Οι κεντρικές τράπεζες θα μπορούσαν να γίνουν μόνιμοι χειραγωγοί της οικονομίας θα μπορούν να διαχειρίζονται τις τιμές μετοχών και πιστώσεων, αναφέρει η Deutsche bank
Η ελεύθερη αγορά έχει καταρρεύσει, οι κεντρικές τράπεζες οι διαχειριστές των μετοχών διεθνώς αναφέρει σε ανάλυση της η γερμανική τράπεζα Deutsche Bank.
Με βάση την Deutsche Bank και τον George Saravelos, σχολιάζοντας την απόφαση της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας FED να παρεμβαίνει στις κεφαλαιαγορές και να αγοράζει σχεδόν τα πάντα γεννάται η ερώτηση υπάρχει ελεύθερη αγορά ή βρισκόμαστε σε κατάσταση κεντρικού προγραμματισμού;
Σε έκθεση με τίτλο το τέλος της ελεύθερης αγοράς, επιπτώσεις στα νομίσματα και πέραν αυτών η Deutsche bank αναλύει ότι… δεν υπάρχει πλέον ελεύθερη αγορά.
Όλες οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν μειώσει τα επιτόκια στο μηδέν και αγοράζουν τρισεκατομμύρια περιουσιακά στοιχεία.
Ο πληθωρισμός είναι πολύ χαμηλός.
Μια παγκόσμια καταιγίδα και παγίδα ρευστότητας κρίνει τις αγορές.
Σε έναν κόσμο διεθνούς ελέγχου – χειραγώγησης της καμπύλης αποδόσεων και στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, τι σημαίνει αυτό για τις αγορές συναλλάγματος;
Η κλασσική οικονομική θεωρία υποδεικνύει ότι η χαμηλή μεταβλητότητα των επιτοκίων σηματοδοτεί χαμηλή μεταβλητότητα στις τιμές συναλλάγματος.
Εάν οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούν να μεταβάλλουν τις αποδόσεις ή τον πληθωρισμό, τίποτα δεν αλλάζει τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Η παραδοχή αυτή συμβάλει στη σημαντική μείωση της μεταβλητότητας των συναλλαγματικών ισοτιμιών που προέρχονται από τις αγορές ομολόγων.
Οι ανακοινώσεις μείωσης των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών ωστόσο έχουν μικρότερη επίδραση στις αγορές συναλλάγματος.
Αλλά η χαμηλότερη «νομισματική» μεταβλητότητα μπορεί να σημαίνει υψηλότερη μεταβλητότητα αλλού.
Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες αντιδρούν επίσης στις διαταραχές της οικονομικής και της πραγματικής οικονομίας.
Οι κεντρικές τράπεζες που δεν μπορούν να περιορίσουν τους κραδασμούς στις αγορές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πολύ υψηλότερη μεταβλητότητα τις τιμές συναλλάγματος.
Εάν η Fed ή η ΕΚΤ απουσίαζαν κατά τη διάρκεια των κρίσεων του Lehman ή της Ευρωζώνης, οι αντιδράσεις στις αγορές συναλλάγματος θα ήταν πολύ υψηλότερες.
Αλλά απουσιάζουν οι κεντρικές τράπεζες;
Οι κεντρικές τράπεζες θα μπορούσαν να γίνουν μόνιμοι χειραγωγοί της οικονομίας θα μπορούν να διαχειρίζονται τις τιμές μετοχών και πιστώσεων.
Θα ήταν ένας διπολικός κόσμος οικονομικής καταστολής με υψηλή μεταβλητότητα της πραγματικής οικονομίας, αλλά πολύ χαμηλή οικονομική αστάθεια.
Μια αγορά zombie.
Προς το παρόν οι κεντρικές τράπεζες επικεντρώνονται στο πως θα αποτρέψουν την αστάθεια των τιμών των περιουσιακών στοιχείων.
Αλλά μια εξελισσόμενη παγκόσμια παγίδα ρευστότητας σημαίνει επίσης ότι η συναλλαγματική ισοτιμία γίνεται όλο και πιο σημαντικό μέσο για τις κεντρικές τράπεζες.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορούν πάντα να επηρεάσουν τις αγορές συναλλάγματος μέσω της πώλησης απεριόριστων κεφαλαίων από τα δικά τους νομίσματα.
Εάν η εστίαση των κεντρικών τραπεζών επιστρέψει στις αγορές συναλλάγματος, αυτό θα μπορούσε να είναι μια νέα πηγή αστάθειας.
Το τεράστιο πρόγραμμα παρέμβασης της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας είναι ένα παράδειγμα.
Το σημερινό περιβάλλον μπορεί ενδεχομένως να σπείρει τους σπόρους για τις πολιτικές «ζητιάνος τον γείτονά σας» παρόμοιο με τη Μεγάλη Ύφεση του 1920.
Η άποψη της Deutsche bank είναι ότι ο τελικός αντίκτυπος του σημερινού περιβάλλοντος στη μεταβλητότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών είναι αμφίσημος και εξαρτάται από το πόσο οι κεντρικές τράπεζες είναι πρόθυμες να ελέγξουν πλήρως τις αγορές.
Όσο περισσότεροι κεντρικοί τραπεζίτες ελέγχουν τις παγκόσμιες τιμές των περιουσιακών στοιχείων, τόσο περισσότερο αυτό θα μπορούσε να αντισταθμίσει την υψηλότερη αστάθεια των πραγματικών οικονομιών.
Το συμπέρασμά μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υπόθεση ότι έχουμε κολλήσει σε έναν κόσμο με μηδενικό πληθωρισμό, μηδενικά επιτόκια και ότι οι κεντρικές τράπεζες αποφεύγουν να στοχεύουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Εάν ο πληθωρισμός ή οι νομισματικοί πόλεμοι επανέλθουν, η συναλλαγματική ισοτιμία καθώς και η ευρύτερη μεταβλητότητα σίγουρα θα επιστρέψουν με εκδικητικές διαθέσεις.
www.bankingnews.gr
Με βάση την Deutsche Bank και τον George Saravelos, σχολιάζοντας την απόφαση της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας FED να παρεμβαίνει στις κεφαλαιαγορές και να αγοράζει σχεδόν τα πάντα γεννάται η ερώτηση υπάρχει ελεύθερη αγορά ή βρισκόμαστε σε κατάσταση κεντρικού προγραμματισμού;
Σε έκθεση με τίτλο το τέλος της ελεύθερης αγοράς, επιπτώσεις στα νομίσματα και πέραν αυτών η Deutsche bank αναλύει ότι… δεν υπάρχει πλέον ελεύθερη αγορά.
Όλες οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν μειώσει τα επιτόκια στο μηδέν και αγοράζουν τρισεκατομμύρια περιουσιακά στοιχεία.
Ο πληθωρισμός είναι πολύ χαμηλός.
Μια παγκόσμια καταιγίδα και παγίδα ρευστότητας κρίνει τις αγορές.
Σε έναν κόσμο διεθνούς ελέγχου – χειραγώγησης της καμπύλης αποδόσεων και στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, τι σημαίνει αυτό για τις αγορές συναλλάγματος;
Η κλασσική οικονομική θεωρία υποδεικνύει ότι η χαμηλή μεταβλητότητα των επιτοκίων σηματοδοτεί χαμηλή μεταβλητότητα στις τιμές συναλλάγματος.
Εάν οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούν να μεταβάλλουν τις αποδόσεις ή τον πληθωρισμό, τίποτα δεν αλλάζει τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Η παραδοχή αυτή συμβάλει στη σημαντική μείωση της μεταβλητότητας των συναλλαγματικών ισοτιμιών που προέρχονται από τις αγορές ομολόγων.
Οι ανακοινώσεις μείωσης των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών ωστόσο έχουν μικρότερη επίδραση στις αγορές συναλλάγματος.
Αλλά η χαμηλότερη «νομισματική» μεταβλητότητα μπορεί να σημαίνει υψηλότερη μεταβλητότητα αλλού.
Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες αντιδρούν επίσης στις διαταραχές της οικονομικής και της πραγματικής οικονομίας.
Οι κεντρικές τράπεζες που δεν μπορούν να περιορίσουν τους κραδασμούς στις αγορές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πολύ υψηλότερη μεταβλητότητα τις τιμές συναλλάγματος.
Εάν η Fed ή η ΕΚΤ απουσίαζαν κατά τη διάρκεια των κρίσεων του Lehman ή της Ευρωζώνης, οι αντιδράσεις στις αγορές συναλλάγματος θα ήταν πολύ υψηλότερες.
Αλλά απουσιάζουν οι κεντρικές τράπεζες;
Οι κεντρικές τράπεζες θα μπορούσαν να γίνουν μόνιμοι χειραγωγοί της οικονομίας θα μπορούν να διαχειρίζονται τις τιμές μετοχών και πιστώσεων.
Θα ήταν ένας διπολικός κόσμος οικονομικής καταστολής με υψηλή μεταβλητότητα της πραγματικής οικονομίας, αλλά πολύ χαμηλή οικονομική αστάθεια.
Μια αγορά zombie.
Προς το παρόν οι κεντρικές τράπεζες επικεντρώνονται στο πως θα αποτρέψουν την αστάθεια των τιμών των περιουσιακών στοιχείων.
Αλλά μια εξελισσόμενη παγκόσμια παγίδα ρευστότητας σημαίνει επίσης ότι η συναλλαγματική ισοτιμία γίνεται όλο και πιο σημαντικό μέσο για τις κεντρικές τράπεζες.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μπορούν πάντα να επηρεάσουν τις αγορές συναλλάγματος μέσω της πώλησης απεριόριστων κεφαλαίων από τα δικά τους νομίσματα.
Εάν η εστίαση των κεντρικών τραπεζών επιστρέψει στις αγορές συναλλάγματος, αυτό θα μπορούσε να είναι μια νέα πηγή αστάθειας.
Το τεράστιο πρόγραμμα παρέμβασης της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας είναι ένα παράδειγμα.
Το σημερινό περιβάλλον μπορεί ενδεχομένως να σπείρει τους σπόρους για τις πολιτικές «ζητιάνος τον γείτονά σας» παρόμοιο με τη Μεγάλη Ύφεση του 1920.
Η άποψη της Deutsche bank είναι ότι ο τελικός αντίκτυπος του σημερινού περιβάλλοντος στη μεταβλητότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών είναι αμφίσημος και εξαρτάται από το πόσο οι κεντρικές τράπεζες είναι πρόθυμες να ελέγξουν πλήρως τις αγορές.
Όσο περισσότεροι κεντρικοί τραπεζίτες ελέγχουν τις παγκόσμιες τιμές των περιουσιακών στοιχείων, τόσο περισσότερο αυτό θα μπορούσε να αντισταθμίσει την υψηλότερη αστάθεια των πραγματικών οικονομιών.
Το συμπέρασμά μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υπόθεση ότι έχουμε κολλήσει σε έναν κόσμο με μηδενικό πληθωρισμό, μηδενικά επιτόκια και ότι οι κεντρικές τράπεζες αποφεύγουν να στοχεύουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.
Εάν ο πληθωρισμός ή οι νομισματικοί πόλεμοι επανέλθουν, η συναλλαγματική ισοτιμία καθώς και η ευρύτερη μεταβλητότητα σίγουρα θα επιστρέψουν με εκδικητικές διαθέσεις.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών