Άρθρο του ΔΝΤ για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα
Τις κατάλληλες μεθόδους για την μέτρηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στο σύστημα, προκειμένου να αποφευχθεί μία νέα κρίσης όπως του 2008, περιγράφουν σε άρθρο τους οι αναλυτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) –στο μπλογκ του ΔΝΤ.
Όπως σχολιάζεται, δέκα χρόνια μετά, παραμένει δύσκολο να προβλεφθεί η οικονομική αστάθεια.
Ωστόσο, σημειώνεται πρόοδος για τη βελτίωση της κατανόησης των σημαντικών δεσμών μεταξύ του χρηματοπιστωτικού τομέα και της οικονομίας.
«Πλέον κατανοούμε καλύτερα πώς οι χρηματοπιστωτικές αδυναμίες μπορούν να ενισχύσουν τις αρνητικές κρίσεις και να βλάψουν την παραγωγή και την απασχόληση.
Δύο φορές το χρόνο, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παρουσιάζει την ανάλυση των κινδύνων παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στην Παγκόσμια Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Η τρέχουσα προσέγγιση περιλαμβάνει μια συστηματική αξιολόγηση των χρηματοπιστωτικών τρωτών σημείων για τις εταιρείες και τις αγορές, τα νοικοκυριά και κυβερνήσεις και ένα συνοπτικό μέτρο κινδύνου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας όσον αφορά την προβλεπόμενη αύξηση του ΑΕΠ.
Η διμερής προσέγγιση ενισχύει τη διαφάνεια και παρέχει μια πορεία προς την καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ρυθμιστικών αρχών και των κεντρικών τραπεζών και, τελικά, της χάραξης πολιτικής.
Πλέον κατανοούμε καλύτερα πώς οι χρηματοπιστωτικές αδυναμίες μπορούν να ενισχύσουν τις αρνητικές κρίσεις και να βλάψουν την παραγωγή και την απασχόληση.
Στο πλαίσιο αυτό, οι κίνδυνοι χρηματοπιστωτικής σταθερότητας αυξάνονται, καθώς οι δανειστές και οι δανειολήπτες αυξάνουν την ανάληψη κινδύνων ανταποκρινόμενοι σε χαλαρούς χρηματοοικονομικούς όρους.
Η μεγαλύτερη συλλογική ανάληψη κινδύνων οδηγεί σε συσσώρευση χρηματοοικονομικών ευπαθειών, όπως η υψηλή αναντιστοιχία δανεισμού ή λήξης των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων.
Οι ευπάθειες θα ενισχύσουν τους κραδασμούς και θα οδηγήσουν σε αυστηρότερες οικονομικές συνθήκες και θα μειώσουν την οικονομική ανάπτυξη.
Η διαδικασία αυτή ενισχύεται αμοιβαία, καθώς οι ευάλωτες χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις αναγκάζονται να μειώσουν το χρέος τους όταν μειωθούν οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων, οδηγώντας σε περαιτέρω πτώση των τιμών των περιουσιακών στοιχείων και στην οικονομική ανάπτυξη», σχολιάζει το ΔΝΤ, αναλύοντας στη συνέχεια τις μεθόδους μέτρησης της σταθερότητας στο σύστημα.
Αναλυτικά:
www.bankingnews.gr
Όπως σχολιάζεται, δέκα χρόνια μετά, παραμένει δύσκολο να προβλεφθεί η οικονομική αστάθεια.
Ωστόσο, σημειώνεται πρόοδος για τη βελτίωση της κατανόησης των σημαντικών δεσμών μεταξύ του χρηματοπιστωτικού τομέα και της οικονομίας.
«Πλέον κατανοούμε καλύτερα πώς οι χρηματοπιστωτικές αδυναμίες μπορούν να ενισχύσουν τις αρνητικές κρίσεις και να βλάψουν την παραγωγή και την απασχόληση.
Δύο φορές το χρόνο, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παρουσιάζει την ανάλυση των κινδύνων παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στην Παγκόσμια Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Η τρέχουσα προσέγγιση περιλαμβάνει μια συστηματική αξιολόγηση των χρηματοπιστωτικών τρωτών σημείων για τις εταιρείες και τις αγορές, τα νοικοκυριά και κυβερνήσεις και ένα συνοπτικό μέτρο κινδύνου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας όσον αφορά την προβλεπόμενη αύξηση του ΑΕΠ.
Η διμερής προσέγγιση ενισχύει τη διαφάνεια και παρέχει μια πορεία προς την καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ρυθμιστικών αρχών και των κεντρικών τραπεζών και, τελικά, της χάραξης πολιτικής.
Πλέον κατανοούμε καλύτερα πώς οι χρηματοπιστωτικές αδυναμίες μπορούν να ενισχύσουν τις αρνητικές κρίσεις και να βλάψουν την παραγωγή και την απασχόληση.
Στο πλαίσιο αυτό, οι κίνδυνοι χρηματοπιστωτικής σταθερότητας αυξάνονται, καθώς οι δανειστές και οι δανειολήπτες αυξάνουν την ανάληψη κινδύνων ανταποκρινόμενοι σε χαλαρούς χρηματοοικονομικούς όρους.
Η μεγαλύτερη συλλογική ανάληψη κινδύνων οδηγεί σε συσσώρευση χρηματοοικονομικών ευπαθειών, όπως η υψηλή αναντιστοιχία δανεισμού ή λήξης των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων.
Οι ευπάθειες θα ενισχύσουν τους κραδασμούς και θα οδηγήσουν σε αυστηρότερες οικονομικές συνθήκες και θα μειώσουν την οικονομική ανάπτυξη.
Η διαδικασία αυτή ενισχύεται αμοιβαία, καθώς οι ευάλωτες χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις αναγκάζονται να μειώσουν το χρέος τους όταν μειωθούν οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων, οδηγώντας σε περαιτέρω πτώση των τιμών των περιουσιακών στοιχείων και στην οικονομική ανάπτυξη», σχολιάζει το ΔΝΤ, αναλύοντας στη συνέχεια τις μεθόδους μέτρησης της σταθερότητας στο σύστημα.
Αναλυτικά:
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών