Υψηλά ελλείμματα, υπέρογκο χρέος, χαλάρωση της ανάπτυξης, ορισμένα από τα προβλήματα της Ευρωζώνης
Κατά τη διάρκεια του 2018 η Ιταλία ήταν η χώρα της Ευρωζώνης που συγκέντρωσε την προσοχή όλων, λόγω της κόντρας με την Κομισιόν για τον προϋπολογισμό του 2019 και φυσικά εξαιτίας του ιδιαίτερα υψηλού χρέους της.
Την ίδια ώρα, όμως, οι ενδείξεις ότι υπάρχουν και άλλες κορυφαίες οικονομίες της ζώνης του ευρώ που βρίσκονται σε εξίσου ή ακόμη και σε χειρότερη θέση από την Ιταλία γίνονται όλο και πιο εμφανείς.
Οι οικονομολόγοι έχουν προειδοποιήσει εδώ και αρκετούς μήνες ότι ο πραγματικά μεγάλος ασθενής της Ευρωζώνης είναι η Γαλλία.
Μπορεί το χρέος της να είναι σχετικά χαμηλό (κοντά στο 96% του ΑΕΠ), αλλά αποτελεί τον συνήθη ύποπτο στην παραβίαση των όρων για το έλλειμμα, ενώ η ανάπτυξή της είναι ασθενική κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών.
Αυτό φυσικά που κανείς δεν περίμενε ποτέ ότι θα ακούσει είναι ότι και η Γερμανία αρχίζει να αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα, έστω και εάν αυτά πολύ απέχουν από το να θεωρηθούν ως παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν την επονομαζόμενη ατμομηχανή της Ευρωζώνης σε ύφεση.
Όμως οι πρόσφατες δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Olaf Scholz, ότι οι εποχές των παχέων αγελάδων για τα φορολογικά έσοδα του γερμανικού προϋπολογισμού έχουν παρέλθει, αποτελεί, σαφώς, ένα ακόμη καμπανάκι κινδύνου.
Επιπρόσθετα κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι η γερμανική οικονομία συρρικνώθηκε στο γ’ τρίμηνο του 2018, για πρώτη φορά σε διάστημα τριών ετών, ενώ ακόμη και ο μέχρι πρότινος θεωρούμενος ως απόλυτα υγιής τραπεζικός κλάδος της χώρας, διαθέτει πληθώρα προβλημάτων, με την Deutsche Bank να μοιάζει ανήμπορη να ανταπεξέλθει σε μία νέα κρίση.
Από την άλλη πλευρά η γαλλική οικονομία μοιάζει να βρίσκεται σε μόνιμο κλοιό στασιμότητας, ενώ οι πρόσφατες εξ ανάγκης παροχές που αναγκάστηκε να ανακοινώσει η κυβέρνηση Macron, λόγω των «κίτρινων γιλέκων», αναμένεται να οδηγήσουν το έλλειμμα προϋπολογισμού στο 3,4% του ΑΕΠ για το 2019, με τη Γαλλία να αποτελεί, για μία ακόμη φορά, παραβάτη της συνθήκης του Maastricht.
Πέραν των αμιγώς δημοσιονομικών θεμάτων, τα περισσότερα μακροοικονομικά δεδομένα της Γαλλίας υποδεικνύουν στασιμότητα, ενώ η επιχειρηματική εμπιστοσύνη σχεδόν κάθε μήνα συρρικνώνεται.
Όσο για την Ιταλία τα προβλήματά της είναι κάτι παραπάνω από γνωστά.
Μία οικονομία που ακολουθεί αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης, διαθέτει ένα χρέος που εάν δεν υπήρχε η βοήθεια της ΕΚΤ και του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης δύσκολα θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει.
Αυτό που μένει να δούμε είναι εάν πέραν των προειδοποιήσεων οι υπεύθυνοι χάραξης της οικονομικής πολιτικής τόσο στις συγκεκριμένες χώρες όσο και στο σύνολο της Ευρωζώνης έχει μία πειστική απάντηση να δώσουν εάν η κρίση επανέλθει.
www.bankingnews.gr
Την ίδια ώρα, όμως, οι ενδείξεις ότι υπάρχουν και άλλες κορυφαίες οικονομίες της ζώνης του ευρώ που βρίσκονται σε εξίσου ή ακόμη και σε χειρότερη θέση από την Ιταλία γίνονται όλο και πιο εμφανείς.
Οι οικονομολόγοι έχουν προειδοποιήσει εδώ και αρκετούς μήνες ότι ο πραγματικά μεγάλος ασθενής της Ευρωζώνης είναι η Γαλλία.
Μπορεί το χρέος της να είναι σχετικά χαμηλό (κοντά στο 96% του ΑΕΠ), αλλά αποτελεί τον συνήθη ύποπτο στην παραβίαση των όρων για το έλλειμμα, ενώ η ανάπτυξή της είναι ασθενική κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών.
Αυτό φυσικά που κανείς δεν περίμενε ποτέ ότι θα ακούσει είναι ότι και η Γερμανία αρχίζει να αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα, έστω και εάν αυτά πολύ απέχουν από το να θεωρηθούν ως παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν την επονομαζόμενη ατμομηχανή της Ευρωζώνης σε ύφεση.
Όμως οι πρόσφατες δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Olaf Scholz, ότι οι εποχές των παχέων αγελάδων για τα φορολογικά έσοδα του γερμανικού προϋπολογισμού έχουν παρέλθει, αποτελεί, σαφώς, ένα ακόμη καμπανάκι κινδύνου.
Επιπρόσθετα κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι η γερμανική οικονομία συρρικνώθηκε στο γ’ τρίμηνο του 2018, για πρώτη φορά σε διάστημα τριών ετών, ενώ ακόμη και ο μέχρι πρότινος θεωρούμενος ως απόλυτα υγιής τραπεζικός κλάδος της χώρας, διαθέτει πληθώρα προβλημάτων, με την Deutsche Bank να μοιάζει ανήμπορη να ανταπεξέλθει σε μία νέα κρίση.
Από την άλλη πλευρά η γαλλική οικονομία μοιάζει να βρίσκεται σε μόνιμο κλοιό στασιμότητας, ενώ οι πρόσφατες εξ ανάγκης παροχές που αναγκάστηκε να ανακοινώσει η κυβέρνηση Macron, λόγω των «κίτρινων γιλέκων», αναμένεται να οδηγήσουν το έλλειμμα προϋπολογισμού στο 3,4% του ΑΕΠ για το 2019, με τη Γαλλία να αποτελεί, για μία ακόμη φορά, παραβάτη της συνθήκης του Maastricht.
Πέραν των αμιγώς δημοσιονομικών θεμάτων, τα περισσότερα μακροοικονομικά δεδομένα της Γαλλίας υποδεικνύουν στασιμότητα, ενώ η επιχειρηματική εμπιστοσύνη σχεδόν κάθε μήνα συρρικνώνεται.
Όσο για την Ιταλία τα προβλήματά της είναι κάτι παραπάνω από γνωστά.
Μία οικονομία που ακολουθεί αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης, διαθέτει ένα χρέος που εάν δεν υπήρχε η βοήθεια της ΕΚΤ και του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης δύσκολα θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει.
Αυτό που μένει να δούμε είναι εάν πέραν των προειδοποιήσεων οι υπεύθυνοι χάραξης της οικονομικής πολιτικής τόσο στις συγκεκριμένες χώρες όσο και στο σύνολο της Ευρωζώνης έχει μία πειστική απάντηση να δώσουν εάν η κρίση επανέλθει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών