Το ποσό της πλήρους δημοσιονομικής τόνωσης παραμένει περιορισμένο, σύμφωνα με την Goldman Sachs
Τα μέτρα που έχουν ανακοινώσει από τις αρχές Μαρτίου οι μεγαλύτερες κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, σχολιάζει στο τελευταίο της note η Goldman Sachs.
Το μεγαλύτερο μέρος των ανακοινωθέντων μέτρων εξακολουθεί να επικεντρώνεται στην πιστωτική υποστήριξη (όπως εγγυήσεις δανείων) και στην κοινωνική υποστήριξη (όπως βραχυπρόθεσμα προγράμματα εργασίας).
Το ποσό της πλήρους δημοσιονομικής τόνωσης παραμένει περιορισμένο, σχολιάζει η Goldman Sachs, αλλά αναμένει περισσότερα από αυτά τα μέτρα τόνωσης να ανακοινωθούν προς το τέλος της περιόδου του lockdown.
Σε αυτό το πλαίσιο, σε συνδυασμό με τις προβλέψεις της για μεγάλη συρρίκνωση στο πραγματικό ΑΕΠ, η Goldman Sachs αναμένει σημαντικές αυξήσεις στα ελλείμματα στις μεγάλες τέσσερις οικονομίες.
Συγκεκριμένα, εκτιμά τώρα ότι τα ελλείμματα να αυξηθούν σε περισσότερο από 11% του ΑΕΠ τόσο στην Ιταλία όσο και στην Ισπανία, και περίπου στο 8% στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Οι δείκτες δημοσίου χρέους αναμένεται επομένως να αυξηθούν απότομα, ιδίως στην Ιταλία (στο 163% του ΑΕΠ), στην Ισπανία (στο 118%) και στη Γαλλία (στο 114%).
Όλες οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης έχουν επεκτείνει το πακέτο των εθνικών φορολογικών μέτρων ως απάντηση στο ξέσπασμα της κρίσης του κορωνοϊού ή / και αναθεώρησαν το εκτιμώμενο κόστος ορισμένων μέτρων.
Ο παρακάτω πίνακας παρέχει μια λεπτομερή περίληψη των μέτρων από τις τέσσερις μεγάλες οικονομίες της ζώνης του ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των προσδοκιών για επιπλέον ώθηση.
Στα τέλη Μαρτίου, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε αύξηση της δημοσιονομικής της απάντηση, παρέχοντας χρηματοδότηση σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας.
Πέρα από τα μεγάλα μέτρα έκτακτης ανάγκης (υπό μορφή εγγυήσεων για δάνεια και χρεόγραφα), η αναμενόμενη αύξηση των δημοσιονομικών δαπανών προβλέπει πρόσθετες κυκλικές δαπάνες ύψους 156 δισ. ευρώ (4,7% του ΑΕΠ) καθώς και έως 200 δισ. ευρώ (6% του ΑΕΠ) ) για την υποστήριξη επιχειρήσεων μέσω εισφορών κεφαλαίου και δανείων.
Σε σύγκριση με τις επίσημες εκτιμήσεις, πιστεύουμε ότι το κόστος των κοινωνικών μέτρων θα είναι μεγαλύτερο κατά 30 δισ. ευρώ λόγω των υψηλότερων δαπανών για το πρόγραμμα εργασίας μικρής διάρκειας.
Στο ίδιο πνεύμα, η γαλλική κυβέρνηση αναθεώρησε τρεις φορές το εκτιμώμενο κόστος της υποστήριξής της σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, που τώρα αναμένεται να ανέλθει σε 110 δισ. ευρώ με αναβολές φόρου και κοινωνικές εισφορές ύψους 73 δισ. ευρώ.
Τα μέτρα θα αντιπροσωπεύουν τώρα περίπου το 4,0% του ΑΕΠ.
Αυτή η αναθεώρηση σχετικά με τον επιπλέον προϋπολογισμό που σχετίζεται με το κόστος της κρίσης εξηγείται από την επέκταση του lockdown της χώρας έως τις 11 Μαΐου και τη σημαντική προσφυγή στο βραχυπρόθεσμο πρόγραμμα εργασίας στο οποίο συμμετέχουν ήδη 8 εκατομμύρια εργαζόμενοι.
Αντίθετα, το προβλεπόμενο ποσό για τις κρατικές εγγυήσεις δανείων παραμένει αμετάβλητο στα 300 δισ. ευρώ.
Έτσι, η Goldman Sachs αναμένει από τη γαλλική κυβέρνηση να ανακοινώσει ένα ολοκληρωμένο πακέτο τόνωσης (περίπου 12 δισ. ευρώ πάνω από ένα πιθανό πακέτο) προς το τέλος των μέτρων περιορισμού του πληθυσμού, όταν υπάρχει περισσότερη σαφήνεια σχετικά με το ρυθμό τερματισμού του lockdown.
Στην Ιταλία, η κυβέρνηση υιοθέτησε το πρώτο πακέτο έκτακτης ανάγκης «Cura Italia» ύψους 25 δισ. ευρώ, το οποίο περιελάμβανε μέτρα τόνωσης για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και την πολιτική προστασία ως άμεση υποστήριξη στα νοικοκυριά (π.χ. στήριξη εισοδήματος απολυμένων εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων).
Στις 6 Απριλίου, επέκτεινε την παροχή κρατικών εγγυήσεων έως και 400 δισ. ευρώ.
Στις 24 Απριλίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ζητήσει από το κοινοβούλιο να παρατείνει το αρχικό πακέτο έκτακτης ανάγκης κατά άλλα 55 δισ. ευρώ.
Οι επίσημες δηλώσεις υποδηλώνουν ότι η αύξηση της δημοσιονομικής στήριξης θα συνδύαζε τόσο τα μέτρα ευνοϊκής τόνωσης όσο και μια μεγαλύτερη κάλυψη του βραχυπρόθεσμου προγράμματος εργασίας.
Στην Ισπανία, η κυβέρνηση ενέκρινε από τον Μάρτιο έως τα μέσα Απριλίου διάφορα μέτρα συνολικού ποσού 18 δισ. ευρώ.
Αυτά αποτελούσαν κυρίως την άμεση υποστήριξη των τοπικών αρχών (περιφέρειες, πόλεις και αυτόνομες κοινότητες), νοικοκυριά, επιχειρήσεις και τον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.
Το καθεστώς πιστωτικής στήριξης που υιοθετήθηκε περιελάμβανε προβλέψεις δανεισμού και κρατικές εγγυήσεις για εταιρικά δάνεια συνολικού ποσού 1,12 δισ. ευρώ.
Την περασμένη εβδομάδα (24 Απριλίου), η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ξεκινήσει από το Μάιο ένα «σύστημα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος».
Εκτός από τις επιπλέον δημόσιες επενδύσεις σε υπηρεσίες μεταφορών για την εξασφάλιση κοινωνικής απόστασης, αναμένεται αύξηση των δημοσίων δαπανών για την υγεία και τον τομέα περίθαλψης σε επίπεδο χώρας (σύμφωνα με το παράδειγμα της πόλης της Μαδρίτης, η οποία θα δώσει περίπου 2 δισ ευρώ στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης) και πρόσθετα μέτρα άμεσης τόνωσης (για συνολικό ποσό τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ).
Η επιβάρυνση στα δημόσια οικονομικά
Λαμβάνοντας υπόψη την προσδοκία για πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα και ένα μεγάλο πλήγμα για την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό, οι προβλέψεις για το δημόσιο έλλειμμα της ζώνης του ευρώ είναι μεγαλύτερες από αυτές που εκτιμούνται σήμερα από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις.
Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών μέτρων σε όλες τις χώρες σχετίζεται με μέτρα στήριξης (για την προστασία επιχειρήσεων και οικιακών πόρων), η Goldman αναμένει ότι τα δημοσιονομικά ελλείμματα στις 4 μεγάλες οικονομίες θα επιδεινωθούν περισσότερο μέσω της κυκλικής τους συνιστώσας.
Συνολικά, λοιπόν, αναμένει σημαντική αύξηση του δείκτη δημόσιου ελλείμματος και χρέους στις οικονομίες των τεσσάτων το 2020 (σε 9% και 108% αντίστοιχα).
Η μεγαλύτερη δημοσιονομική επιδείνωση αναμένεται να συμβεί στην Ιταλία (με έλλειμμα 11,2% του ΑΕΠ) και στην Ισπανία (με έλλειμμα 11,4% του ΑΕΠ).
Σε συνδυασμό με την απότομη συρρίκνωση του ΑΕΠ, αναμένει τα ελλείμματα να αυξήσουν απότομα τους δείκτες χρέους προς το ΑΕΠ σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ.
Το ιταλικό δημόσιο χρέος θα αυξηθεί στο 163% του ΑΕΠ, ακολουθούμενο από 118% στην Ισπανία, 114% στη Γαλλία και 73% στη Γερμανία (χωρίς να λαμβάνεται υπόψη οι ενδεχόμενες κρατικές εγγυήσεις.
Και παρά την ανάκαμψη, το δημόσιο χρέος θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα μέχρι το τέλος του 2022, κατά την άποψη της Goldman Sachs.
Η δημοσιονομική τροχιά των τεσσάρων δεν είναι μοναδική στην Ευρωζώνη
Η μαζική υποστήριξη των κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση του οικονομικού αντίκτυπου του κορωνοϊού παρατηρείται επίσης στις μικρότερες χώρες της ζώνης του ευρώ.
Παρόμοια με τις φορολογικές δράσεις που λαμβάνονται, το μεγαλύτερο μέρος των μέτρων στοχεύει στην προστασία των δομών παραγωγής (μέσω της υποστήριξης σε επιχειρήσεις) και στη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών (μέσω της επέκτασης των βραχυπρόθεσμων προγραμμάτων εργασίας).
Όμως, η δημοσιονομική στήριξη μέχρι στιγμής υπολείπεται ενός ολοκληρωμένου πακέτου τόνωσης
Με βάση τις οικονομικές προβλέψεις του ΔΝΤ τον Απρίλιο του 2020, ο μέσος λόγος χρέους προς ΑΕΠ της ζώνης του ευρώ στο σύνολό του είναι πιθανό να αυξηθεί κατά 15% (άνω του 100% του ΑΕΠ). .
Από διεθνή σκοπιά, το επίπεδο του δημόσιου χρέους θα παρέμενε κάτω από το αντίστοιχο των ΗΠΑ αλλά πάνω από εκείνο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Εντός της ζώνης του ευρώ, το ΔΝΤ αναμένει ότι οι αυξήσεις των λόγων χρέους προς ΑΕΠ θα κυμαίνονται από 4% (Λουξεμβούργο) έως 26% (Ελλάδα).
www.bankingnews.gr
Το μεγαλύτερο μέρος των ανακοινωθέντων μέτρων εξακολουθεί να επικεντρώνεται στην πιστωτική υποστήριξη (όπως εγγυήσεις δανείων) και στην κοινωνική υποστήριξη (όπως βραχυπρόθεσμα προγράμματα εργασίας).
Το ποσό της πλήρους δημοσιονομικής τόνωσης παραμένει περιορισμένο, σχολιάζει η Goldman Sachs, αλλά αναμένει περισσότερα από αυτά τα μέτρα τόνωσης να ανακοινωθούν προς το τέλος της περιόδου του lockdown.
Σε αυτό το πλαίσιο, σε συνδυασμό με τις προβλέψεις της για μεγάλη συρρίκνωση στο πραγματικό ΑΕΠ, η Goldman Sachs αναμένει σημαντικές αυξήσεις στα ελλείμματα στις μεγάλες τέσσερις οικονομίες.
Συγκεκριμένα, εκτιμά τώρα ότι τα ελλείμματα να αυξηθούν σε περισσότερο από 11% του ΑΕΠ τόσο στην Ιταλία όσο και στην Ισπανία, και περίπου στο 8% στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Οι δείκτες δημοσίου χρέους αναμένεται επομένως να αυξηθούν απότομα, ιδίως στην Ιταλία (στο 163% του ΑΕΠ), στην Ισπανία (στο 118%) και στη Γαλλία (στο 114%).
Όλες οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης έχουν επεκτείνει το πακέτο των εθνικών φορολογικών μέτρων ως απάντηση στο ξέσπασμα της κρίσης του κορωνοϊού ή / και αναθεώρησαν το εκτιμώμενο κόστος ορισμένων μέτρων.
Ο παρακάτω πίνακας παρέχει μια λεπτομερή περίληψη των μέτρων από τις τέσσερις μεγάλες οικονομίες της ζώνης του ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των προσδοκιών για επιπλέον ώθηση.
Στα τέλη Μαρτίου, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε αύξηση της δημοσιονομικής της απάντηση, παρέχοντας χρηματοδότηση σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας.
Πέρα από τα μεγάλα μέτρα έκτακτης ανάγκης (υπό μορφή εγγυήσεων για δάνεια και χρεόγραφα), η αναμενόμενη αύξηση των δημοσιονομικών δαπανών προβλέπει πρόσθετες κυκλικές δαπάνες ύψους 156 δισ. ευρώ (4,7% του ΑΕΠ) καθώς και έως 200 δισ. ευρώ (6% του ΑΕΠ) ) για την υποστήριξη επιχειρήσεων μέσω εισφορών κεφαλαίου και δανείων.
Σε σύγκριση με τις επίσημες εκτιμήσεις, πιστεύουμε ότι το κόστος των κοινωνικών μέτρων θα είναι μεγαλύτερο κατά 30 δισ. ευρώ λόγω των υψηλότερων δαπανών για το πρόγραμμα εργασίας μικρής διάρκειας.
Στο ίδιο πνεύμα, η γαλλική κυβέρνηση αναθεώρησε τρεις φορές το εκτιμώμενο κόστος της υποστήριξής της σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά, που τώρα αναμένεται να ανέλθει σε 110 δισ. ευρώ με αναβολές φόρου και κοινωνικές εισφορές ύψους 73 δισ. ευρώ.
Τα μέτρα θα αντιπροσωπεύουν τώρα περίπου το 4,0% του ΑΕΠ.
Αυτή η αναθεώρηση σχετικά με τον επιπλέον προϋπολογισμό που σχετίζεται με το κόστος της κρίσης εξηγείται από την επέκταση του lockdown της χώρας έως τις 11 Μαΐου και τη σημαντική προσφυγή στο βραχυπρόθεσμο πρόγραμμα εργασίας στο οποίο συμμετέχουν ήδη 8 εκατομμύρια εργαζόμενοι.
Αντίθετα, το προβλεπόμενο ποσό για τις κρατικές εγγυήσεις δανείων παραμένει αμετάβλητο στα 300 δισ. ευρώ.
Έτσι, η Goldman Sachs αναμένει από τη γαλλική κυβέρνηση να ανακοινώσει ένα ολοκληρωμένο πακέτο τόνωσης (περίπου 12 δισ. ευρώ πάνω από ένα πιθανό πακέτο) προς το τέλος των μέτρων περιορισμού του πληθυσμού, όταν υπάρχει περισσότερη σαφήνεια σχετικά με το ρυθμό τερματισμού του lockdown.
Στην Ιταλία, η κυβέρνηση υιοθέτησε το πρώτο πακέτο έκτακτης ανάγκης «Cura Italia» ύψους 25 δισ. ευρώ, το οποίο περιελάμβανε μέτρα τόνωσης για το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και την πολιτική προστασία ως άμεση υποστήριξη στα νοικοκυριά (π.χ. στήριξη εισοδήματος απολυμένων εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων).
Στις 6 Απριλίου, επέκτεινε την παροχή κρατικών εγγυήσεων έως και 400 δισ. ευρώ.
Στις 24 Απριλίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ζητήσει από το κοινοβούλιο να παρατείνει το αρχικό πακέτο έκτακτης ανάγκης κατά άλλα 55 δισ. ευρώ.
Οι επίσημες δηλώσεις υποδηλώνουν ότι η αύξηση της δημοσιονομικής στήριξης θα συνδύαζε τόσο τα μέτρα ευνοϊκής τόνωσης όσο και μια μεγαλύτερη κάλυψη του βραχυπρόθεσμου προγράμματος εργασίας.
Στην Ισπανία, η κυβέρνηση ενέκρινε από τον Μάρτιο έως τα μέσα Απριλίου διάφορα μέτρα συνολικού ποσού 18 δισ. ευρώ.
Αυτά αποτελούσαν κυρίως την άμεση υποστήριξη των τοπικών αρχών (περιφέρειες, πόλεις και αυτόνομες κοινότητες), νοικοκυριά, επιχειρήσεις και τον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.
Το καθεστώς πιστωτικής στήριξης που υιοθετήθηκε περιελάμβανε προβλέψεις δανεισμού και κρατικές εγγυήσεις για εταιρικά δάνεια συνολικού ποσού 1,12 δισ. ευρώ.
Την περασμένη εβδομάδα (24 Απριλίου), η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ξεκινήσει από το Μάιο ένα «σύστημα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος».
Εκτός από τις επιπλέον δημόσιες επενδύσεις σε υπηρεσίες μεταφορών για την εξασφάλιση κοινωνικής απόστασης, αναμένεται αύξηση των δημοσίων δαπανών για την υγεία και τον τομέα περίθαλψης σε επίπεδο χώρας (σύμφωνα με το παράδειγμα της πόλης της Μαδρίτης, η οποία θα δώσει περίπου 2 δισ ευρώ στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης) και πρόσθετα μέτρα άμεσης τόνωσης (για συνολικό ποσό τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ).
Η επιβάρυνση στα δημόσια οικονομικά
Λαμβάνοντας υπόψη την προσδοκία για πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα και ένα μεγάλο πλήγμα για την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό, οι προβλέψεις για το δημόσιο έλλειμμα της ζώνης του ευρώ είναι μεγαλύτερες από αυτές που εκτιμούνται σήμερα από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις.
Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών μέτρων σε όλες τις χώρες σχετίζεται με μέτρα στήριξης (για την προστασία επιχειρήσεων και οικιακών πόρων), η Goldman αναμένει ότι τα δημοσιονομικά ελλείμματα στις 4 μεγάλες οικονομίες θα επιδεινωθούν περισσότερο μέσω της κυκλικής τους συνιστώσας.
Συνολικά, λοιπόν, αναμένει σημαντική αύξηση του δείκτη δημόσιου ελλείμματος και χρέους στις οικονομίες των τεσσάτων το 2020 (σε 9% και 108% αντίστοιχα).
Η μεγαλύτερη δημοσιονομική επιδείνωση αναμένεται να συμβεί στην Ιταλία (με έλλειμμα 11,2% του ΑΕΠ) και στην Ισπανία (με έλλειμμα 11,4% του ΑΕΠ).
Σε συνδυασμό με την απότομη συρρίκνωση του ΑΕΠ, αναμένει τα ελλείμματα να αυξήσουν απότομα τους δείκτες χρέους προς το ΑΕΠ σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ.
Το ιταλικό δημόσιο χρέος θα αυξηθεί στο 163% του ΑΕΠ, ακολουθούμενο από 118% στην Ισπανία, 114% στη Γαλλία και 73% στη Γερμανία (χωρίς να λαμβάνεται υπόψη οι ενδεχόμενες κρατικές εγγυήσεις.
Και παρά την ανάκαμψη, το δημόσιο χρέος θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα μέχρι το τέλος του 2022, κατά την άποψη της Goldman Sachs.
Η δημοσιονομική τροχιά των τεσσάρων δεν είναι μοναδική στην Ευρωζώνη
Η μαζική υποστήριξη των κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση του οικονομικού αντίκτυπου του κορωνοϊού παρατηρείται επίσης στις μικρότερες χώρες της ζώνης του ευρώ.
Παρόμοια με τις φορολογικές δράσεις που λαμβάνονται, το μεγαλύτερο μέρος των μέτρων στοχεύει στην προστασία των δομών παραγωγής (μέσω της υποστήριξης σε επιχειρήσεις) και στη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών (μέσω της επέκτασης των βραχυπρόθεσμων προγραμμάτων εργασίας).
Όμως, η δημοσιονομική στήριξη μέχρι στιγμής υπολείπεται ενός ολοκληρωμένου πακέτου τόνωσης
Με βάση τις οικονομικές προβλέψεις του ΔΝΤ τον Απρίλιο του 2020, ο μέσος λόγος χρέους προς ΑΕΠ της ζώνης του ευρώ στο σύνολό του είναι πιθανό να αυξηθεί κατά 15% (άνω του 100% του ΑΕΠ). .
Από διεθνή σκοπιά, το επίπεδο του δημόσιου χρέους θα παρέμενε κάτω από το αντίστοιχο των ΗΠΑ αλλά πάνω από εκείνο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Εντός της ζώνης του ευρώ, το ΔΝΤ αναμένει ότι οι αυξήσεις των λόγων χρέους προς ΑΕΠ θα κυμαίνονται από 4% (Λουξεμβούργο) έως 26% (Ελλάδα).
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών