Η μεγάλη εμπειρία της Lagarde στο να «συνθέτει απόψεις», να προχωρά σε «τακτικούς συμβιβασμούς» και να διαχειρίζεται κρίσεις αποτελεί εχέγγυο για μια επιτυχημένη προεδρία στην ΕΚΤ
Όταν η Christine Lagarde επελέγη για να είναι η επόμενη πρόεδρος της ΕΚΤ, όσοι ήταν αντίθετοι με αυτήν την επιλογή υποστήριξαν ότι ήταν ένα μεγάλο λάθος τόσο για την ίδια όσο και για την τράπεζα.
Αν και έχει διακεκριμένη καριέρα ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν έχει ποτέ διοικήσει κεντρική τράπεζα και επίσης δεν έχει σπουδάσει οικονομικά.
Χωρίς αυτή την εμπειρία, πώς θα μπορούσε να είναι η κατάλληλη για μία τέτοια θέση;
Όμως η παραπάνω κριτική είναι λανθασμένη.
Αυτό που χρειάζεται την τρέχουσα περίοδο η ΕΚΤ δεν είναι η απόλυτη γνώση του πως λειτουργεί μία κεντρική τράπεζα.
Αυτό που χρειάζεται είναι κάποιος που να γνωρίζει καλά τη «χρήση» της πολιτικής και πώς μέσω αυτής θα κατορθώσει να ενώσει εκ νέου τη διαιρεμένη τράπεζα.
Ο απερχόμενος πρόεδρος της ΕΚΤ, Mario Draghi, «δημιούργησε», άθελά του, ένα δύσκολο περιβάλλον για τη Lagarde.
Ως μία από τις τελευταίες μεγάλες αποφάσεις της θητείας του, έπεισε το διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας να προβεί σε τολμηρά βήματα και να αναζωογονήσει την ποσοτική χαλάρωση, μια ασυνήθιστη πολιτική που επιτρέπει στην κεντρική τράπεζα να αγοράζει τίτλους για να ενθαρρύνει το δανεισμό και τις επενδύσεις.
Ο Draghi το έπραξε για να εξασφαλίσει ότι η Lagarde δεν θα χρειαστεί να ξεκινήσει την εντολή της με νέες δράσεις νομισματικής πολιτικής.
Αλλά ταυτόχρονα την αφήνει «έκθετη» σε επιθέσεις και κυρίως τη θέτει στο στόχαστρο των Γερμανών.
Οι αντιρρήσεις τους, πιθανώς, ακόμη και να υπονομεύσουν αποτελεσματικότητα της πολιτικής - και απαιτούν κάποιες εντατικές προσπάθειες από τη Lagarde προκειμένου να «πέσουν» τα τείχη που έχουν δημιουργηθεί στο εσωτερικό της ΕΚΤ.
Η τρέχουσα νομισματική πολιτική βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλες αντιρρήσεις κυρίως από τους πιο συντηρητικούς.
Κάποιοι απογοητευμένοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των εθνικών κεντρικών τραπεζών μπορούν ακόμη και να προσπαθήσουν να ανατρέψουν τις εξουσίες της προέδρου της ΕΚΤ.
Ευτυχώς, η Lagarde έχει τα κατάλληλα προσόντα για αυτό το κομμάτι της δουλειάς.
Έχει ισχυρές ηγετικές ικανότητες από την εποχή της στο ΔΝΤ και στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών, όπου ανέπτυξε ισχυρές σχέσεις με τους Γερμανούς ομολόγους της.
Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία δεν πρέπει να υποτιμηθούν και θα της δώσουν ένα ξεχωριστό στυλ ηγεσίας από την αρχή.
Σαφώς ο Draghi ήταν ένας εμβληματικός πρόεδρος για την ΕΚΤ.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, η ΕΚΤ ανέλαβε όλο και περισσότερο πολιτικό ρόλο.
Μαζί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ ήταν μέρος της Τρόικας - το τρίο των θεσμών που συνεργάστηκαν ώστε να εφαρμοστούν συγκεκριμένα προγράμματα σε χώρες της ευρωζώνης που αντιμετώπιζαν τεράστια οικονομικά προβλήματα.
Ήταν ο Draghi που δήλωσε ότι η τράπεζα θα κάνει "ό, τι χρειάζεται" και το 2012 δεσμεύθηκε να προστατεύσει το κοινό νόμισμα από τους κερδοσκόπους της αγοράς.
Η παρέμβασή του πέτυχε να αγοράσει χρόνο για την αποκατάσταση της ευρωζώνης.
Ο Draghi κατανόησε ότι η αποτελεσματική δράση της νομισματικής πολιτικής απαιτεί πολιτική καλή θέληση - την οποία, τελικά, ήταν σε θέση να εξασφαλίσει.
Ως εκ τούτου η πολιτική πείρα της Lagarde είναι σημαντικό προσόν
Η επικεφαλής της ΕΚΤ πρέπει να διαχειρίζεται ένα συνεχώς αυξανόμενο χαρτοφυλάκιο νομισματικών πολιτικών και τραπεζικών αρμοδιοτήτων, ενώ ταυτόχρονα θα διαπραγματεύεται καθήκοντα διαχείρισης κρίσεων με παγκόσμιους ομότιμους και κυβερνήσεις της ΕΕ.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι η Lagarde θα πρέπει να διαχειριστεί τη δύσκολη κόντρα που έχει δημιουργήσει η τρέχουσα νομισματική πολιτική σε μια εποχή όπου τα επιτόκια είναι σχεδόν μηδενικά ή και αρνητικά.
Ως η επικεφαλής της ΕΚΤ, θα πρέπει να συνεργαστεί στενά με τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης για να εξασφαλίσει ότι η δημοσιονομική πολιτική μπορεί να διαδραματίσει τον ρόλο της στην αναζωογόνηση της οικονομίας.
Τελικά, αυτό που θα καθορίσει την επιτυχία της είναι αν μπορεί να διαμορφώσει συναίνεση μεταξύ των κυβερνήσεων της ευρωζώνης και να σφυρηλατήσει τις δημοσιονομικές πολιτικές που θα προετοιμάσουν την ήπειρο για την επόμενη κάμψη.
Θα είναι οι δεξιότητές της ως πολιτικού, περισσότερο από οτιδήποτε, που θα καθορίσουν τη θητεία της στην ΕΚΤ και το μέλλον της ευρωζώνης.
www.bankingnews.gr
Αν και έχει διακεκριμένη καριέρα ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν έχει ποτέ διοικήσει κεντρική τράπεζα και επίσης δεν έχει σπουδάσει οικονομικά.
Χωρίς αυτή την εμπειρία, πώς θα μπορούσε να είναι η κατάλληλη για μία τέτοια θέση;
Όμως η παραπάνω κριτική είναι λανθασμένη.
Αυτό που χρειάζεται την τρέχουσα περίοδο η ΕΚΤ δεν είναι η απόλυτη γνώση του πως λειτουργεί μία κεντρική τράπεζα.
Αυτό που χρειάζεται είναι κάποιος που να γνωρίζει καλά τη «χρήση» της πολιτικής και πώς μέσω αυτής θα κατορθώσει να ενώσει εκ νέου τη διαιρεμένη τράπεζα.
Ο απερχόμενος πρόεδρος της ΕΚΤ, Mario Draghi, «δημιούργησε», άθελά του, ένα δύσκολο περιβάλλον για τη Lagarde.
Ως μία από τις τελευταίες μεγάλες αποφάσεις της θητείας του, έπεισε το διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας να προβεί σε τολμηρά βήματα και να αναζωογονήσει την ποσοτική χαλάρωση, μια ασυνήθιστη πολιτική που επιτρέπει στην κεντρική τράπεζα να αγοράζει τίτλους για να ενθαρρύνει το δανεισμό και τις επενδύσεις.
Ο Draghi το έπραξε για να εξασφαλίσει ότι η Lagarde δεν θα χρειαστεί να ξεκινήσει την εντολή της με νέες δράσεις νομισματικής πολιτικής.
Αλλά ταυτόχρονα την αφήνει «έκθετη» σε επιθέσεις και κυρίως τη θέτει στο στόχαστρο των Γερμανών.
Οι αντιρρήσεις τους, πιθανώς, ακόμη και να υπονομεύσουν αποτελεσματικότητα της πολιτικής - και απαιτούν κάποιες εντατικές προσπάθειες από τη Lagarde προκειμένου να «πέσουν» τα τείχη που έχουν δημιουργηθεί στο εσωτερικό της ΕΚΤ.
Η τρέχουσα νομισματική πολιτική βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλες αντιρρήσεις κυρίως από τους πιο συντηρητικούς.
Κάποιοι απογοητευμένοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των εθνικών κεντρικών τραπεζών μπορούν ακόμη και να προσπαθήσουν να ανατρέψουν τις εξουσίες της προέδρου της ΕΚΤ.
Ευτυχώς, η Lagarde έχει τα κατάλληλα προσόντα για αυτό το κομμάτι της δουλειάς.
Έχει ισχυρές ηγετικές ικανότητες από την εποχή της στο ΔΝΤ και στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών, όπου ανέπτυξε ισχυρές σχέσεις με τους Γερμανούς ομολόγους της.
Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία δεν πρέπει να υποτιμηθούν και θα της δώσουν ένα ξεχωριστό στυλ ηγεσίας από την αρχή.
Σαφώς ο Draghi ήταν ένας εμβληματικός πρόεδρος για την ΕΚΤ.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, η ΕΚΤ ανέλαβε όλο και περισσότερο πολιτικό ρόλο.
Μαζί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ ήταν μέρος της Τρόικας - το τρίο των θεσμών που συνεργάστηκαν ώστε να εφαρμοστούν συγκεκριμένα προγράμματα σε χώρες της ευρωζώνης που αντιμετώπιζαν τεράστια οικονομικά προβλήματα.
Ήταν ο Draghi που δήλωσε ότι η τράπεζα θα κάνει "ό, τι χρειάζεται" και το 2012 δεσμεύθηκε να προστατεύσει το κοινό νόμισμα από τους κερδοσκόπους της αγοράς.
Η παρέμβασή του πέτυχε να αγοράσει χρόνο για την αποκατάσταση της ευρωζώνης.
Ο Draghi κατανόησε ότι η αποτελεσματική δράση της νομισματικής πολιτικής απαιτεί πολιτική καλή θέληση - την οποία, τελικά, ήταν σε θέση να εξασφαλίσει.
Ως εκ τούτου η πολιτική πείρα της Lagarde είναι σημαντικό προσόν
Η επικεφαλής της ΕΚΤ πρέπει να διαχειρίζεται ένα συνεχώς αυξανόμενο χαρτοφυλάκιο νομισματικών πολιτικών και τραπεζικών αρμοδιοτήτων, ενώ ταυτόχρονα θα διαπραγματεύεται καθήκοντα διαχείρισης κρίσεων με παγκόσμιους ομότιμους και κυβερνήσεις της ΕΕ.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι η Lagarde θα πρέπει να διαχειριστεί τη δύσκολη κόντρα που έχει δημιουργήσει η τρέχουσα νομισματική πολιτική σε μια εποχή όπου τα επιτόκια είναι σχεδόν μηδενικά ή και αρνητικά.
Ως η επικεφαλής της ΕΚΤ, θα πρέπει να συνεργαστεί στενά με τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης για να εξασφαλίσει ότι η δημοσιονομική πολιτική μπορεί να διαδραματίσει τον ρόλο της στην αναζωογόνηση της οικονομίας.
Τελικά, αυτό που θα καθορίσει την επιτυχία της είναι αν μπορεί να διαμορφώσει συναίνεση μεταξύ των κυβερνήσεων της ευρωζώνης και να σφυρηλατήσει τις δημοσιονομικές πολιτικές που θα προετοιμάσουν την ήπειρο για την επόμενη κάμψη.
Θα είναι οι δεξιότητές της ως πολιτικού, περισσότερο από οτιδήποτε, που θα καθορίσουν τη θητεία της στην ΕΚΤ και το μέλλον της ευρωζώνης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών