H παγκόσμια κοινότητα θα είναι πολύ διαφορετική μετά τον κορωνοϊό, παρά τις όποιες προσπάθειες, πρεσβεύει η ολλανδική τράπεζα Rabobank
Μάταιες θα αποβούν οι όποιες προσπάθειες επανόδου στην κανονικότητα μετά την πανδημία του κορωνοϊού, υποστηρίζουν οι αναλυτές της ολλανδικής τράπεζας Rabobank.
Οι συνέπειες της πανδημίας, που ακόμη δεν έχουν γίνει αισθητές στον απόλυτο βαθμό, θα είναι δίχως προηγούμενο.
Οι παραγωγικοί φορείς θα χρειαστούν χρόνο να ανακάμψουν, ενώ οι συντελεστές παραγωγής, ως προς το κόστος, θα γίνουν πολύ πιο ακριβοί – κάτι που θα προκαλέσει πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, άρα και ραγδαία αύξηση της ανεργίας.
Επίσης, το ελεύθερο εμπόριο θα καταρρεύσει.
Τα σύνορα έχουν ήδη κλείσει και είναι άγνωστο πότε και υπό ποιους όρους θα ανοίξουν ξανά.
Τα αεροπλάνα δεν πετούν, ενώ τα βασικά αγαθά είτε δεν είναι διαθέσιμα είτε οι κυβερνήσεις τα διακρατούν για να τα χρησιμοποιήσουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Αυτό είναι το τέλος το τέλος της βασικής ρικαρντιανής λογικής του συγκριτικού πλεονεκτήματος, καθώς δεν θα υπάρχει πλέον η δυνατότητα να καταφύγει κάποιος παραγωγικός φορέας σε φθηνές αλυσίδες εφοδιασμού ανά τον κόσμο, οπότε πολλά αγαθά που υπάρχουν τώρα θα εκλείψουν.
Μια νέα εποχή οικονομικού προστατευτισμού αναδύεται και στον κλάδο της ενέργειας.
Ενδεικτικά αξίζει να αναφέρουμε πως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς σκοπεύουν να επιβάλουν δασμούς στο εισαγόμενο πετρέλαιο, προκειμένου να προασπίσουν τις βιομηχανίες τους από τους Σαουδάραβες και τους Ρώσους.
Ο πόλεμος στην τιμή του πετρελαίου και ο κορωνοϊός έχουν φέρει σε οριακό επίπεδο πολλές εταιρείες των ΗΠΑ και του Καναδά.
Ως εκ τούτου, ο οικονομικός προστατευτισμός, που, βέβαια, θα προκαλέσει αντίποινα εκ μέρους των θιγόμενων χωρών θα είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Από την άλλη, με ρυθμό χωρίς προηγούμενο την τελευταία δεκαετία καταργούνται οι θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ, λόγω της κρίσης που έχει προκαλέσει η πανδημία του κορωνοϊού.
Στα 6,6 εκατομμύρια ανήλθε ο αριθμός των Αμερικανών πολιτών που υπέβαλαν αίτηση για να τους χορηγηθεί επίδομα ανεργίας στα τέλη Μαρτίου, αυξάνοντας τις νέες αιτήσεις τις τελευταίες δύο εβδομάδες του Μαρτίου σε 10 εκατομμύρια.
Αυτό μάλλον είναι το μέλλον του δυτικού καπιταλισμού, όπως τον γνωρίζαμε.
Από ιατρικής απόψεως, διεξάγεται ένας ανηλεής αγώνας μεταξύ των κρατών για να υπάρξει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό αλλά και χημικά αντιδραστήρια για την εύρεση θεραπείας κατά του κορωνοϊού.
Το Ισραήλ αναγκάστηκε να μειώσει τις ιατρικές δοκιμές τις οποίες κάνει για να βρει θεραπεία κατά του κορωνοϊού, καθώς η Γερμανία εθνικοποίησε έναν από τους παραγωγούς χημικών στη χώρα.
Οι ΗΠΑ προσπαθούν να πείσουν την Ινδία να άρει μια απαγόρευση εξαγωγής χλωροκίνης, ενός φαρμάκου κατά της ελονοσίας, το οποίο θεωρείται ότι μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση του COVID-19.
Η Κίνα παραμένει ο μεγαλύτερος παραγωγός ιατροφαρμακευτικού εξοπλισμού, ωστόσο η εφοδιαστική αλυσίδα της αργεί να πάρει μπρος.
Είναι αλήθεια οι διαμορφωτές γνώμης και οι πολιτικοί αρέσκονται στα λόγια.
Ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε πώς, μόλις εκλείψει η πανδημία, οι πολίτες θα επανέλθουν στην προτέρα κατάσταση, στο οικονομικό και χρηματοπιστωτικό status που γνώρισαν, με τις χρηματιστηριακές φούσκες, τις μη βιώσιμες διαρθρωτικές ανισορροπίες και την επένδυση των εσόδων στις αγορές και στις επιχειρήσεις, και όχι στα εθνικά συστήματα υγείας, καθώς επίσης στις κοινωνικές δομές και στην παιδεία.
Η παγκόσμια οικονομία που θα αναδυθεί θα είναι εκ των πραγμάτων πολύ διαφορετική.
www.bankingnews.gr
Οι συνέπειες της πανδημίας, που ακόμη δεν έχουν γίνει αισθητές στον απόλυτο βαθμό, θα είναι δίχως προηγούμενο.
Οι παραγωγικοί φορείς θα χρειαστούν χρόνο να ανακάμψουν, ενώ οι συντελεστές παραγωγής, ως προς το κόστος, θα γίνουν πολύ πιο ακριβοί – κάτι που θα προκαλέσει πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, άρα και ραγδαία αύξηση της ανεργίας.
Επίσης, το ελεύθερο εμπόριο θα καταρρεύσει.
Τα σύνορα έχουν ήδη κλείσει και είναι άγνωστο πότε και υπό ποιους όρους θα ανοίξουν ξανά.
Τα αεροπλάνα δεν πετούν, ενώ τα βασικά αγαθά είτε δεν είναι διαθέσιμα είτε οι κυβερνήσεις τα διακρατούν για να τα χρησιμοποιήσουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Αυτό είναι το τέλος το τέλος της βασικής ρικαρντιανής λογικής του συγκριτικού πλεονεκτήματος, καθώς δεν θα υπάρχει πλέον η δυνατότητα να καταφύγει κάποιος παραγωγικός φορέας σε φθηνές αλυσίδες εφοδιασμού ανά τον κόσμο, οπότε πολλά αγαθά που υπάρχουν τώρα θα εκλείψουν.
Μια νέα εποχή οικονομικού προστατευτισμού αναδύεται και στον κλάδο της ενέργειας.
Ενδεικτικά αξίζει να αναφέρουμε πως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς σκοπεύουν να επιβάλουν δασμούς στο εισαγόμενο πετρέλαιο, προκειμένου να προασπίσουν τις βιομηχανίες τους από τους Σαουδάραβες και τους Ρώσους.
Ο πόλεμος στην τιμή του πετρελαίου και ο κορωνοϊός έχουν φέρει σε οριακό επίπεδο πολλές εταιρείες των ΗΠΑ και του Καναδά.
Ως εκ τούτου, ο οικονομικός προστατευτισμός, που, βέβαια, θα προκαλέσει αντίποινα εκ μέρους των θιγόμενων χωρών θα είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Από την άλλη, με ρυθμό χωρίς προηγούμενο την τελευταία δεκαετία καταργούνται οι θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ, λόγω της κρίσης που έχει προκαλέσει η πανδημία του κορωνοϊού.
Στα 6,6 εκατομμύρια ανήλθε ο αριθμός των Αμερικανών πολιτών που υπέβαλαν αίτηση για να τους χορηγηθεί επίδομα ανεργίας στα τέλη Μαρτίου, αυξάνοντας τις νέες αιτήσεις τις τελευταίες δύο εβδομάδες του Μαρτίου σε 10 εκατομμύρια.
Αυτό μάλλον είναι το μέλλον του δυτικού καπιταλισμού, όπως τον γνωρίζαμε.
Από ιατρικής απόψεως, διεξάγεται ένας ανηλεής αγώνας μεταξύ των κρατών για να υπάρξει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό αλλά και χημικά αντιδραστήρια για την εύρεση θεραπείας κατά του κορωνοϊού.
Το Ισραήλ αναγκάστηκε να μειώσει τις ιατρικές δοκιμές τις οποίες κάνει για να βρει θεραπεία κατά του κορωνοϊού, καθώς η Γερμανία εθνικοποίησε έναν από τους παραγωγούς χημικών στη χώρα.
Οι ΗΠΑ προσπαθούν να πείσουν την Ινδία να άρει μια απαγόρευση εξαγωγής χλωροκίνης, ενός φαρμάκου κατά της ελονοσίας, το οποίο θεωρείται ότι μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση του COVID-19.
Η Κίνα παραμένει ο μεγαλύτερος παραγωγός ιατροφαρμακευτικού εξοπλισμού, ωστόσο η εφοδιαστική αλυσίδα της αργεί να πάρει μπρος.
Είναι αλήθεια οι διαμορφωτές γνώμης και οι πολιτικοί αρέσκονται στα λόγια.
Ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε πώς, μόλις εκλείψει η πανδημία, οι πολίτες θα επανέλθουν στην προτέρα κατάσταση, στο οικονομικό και χρηματοπιστωτικό status που γνώρισαν, με τις χρηματιστηριακές φούσκες, τις μη βιώσιμες διαρθρωτικές ανισορροπίες και την επένδυση των εσόδων στις αγορές και στις επιχειρήσεις, και όχι στα εθνικά συστήματα υγείας, καθώς επίσης στις κοινωνικές δομές και στην παιδεία.
Η παγκόσμια οικονομία που θα αναδυθεί θα είναι εκ των πραγμάτων πολύ διαφορετική.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών