Η βουτιά στη μεταποίηση σε παγκόσμια επίπεδο αποτελεί «καμπανάκι» για την παγκόσμια ανάπτυξη
Τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντιμετωπιστεί η διαφαινόμενη κρίση που φαίνεται ότι θα κτυπήσει την παγκόσμια οικονομία, εξετάζει η Rabobank σε report της.
Όπως αναφέρει τα επιτόκια συνεχώς μειώνονται.
Η Fed τα έχει μειώσει δύο φορές από την αρχή του 2019 και οι αναλυτές της Rabobank αναμένουν ότι θα προχωρήσει και σε άλλες μειώσεις και πιθανώς αυτά θα φθάσουν στο 0%.
Η ΕΚΤ ακολουθεί ανάλογη πολιτική, ενώ επανάφερε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης με αγορές 20 δισ. ευρώ μηνιαίως.
Η Τράπεζα της Ιαπωνίας εκτιμάται ότι θα ανακοινώσει νέα μέτρα στήριξης.
Η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας έχει δεσμευθεί ότι θα λάβει μέτρα ώστε να μειωθεί το κόστος δανεισμού των επιχειρήσεων.
Η Κεντρική Τράπεζα της Νέας Ζηλανδίας μείωσε τα επιτόκια κατά 50 μονάδες και η Κεντρική Τράπεζα της Αυστραλίας κατά 25 μονάδες βάσεις.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι κεντρικές τράπεζες ακολουθούν τη λογική «αφού το κάνουν οι άλλοι, γιατί να μην το κάνουμε και εμείς;».
Επιπλέον, αυτό είναι απλώς ένα δείγμα ευρύτερης τάσης μείωσης των επιτοκίων .
Βασικά, οι ΗΠΑ χάνουν αυτόν τον αγώνα και μάλιστα με επιθετικό τρόπο.
Η Fed δεν είναι πλέον ηγέτης σε αυτόν τον κύκλο και το πιθανότερο είναι να αποδειχθεί και η πιο… καθυστερημένη.
Επίσης βρίσκεται στο επίκεντρο των επικρίσεων του Donald Trump, ο οποίος την κατηγορεί ότι δρα αργά και με αρνητικό τρόπο για το δολάριο.
Αντίθετα τόσο το ευρώ όσο και το δολάριο Αυστραλίας υποχωρούν με τέτοιο ρυθμό που οι δικές τους κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να είναι ευχαριστημένες.
Σε καμία περίπτωση όλη αυτή η δραστηριότητα δεν είναι συμπωματική, καθώς καταφθάνει σε μία περίοδο συνεχούς υποχώρησης των δεικτών μεταποίησης PMI.
Στην Κίνα υποχώρησε στο 49,8, κάτι ιδιαίτερα αρνητικό.
Στην Ιαπωνία στο 48,9, στη Νότια Κορέα στο 48, ενώ στην Ινδία (η μόνη θετική πορεία) βρίσκεται στο 51,4 και στο Βιετνάμ στο 50,5.
Στη Γερμανία προσγειώθηκε στο 41,7, ενώ στη Βρετανία στο 48,3, στη Ρωσία έχει φθάσει στο 46,3, ενώ στις ΗΠΑ ο δείκτης ISM βρίσκεται στο 47,8, δηλαδή και ο αμερικανικός μεταποιητικός τομέας βρίσκεται σε διαδικασία συρρίκνωσης.
Όπως δείχνουν όλα τα παραπάνω υπάρχουν ελάχιστες χώρες με θετική πορεία στη μεταποίηση.
Ως εκ τούτου είναι απόλυτα φυσιολογικό να μειώνονται τα επιτόκια ή να χρησιμοποιούνται ως «απάντηση» σε αυτήν την κατάσταση.
Ταυτόχρονα καθίσταται φανερό ότι η υποχώρηση στη μεταποίηση θα οδηγήσει σε ανάλογη πτώση και τον τομέα των υπηρεσιών.
Εάν ξεκινήσει η μείωση θέσεων εργασίας –λόγω της συρρίκνωσης- στην παγκόσμια μεταποίηση, το ίδιο θα ισχύσει και στις υπηρεσίες, καθώς θα υπάρξει μείωση της κατανάλωσης.
Το βασικό ερώτημα είναι ένα: πόσο θα χρειαστεί προκειμένου να υπάρξει μία ισχυρή πολιτική απάντηση;
Ξεκινώντας από την Ασία και πάλι, μπορούμε πιθανώς να βασιστούμε στην Κίνα - η οποία μόλις γιόρτασε τα 70α γενέθλια της.
Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν το Πεκίνο θα παραμείνει πιστό στην προσπάθειά του το γουάν να παραμένει σχεδόν σταθερό, σε μία περίοδο που αυτό έχει ολοφάνερες συνέπειες στο ισοζύγιο πληρωμών του.
Στην Ευρώπη η Angela Merkel μετά από χρόνια συσσώρευσης τεράστιων πλεονασμάτων, μοιάζει πρόθυμη να ξεκινήσει τις δαπάνες.
Την ίδια ώρα στις ΗΠΑ, πέραν όλων των άλλων προβλημάτων έχουν και πολιτικά προβλήματα με την όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την αποπομπή του Donald Trump.
Όλα δείχνουν ότι μόνο η νομισματική πολιτική δεν είναι αρκετή για να λύσει τα προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις φαίνεται ότι δεν γνωρίζουν ακόμη τι να πράξουν…
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει τα επιτόκια συνεχώς μειώνονται.
Η Fed τα έχει μειώσει δύο φορές από την αρχή του 2019 και οι αναλυτές της Rabobank αναμένουν ότι θα προχωρήσει και σε άλλες μειώσεις και πιθανώς αυτά θα φθάσουν στο 0%.
Η ΕΚΤ ακολουθεί ανάλογη πολιτική, ενώ επανάφερε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης με αγορές 20 δισ. ευρώ μηνιαίως.
Η Τράπεζα της Ιαπωνίας εκτιμάται ότι θα ανακοινώσει νέα μέτρα στήριξης.
Η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας έχει δεσμευθεί ότι θα λάβει μέτρα ώστε να μειωθεί το κόστος δανεισμού των επιχειρήσεων.
Η Κεντρική Τράπεζα της Νέας Ζηλανδίας μείωσε τα επιτόκια κατά 50 μονάδες και η Κεντρική Τράπεζα της Αυστραλίας κατά 25 μονάδες βάσεις.
Σε αρκετές περιπτώσεις οι κεντρικές τράπεζες ακολουθούν τη λογική «αφού το κάνουν οι άλλοι, γιατί να μην το κάνουμε και εμείς;».
Επιπλέον, αυτό είναι απλώς ένα δείγμα ευρύτερης τάσης μείωσης των επιτοκίων .
Βασικά, οι ΗΠΑ χάνουν αυτόν τον αγώνα και μάλιστα με επιθετικό τρόπο.
Η Fed δεν είναι πλέον ηγέτης σε αυτόν τον κύκλο και το πιθανότερο είναι να αποδειχθεί και η πιο… καθυστερημένη.
Επίσης βρίσκεται στο επίκεντρο των επικρίσεων του Donald Trump, ο οποίος την κατηγορεί ότι δρα αργά και με αρνητικό τρόπο για το δολάριο.
Αντίθετα τόσο το ευρώ όσο και το δολάριο Αυστραλίας υποχωρούν με τέτοιο ρυθμό που οι δικές τους κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να είναι ευχαριστημένες.
Σε καμία περίπτωση όλη αυτή η δραστηριότητα δεν είναι συμπωματική, καθώς καταφθάνει σε μία περίοδο συνεχούς υποχώρησης των δεικτών μεταποίησης PMI.
Στην Κίνα υποχώρησε στο 49,8, κάτι ιδιαίτερα αρνητικό.
Στην Ιαπωνία στο 48,9, στη Νότια Κορέα στο 48, ενώ στην Ινδία (η μόνη θετική πορεία) βρίσκεται στο 51,4 και στο Βιετνάμ στο 50,5.
Στη Γερμανία προσγειώθηκε στο 41,7, ενώ στη Βρετανία στο 48,3, στη Ρωσία έχει φθάσει στο 46,3, ενώ στις ΗΠΑ ο δείκτης ISM βρίσκεται στο 47,8, δηλαδή και ο αμερικανικός μεταποιητικός τομέας βρίσκεται σε διαδικασία συρρίκνωσης.
Όπως δείχνουν όλα τα παραπάνω υπάρχουν ελάχιστες χώρες με θετική πορεία στη μεταποίηση.
Ως εκ τούτου είναι απόλυτα φυσιολογικό να μειώνονται τα επιτόκια ή να χρησιμοποιούνται ως «απάντηση» σε αυτήν την κατάσταση.
Ταυτόχρονα καθίσταται φανερό ότι η υποχώρηση στη μεταποίηση θα οδηγήσει σε ανάλογη πτώση και τον τομέα των υπηρεσιών.
Εάν ξεκινήσει η μείωση θέσεων εργασίας –λόγω της συρρίκνωσης- στην παγκόσμια μεταποίηση, το ίδιο θα ισχύσει και στις υπηρεσίες, καθώς θα υπάρξει μείωση της κατανάλωσης.
Το βασικό ερώτημα είναι ένα: πόσο θα χρειαστεί προκειμένου να υπάρξει μία ισχυρή πολιτική απάντηση;
Ξεκινώντας από την Ασία και πάλι, μπορούμε πιθανώς να βασιστούμε στην Κίνα - η οποία μόλις γιόρτασε τα 70α γενέθλια της.
Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν το Πεκίνο θα παραμείνει πιστό στην προσπάθειά του το γουάν να παραμένει σχεδόν σταθερό, σε μία περίοδο που αυτό έχει ολοφάνερες συνέπειες στο ισοζύγιο πληρωμών του.
Στην Ευρώπη η Angela Merkel μετά από χρόνια συσσώρευσης τεράστιων πλεονασμάτων, μοιάζει πρόθυμη να ξεκινήσει τις δαπάνες.
Την ίδια ώρα στις ΗΠΑ, πέραν όλων των άλλων προβλημάτων έχουν και πολιτικά προβλήματα με την όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την αποπομπή του Donald Trump.
Όλα δείχνουν ότι μόνο η νομισματική πολιτική δεν είναι αρκετή για να λύσει τα προβλήματα της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις φαίνεται ότι δεν γνωρίζουν ακόμη τι να πράξουν…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών