το έτος ξεκίνησε με τη θέσπιση μιας απερίσκεπτης φορολογικής μείωσης που προκάλεσε άνοδο των μακροπρόθεσμων επιτοκίων και δημιούργησε ένα υψηλό επίπεδο ευφορίας σε μια οικονομία ήδη κοντά στην πλήρη απασχόληση.
Τον Φεβρουάριο, οι αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με τον πληθωρισμό που υπερέβαινε τον στόχο 2% της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ οδήγησε στην πρώτη υποχώρηση των αγορών.
Ακολούθησαν οι εμπορικοί πόλεμοι του Trump με την Κίνα και άλλους βασικούς εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ.
Οι ανησυχίες της αγοράς για τις προστατευτικές πολιτικές της κυβέρνησης έχουν αποδυναμωθεί και εξαφανιστεί καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά τώρα φτάνουν σε μια νέα αιχμή.
Οι τελευταίες ενέργειες των ΗΠΑ εναντίον της Κίνας φαίνεται να τροφοδοτούν έναν ευρύτερο οικονομικό και γεωπολιτικό ψυχρό πόλεμο.
Μια άλλη ανησυχία είναι ότι οι άλλες πολιτικές του Trump θα έχουν σταδιακές επιδράσεις (μειωμένη ανάπτυξη παράλληλα με τον υψηλότερο πληθωρισμό).
Εξάλλου, οTrump σχεδιάζει να περιορίσει τις εισερχόμενες ξένες άμεσες επενδύσεις και έχει ήδη εφαρμόσει ευρείς περιορισμούς στη μετανάστευση, οι οποίοι θα μειώσουν την αύξηση της προσφοράς εργασίας σε μια εποχή όπου η γήρανση του εργατικού δυναμικού και οι αναντιστοιχίες δεξιοτήτων είναι ήδη ένα αυξανόμενο πρόβλημα.
Επιπλέον, η διοίκηση δεν έχει ακόμη προτείνει σχέδιο ανάπτυξης των υποδομών ώστε να υπάρξει τόνωση της παραγωγικότητας του ιδιωτικού τομέα ή για την ταχύτερη μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία.
Και στο Twitter και αλλού, ο Trump συνέχισε να βασίζεται στις εταιρείες για την πρόσληψη, την παραγωγή, τις επενδύσεις και τις πρακτικές τιμολόγησης, ενώ επιτίθεται στις εταιρείες τεχνολογίας ακριβώς όταν αντιμετωπίζουν ήδη μια ευρύτερη αντίδραση και αυξημένο ανταγωνισμό από τους Κινέζους ομολόγους τους.
Οι αναδυόμενες αγορές έχουν επίσης αναστατωθεί από τις πολιτικές των ΗΠΑ.
Τα δημοσιονομικά κίνητρα και η αυστηρότερη νομισματική πολιτική έχουν ωθήσει τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα επιτόκια και έχουν ενισχύσει το δολάριο ΗΠΑ.
Ως αποτέλεσμα, οι αναδυόμενες οικονομίες παρουσίασαν πτώση κεφαλαίων και αυξανόμενο χρέος σε δολάρια.
Αυτές που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές έχουν υποστεί τις συνέπειες των χαμηλότερων τιμών των βασικών εμπορευμάτων.
Ακόμη και οι πολιτικές του Trump για την ενέργεια και κυρίως το πετρέλαιο δημιούργησαν αστάθεια.
Μετά την επανάληψη των αμερικανικών κυρώσεων εναντίον του Ιράν άρχισε η έντονη μεταβλητότητα στο πετρέλαιο, ενώ οι απειλές ενάντια στη Σαουδική Αραβία για αύξηση παραγωγής οδήγησαν σε πτώση της τιμής του μαύρου χρυσού.
Αν και οι Αμερικανοί καταναλωτές επωφελούνται από τις χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου, οι χρηματιστηριακές τιμές των αμερικανικών ενεργειακών εταιρειών έχουν βυθιστεί.
Εξάλλου, η υπερβολική μεταβλητότητα των τιμών του πετρελαίου είναι κακή τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές, επειδή εμποδίζει τις λογικές αποφάσεις για επενδύσεις και κατανάλωση.
Κάνοντας τα πράγματα χειρότερα, είναι πλέον σαφές ότι τα οφέλη των φορολογικών περικοπών του περασμένου έτους έχουν συγκεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στον εταιρικό τομέα και όχι στα νοικοκυριά υπό μορφή υψηλότερων πραγματικών (προσαρμοσμένων στον πληθωρισμό) μισθών.
Αυτό σημαίνει ότι η κατανάλωση των νοικοκυριών θα μπορούσε σύντομα να επιβραδυνθεί, πιέζοντας περαιτέρω την οικονομία.
Πάνω απ’ όλα, όμως, η απότομη πτώση των αμερικανικών και παγκόσμιων μετοχών κατά το τελευταίο τρίμηνο είναι μια απάντηση στις ενέργειες του Trump.
Ακόμη χειρότερα από τον αυξημένο κίνδυνο ενός εμπορικού πολέμου πλήρους κλίμακας με την Κίνα (παρά την πρόσφατη «εκεχειρία» που συμφωνήθηκε με τον πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping) είναι οι δημόσιες επιθέσεις του Trump στη Fed, οι οποίες ξεκίνησαν ήδη από την άνοιξη του 2018, όταν η αμερικανική οικονομία εμφάνισε ρυθμό ανάπτυξης 4%.
Με δεδομένες αυτές τις προηγούμενες επιθέσεις, οι αγορές αναστατώθηκαν τον Δεκέμβριο 2018, όταν η Fed αποφάσισε σωστά να αυξήσει τα επιτόκια, ενώ παράλληλα σηματοδότησε έναν πιο σταδιακό ρυθμό αύξησης των επιτοκίων το 2019.
Το πιο πιθανό είναι ότι η «επιθετικότητα» της Fed είναι αντίδραση στις απειλές του Trump εναντίον της.
Ενόψει των εχθρικών προεδρικών tweets, ο πρόεδρος της Fed, Jerome Powell, έπρεπε να δηλώσει ότι η κεντρική τράπεζα παραμένει πολιτικά ανεξάρτητη.
Αλλά στη συνέχεια ήρθε η απόφαση του Trump να κλείσει μεγάλα τμήματα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την άρνηση του Κογκρέσου να χρηματοδοτήσει τον άχρηστο μεξικανικό συνοριακό του τοίχο.
Αυτό οδήγησε τις αγορές σε πανικό, και το κλείσιμο της κυβέρνησης σύντομα ακολουθήθηκε από αναφορές ότι ο Trump θέλει να απολύσει τον Powell - μια κίνηση που θα μπορούσε να μετατρέψει μια διόρθωση σε μια συντριβή.
Λίγο πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων, ο υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Steven Mnuchin, αναγκάστηκε να μιλήσει δημοσίως προκειμένου να καθησυχάσει τις αγορές.
Ανέφερε ότι ο Trump δεν σχεδιάζει να διώξει Powell και ότι τα οικονομικά των αμερικανικών τραπεζών είναι υγιή.
Οι πρόσφατες αλλαγές στη διοίκηση που δεν επηρεάζουν αναγκαστικά τη χάραξη οικονομικής πολιτικής είναι επίσης θορυβώδεις για τις αγορές. Η αποχώρηση του αρχηγού του Λευκού Οίκου John Kelly και του υπουργού Άμυνας James Mattis θα αφήσει τον Λευκό Οίκο χωρίς «ενήλικες».
Η ανοησία των οικονομικών εθνικιστών και των γερακιών της εξωτερικής πολιτικής που παραμένουν θα καλύψει κάθε ιδιοτροπία του Trump.
Ως προς το θέμα αυτό, δεν μπορεί να αποκλειστεί ο κίνδυνος πλήρους γεωπολιτικής σύγκρουσης με την Κίνα.
Ένας νέος ψυχρός πόλεμος θα οδηγούσε αποτελεσματικά στην απο-παγκοσμιοποίηση, διακόπτοντας τις αλυσίδες εφοδιασμού παντού, αλλά κυρίως στον τομέα της τεχνολογίας, όπως σηματοδοτούν οι πρόσφατες υποθέσεις ZTE και Huawei.
Ταυτόχρονα, ο Trump μοιάζει να θεωρεί θετική εξέλιξη την υπονόμευση της συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ σε μια εποχή που η Ευρώπη είναι οικονομικά και πολιτικά εύθραυστη.
Ο Trump είναι τώρα ο Dr. Strangelove των χρηματοπιστωτικών αγορών. Όπως ο παρανοϊκός τρελός στην κλασική ταινία του Stanley Kubrick, φλερτάρει με αμοιβαία εξασφαλισμένη οικονομική καταστροφή.
Τώρα που οι αγορές θα πρέπει να έχουν κατανοήσει ότι ο κίνδυνος μιας οικονομικής κρίσης και της παγκόσμιας ύφεσης έχει αυξηθεί.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον Roubini «οι αγορές επιτέλους ξύπνησαν και κατάλαβαν ότι ο Donald Trump είναι πρόεδρος των ΗΠΑ.
Δεδομένου ότι ο κόσμος έχει υπομείνει δύο χρόνια απερίσκεπτων tweets και δημόσιες δηλώσεις από τον πιο ισχυρό άνθρωπο του κόσμου, το προφανές ερώτημα είναι: Γιατί τους πήρε τόσο πολύ να τον καταλάβουν;
Οι επενδυτές μέχρι τώρα πίστευαν ότι ο Trump απλά… γαβγίζει αλλά δεν δαγκώνει.
Ήταν πρόθυμοι να του δώσουν το πλεονέκτημα της αμφιβολίας, από τη στιγμή που προωθούσε φορολογικές περικοπές, απορρύθμιση και άλλες πολιτικές επωφελείς για τον εταιρικό τομέα και τους μετόχους.
Και πολλοί πίστευαν ότι, τελικά, οι "ενήλικες μέσα στην αίθουσα" θα συγκρατούσαν τον Trump και θα εξασφάλιζαν ότι οι πολιτικές της κυβέρνησής τους δεν θα κατέληγαν στον προστατευτισμό.
Αυτές οι υποθέσεις ίσχυαν στο πρώτο ήμισυ της θητείας του Trump, όταν
Αυτές οι υποθέσεις υπερασπιζόταν κατά το πρώτο έτος της θητείας του όταν η οικονομική ανάπτυξη και η αναμενόμενη αύξηση των εταιρικών κερδών - λόγω των επικείμενων φορολογικών περικοπών και της απορρύθμισης - οδήγησαν σε ισχυρή απόδοση των χρηματιστηριακών αγορών.
Το 2017, οι χρηματιστηριακοί δείκτες των ΗΠΑ αυξήθηκαν περισσότερο από 20%.
Αλλά τα πράγματα άλλαξαν ριζικά το 2018, και ειδικά τους τελευταίους μήνες.
Παρά το γεγονός ότι τα εταιρικά κέρδη αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 20% (χάρη στις φορολογικές περικοπές), οι αμερικανικές μετοχικές αγορές κινήθηκαν πλευρικά για το μεγαλύτερο μέρος του έτους και τώρα πήραν μια απότομη πτωτική στροφή.
Σε αυτό το σημείο, οι μεγάλοι δείκτες βρίσκονται σε διόρθωση (που σημαίνει πτώση κατά 10% από την πρόσφατη κορυφή) και ο τεχνολογικός Nasdaq έχει εισέλθει σε bear market (πτώση 20% ή περισσότερο).
Αν και η μεγαλύτερη μεταβλητότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών αντικατοπτρίζει τις ανησυχίες για την Κίνα, την Ιταλία και άλλες οικονομίες της ευρωζώνης και τις βασικές αναδυόμενες οικονομίες, το μεγαλύτερο μέρος της πρόσφατης αναταραχής οφείλεται στον Trump.
Το έτος ξεκίνησε με τη θέσπιση μιας απερίσκεπτης φορολογικής μείωσης που προκάλεσε άνοδο των μακροπρόθεσμων επιτοκίων και δημιούργησε ένα υψηλό επίπεδο ευφορίας σε μια οικονομία ήδη κοντά στην πλήρη απασχόληση.
Τον Φεβρουάριο, οι αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με τον πληθωρισμό που υπερέβαινε τον στόχο 2% της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ οδήγησε στην πρώτη υποχώρηση των αγορών.
Ακολούθησαν οι εμπορικοί πόλεμοι του Trump με την Κίνα και άλλους βασικούς εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ.
Οι ανησυχίες της αγοράς για τις προστατευτικές πολιτικές της κυβέρνησης έχουν αποδυναμωθεί και εξαφανιστεί καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, αλλά τώρα φτάνουν σε μια νέα αιχμή.
Οι τελευταίες ενέργειες των ΗΠΑ εναντίον της Κίνας φαίνεται να τροφοδοτούν έναν ευρύτερο οικονομικό και γεωπολιτικό ψυχρό πόλεμο.
Μια άλλη ανησυχία είναι ότι οι άλλες πολιτικές του Trump θα έχουν σταδιακές επιδράσεις (μειωμένη ανάπτυξη παράλληλα με τον υψηλότερο πληθωρισμό).
Εξάλλου, οTrump σχεδιάζει να περιορίσει τις εισερχόμενες ξένες άμεσες επενδύσεις και έχει ήδη εφαρμόσει ευρείς περιορισμούς στη μετανάστευση, οι οποίοι θα μειώσουν την αύξηση της προσφοράς εργασίας σε μια εποχή όπου η γήρανση του εργατικού δυναμικού και οι αναντιστοιχίες δεξιοτήτων είναι ήδη ένα αυξανόμενο πρόβλημα.
Επιπλέον, η διοίκηση δεν έχει ακόμη προτείνει σχέδιο ανάπτυξης των υποδομών ώστε να υπάρξει τόνωση της παραγωγικότητας του ιδιωτικού τομέα ή για την ταχύτερη μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία.
Και στο Twitter και αλλού, ο Trump συνέχισε να βασίζεται στις εταιρείες για την πρόσληψη, την παραγωγή, τις επενδύσεις και τις πρακτικές τιμολόγησης, ενώ επιτίθεται στις εταιρείες τεχνολογίας ακριβώς όταν αντιμετωπίζουν ήδη μια ευρύτερη αντίδραση και αυξημένο ανταγωνισμό από τους Κινέζους ομολόγους τους.
Οι αναδυόμενες αγορές έχουν επίσης αναστατωθεί από τις πολιτικές των ΗΠΑ.
Τα δημοσιονομικά κίνητρα και η αυστηρότερη νομισματική πολιτική έχουν ωθήσει τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα επιτόκια και έχουν ενισχύσει το δολάριο ΗΠΑ.
Ως αποτέλεσμα, οι αναδυόμενες οικονομίες παρουσίασαν πτώση κεφαλαίων και αυξανόμενο χρέος σε δολάρια.
Αυτές που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές έχουν υποστεί τις συνέπειες των χαμηλότερων τιμών των βασικών εμπορευμάτων.
Ακόμη και οι πολιτικές του Trump για την ενέργεια και κυρίως το πετρέλαιο δημιούργησαν αστάθεια.
Μετά την επανάληψη των αμερικανικών κυρώσεων εναντίον του Ιράν άρχισε η έντονη μεταβλητότητα στο πετρέλαιο, ενώ οι απειλές ενάντια στη Σαουδική Αραβία για αύξηση παραγωγής οδήγησαν σε πτώση της τιμής του μαύρου χρυσού.
Αν και οι Αμερικανοί καταναλωτές επωφελούνται από τις χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου, οι χρηματιστηριακές τιμές των αμερικανικών ενεργειακών εταιρειών έχουν βυθιστεί.
Εξάλλου, η υπερβολική μεταβλητότητα των τιμών του πετρελαίου είναι κακή τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές, επειδή εμποδίζει τις λογικές αποφάσεις για επενδύσεις και κατανάλωση.
Κάνοντας τα πράγματα χειρότερα, είναι πλέον σαφές ότι τα οφέλη των φορολογικών περικοπών του περασμένου έτους έχουν συγκεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στον εταιρικό τομέα και όχι στα νοικοκυριά υπό μορφή υψηλότερων πραγματικών (προσαρμοσμένων στον πληθωρισμό) μισθών.
Αυτό σημαίνει ότι η κατανάλωση των νοικοκυριών θα μπορούσε σύντομα να επιβραδυνθεί, πιέζοντας περαιτέρω την οικονομία.
Πάνω απ’ όλα, όμως, η απότομη πτώση των αμερικανικών και παγκόσμιων μετοχών κατά το τελευταίο τρίμηνο είναι μια απάντηση στις ενέργειες του Trump.
Ακόμη χειρότερα από τον αυξημένο κίνδυνο ενός εμπορικού πολέμου πλήρους κλίμακας με την Κίνα (παρά την πρόσφατη «εκεχειρία» που συμφωνήθηκε με τον πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping) είναι οι δημόσιες επιθέσεις του Trump στη Fed, οι οποίες ξεκίνησαν ήδη από την άνοιξη του 2018, όταν η αμερικανική οικονομία εμφάνισε ρυθμό ανάπτυξης 4%.
Με δεδομένες αυτές τις προηγούμενες επιθέσεις, οι αγορές αναστατώθηκαν τον Δεκέμβριο 2018, όταν η Fed αποφάσισε σωστά να αυξήσει τα επιτόκια, ενώ παράλληλα σηματοδότησε έναν πιο σταδιακό ρυθμό αύξησης των επιτοκίων το 2019.
Το πιο πιθανό είναι ότι η «επιθετικότητα» της Fed είναι αντίδραση στις απειλές του Trump εναντίον της.
Ενόψει των εχθρικών προεδρικών tweets, ο πρόεδρος της Fed, Jerome Powell, έπρεπε να δηλώσει ότι η κεντρική τράπεζα παραμένει πολιτικά ανεξάρτητη.
Αλλά στη συνέχεια ήρθε η απόφαση του Trump να κλείσει μεγάλα τμήματα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την άρνηση του Κογκρέσου να χρηματοδοτήσει τον άχρηστο μεξικανικό συνοριακό του τοίχο.
Αυτό οδήγησε τις αγορές σε πανικό, και το κλείσιμο της κυβέρνησης σύντομα ακολουθήθηκε από αναφορές ότι ο Trump θέλει να απολύσει τον Powell - μια κίνηση που θα μπορούσε να μετατρέψει μια διόρθωση σε μια συντριβή.
Λίγο πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων, ο υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Steven Mnuchin, αναγκάστηκε να μιλήσει δημοσίως προκειμένου να καθησυχάσει τις αγορές.
Ανέφερε ότι ο Trump δεν σχεδιάζει να διώξει Powell και ότι τα οικονομικά των αμερικανικών τραπεζών είναι υγιή.
Οι πρόσφατες αλλαγές στη διοίκηση που δεν επηρεάζουν αναγκαστικά τη χάραξη οικονομικής πολιτικής είναι επίσης θορυβώδεις για τις αγορές. Η αποχώρηση του αρχηγού του Λευκού Οίκου John Kelly και του υπουργού Άμυνας James Mattis θα αφήσει τον Λευκό Οίκο χωρίς «ενήλικες».
Η ανοησία των οικονομικών εθνικιστών και των γερακιών της εξωτερικής πολιτικής που παραμένουν θα καλύψει κάθε ιδιοτροπία του Trump.
Ως προς το θέμα αυτό, δεν μπορεί να αποκλειστεί ο κίνδυνος πλήρους γεωπολιτικής σύγκρουσης με την Κίνα.
Ένας νέος ψυχρός πόλεμος θα οδηγούσε αποτελεσματικά στην απο-παγκοσμιοποίηση, διακόπτοντας τις αλυσίδες εφοδιασμού παντού, αλλά κυρίως στον τομέα της τεχνολογίας, όπως σηματοδοτούν οι πρόσφατες υποθέσεις ZTE και Huawei.
Ταυτόχρονα, ο Trump μοιάζει να θεωρεί θετική εξέλιξη την υπονόμευση της συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ σε μια εποχή που η Ευρώπη είναι οικονομικά και πολιτικά εύθραυστη.
Ο Trump είναι τώρα ο Dr. Strangelove των χρηματοπιστωτικών αγορών. Όπως ο παρανοϊκός τρελός στην κλασική ταινία του Stanley Kubrick, φλερτάρει με αμοιβαία εξασφαλισμένη οικονομική καταστροφή.
Τώρα που οι αγορές θα πρέπει να έχουν κατανοήσει ότι ο κίνδυνος μιας οικονομικής κρίσης και της παγκόσμιας ύφεσης έχει αυξηθεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών