Οι τελευταίες αποφάσεις του Mario Draghi για τα αρνητικά επιτόκια και την επανεκκίνηση του QE δίχασαν την ΕΚΤ
Τρεις λέξεις είναι αρκετές για να χαρακτηρίσουν την 8ετή θητεία του Mario Draghi στο τιμόνι της ΕΚΤ: «Ό,τι χρειαστεί» (σσ. whatever it takes).
Καθώς όμως ετοιμάζεται να παραδώσει στην Christine Lagarde έχει αναζωπυρωθεί η συζήτηση για το εάν η πολιτική που εφάρμοσε είναι επιτυχημένη ή όχι.
«Η ειρωνεία είναι ότι το τέλος της προεδρίας της Draghi συμπίπτει με μια περίοδο αυξανόμενου σκεπτικισμού σχετικά με την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής και των εκκλήσεων για πιο ενεργό ρόλο της δημοσιονομικής πολιτικής» δηλώνει στο CNBC η Silvia Dall’Angelo από την Hermes Investments.
Όπως σχολιάζει η αρθρογράφος του CNBC, οι τελευταίες αποφάσεις του Draghi για νέο γύρο QE αλλά και μείωση των επιτοκίων, έχουν δικάσει την ΕΚΤ.
Σχετικά με τα νομισματικά μέτρα, ο Florian Hense από την Berenberg επισημαίνει ότι στην ΕΚΤ έχει προκληθεί έντονος διχασμός.
«Για να είναι αποτελεσματική η πολιτική της ΕΚΤ, η Christine Lagarde -όταν αναλάβει τα ηνία τον Νοέμβριο- θα πρέπει να θέσει υπό έλεγχο τη συζήτηση και να γεφυρώσει το χάσμα» επεσήμανε ο Hense.
Το μέλλον της ευρωζώνης
Η κρίσης χρέους του 2011 είχε μεγάλη επίδραση στην ευρωζώνη, εν μέρει λόγω των διαφορετικών πολιτικών που εφαρμόζουν οι χώρες-μέλη.
Έτσι ενώ όλες μοιράζονται το ίδιο νόμισμα και η νομισματική πολιτική εφαρμόζεται το ίδιο, η δημοσιονομική πολιτική είναι θέμα που αποφασίζεται σε εθνικό επίπεδο.
Ως αποτέλεσμα, όταν ξέσπασε η κρίση, η ευρωζώνη δεν είχε ούτε τη θεσμική αποτελεσματικότητα ούτε την κεντρική κυβέρνηση για να την αντιμετωπίσει.
«Ο Draghi ζήτησε την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου, που είναι απαραίτητο για τη βιωσιμότητα του ενιαίου νομίσματος και του ευρύτερου θεσμικού πλαισίου.
Ωστόσο, η πρόοδος είναι περιορισμένη» δήλωσε η Dall’Angelo.
Παράλληλα, επεσήμανε ότι η τραπεζική ένωση, που σκοπεύει να κάνει εξισορροπήσει τα τραπεζικά πρότυπα και την εποπτεία στην ευρωζώνη, και η ένωση των κεφαλαιαγορών, δεν έχουν ολοκληρωθεί.
«Καθώς o Draghi φεύγει, το ευρωπαϊκό project χάνει ένα από τους βασικούς πρωταθλητές τους, με αποτέλεσμα να κάνει πιο δύσκολη την ολοκλήρωση της ένωσης» επισημαίνει η Dall’Angelo from Hermes Investment.
«Ό,τι χρειαστεί»
«Η υπόσχεση να κάνει "ό,τι χρειαστεί" θεωρείται πλέον ως ένα σημείο καμπής, αλλά δεν είχε εργαλεία πολιτικής για να τη στηρίξει» δήλωσε ο Constantine Fraser από την TS Lombard και συμπλήρωσε «εάν δεν ήταν τόσο ταλαντούχος πολιτικός όσο κεντρικός τραπεζίτης, η ΕΕ θα ήταν σε διαφορετική κατάσταση σήμερα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Draghi «όχι μόνο διαδραμάτισε τον πιο σημαντικό ρόλο στη διάσωση του ευρώ, αλλά μετά το Φθινόπωρο του 2011 έχει στην ουσία ξαναγράψει την "εντολή" της EKT».
Καθώς όμως ετοιμάζεται να παραδώσει στην Christine Lagarde έχει αναζωπυρωθεί η συζήτηση για το εάν η πολιτική που εφάρμοσε είναι επιτυχημένη ή όχι.
«Η ειρωνεία είναι ότι το τέλος της προεδρίας της Draghi συμπίπτει με μια περίοδο αυξανόμενου σκεπτικισμού σχετικά με την αποτελεσματικότητα της νομισματικής πολιτικής και των εκκλήσεων για πιο ενεργό ρόλο της δημοσιονομικής πολιτικής» δηλώνει στο CNBC η Silvia Dall’Angelo από την Hermes Investments.
Όπως σχολιάζει η αρθρογράφος του CNBC, οι τελευταίες αποφάσεις του Draghi για νέο γύρο QE αλλά και μείωση των επιτοκίων, έχουν δικάσει την ΕΚΤ.
Σχετικά με τα νομισματικά μέτρα, ο Florian Hense από την Berenberg επισημαίνει ότι στην ΕΚΤ έχει προκληθεί έντονος διχασμός.
«Για να είναι αποτελεσματική η πολιτική της ΕΚΤ, η Christine Lagarde -όταν αναλάβει τα ηνία τον Νοέμβριο- θα πρέπει να θέσει υπό έλεγχο τη συζήτηση και να γεφυρώσει το χάσμα» επεσήμανε ο Hense.
Το μέλλον της ευρωζώνης
Η κρίσης χρέους του 2011 είχε μεγάλη επίδραση στην ευρωζώνη, εν μέρει λόγω των διαφορετικών πολιτικών που εφαρμόζουν οι χώρες-μέλη.
Έτσι ενώ όλες μοιράζονται το ίδιο νόμισμα και η νομισματική πολιτική εφαρμόζεται το ίδιο, η δημοσιονομική πολιτική είναι θέμα που αποφασίζεται σε εθνικό επίπεδο.
Ως αποτέλεσμα, όταν ξέσπασε η κρίση, η ευρωζώνη δεν είχε ούτε τη θεσμική αποτελεσματικότητα ούτε την κεντρική κυβέρνηση για να την αντιμετωπίσει.
«Ο Draghi ζήτησε την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου, που είναι απαραίτητο για τη βιωσιμότητα του ενιαίου νομίσματος και του ευρύτερου θεσμικού πλαισίου.
Ωστόσο, η πρόοδος είναι περιορισμένη» δήλωσε η Dall’Angelo.
Παράλληλα, επεσήμανε ότι η τραπεζική ένωση, που σκοπεύει να κάνει εξισορροπήσει τα τραπεζικά πρότυπα και την εποπτεία στην ευρωζώνη, και η ένωση των κεφαλαιαγορών, δεν έχουν ολοκληρωθεί.
«Καθώς o Draghi φεύγει, το ευρωπαϊκό project χάνει ένα από τους βασικούς πρωταθλητές τους, με αποτέλεσμα να κάνει πιο δύσκολη την ολοκλήρωση της ένωσης» επισημαίνει η Dall’Angelo from Hermes Investment.
«Ό,τι χρειαστεί»
«Η υπόσχεση να κάνει "ό,τι χρειαστεί" θεωρείται πλέον ως ένα σημείο καμπής, αλλά δεν είχε εργαλεία πολιτικής για να τη στηρίξει» δήλωσε ο Constantine Fraser από την TS Lombard και συμπλήρωσε «εάν δεν ήταν τόσο ταλαντούχος πολιτικός όσο κεντρικός τραπεζίτης, η ΕΕ θα ήταν σε διαφορετική κατάσταση σήμερα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Draghi «όχι μόνο διαδραμάτισε τον πιο σημαντικό ρόλο στη διάσωση του ευρώ, αλλά μετά το Φθινόπωρο του 2011 έχει στην ουσία ξαναγράψει την "εντολή" της EKT».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών