Η Fed αποφάσισε να σταματήσει τις αυξήσεις επιτοκίων δείχνοντας ότι μάλλον δεν έχει μεγάλη εμπιστοσύνης τις προοπτικές των ΗΠΑ
Για μία ακόμη φορά ο Donald Trump στράφηκε κατά της Fed, υποστηρίζοντας ότι έχει κάνει πολλές «περιττές και καταστροφικές ενέργειες», αναφερόμενος, προφανώς, στη σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής.
Το think tank, Mises Institute σε ανάλυσή του, εξετάζει τις συνεχείς επιθέσεις του Αμερικανού προέδρου και προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα «Γιατί ο Trump θέλει η Fed να ρίξει, εκ νέου, φθηνό χρήμα στην αμερικανική αγορά;».
Από το 2016 - μετά από σχεδόν μια δεκαετία εξαιρετικά ευνοϊκής νομισματικής πολιτικής, η Fed άρχισε να ελαχιστοποιεί ελαφρώς τις πολιτικές της σχετικά με τα χρήματα, ξεκινώντας με τη σταδιακή αύξηση του ποσοστού των επιτοκίων.
Μετά την άνοιξη του 2018 η τράπεζα άρχισε σιγά-σιγά να μειώνει το χαρτοφυλάκιο ομολόγων που είχε συσσωρεύσει κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Αλλά ακόμα και αυτή η μείωση στον ισολογισμό δεν ήταν ποτέ εντυπωσιακή.
Το συνολικό ενεργητικό μειώθηκε από 4,4 τρισεκατομμύρια δολάρια σε 3,9 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Πριν από το 2008, όμως, τα περιουσιακά στοιχεία βρίσκονταν κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια.
Έτσι, ακόμη και αυτή η πολύ μικρή απόκλιση από την στάση του Fed για εύκολο χρήμα είναι υπερβολική για τον Trump, ο οποίος έχει καταδικάσει επανειλημμένα τη Fed τους τελευταίους μήνες.
Όπως και το κοινό σε γενικές γραμμές, ο Donald Trump συνεχίζει να εργάζεται υπό την εσφαλμένη εντύπωση ότι οι απειλές για την οικονομία έρχονται κατά τη διάρκεια της αυστηρότερης πολιτικής της Fed, αν και το πραγματικό πρόβλημα έρχεται πολύ πριν από αυτό. Εξάλλου, οι οικονομικές φούσκες δεν έρχονται όταν υπάρχει περίοδος σφιχτής νομισματικής πολιτικής αλλά ακριβώς όταν υπάρχει γενναιόδωρη νομισματική πολιτική.
Όταν μία τράπεζα ρίχνει επιπλέον χρήματα στις αγορές, συνήθως οι τιμές φουσκώνουν και φυσικά σε αρκετές περιπτώσεις εμφανίζονται φούσκες.
Το πρόβλημα καθίσταται σαφέστερο όταν θεωρούμε ότι οι νέες δαπάνες που τροφοδοτούνται εύκολα από το χρήμα δεν υποστηρίχθηκαν από την αύξηση της εξοικονόμησης, των επενδύσεων ή της παραγωγικότητας των εργαζομένων.
Σε μια οικονομία της αγοράς χωρίς κεντρική τράπεζα, οι αυξήσεις των δαπανών μπορούν να συμβούν μόνο ως αποτέλεσμα της πραγματικής αποταμίευσης και των επενδύσεων που έγιναν εκ των προτέρων.
Η προηγούμενη εξοικονόμηση και οι επενδύσεις οδηγούν σε αυξήσεις κεφαλαίου και παραγωγικότητας των εργαζομένων, οι οποίες στη συνέχεια δημιουργούν περισσότερο πλούτο και δυνατότητες δαπανών σε μια οικονομία.
Όταν τα νέα χρήματα δημιουργούνται από μια κεντρική τράπεζα, ωστόσο, δημιουργούνται και πλασματικές εικόνες.
Οι καταναλωτές και οι επενδυτές αρχίζουν να ρίχνουν αυτό το νεοδημιουργημένο χρήμα σε διάφορες βιομηχανίες, ανάλογα με τις τελευταίες μανίες και τις κερδοσκοπικές αφηγήσεις.
Εντούτοις, η έλλειψη ενός υγιούς οικονομικού πλαισίου κάτω από αυτές τις νέες δαπάνες οδηγεί σε πτωχεύσεις, κατασχέσεις και άλλα προβλήματα που αναμένονται όταν οι κερδοσκοπικές φούσκες αυξάνουν τις τιμές των περιουσιακών.
Στη συνέχεια, οι φούσκες σκάνε, και η ύφεση έρχεται.
Αλλά η ίδια η ύφεση δεν είναι το πρόβλημα.
Η ύφεση είναι η φάση κατά την οποία επισκευάζεται η οικονομία.
Η ύφεση είναι όταν σκάνε φούσκες και κακές επενδύσεις και ο πραγματικός πλούτος διοχετεύεται προς πραγματικά κερδοφόρους τομείς της οικονομίας που δεν δίνουν πραγματικά σταθερά κίνητρα και εύκολο χρήμα από την κεντρική τράπεζα.
Έτσι, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ότι η Fed προσπαθεί τώρα (ελαφρώς) να μετριάσει τη στάση της για εύκολο χρήμα.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η Fed δημιούργησε τις φούσκες.
Ο Trump, ωστόσο, βλέπει μόνο μερικούς καλούς αριθμούς θέσεων εργασίας και αρχίζει τις επιθέσεις.
Ως εκ τούτου, στο μυαλό του (προφανώς) για όλα φταίνε οι "περιττές και καταστρεπτικές ενέργειες" της Fed, τις οποίες το Trump μπορεί να δει ως μια προσπάθεια να υπονομεύσει την οικονομική ανάπτυξη που δημιούργησε ο ίδιος.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι κάτι πολύ πιο πολύπλοκο.
Η Fed ανησυχεί τώρα ότι μπορεί να μην είναι σε θέση να εξομαλύνει την πολιτική πριν από την επόμενη ύφεση.
Είναι σημαντικό να αποφευχθούν τα πολύ χαμηλά επιτόκια πριν από την εμφάνιση κρίσης, ώστε η Fed να έχει αρκετό περιθώριο για να τονώσει την επόμενη έκρηξη, μειώνοντας σημαντικά το επιτόκιό της.
Ωστόσο, αυτή είναι μια πολύ τυχαία διαδικασία και η Fed έχει καταστήσει σαφές μέχρι τώρα ότι δεν είναι και τόσο υπέρ αυτής της λογικής.
Επιπλέον, δεν είναι καθόλου ασφαλές να υποθέσουμε ότι οι εξασθενημένοι οικονομικοί δείκτες είναι αποτέλεσμα μόνο της χαλαρότερης νομισματικής πολιτικής της Fed.
Με τις αυξανόμενες καθυστερήσεις στον τομέα των δανείων αυτοκινήτων, το άθροισμα των συνολικών αδειών κατοικίας και τη διολίσθηση των τιμών των κατοικιών σε ένα χαμηλό 6 ετών, είναι πολύ πιθανό οι συνολικές πραγματικότητες να μην ανταποκρίνονται στις προσδοκίες που τροφοδοτούνται με φούσκα.
Επιπλέον, το επιχείρημα του Trump δείχνει πόσο αδύναμη είναι η οικονομία. Ισχυρίστηκε ότι η ελάχιστη σύσφιξη της Fed από το 2016 έως το 2018 ήταν επιζήμια για την οικονομία.
Ωστόσο, αν η οικονομία ήταν τόσο ισχυρή όσο ισχυρίζεται ο Trump, οι μικρές αυξήσεις από τη Fed σαφώς δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καταστροφή.
Η Fed, επίσης, έχει δείξει πόσο λίγη εμπιστοσύνη έχει στη δύναμη της οικονομίας. Μετά από μόλις δύο χρόνια μικρής αύξησης των επιτοκίων και ελάχιστες μεταβολές στο χαρτοφυλάκιό της, η Fed έχει ήδη δηλώσει ότι θα υπάρξουν ελάχιστες αυξήσεις επιτοκίων εντός του 2019.
Ο πρόεδρος της Fed της Νέας Υόρκης, John Williams, προσπάθησε να προκαλέσει κάποια εμπιστοσύνη στο χρηματιστήριο υποστηρίζοντας ότι «οι προοπτικές είναι θετικές» και όλα είναι καλά.
Εάν αυτό ίσχυε πραγματικά τότε η Fed δεν θα φοβόταν να προχωρήσει σε αύξηση επιτοκίων.
www.bankingnews.gr
Το think tank, Mises Institute σε ανάλυσή του, εξετάζει τις συνεχείς επιθέσεις του Αμερικανού προέδρου και προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα «Γιατί ο Trump θέλει η Fed να ρίξει, εκ νέου, φθηνό χρήμα στην αμερικανική αγορά;».
Από το 2016 - μετά από σχεδόν μια δεκαετία εξαιρετικά ευνοϊκής νομισματικής πολιτικής, η Fed άρχισε να ελαχιστοποιεί ελαφρώς τις πολιτικές της σχετικά με τα χρήματα, ξεκινώντας με τη σταδιακή αύξηση του ποσοστού των επιτοκίων.
Μετά την άνοιξη του 2018 η τράπεζα άρχισε σιγά-σιγά να μειώνει το χαρτοφυλάκιο ομολόγων που είχε συσσωρεύσει κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Αλλά ακόμα και αυτή η μείωση στον ισολογισμό δεν ήταν ποτέ εντυπωσιακή.
Το συνολικό ενεργητικό μειώθηκε από 4,4 τρισεκατομμύρια δολάρια σε 3,9 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Πριν από το 2008, όμως, τα περιουσιακά στοιχεία βρίσκονταν κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια.
Έτσι, ακόμη και αυτή η πολύ μικρή απόκλιση από την στάση του Fed για εύκολο χρήμα είναι υπερβολική για τον Trump, ο οποίος έχει καταδικάσει επανειλημμένα τη Fed τους τελευταίους μήνες.
Όπως και το κοινό σε γενικές γραμμές, ο Donald Trump συνεχίζει να εργάζεται υπό την εσφαλμένη εντύπωση ότι οι απειλές για την οικονομία έρχονται κατά τη διάρκεια της αυστηρότερης πολιτικής της Fed, αν και το πραγματικό πρόβλημα έρχεται πολύ πριν από αυτό. Εξάλλου, οι οικονομικές φούσκες δεν έρχονται όταν υπάρχει περίοδος σφιχτής νομισματικής πολιτικής αλλά ακριβώς όταν υπάρχει γενναιόδωρη νομισματική πολιτική.
Όταν μία τράπεζα ρίχνει επιπλέον χρήματα στις αγορές, συνήθως οι τιμές φουσκώνουν και φυσικά σε αρκετές περιπτώσεις εμφανίζονται φούσκες.
Το πρόβλημα καθίσταται σαφέστερο όταν θεωρούμε ότι οι νέες δαπάνες που τροφοδοτούνται εύκολα από το χρήμα δεν υποστηρίχθηκαν από την αύξηση της εξοικονόμησης, των επενδύσεων ή της παραγωγικότητας των εργαζομένων.
Σε μια οικονομία της αγοράς χωρίς κεντρική τράπεζα, οι αυξήσεις των δαπανών μπορούν να συμβούν μόνο ως αποτέλεσμα της πραγματικής αποταμίευσης και των επενδύσεων που έγιναν εκ των προτέρων.
Η προηγούμενη εξοικονόμηση και οι επενδύσεις οδηγούν σε αυξήσεις κεφαλαίου και παραγωγικότητας των εργαζομένων, οι οποίες στη συνέχεια δημιουργούν περισσότερο πλούτο και δυνατότητες δαπανών σε μια οικονομία.
Όταν τα νέα χρήματα δημιουργούνται από μια κεντρική τράπεζα, ωστόσο, δημιουργούνται και πλασματικές εικόνες.
Οι καταναλωτές και οι επενδυτές αρχίζουν να ρίχνουν αυτό το νεοδημιουργημένο χρήμα σε διάφορες βιομηχανίες, ανάλογα με τις τελευταίες μανίες και τις κερδοσκοπικές αφηγήσεις.
Εντούτοις, η έλλειψη ενός υγιούς οικονομικού πλαισίου κάτω από αυτές τις νέες δαπάνες οδηγεί σε πτωχεύσεις, κατασχέσεις και άλλα προβλήματα που αναμένονται όταν οι κερδοσκοπικές φούσκες αυξάνουν τις τιμές των περιουσιακών.
Στη συνέχεια, οι φούσκες σκάνε, και η ύφεση έρχεται.
Αλλά η ίδια η ύφεση δεν είναι το πρόβλημα.
Η ύφεση είναι η φάση κατά την οποία επισκευάζεται η οικονομία.
Η ύφεση είναι όταν σκάνε φούσκες και κακές επενδύσεις και ο πραγματικός πλούτος διοχετεύεται προς πραγματικά κερδοφόρους τομείς της οικονομίας που δεν δίνουν πραγματικά σταθερά κίνητρα και εύκολο χρήμα από την κεντρική τράπεζα.
Έτσι, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ότι η Fed προσπαθεί τώρα (ελαφρώς) να μετριάσει τη στάση της για εύκολο χρήμα.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η Fed δημιούργησε τις φούσκες.
Ο Trump, ωστόσο, βλέπει μόνο μερικούς καλούς αριθμούς θέσεων εργασίας και αρχίζει τις επιθέσεις.
Ως εκ τούτου, στο μυαλό του (προφανώς) για όλα φταίνε οι "περιττές και καταστρεπτικές ενέργειες" της Fed, τις οποίες το Trump μπορεί να δει ως μια προσπάθεια να υπονομεύσει την οικονομική ανάπτυξη που δημιούργησε ο ίδιος.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι κάτι πολύ πιο πολύπλοκο.
Η Fed ανησυχεί τώρα ότι μπορεί να μην είναι σε θέση να εξομαλύνει την πολιτική πριν από την επόμενη ύφεση.
Είναι σημαντικό να αποφευχθούν τα πολύ χαμηλά επιτόκια πριν από την εμφάνιση κρίσης, ώστε η Fed να έχει αρκετό περιθώριο για να τονώσει την επόμενη έκρηξη, μειώνοντας σημαντικά το επιτόκιό της.
Ωστόσο, αυτή είναι μια πολύ τυχαία διαδικασία και η Fed έχει καταστήσει σαφές μέχρι τώρα ότι δεν είναι και τόσο υπέρ αυτής της λογικής.
Επιπλέον, δεν είναι καθόλου ασφαλές να υποθέσουμε ότι οι εξασθενημένοι οικονομικοί δείκτες είναι αποτέλεσμα μόνο της χαλαρότερης νομισματικής πολιτικής της Fed.
Με τις αυξανόμενες καθυστερήσεις στον τομέα των δανείων αυτοκινήτων, το άθροισμα των συνολικών αδειών κατοικίας και τη διολίσθηση των τιμών των κατοικιών σε ένα χαμηλό 6 ετών, είναι πολύ πιθανό οι συνολικές πραγματικότητες να μην ανταποκρίνονται στις προσδοκίες που τροφοδοτούνται με φούσκα.
Επιπλέον, το επιχείρημα του Trump δείχνει πόσο αδύναμη είναι η οικονομία. Ισχυρίστηκε ότι η ελάχιστη σύσφιξη της Fed από το 2016 έως το 2018 ήταν επιζήμια για την οικονομία.
Ωστόσο, αν η οικονομία ήταν τόσο ισχυρή όσο ισχυρίζεται ο Trump, οι μικρές αυξήσεις από τη Fed σαφώς δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καταστροφή.
Η Fed, επίσης, έχει δείξει πόσο λίγη εμπιστοσύνη έχει στη δύναμη της οικονομίας. Μετά από μόλις δύο χρόνια μικρής αύξησης των επιτοκίων και ελάχιστες μεταβολές στο χαρτοφυλάκιό της, η Fed έχει ήδη δηλώσει ότι θα υπάρξουν ελάχιστες αυξήσεις επιτοκίων εντός του 2019.
Ο πρόεδρος της Fed της Νέας Υόρκης, John Williams, προσπάθησε να προκαλέσει κάποια εμπιστοσύνη στο χρηματιστήριο υποστηρίζοντας ότι «οι προοπτικές είναι θετικές» και όλα είναι καλά.
Εάν αυτό ίσχυε πραγματικά τότε η Fed δεν θα φοβόταν να προχωρήσει σε αύξηση επιτοκίων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών