Οι οικονομικές προκλήσεις θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα σε μια κρίση, εκτιμά η ανάλυση της Evergreen Gavekal
"Η Federal Reserve διατρέχει τον κίνδυνο υποκίνησης μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης με την ελαστικοποίηση των τραπεζικών κανονισμών την ίδια στιγμή που μειώνονται τα επιτόκια".
Αυτό αναφέρεται από τους αναλυτές της Wall Street, σύμφωνα με άρθρο του Bloomberg στις 17 Δεκεμβρίου 2019, με την Evergreen Gavekal, να επισημαίνει ότι όταν οι κεντρικές τράπεζες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα και όχι τις αιτίες ενός προβλήματος, τότε το πιθανότερο είναι ότι η κατάσταση στην οικονομία να συνεχίσει να επιδεινώνεται.
Στον ανεπτυγμένο κόσμο και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, ακόμη και στην Κίνα, οι οικονομικές προκλήσεις πλησιάζουν γρήγορα σε αυτό το σημείο.
Και δεν υπάρχει σχεδόν καμία προθυμία να αντιμετωπιστούν τα κορυφαία προβλήματα, συγκεκριμένα το αυξανόμενο χρέος.
Οι οικονομικές προκλήσεις θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα σε μια κρίση, εκτιμά η ανάλυση της Evergreen Gavekal.
Οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι πολιτικοί, κατά μία έννοια και κατά κάποιο τρόπο πολύ πιο ισχυροί και επικίνδυνοι από τους εκλεγμένους.
Αρχικά θεωρήθηκαν ως ένα θεωρητικό αντίδοτο για ακόμη χειρότερες περιστάσεις πανικού και αποτυχιών των τραπεζών.
Ουδείς άλλωστε ξεχνά ότι η χαλαρή νομισματική πολιτική σε συνδυασμό με τη δημοσιονομική απειθαρχία της δεκαετίας του '70 μας έδωσαν μια πληθωριστική κρίση.
Αργότερα, με την ηγεσία του Greenspan, έχουμε πλέον 30+ χρόνια μόνιμης νομισματικής πολιτικής που συνοδεύεται από χαμηλότερα επιτόκια.
Αυτό δημιούργησε μια σειρά από φούσκες περιουσιακών στοιχείων, οι οποίες προκάλεσαν οικονομική κρίση.
Τα τεχνητά χαμηλά επιτόκια δημιούργησαν τη φούσκα των κατοικιών, η οποία επιδεινώθηκε από την αποτυχία των ρυθμιστικών αρχών και ενισχύθηκε από ένα ηθικά χρεοκοπημένο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Και μπορεί αρκετοί να μιλούσαν στην κρίση του 2008 ως τη μεγάλη απομόχλευση, αλλά η Fed δεν θα έπρεπε θεσμικά να το επιτρέψει αυτό.
Η διατήρηση πολύ χαμηλών επιτοκίων για πολύ μεγάλο διάστημα στον τρέχοντα κύκλο οδήγησε σε μαζική κακή κατανομή των κεφαλαίων.
Αποτέλεσμα ήταν η χρηματοδότηση σημαντικού μέρους του επιχειρηματικού κόσμου, στις ΗΠΑ και αλλού.
Οι κανόνες τώρα επιβραβεύουν τη διαχείριση, όχι για τη δημιουργία εσόδων, αλλά για να αυξήσουν την τιμή της μετοχής, καθιστώντας έτσι πιο πολύτιμες τις επιλογές τους.
Σύμφωνα με την εκτίμηση της Evergreen Gavekal, η συντονισμένη νομισματική πολιτική είναι το πρόβλημα, όχι η λύση.
Τον Σεπτέμβριο του 2019, κάτι ακόμα ανεξήγητο συνέβη στην αγορά ρευστότητας "repo" βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης.
Η ρευστότητα εξαντλήθηκε, τα επιτόκια αυξήθηκαν, και η Fed ενήργησε για να σώσει την αγορά.
Το πιο τρομακτικό είναι ότι η ίδια η αγορά repo είναι πραγματικά ωραία, αλλά η Fed είναι αυτή που εμποδίζει την κατάρρευση της.
Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στις ΗΠΑ.
Αυτή την εβδομάδα, το Bloomberg ανέφερε ότι ορισμένες ιαπωνικές τράπεζες, οι οποίες έχουν πληγεί σοβαρά από την πολιτική αρνητικών επιτοκίων της BOJ, έχουν σημαντικά μεγάλο και επικίνδυνο χρέος για να επιβιώσουν.
Όποια και αν είναι η αιτία, η κατάσταση δεν φαίνεται να βελτιώνεται.
Στις 12 Δεκεμβρίου, μια δήλωση της Fed της Νέας Υόρκης ανέφερε ότι το γραφείο συναλλαγών της θα αυξήσει τις πράξεις repos "για να διασφαλίσει ότι η προσφορά αποθεματικών παραμένει άφθονη και να μετριάσει τον κίνδυνο πιέσεων της αγοράς χρήματος".
Αυτό είναι πέραν κάθε λογικής.
Καθώς παραδοσιακά οι δανειστές δίνουν στους δανειολήπτες ένα πιστωτικό όριο, όχι μια εγγύηση πίστωσης συν μια τεκμαιρόμενη υπόσχεση περισσότερων.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν (ακόμη) αρνητικά επιτόκια, αλλά η Fed δίνει στις τράπεζες αρνητικά πιστωτικά όρια.
Είναι μια παραβίαση του Dictum του Bagehot.
Έχουμε επίσης τελειώσει μια δεκαετία της χαλαρότερης νομισματικής πολιτικής στην αμερικανική ιστορία, παρόλο που ο κύκλος μερικής σύσφιξης παραμένει.
Και όπως καταλήγει η Evergreen Gavekal, η κρίση δεν έρχεται απλά.
Βρισκόμαστε ήδη στα αρχικά στάδια.
www.bankingnews.gr
Αυτό αναφέρεται από τους αναλυτές της Wall Street, σύμφωνα με άρθρο του Bloomberg στις 17 Δεκεμβρίου 2019, με την Evergreen Gavekal, να επισημαίνει ότι όταν οι κεντρικές τράπεζες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα και όχι τις αιτίες ενός προβλήματος, τότε το πιθανότερο είναι ότι η κατάσταση στην οικονομία να συνεχίσει να επιδεινώνεται.
Στον ανεπτυγμένο κόσμο και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, ακόμη και στην Κίνα, οι οικονομικές προκλήσεις πλησιάζουν γρήγορα σε αυτό το σημείο.
Και δεν υπάρχει σχεδόν καμία προθυμία να αντιμετωπιστούν τα κορυφαία προβλήματα, συγκεκριμένα το αυξανόμενο χρέος.
Οι οικονομικές προκλήσεις θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα σε μια κρίση, εκτιμά η ανάλυση της Evergreen Gavekal.
Οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι πολιτικοί, κατά μία έννοια και κατά κάποιο τρόπο πολύ πιο ισχυροί και επικίνδυνοι από τους εκλεγμένους.
Αρχικά θεωρήθηκαν ως ένα θεωρητικό αντίδοτο για ακόμη χειρότερες περιστάσεις πανικού και αποτυχιών των τραπεζών.
Ουδείς άλλωστε ξεχνά ότι η χαλαρή νομισματική πολιτική σε συνδυασμό με τη δημοσιονομική απειθαρχία της δεκαετίας του '70 μας έδωσαν μια πληθωριστική κρίση.
Αργότερα, με την ηγεσία του Greenspan, έχουμε πλέον 30+ χρόνια μόνιμης νομισματικής πολιτικής που συνοδεύεται από χαμηλότερα επιτόκια.
Αυτό δημιούργησε μια σειρά από φούσκες περιουσιακών στοιχείων, οι οποίες προκάλεσαν οικονομική κρίση.
Τα τεχνητά χαμηλά επιτόκια δημιούργησαν τη φούσκα των κατοικιών, η οποία επιδεινώθηκε από την αποτυχία των ρυθμιστικών αρχών και ενισχύθηκε από ένα ηθικά χρεοκοπημένο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Και μπορεί αρκετοί να μιλούσαν στην κρίση του 2008 ως τη μεγάλη απομόχλευση, αλλά η Fed δεν θα έπρεπε θεσμικά να το επιτρέψει αυτό.
Η διατήρηση πολύ χαμηλών επιτοκίων για πολύ μεγάλο διάστημα στον τρέχοντα κύκλο οδήγησε σε μαζική κακή κατανομή των κεφαλαίων.
Αποτέλεσμα ήταν η χρηματοδότηση σημαντικού μέρους του επιχειρηματικού κόσμου, στις ΗΠΑ και αλλού.
Οι κανόνες τώρα επιβραβεύουν τη διαχείριση, όχι για τη δημιουργία εσόδων, αλλά για να αυξήσουν την τιμή της μετοχής, καθιστώντας έτσι πιο πολύτιμες τις επιλογές τους.
Σύμφωνα με την εκτίμηση της Evergreen Gavekal, η συντονισμένη νομισματική πολιτική είναι το πρόβλημα, όχι η λύση.
Τον Σεπτέμβριο του 2019, κάτι ακόμα ανεξήγητο συνέβη στην αγορά ρευστότητας "repo" βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης.
Η ρευστότητα εξαντλήθηκε, τα επιτόκια αυξήθηκαν, και η Fed ενήργησε για να σώσει την αγορά.
Το πιο τρομακτικό είναι ότι η ίδια η αγορά repo είναι πραγματικά ωραία, αλλά η Fed είναι αυτή που εμποδίζει την κατάρρευση της.
Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στις ΗΠΑ.
Αυτή την εβδομάδα, το Bloomberg ανέφερε ότι ορισμένες ιαπωνικές τράπεζες, οι οποίες έχουν πληγεί σοβαρά από την πολιτική αρνητικών επιτοκίων της BOJ, έχουν σημαντικά μεγάλο και επικίνδυνο χρέος για να επιβιώσουν.
Όποια και αν είναι η αιτία, η κατάσταση δεν φαίνεται να βελτιώνεται.
Στις 12 Δεκεμβρίου, μια δήλωση της Fed της Νέας Υόρκης ανέφερε ότι το γραφείο συναλλαγών της θα αυξήσει τις πράξεις repos "για να διασφαλίσει ότι η προσφορά αποθεματικών παραμένει άφθονη και να μετριάσει τον κίνδυνο πιέσεων της αγοράς χρήματος".
Αυτό είναι πέραν κάθε λογικής.
Καθώς παραδοσιακά οι δανειστές δίνουν στους δανειολήπτες ένα πιστωτικό όριο, όχι μια εγγύηση πίστωσης συν μια τεκμαιρόμενη υπόσχεση περισσότερων.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν (ακόμη) αρνητικά επιτόκια, αλλά η Fed δίνει στις τράπεζες αρνητικά πιστωτικά όρια.
Είναι μια παραβίαση του Dictum του Bagehot.
Έχουμε επίσης τελειώσει μια δεκαετία της χαλαρότερης νομισματικής πολιτικής στην αμερικανική ιστορία, παρόλο που ο κύκλος μερικής σύσφιξης παραμένει.
Και όπως καταλήγει η Evergreen Gavekal, η κρίση δεν έρχεται απλά.
Βρισκόμαστε ήδη στα αρχικά στάδια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών