Οι παρεμβάσεις των κυβερνήσεις στις αγορές πετρελαίου θολώνουν τα νερά
Η ανάγκη οι κυβερνήσεις να μην υπερβαίνουν στις αγορές πετρελαίου επισημαίνεται σε ανάλυση του Mises Institute.
Αν και οι κυβερνήσεις των μεγαλύτερων παραγωγών πετρελαίου βιάστηκαν την περασμένη εβδομάδα να μιλήσουν για διπλωματική νίκη μετά τη συμφωνία στον OPEC+ για τη μείωση της παραγωγής πετρελαίου, οι τιμές του πετρελαίου στέλνουν ένα διαφορετικό μήνυμα.
Τα futures του Brent και του WTI διαπραγματεύονται σχεδόν 20% κάτω από τα υψηλά που είχαν σημειωθεί στις αρχές Απριλίου, και επιστρέφουν σε μια Contango καμπύλη (σσ. η προθεσμιακή τιμή είναι υψηλότερη της τιμής όψεως) μετά το πέρας της συνάντησης του ΟΠΕΚ +.
Μια δομή τιμών contango, όπου οι βραχυπρόθεσμες τιμές μειώνονται σε σχέση με τις τιμές κατά μήκος της καμπύλης, είναι ο τρόπος εκκαθάρισης της αγοράς.
Όμως, οι πολιτικές προσπάθειες για τη στήριξη των τιμών του αργού από όλο τον κόσμο συνεχίζουν να θολώνουν τα νερά για όσους προσπαθούν να ανακατανέμουν αποτελεσματικά και ορθολογικά τα κεφάλαια στον κλάδο.
Με την πολυαναμενόμενη συμφωνία του OPEC+ να μην καταφέρνει να ισορροπήσει την αγορά, ορισμένοι παραγωγοί πετρελαίου του Τέξας ελπίζουν να αναζωπυρώσουν ένα σε μεγάλο βαθμό αδρανοποιημένο ρυθμιστικό σώμα στην Επιτροπή Σιδηροδρόμων του Τέξας για να συντονίσουν τις περικοπές παραγωγής στην καρδιά της παραγωγής αργού πετρελαίου των ΗΠΑ για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1970.
Επιπλέον, εν μέσω της πτωτικής πορείας στις τιμές του πετρελαίου, οι δασμοί των ΗΠΑ για τις εισαγωγές αργού φαίνεται ότι εξακολουθούν να βρίσκονται στο τραπέζι, καθώς και μια νέα ιδέα να πληρώσουν τους παραγωγούς να απομονώσουν την παραγωγή.
Αν και οι κυβερνήσεις και οι ρυθμιστικές αρχές εξακολουθούν να είναι απασχολημένοι προσπαθώντας να βρουν ρυθμιστικές θεραπείες, αυτή η ιστορική στιγμή στις αγορές πετρελαίου θα πρέπει να χρησιμεύσει ως μόνιμη υπενθύμιση των περιορισμών που θέτουν οι κυβερνήσεις αλλά της ανάγκης οι τιμές να είναι ο τελικός κριτής των επιπέδων παραγωγής.
Οι προσπάθειες των αμερικανικών αρχών να ενισχύσουν τις τιμές του αργού είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που λένε οι τιμές μας για τις ανάγκες της αγοράς αυτή τη στιγμή.
Η προσπάθεια στήριξης των λιγότερο αποδοτικών παραγωγών πετρελαίου των ΗΠΑ μέσω κυρώσεων κατά την εισαγωγή ή ποσοστώσεων παραγωγής ενέχει τον κίνδυνο νέων εσφαλμένων κατανομών στο μέλλον.
Στο πλαίσιο το Mises Institute αναφέρει μερικά βασικά σημεία:
1. Οι υψηλότερες τιμές του αργού δεν είναι η λύση εν μέσω της έντονης συρρίκνωσης της ζήτησης καυσίμων
Το ενδιαφέρον τόσο των ΗΠΑ όσο και άλλων χωρών-παραγωγών πετρελαίου ήταν η αύξηση των τιμών του αργού.
Αλλά τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο αδικαιολόγητο αυτή τη στιγμή.
Καθώς η ζήτηση καυσίμων για μεταφορά έχει σταματήσει παγκοσμίως τους τελευταίους δύο μήνες, τα περιθώρια διύλισης έχουν μειωθεί - ιδιαίτερα για βενζίνη και καύσιμα αεριωθούμενων αεροσκαφών.
Η ζήτηση είναι τόσο αδύναμη που άμεσα παρατηρήθηκε πλεόνασμα αργού πετρελαίου παγκοσμίως, καθώς τα διυλιστήρια έχουν μειώσει την παροχή.
Ως εκ τούτου, οι προσπάθειες των κυβερνήσεων για την ενίσχυση των τιμών του αργού πετρελαίου αυξάνουν τον κίνδυνο συρρίκνωσης της ζήτησης αργού πετρελαίου, καθώς οι υψηλότερες τιμές του αργού χωρίς υψηλότερη ζήτηση εξευγενισμένου καυσίμου θα περιορίσουν περαιτέρω το κίνητρο ενός διυλιστηρίου να επεξεργάζεται αργό.
2. Η αγορά προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της
Οι τιμές του αργού επέστρεψαν σε κατάσταση supercontango (δηλαδή η τεράστια διαφορά ανάμεσα στις τρέχουσες και τις μελλοντικές τιμές, έδινε σε πολλούς traders τη δυνατότητα να αγοράζουν πετρέλαιο και να περιμένουν να το πουλήσουν στο μέλλον σε πολύ υψηλότερη τιμή) στις αρχές αυτής της εβδομάδας, μετά το πέρας της συνάντησης του OPEC+.
Αφενός, οι φυσικές τιμές αργού και οι προθεσμιακές τιμές συντονίζουν τη διαδικασία της διακοπής της παραγωγής.
Με futures άμεσου μήνα του WTI στα 13,54 δολ. σε τρέχουσες τιμές μόλις έξι μήνες από τώρα, μια απότομη δομή τιμών contango είναι το ισχυρότερο σήμα που μπορεί να λάβει ένας παραγωγός των ΗΠΑ για να διακόψει τη νέα προσφορά σήμερα και να κρατήσει αυτήν την παραγωγή για μια μελλοντική ημερομηνία.
Στο βαθμό που η παραγωγή δεν μπορεί να σταματήσει αμέσως, αυτή η ίδια δομή τιμών ενθαρρύνει την αποθήκευση αργού πετρελαίου αντί να συνεχίσει να το ωθεί στην αγορά, συνθλίβοντας περαιτέρω τις φυσικές τιμές.
Από την άλλη πλευρά, απαιτείται η απότομη έκπτωση στις βραχυπρόθεσμες τιμές του αργού για να αρχίσει να τονώνεται και πάλι η ζήτηση αργού στα διυλιστήρια.
Οι τιμές του αργού θα πρέπει να μειωθούν γρηγορότερα από τις τιμές των καυσίμων διυλιστηρίων ή τα διυλιστήρια δεν θα έχουν κίνητρο κέρδους να αρχίσουν να επεξεργάζονται το πλεόνασμα του αργού.
Αυτό σημαίνει ότι η αγορά αργού χρειάζεται θετικά περιθώρια διύλισης βενζίνης ή / και πετρελαίου ντίζελ αρκετά υψηλά ώστε τα αδύναμα περιθώρια βενζίνης και καυσίμου αεριωθούμενων να μην είναι συντριπτικά.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο επιτρέποντας αδυναμία στις τιμές του αργού.
3. Μόνο η αγορά γνωρίζει ποιο αργό πρέπει να μειωθεί και σε ποιες ποσότητες
Κάθε διυλιστήριο γνωρίζει ότι η ποιότητα αργού έχει σημασία, και όχι οι πολιτικοί.
Η ποιότητα του αργού, δηλαδή το προφίλ ενός συγκεκριμένου βαθμού αργού με βάση τόσο τη βαρύτητα του API όσο και την περιεκτικότητά του σε θείο, είναι πρωταρχικής σημασίας για ένα διυλιστήριο.
Μόνο η αγορά γνωρίζει ποιες ποιότητες αργού πρέπει να παράγονται και σε ποιες ποσότητες σε μια δεδομένη στιγμή.
Ομοίως, μόνο η αγορά γνωρίζει ποιοι βαθμοί αργού πρέπει να εξαχθούν ή να εισαχθούν και σε ποιες ποσότητες.
Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο οι γενικευμένες περικοπές στην παραγωγή ή οι ποσοστώσεις και οι κυρώσεις στις εισαγωγές αργού είναι τόσο επικίνδυνες.
Μόνο τα διυλιστήρια και οι ίδιοι οι παραγωγοί είναι αρκετά εξελιγμένοι και μπορούν να ανταποκριθούν εγκαίρως ώστε να βελτιστοποιήσουν την αλυσίδα εφοδιασμού.
Και ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η λειτουργία της αγοράς θα είναι εξίσου σημαντική όσο η ζήτηση αρχίζει να ανακάμπτει τους επόμενους μήνες.
Οι παρεμβάσεις των κυβερνήσεων κινδυνεύουν όχι μόνο να παρακάμπτουν τις τιμές της αγοράς σήμερα, αλλά και να προκαλούν μακροπρόθεσμες εσφαλμένες κατανομές.
Συμπέρασμα
Οι αγορές αποτελούνται από τους βιομηχανικούς παίκτες που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο στο παιχνίδι και εκείνοι που χάνουν περισσότεροι από την εσφαλμένη κατανομή κεφαλαίου.
Σε περιόδους μεγάλης αβεβαιότητας και οικονομικού κινδύνου είναι πολιτικά δύσκολο να αντισταθούμε στον πειρασμό να παρέμβουμε στις αγορές σε μια προσπάθεια προστασίας συγκεκριμένων τμημάτων της εγχώριας βιομηχανίας, αλλά οι πολιτικές που εφαρμόζονται σε καιρούς πανικού μπορούν επίσης να έχουν μεγάλες και διαρκείς ακούσιες συνέπειες.
Αν και οι κυβερνήσεις των μεγαλύτερων παραγωγών πετρελαίου βιάστηκαν την περασμένη εβδομάδα να μιλήσουν για διπλωματική νίκη μετά τη συμφωνία στον OPEC+ για τη μείωση της παραγωγής πετρελαίου, οι τιμές του πετρελαίου στέλνουν ένα διαφορετικό μήνυμα.
Τα futures του Brent και του WTI διαπραγματεύονται σχεδόν 20% κάτω από τα υψηλά που είχαν σημειωθεί στις αρχές Απριλίου, και επιστρέφουν σε μια Contango καμπύλη (σσ. η προθεσμιακή τιμή είναι υψηλότερη της τιμής όψεως) μετά το πέρας της συνάντησης του ΟΠΕΚ +.
Μια δομή τιμών contango, όπου οι βραχυπρόθεσμες τιμές μειώνονται σε σχέση με τις τιμές κατά μήκος της καμπύλης, είναι ο τρόπος εκκαθάρισης της αγοράς.
Όμως, οι πολιτικές προσπάθειες για τη στήριξη των τιμών του αργού από όλο τον κόσμο συνεχίζουν να θολώνουν τα νερά για όσους προσπαθούν να ανακατανέμουν αποτελεσματικά και ορθολογικά τα κεφάλαια στον κλάδο.
Με την πολυαναμενόμενη συμφωνία του OPEC+ να μην καταφέρνει να ισορροπήσει την αγορά, ορισμένοι παραγωγοί πετρελαίου του Τέξας ελπίζουν να αναζωπυρώσουν ένα σε μεγάλο βαθμό αδρανοποιημένο ρυθμιστικό σώμα στην Επιτροπή Σιδηροδρόμων του Τέξας για να συντονίσουν τις περικοπές παραγωγής στην καρδιά της παραγωγής αργού πετρελαίου των ΗΠΑ για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1970.
Επιπλέον, εν μέσω της πτωτικής πορείας στις τιμές του πετρελαίου, οι δασμοί των ΗΠΑ για τις εισαγωγές αργού φαίνεται ότι εξακολουθούν να βρίσκονται στο τραπέζι, καθώς και μια νέα ιδέα να πληρώσουν τους παραγωγούς να απομονώσουν την παραγωγή.
Αν και οι κυβερνήσεις και οι ρυθμιστικές αρχές εξακολουθούν να είναι απασχολημένοι προσπαθώντας να βρουν ρυθμιστικές θεραπείες, αυτή η ιστορική στιγμή στις αγορές πετρελαίου θα πρέπει να χρησιμεύσει ως μόνιμη υπενθύμιση των περιορισμών που θέτουν οι κυβερνήσεις αλλά της ανάγκης οι τιμές να είναι ο τελικός κριτής των επιπέδων παραγωγής.
Οι προσπάθειες των αμερικανικών αρχών να ενισχύσουν τις τιμές του αργού είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που λένε οι τιμές μας για τις ανάγκες της αγοράς αυτή τη στιγμή.
Η προσπάθεια στήριξης των λιγότερο αποδοτικών παραγωγών πετρελαίου των ΗΠΑ μέσω κυρώσεων κατά την εισαγωγή ή ποσοστώσεων παραγωγής ενέχει τον κίνδυνο νέων εσφαλμένων κατανομών στο μέλλον.
Στο πλαίσιο το Mises Institute αναφέρει μερικά βασικά σημεία:
1. Οι υψηλότερες τιμές του αργού δεν είναι η λύση εν μέσω της έντονης συρρίκνωσης της ζήτησης καυσίμων
Το ενδιαφέρον τόσο των ΗΠΑ όσο και άλλων χωρών-παραγωγών πετρελαίου ήταν η αύξηση των τιμών του αργού.
Αλλά τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο αδικαιολόγητο αυτή τη στιγμή.
Καθώς η ζήτηση καυσίμων για μεταφορά έχει σταματήσει παγκοσμίως τους τελευταίους δύο μήνες, τα περιθώρια διύλισης έχουν μειωθεί - ιδιαίτερα για βενζίνη και καύσιμα αεριωθούμενων αεροσκαφών.
Η ζήτηση είναι τόσο αδύναμη που άμεσα παρατηρήθηκε πλεόνασμα αργού πετρελαίου παγκοσμίως, καθώς τα διυλιστήρια έχουν μειώσει την παροχή.
Ως εκ τούτου, οι προσπάθειες των κυβερνήσεων για την ενίσχυση των τιμών του αργού πετρελαίου αυξάνουν τον κίνδυνο συρρίκνωσης της ζήτησης αργού πετρελαίου, καθώς οι υψηλότερες τιμές του αργού χωρίς υψηλότερη ζήτηση εξευγενισμένου καυσίμου θα περιορίσουν περαιτέρω το κίνητρο ενός διυλιστηρίου να επεξεργάζεται αργό.
2. Η αγορά προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της
Οι τιμές του αργού επέστρεψαν σε κατάσταση supercontango (δηλαδή η τεράστια διαφορά ανάμεσα στις τρέχουσες και τις μελλοντικές τιμές, έδινε σε πολλούς traders τη δυνατότητα να αγοράζουν πετρέλαιο και να περιμένουν να το πουλήσουν στο μέλλον σε πολύ υψηλότερη τιμή) στις αρχές αυτής της εβδομάδας, μετά το πέρας της συνάντησης του OPEC+.
Αφενός, οι φυσικές τιμές αργού και οι προθεσμιακές τιμές συντονίζουν τη διαδικασία της διακοπής της παραγωγής.
Με futures άμεσου μήνα του WTI στα 13,54 δολ. σε τρέχουσες τιμές μόλις έξι μήνες από τώρα, μια απότομη δομή τιμών contango είναι το ισχυρότερο σήμα που μπορεί να λάβει ένας παραγωγός των ΗΠΑ για να διακόψει τη νέα προσφορά σήμερα και να κρατήσει αυτήν την παραγωγή για μια μελλοντική ημερομηνία.
Στο βαθμό που η παραγωγή δεν μπορεί να σταματήσει αμέσως, αυτή η ίδια δομή τιμών ενθαρρύνει την αποθήκευση αργού πετρελαίου αντί να συνεχίσει να το ωθεί στην αγορά, συνθλίβοντας περαιτέρω τις φυσικές τιμές.
Από την άλλη πλευρά, απαιτείται η απότομη έκπτωση στις βραχυπρόθεσμες τιμές του αργού για να αρχίσει να τονώνεται και πάλι η ζήτηση αργού στα διυλιστήρια.
Οι τιμές του αργού θα πρέπει να μειωθούν γρηγορότερα από τις τιμές των καυσίμων διυλιστηρίων ή τα διυλιστήρια δεν θα έχουν κίνητρο κέρδους να αρχίσουν να επεξεργάζονται το πλεόνασμα του αργού.
Αυτό σημαίνει ότι η αγορά αργού χρειάζεται θετικά περιθώρια διύλισης βενζίνης ή / και πετρελαίου ντίζελ αρκετά υψηλά ώστε τα αδύναμα περιθώρια βενζίνης και καυσίμου αεριωθούμενων να μην είναι συντριπτικά.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο επιτρέποντας αδυναμία στις τιμές του αργού.
3. Μόνο η αγορά γνωρίζει ποιο αργό πρέπει να μειωθεί και σε ποιες ποσότητες
Κάθε διυλιστήριο γνωρίζει ότι η ποιότητα αργού έχει σημασία, και όχι οι πολιτικοί.
Η ποιότητα του αργού, δηλαδή το προφίλ ενός συγκεκριμένου βαθμού αργού με βάση τόσο τη βαρύτητα του API όσο και την περιεκτικότητά του σε θείο, είναι πρωταρχικής σημασίας για ένα διυλιστήριο.
Μόνο η αγορά γνωρίζει ποιες ποιότητες αργού πρέπει να παράγονται και σε ποιες ποσότητες σε μια δεδομένη στιγμή.
Ομοίως, μόνο η αγορά γνωρίζει ποιοι βαθμοί αργού πρέπει να εξαχθούν ή να εισαχθούν και σε ποιες ποσότητες.
Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο οι γενικευμένες περικοπές στην παραγωγή ή οι ποσοστώσεις και οι κυρώσεις στις εισαγωγές αργού είναι τόσο επικίνδυνες.
Μόνο τα διυλιστήρια και οι ίδιοι οι παραγωγοί είναι αρκετά εξελιγμένοι και μπορούν να ανταποκριθούν εγκαίρως ώστε να βελτιστοποιήσουν την αλυσίδα εφοδιασμού.
Και ας μην ξεχνάμε ότι αυτή η λειτουργία της αγοράς θα είναι εξίσου σημαντική όσο η ζήτηση αρχίζει να ανακάμπτει τους επόμενους μήνες.
Οι παρεμβάσεις των κυβερνήσεων κινδυνεύουν όχι μόνο να παρακάμπτουν τις τιμές της αγοράς σήμερα, αλλά και να προκαλούν μακροπρόθεσμες εσφαλμένες κατανομές.
Συμπέρασμα
Οι αγορές αποτελούνται από τους βιομηχανικούς παίκτες που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο στο παιχνίδι και εκείνοι που χάνουν περισσότεροι από την εσφαλμένη κατανομή κεφαλαίου.
Σε περιόδους μεγάλης αβεβαιότητας και οικονομικού κινδύνου είναι πολιτικά δύσκολο να αντισταθούμε στον πειρασμό να παρέμβουμε στις αγορές σε μια προσπάθεια προστασίας συγκεκριμένων τμημάτων της εγχώριας βιομηχανίας, αλλά οι πολιτικές που εφαρμόζονται σε καιρούς πανικού μπορούν επίσης να έχουν μεγάλες και διαρκείς ακούσιες συνέπειες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών