Η εμπειρία που αποκόμισαν όλοι στην κρίση του 2008 εξασθένισε καθώς διαμορφωνόταν η επόμενη οικονομική φούσκα
Το δόγμα που υποστήριζε στρατηγικές βασισμένες στον κίνδυνο βασίζεται σε μια στρεβλή άποψη: ότι η Fed θα μπορούσε να επεκτείνει επ' αόριστον τον ανοδικό κύκλο "μαγειρεύοντας" μια σειρά μακροοικονομικών προληπτικών πολιτικών.
Αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης, τώρα, αποδεικνύεται μεγάλο λάθος.
Αυτό αναφέρει το fund TCW Group, που έχει υπό διαχείριση 180 δισ. δολάρια, τονίζοντας ότι η εμπειρία που αποκόμισαν όλοι στην κρίση του 2008 εξασθένισε καθώς διαμορφωνόταν η επόμενη οικονομική φούσκα.
Έτσι θα εξασθενίσουν και οι αναμνήσεις αυτών των καιρών.
Για άλλη μια φορά, οι αγορές μας έχουν εκπαιδεύσει ότι ο κίνδυνος και η αστάθεια μπορούν να κατασταλούν, να καθυστερήσουν, να επανατιμηθούν και να αποτιμηθούν, αλλά καθώς η αβεβαιότητα είναι η ανθρώπινη κατάσταση, ο κίνδυνος δεν μπορεί να αποφευχθεί.
Εάν οι κεντρικές τράπεζες ήταν πιο στοχαστικές, θα μπορούσαν να μάθουν να εξασκούν αυτό που κάποτε κηρύττουν: ότι είναι πολύ λάθος να καταστέλλουν την αστάθεια μέσω χαμηλών επιτοκίων και παρεμβάσεων στην αγορά ενώ την ίδια ώρα ενθαρρύνουν την ακαταλληλότητα, τη μόχλευση και τις υπερβολές στη χρήση πίστωσης και στην ανάληψη κινδύνων.
Σύμφωνα με το TCW Group, το μόνο σίγουρο είναι ότι η παροχή φθηνής και έτοιμης πίστωσης με την πάροδο του χρόνου θα υποτιμάται και, ως εκ τούτου, οι λαβόντες θα θέλουν όλο και περισσότερο.
Εν ολίγοις, οι «βέλτιστες προθέσεις» των κεντρικών τραπεζιτών δημιούργησαν μια οικονομία που είναι εξαρτημένη στην παροχή πίστωσης.
Και, φυσικά, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει μια παγκόσμια πανδημία αποκάλυψε τις υπερβολές που χτίζονταν για χρόνια και, δυστυχώς, εάν αυτή η ασθένεια δεν ήταν ο καταλύτης της ύφεσης, κάποιος άλλος κακός άνεμος θα το έκανε σίγουρα τελικά.
Οι αισιόδοξοι υποθέτουν ότι, όταν όλα λέγονται και γίνονται, η παγκόσμια οικονομία θα επανατοποθετηθεί λίγο πολύ στο σημείο που ήταν τον Ιανουάριο του 2020 και θα συνεχίσει την προκαθορισμένη γραμμή ανάπτυξης.
Στην πραγματικότητα, η μελλοντική ανάπτυξη θα επιταχυνθεί από την στήριξη της Fed και τα κυβερνητικά προγράμματα που παρέχουν ένα κεϋνσιανό λάκτισμα πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ακόμα και αν υποτεθεί ότι η πανδημία εξασθενήσει και το "ελικόπτερο" της Fed «διεγείρει» τη ζήτηση, είναι πραγματικά λογικό να πιστεύουμε ότι:
- Οι προτιμήσεις των καταναλωτών και των δανειστών επιστρέφουν στις προ-πανδημικές μορφές και επίπεδα;
Το 20% των νοικοκυριών θα έχουν τουλάχιστον ένα μέλος του νοικοκυριού τους άνεργο
- Αφού θα υπάρξουν πραγματικές απώλειες στα εισοδήματα, οι προτιμήσεις που αφορούν τις διακριτικές αγορές θα επιστρέψουν στα επίπεδα του Ιανουαρίου;
- Οι επιχειρήσεις που εκτίθενται περισσότερο στην πανδημία θα είναι πρόθυμες να δεσμευτούν οικονομικά μόλις αρθούν οι καραντίνες;»
Το αποτέλεσμα είναι ότι η επιστροφή στην «κανονικότητα» υποθέτει ότι η οικονομία του Ιανουαρίου 2020 ήταν «φυσιολογική».
Δεν ήταν.
Ένα καλό πείραμα σκέψης μπορεί να είναι αυτό: ποιο ποσοστό του εργατικού δυναμικού είναι πιθανό να επηρεαστεί από το συνδυασμό παραγόντων που θα σημαίνει απαραίτητα ένα διαφορετικό «φυσιολογικό» από την άλλη πλευρά;
Τα χρήματα της Fed αμβλύνουν τον πόνο, αλλά δεν ενθαρρύνουν ή αλλιώς δεν δημιουργούν κερδοφόρες εταιρείες.
Πιθανόν η Fed να το κατανοεί αυτό, αλλά οι ενέργειές τους δεν μπορούν να προβλεφθούν πλήρως από τα οικονομετρικά μοντέλα.
www.bankingnews.gr
Αλλά αυτός ο τρόπος σκέψης, τώρα, αποδεικνύεται μεγάλο λάθος.
Αυτό αναφέρει το fund TCW Group, που έχει υπό διαχείριση 180 δισ. δολάρια, τονίζοντας ότι η εμπειρία που αποκόμισαν όλοι στην κρίση του 2008 εξασθένισε καθώς διαμορφωνόταν η επόμενη οικονομική φούσκα.
Έτσι θα εξασθενίσουν και οι αναμνήσεις αυτών των καιρών.
Για άλλη μια φορά, οι αγορές μας έχουν εκπαιδεύσει ότι ο κίνδυνος και η αστάθεια μπορούν να κατασταλούν, να καθυστερήσουν, να επανατιμηθούν και να αποτιμηθούν, αλλά καθώς η αβεβαιότητα είναι η ανθρώπινη κατάσταση, ο κίνδυνος δεν μπορεί να αποφευχθεί.
Εάν οι κεντρικές τράπεζες ήταν πιο στοχαστικές, θα μπορούσαν να μάθουν να εξασκούν αυτό που κάποτε κηρύττουν: ότι είναι πολύ λάθος να καταστέλλουν την αστάθεια μέσω χαμηλών επιτοκίων και παρεμβάσεων στην αγορά ενώ την ίδια ώρα ενθαρρύνουν την ακαταλληλότητα, τη μόχλευση και τις υπερβολές στη χρήση πίστωσης και στην ανάληψη κινδύνων.
Σύμφωνα με το TCW Group, το μόνο σίγουρο είναι ότι η παροχή φθηνής και έτοιμης πίστωσης με την πάροδο του χρόνου θα υποτιμάται και, ως εκ τούτου, οι λαβόντες θα θέλουν όλο και περισσότερο.
Εν ολίγοις, οι «βέλτιστες προθέσεις» των κεντρικών τραπεζιτών δημιούργησαν μια οικονομία που είναι εξαρτημένη στην παροχή πίστωσης.
Και, φυσικά, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει μια παγκόσμια πανδημία αποκάλυψε τις υπερβολές που χτίζονταν για χρόνια και, δυστυχώς, εάν αυτή η ασθένεια δεν ήταν ο καταλύτης της ύφεσης, κάποιος άλλος κακός άνεμος θα το έκανε σίγουρα τελικά.
Οι αισιόδοξοι υποθέτουν ότι, όταν όλα λέγονται και γίνονται, η παγκόσμια οικονομία θα επανατοποθετηθεί λίγο πολύ στο σημείο που ήταν τον Ιανουάριο του 2020 και θα συνεχίσει την προκαθορισμένη γραμμή ανάπτυξης.
Στην πραγματικότητα, η μελλοντική ανάπτυξη θα επιταχυνθεί από την στήριξη της Fed και τα κυβερνητικά προγράμματα που παρέχουν ένα κεϋνσιανό λάκτισμα πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ακόμα και αν υποτεθεί ότι η πανδημία εξασθενήσει και το "ελικόπτερο" της Fed «διεγείρει» τη ζήτηση, είναι πραγματικά λογικό να πιστεύουμε ότι:
- Οι προτιμήσεις των καταναλωτών και των δανειστών επιστρέφουν στις προ-πανδημικές μορφές και επίπεδα;
Το 20% των νοικοκυριών θα έχουν τουλάχιστον ένα μέλος του νοικοκυριού τους άνεργο
- Αφού θα υπάρξουν πραγματικές απώλειες στα εισοδήματα, οι προτιμήσεις που αφορούν τις διακριτικές αγορές θα επιστρέψουν στα επίπεδα του Ιανουαρίου;
- Οι επιχειρήσεις που εκτίθενται περισσότερο στην πανδημία θα είναι πρόθυμες να δεσμευτούν οικονομικά μόλις αρθούν οι καραντίνες;»
Το αποτέλεσμα είναι ότι η επιστροφή στην «κανονικότητα» υποθέτει ότι η οικονομία του Ιανουαρίου 2020 ήταν «φυσιολογική».
Δεν ήταν.
Ένα καλό πείραμα σκέψης μπορεί να είναι αυτό: ποιο ποσοστό του εργατικού δυναμικού είναι πιθανό να επηρεαστεί από το συνδυασμό παραγόντων που θα σημαίνει απαραίτητα ένα διαφορετικό «φυσιολογικό» από την άλλη πλευρά;
Τα χρήματα της Fed αμβλύνουν τον πόνο, αλλά δεν ενθαρρύνουν ή αλλιώς δεν δημιουργούν κερδοφόρες εταιρείες.
Πιθανόν η Fed να το κατανοεί αυτό, αλλά οι ενέργειές τους δεν μπορούν να προβλεφθούν πλήρως από τα οικονομετρικά μοντέλα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών