Τι υποστηρίζει σε άρθρο του στο Strategic Culture o Philip M. Giraldi, επικεφαλής του Council of National Interest
Οι ΗΠΑ έχουν μετατραπεί σε μία «αυτοκρατορία του κακού», σύμφωνα τουλάχιστον με τον Philip M. Giraldi, επικεφαλής του Council of National Interest, ο οποίος σημειώνει την παραπάνω άποψη σε άρθρο του στην ιστοσελίδα του think tank, Strategic Culture.
Όπως αναφέρει στο άρθρο του «Είναι καταθλιπτικό να παρατηρήσουμε πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν γίνει η αυτοκρατορία του κακού.
Αφού υπηρέτησα στον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ και στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών για το δεύτερο μισό του Ψυχρού Πολέμου, έχω τη γνώση ενός insider και μπορώ να πω πώς μία ουσιαστικά ρεαλιστική πολιτική εθνικής ασφάλειας μετατράπηκε σιγά - σιγά σε διπολική διδασκαλία που στόχο έχει την απόλυτη παγκόσμια κυριαρχία της Ουάσιγκτον.
Δυστυχώς, όταν η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε οι ΗΠΑ έχασαν την ευκαιρία να δώσουν τέλος στην πυρηνική αντιπαράθεση που απειλούσε τον κόσμο με εξαφάνιση.
Τότε ο Bill Clinton επέλεξε αντ 'αυτού να ταπεινώσει και να χρησιμοποιήσει το ΝΑΤΟ για να συγκρατήσει μια ήδη αποθαρρυμένη και αποτελεσματικά ηγέτη Ρωσία.
Οι ΗΠΑ συνέχισαν μία κραυγαλέα μάχη για μια ολοένα και περισσότερο ανίδεη ομοσπονδιακή κυβέρνηση καθώς και για ένα κοινό το οποίο στην ουσία έχει πλήρως παραπλανηθεί.
Όταν έφτασε η 11η Σεπτεμβρίου, η χώρα ήταν έτοιμη να τα βάλει με όλον τον κόσμο.
Ο George Bush, ξεκαθάρισε ότι υπάρχει «ένας νέος σερίφης στην πόλη.
Όσοι δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας».
Ακολούθησε το Αφγανιστάν και έπειτα το Ιράκ και, με πνεύμα διπλωματίας, το δημοκρατικό κόμμα εμπλέκεται στη Λιβύη και ακολούθως και στη Συρία.
Την τρέχουσα περίοδο οι ΗΠΑ απειλούν, σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση, το Ιράν και αποσύρονται από μία σημαντική συμφωνία για το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας.
Παράλληλα διατηρούν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις σε Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Σομαλία και μέρη όπως το Μάλι.
Διάσπαρτα σε όλη την υδρόγειο υπάρχουν 800 αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, ενώ οι κύριοι «εχθροί» της Ουάσιγκτον, οι Ρωσία και Κίνα έχουν μία (στην περίπτωση της Ρωσίας) και καμία (στην περίπτωση της Κίνας).
Ποτέ μέχρι τώρα στη διάρκεια της ζωής μου οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν τόσο ανταγωνιστικές, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένας εχθρός ή συνδυασμός εχθρών που απειλούν πραγματικά είτε τις γεωγραφικές Ηνωμένες Πολιτείες είτε κάποιο ζωτικό συμφέρον τους.
Η Βενεζουέλα απειλείται με εισβολή, κυρίως επειδή βρίσκεται στο δυτικό ημισφαίριο και ως εκ τούτου υπόκειται στην ισχυρισμένη από την Ουάσιγκτον «διευρυμένη» εξουσία της.
Την περασμένη Τετάρτη ο αντιπρόεδρος Mike Pence δήλωσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι ο Λευκός Οίκος θα απομακρύνει από την εξουσία τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας Nicolás Maduro, χρησιμοποιώντας κατά προτίμηση τη διπλωματία και τις κυρώσεις, αλλά "όλες οι επιλογές βρίσκονται στο τραπέζι."
Ο Pence προειδοποίησε ότι η Ρωσία και άλλοι φίλοι του Maduro πρέπει να φύγουν τώρα ή διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.
Η ανάπτυξη των Ηνωμένων Πολιτειών ως μια εχθρική και κάπως απρόβλεπτη δύναμη δεν έχει περάσει απαρατήρητη.
Η Ρωσία έχει αποδεχτεί ότι ο πόλεμος έρχεται, ανεξάρτητα από το τι κάνει για την αντιμετώπιση του Trump.
Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, ο στρατός της είναι καλύτερα εξοπλισμένος και περισσότερο έτοιμος για μάχη απ’ ότι αυτών των ΗΠΑ, έστω και εάν οι ΗΠΑ ξοδεύουν σχεδόν τα δεκαπλάσια σε αμυντικές δαπάνες.
Το Ιράν αναβαθμίζει επίσης τις αμυντικές δυνατότητές του, οι οποίες είναι τεράστιες. Τώρα που η Ουάσιγκτον αποχώρησε από την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, έχει θέσει μια σειρά ολοένα και πιο τιμωρητικών κυρώσεων στη χώρα και, πρόσφατα, έχει δηλώσει ότι μέρος του ιρανικού στρατού αποτελεί «ξένη τρομοκρατική οργάνωση» και ως εκ τούτου υπόκειται σε επίθεση από τις δυνάμεις των ΗΠΑ ανά πάσα στιγμή.
Με απλά λόγια ο πόλεμος είναι πιθανός ανά πάσα στιγμή.
Σε τρεις εβδομάδες, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιδιώξουν να επιβάλουν την πλήρη παγκόσμια απαγόρευση αγοράς ιρανικού πετρελαίου.
Ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, δήλωσαν ότι θα αγνοήσουν την απαγόρευση και θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι σκοπεύει να κάνει το Πολεμικό Ναυτικό για να την επιβάλει.
Ή τι θα κάνει το Ιράν για να σπάσει τον αποκλεισμό.
Αλλά ακόμη και με όλες τις τρομακτικές αποφάσεις που έγιναν στο Λευκό Οίκο, υπάρχει ένας οργανισμός που είναι πολύ πιο τρελός και ίσως ακόμα πιο επικίνδυνος. Αυτό είναι το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο (καμία έκπληξη ως προς αυτό) θεωρείται θετικό μόνο από το 18% του αμερικανικού λαού.
Ένα τρέχον νομοσχέδιο που ονομαζόταν αρχικά το νόμο "Προστασία της αμερικανικής ασφάλειας από το νόμο για την επιθετικότητα του Κρεμλίνου (ΔΑΣΚΑ) του 2019" αριθμείται ως S-1189.
Έχει εισαχθεί στη Γερουσία η οποία «θα απαιτήσει από τον υπουργό να καθορίσει εάν η Ρωσική Ομοσπονδία θα πρέπει να οριστεί ως κρατικός χορηγός τρομοκρατίας και αν οι ένοπλες δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Ρωσία στην Ουκρανία θα πρέπει να χαρακτηριστούν ως ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις».
Το νομοσχέδιο υποστηρίζεται από τον Ρεπουμπλικανικό γερουσιαστή Cory Gardner του Κολοράντο και από τον Δημοκρατικό Robert Menendez του New Jersey.
Η τρέχουσα έκδοση του νομοσχεδίου εισήχθη στις 11 Απριλίου και δεν είναι καθόλου σαφές ποια είναι η υποστήριξη που θα μπορούσε να έχει στην πραγματικότητα
Σε ένα δελτίο Τύπου του Gardner, ο οποίος εδώ και πολύ καιρό πιέζει να συμπεριληφθεί η Ρωσία ως κρατικός χορηγός τρομοκρατίας, χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο ως «… ολοκληρωμένη νομοθεσία [που] επιδιώκει την αύξηση της οικονομικής, πολιτικής και διπλωματικής πίεσης η Ρωσική Ομοσπονδία ανταποκρινόμενη στην παρέμβαση της Ρωσίας στις δημοκρατικές διαδικασίες στο εξωτερικό, την κακοήθη επιρροή στη Συρία και την επιθετικότητα εναντίον της Ουκρανίας, ακόμη και στο στενό του Κερτς.
Η νομοθεσία θεσπίζει μια συνολική πολιτική απάντηση για την καλύτερη θέση της κυβέρνησης των ΗΠΑ να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα του Κρεμλίνου, δημιουργώντας νέα γραφεία πολιτικής για την άμυνα στον κυβερνοχώρο και τον συντονισμό των κυρώσεων.
Το νομοσχέδιο στηρίζει το ΝΑΤΟ και εμποδίζει τον Πρόεδρο να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη Συμμαχία χωρίς ψήφισμα στη Γερουσία.
Αυξάνει επίσης την επιβολή κυρώσεων στη Μόσχα για την παρέμβασή της στις δημοκρατικές διαδικασίες στο εξωτερικό και τη συνέχιση της επιθετικότητας κατά της Ουκρανίας ».
Συνεχίζει, υποστηρίζοντας ότι «η Ρωσία του Putin είναι ένα καθεστώς απαράδεκτο, το οποίο είναι κακό στο να υπονομεύει το διεθνές δίκαιο και να καταστρέφει την παγκόσμια τάξη των φιλελεύθερων».
Οι γερουσιαστές, όμως, αγνοούν το γεγονός ότι ο προσδιορισμός των υποτιθέμενων δυνάμεων υποκατάστασης του Κρεμλίνου ως «ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων» ισοδυναμεί με μια δήλωση πολέμου εναντίον τους από τον αμερικανικό στρατό.
Αλλά η πραγματική ζημία προέρχεται από την ύπαρξη του ίδιου του νομοσχεδίου.
Θα ενισχύσει την υποστήριξη για τα σκληροπυρηνικά και από τις δύο πλευρές, διασφαλίζοντας ότι δεν θα υπάρχει προσέγγιση μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας για το άμεσο μέλλον, μια εξέλιξη που είναι κακή για όλους τους εμπλεκόμενους.
Το αν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια ακούσια συνέπεια της ακατανόητης λήψης αποφάσεων ή ίσως κάτι πιο απειλητικό που συνεπάγεται ένα βαθιά κατεστραμμένο συνέδριο και διοίκηση παραμένει να καθοριστεί.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει στο άρθρο του «Είναι καταθλιπτικό να παρατηρήσουμε πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν γίνει η αυτοκρατορία του κακού.
Αφού υπηρέτησα στον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ και στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών για το δεύτερο μισό του Ψυχρού Πολέμου, έχω τη γνώση ενός insider και μπορώ να πω πώς μία ουσιαστικά ρεαλιστική πολιτική εθνικής ασφάλειας μετατράπηκε σιγά - σιγά σε διπολική διδασκαλία που στόχο έχει την απόλυτη παγκόσμια κυριαρχία της Ουάσιγκτον.
Δυστυχώς, όταν η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε οι ΗΠΑ έχασαν την ευκαιρία να δώσουν τέλος στην πυρηνική αντιπαράθεση που απειλούσε τον κόσμο με εξαφάνιση.
Τότε ο Bill Clinton επέλεξε αντ 'αυτού να ταπεινώσει και να χρησιμοποιήσει το ΝΑΤΟ για να συγκρατήσει μια ήδη αποθαρρυμένη και αποτελεσματικά ηγέτη Ρωσία.
Οι ΗΠΑ συνέχισαν μία κραυγαλέα μάχη για μια ολοένα και περισσότερο ανίδεη ομοσπονδιακή κυβέρνηση καθώς και για ένα κοινό το οποίο στην ουσία έχει πλήρως παραπλανηθεί.
Όταν έφτασε η 11η Σεπτεμβρίου, η χώρα ήταν έτοιμη να τα βάλει με όλον τον κόσμο.
Ο George Bush, ξεκαθάρισε ότι υπάρχει «ένας νέος σερίφης στην πόλη.
Όσοι δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας».
Ακολούθησε το Αφγανιστάν και έπειτα το Ιράκ και, με πνεύμα διπλωματίας, το δημοκρατικό κόμμα εμπλέκεται στη Λιβύη και ακολούθως και στη Συρία.
Την τρέχουσα περίοδο οι ΗΠΑ απειλούν, σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση, το Ιράν και αποσύρονται από μία σημαντική συμφωνία για το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας.
Παράλληλα διατηρούν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις σε Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Σομαλία και μέρη όπως το Μάλι.
Διάσπαρτα σε όλη την υδρόγειο υπάρχουν 800 αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, ενώ οι κύριοι «εχθροί» της Ουάσιγκτον, οι Ρωσία και Κίνα έχουν μία (στην περίπτωση της Ρωσίας) και καμία (στην περίπτωση της Κίνας).
Ποτέ μέχρι τώρα στη διάρκεια της ζωής μου οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν τόσο ανταγωνιστικές, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένας εχθρός ή συνδυασμός εχθρών που απειλούν πραγματικά είτε τις γεωγραφικές Ηνωμένες Πολιτείες είτε κάποιο ζωτικό συμφέρον τους.
Η Βενεζουέλα απειλείται με εισβολή, κυρίως επειδή βρίσκεται στο δυτικό ημισφαίριο και ως εκ τούτου υπόκειται στην ισχυρισμένη από την Ουάσιγκτον «διευρυμένη» εξουσία της.
Την περασμένη Τετάρτη ο αντιπρόεδρος Mike Pence δήλωσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι ο Λευκός Οίκος θα απομακρύνει από την εξουσία τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας Nicolás Maduro, χρησιμοποιώντας κατά προτίμηση τη διπλωματία και τις κυρώσεις, αλλά "όλες οι επιλογές βρίσκονται στο τραπέζι."
Ο Pence προειδοποίησε ότι η Ρωσία και άλλοι φίλοι του Maduro πρέπει να φύγουν τώρα ή διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες.
Η ανάπτυξη των Ηνωμένων Πολιτειών ως μια εχθρική και κάπως απρόβλεπτη δύναμη δεν έχει περάσει απαρατήρητη.
Η Ρωσία έχει αποδεχτεί ότι ο πόλεμος έρχεται, ανεξάρτητα από το τι κάνει για την αντιμετώπιση του Trump.
Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, ο στρατός της είναι καλύτερα εξοπλισμένος και περισσότερο έτοιμος για μάχη απ’ ότι αυτών των ΗΠΑ, έστω και εάν οι ΗΠΑ ξοδεύουν σχεδόν τα δεκαπλάσια σε αμυντικές δαπάνες.
Το Ιράν αναβαθμίζει επίσης τις αμυντικές δυνατότητές του, οι οποίες είναι τεράστιες. Τώρα που η Ουάσιγκτον αποχώρησε από την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, έχει θέσει μια σειρά ολοένα και πιο τιμωρητικών κυρώσεων στη χώρα και, πρόσφατα, έχει δηλώσει ότι μέρος του ιρανικού στρατού αποτελεί «ξένη τρομοκρατική οργάνωση» και ως εκ τούτου υπόκειται σε επίθεση από τις δυνάμεις των ΗΠΑ ανά πάσα στιγμή.
Με απλά λόγια ο πόλεμος είναι πιθανός ανά πάσα στιγμή.
Σε τρεις εβδομάδες, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιδιώξουν να επιβάλουν την πλήρη παγκόσμια απαγόρευση αγοράς ιρανικού πετρελαίου.
Ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, δήλωσαν ότι θα αγνοήσουν την απαγόρευση και θα είναι ενδιαφέρον να δούμε τι σκοπεύει να κάνει το Πολεμικό Ναυτικό για να την επιβάλει.
Ή τι θα κάνει το Ιράν για να σπάσει τον αποκλεισμό.
Αλλά ακόμη και με όλες τις τρομακτικές αποφάσεις που έγιναν στο Λευκό Οίκο, υπάρχει ένας οργανισμός που είναι πολύ πιο τρελός και ίσως ακόμα πιο επικίνδυνος. Αυτό είναι το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο (καμία έκπληξη ως προς αυτό) θεωρείται θετικό μόνο από το 18% του αμερικανικού λαού.
Ένα τρέχον νομοσχέδιο που ονομαζόταν αρχικά το νόμο "Προστασία της αμερικανικής ασφάλειας από το νόμο για την επιθετικότητα του Κρεμλίνου (ΔΑΣΚΑ) του 2019" αριθμείται ως S-1189.
Έχει εισαχθεί στη Γερουσία η οποία «θα απαιτήσει από τον υπουργό να καθορίσει εάν η Ρωσική Ομοσπονδία θα πρέπει να οριστεί ως κρατικός χορηγός τρομοκρατίας και αν οι ένοπλες δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Ρωσία στην Ουκρανία θα πρέπει να χαρακτηριστούν ως ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις».
Το νομοσχέδιο υποστηρίζεται από τον Ρεπουμπλικανικό γερουσιαστή Cory Gardner του Κολοράντο και από τον Δημοκρατικό Robert Menendez του New Jersey.
Η τρέχουσα έκδοση του νομοσχεδίου εισήχθη στις 11 Απριλίου και δεν είναι καθόλου σαφές ποια είναι η υποστήριξη που θα μπορούσε να έχει στην πραγματικότητα
Σε ένα δελτίο Τύπου του Gardner, ο οποίος εδώ και πολύ καιρό πιέζει να συμπεριληφθεί η Ρωσία ως κρατικός χορηγός τρομοκρατίας, χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο ως «… ολοκληρωμένη νομοθεσία [που] επιδιώκει την αύξηση της οικονομικής, πολιτικής και διπλωματικής πίεσης η Ρωσική Ομοσπονδία ανταποκρινόμενη στην παρέμβαση της Ρωσίας στις δημοκρατικές διαδικασίες στο εξωτερικό, την κακοήθη επιρροή στη Συρία και την επιθετικότητα εναντίον της Ουκρανίας, ακόμη και στο στενό του Κερτς.
Η νομοθεσία θεσπίζει μια συνολική πολιτική απάντηση για την καλύτερη θέση της κυβέρνησης των ΗΠΑ να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα του Κρεμλίνου, δημιουργώντας νέα γραφεία πολιτικής για την άμυνα στον κυβερνοχώρο και τον συντονισμό των κυρώσεων.
Το νομοσχέδιο στηρίζει το ΝΑΤΟ και εμποδίζει τον Πρόεδρο να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη Συμμαχία χωρίς ψήφισμα στη Γερουσία.
Αυξάνει επίσης την επιβολή κυρώσεων στη Μόσχα για την παρέμβασή της στις δημοκρατικές διαδικασίες στο εξωτερικό και τη συνέχιση της επιθετικότητας κατά της Ουκρανίας ».
Συνεχίζει, υποστηρίζοντας ότι «η Ρωσία του Putin είναι ένα καθεστώς απαράδεκτο, το οποίο είναι κακό στο να υπονομεύει το διεθνές δίκαιο και να καταστρέφει την παγκόσμια τάξη των φιλελεύθερων».
Οι γερουσιαστές, όμως, αγνοούν το γεγονός ότι ο προσδιορισμός των υποτιθέμενων δυνάμεων υποκατάστασης του Κρεμλίνου ως «ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων» ισοδυναμεί με μια δήλωση πολέμου εναντίον τους από τον αμερικανικό στρατό.
Αλλά η πραγματική ζημία προέρχεται από την ύπαρξη του ίδιου του νομοσχεδίου.
Θα ενισχύσει την υποστήριξη για τα σκληροπυρηνικά και από τις δύο πλευρές, διασφαλίζοντας ότι δεν θα υπάρχει προσέγγιση μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας για το άμεσο μέλλον, μια εξέλιξη που είναι κακή για όλους τους εμπλεκόμενους.
Το αν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια ακούσια συνέπεια της ακατανόητης λήψης αποφάσεων ή ίσως κάτι πιο απειλητικό που συνεπάγεται ένα βαθιά κατεστραμμένο συνέδριο και διοίκηση παραμένει να καθοριστεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών