Η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε ότι η φτώχεια στα αστικά κέντρα της Αργεντινής, ανήλθε στο 35,5% και η παιδική φτώχεια στο 52,3%, πριν ξεσπάσει η κρίση του κορωνοϊού
Μια πρόσφατη έκθεση σχετικά με το χρέος της Αργεντινής, κατέδειξε πως αυτό δεν είναι βιώσιμο και δεν θα καταστεί βιώσιμο αν δεν υπάρξει μια ουσιαστική αναδιάρθωση, ιδιαίτερα κάτω από τις συνθήκες που έχει διαμορφώσει η πανδημία του κορωνοϊού Covid-19, όπως συμπεραίνουν οι διακεκριμένοι οικονομολόγοι Joseph Stiglitz, Edmund Phelps και Carmen Reinhart σε κοινό άρθρο τους στο Project Syndicate.
Mε βάση αυτή την έκθεση ζητήθηκε από τους δανειστές της Αργεντινής να αποδεχτούν μια πρόταση η οποία θα μείωνε μεν τα έσοδά τους, αλλά θα αναχαίτιζε τη ροή τους, ενώ ταυτόχρονα θα εξυπηρετούσε και τη χώρα στην κρίσιμη αυτή συγκυρία, καθιστώντας το χρέος βιώσιμο.
Ένα υπεύθυνο ψήφισμα θα αποτελέσει θετικό προηγούμενο, όχι μόνο για την Αργεντινή, αλλά και για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολό του.
Η πανδημία COVID-19 ώθησε την ανθρωπότητα στη χειρότερη παγκόσμια ύφεση στη σύγχρονη εποχή, επισημαίνουν οι επιφανείς οικονομολόγοι.
Η πίεση στα δημόσια οικονομικά έχει γίνει τεράστια, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες που ήταν ήδη πολύ χρεωμένες.
Η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ξεκινήσει διάφορες πρωτοβουλίες για την ανακούφιση του δημόσιου χρέους των υπερχρεωμένων χωρών σε αυτήν την εξαιρετική κατάσταση.
Ως πρώτο βήμα, οι χώρες της ομάδας G20 συμφώνησαν να χορηγήσουν μορατόριουμ στο επίσημο διμερές χρέος των 76 φτωχότερων οικονομιών του κόσμου.
Η «βιωσιμότητα» είναι ένας όρος πανταχού παρόντας στην παγκόσμια χρηματοδότηση και τις επενδύσεις.
Οι αρχές που ενσωματώνει - όπως τους Στόχους Αειφόρου Ανάπτυξης του ΟΗΕ - μιλούν για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου.
Και αυτές οι αρχές είναι βαθιά συναφείς με το κρατικό χρέος των αναπτυσσόμενων χωρών.
Στο πλαίσιο αυτής της παγκόσμιας έκτακτης ανάγκης, η Αργεντινή ηγείται της διαδικασίας αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους της με εποικοδομητικό τρόπο, με καλή πίστη και με την υποστήριξη όλων των εσωτερικών πολιτικών φορέων της.
Από το 2016, όταν η χώρα ανέκτησε την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, οι εξωτερικοί πιστωτές συμμετείχαν σε ένα στοίχημα, αποκτώντας χρέος υψηλών αποδόσεων και υψηλού ρίσκου, που ωστόσο ήταν συμβατό, μόνο με εξαιρετικά ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης οι οποίοι δεν υλοποιήθηκαν.
Τον Φεβρουάριο 2020, πριν από την οξεία κρίση του COVID-19, το ΔΝΤ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το δημόσιο χρέος της Αργεντινής είναι «μη βιώσιμο».
Υπάρχει η συναίνεση ότι το χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο, με τις πληρωμές των τόκων να έχουν διπλασιαστεί ως μερίδιο των κρατικών εσόδων, ενώ το κόστος της αναχρηματοδότησης έχει γίνει υπερβολικά υψηλό.
Μια επαναδιαπραγμάτευση απαιτεί τη δέσμευση όλων των μερών.
Η Αργεντινή παρουσίασε στους ιδιωτικούς πιστωτές της μια υπεύθυνη προσφορά που αντικατοπτρίζει επαρκώς την ικανότητα πληρωμής της χώρας: μια περίοδος χάριτος τριών ετών με μικρή μείωση κεφαλαίου και σημαντική μείωση των τόκων.
Η πρόταση είναι σύμφωνη με την τεχνική ανάλυση του ΔΝΤ, η οποία αναφέρει ότι θα απαιτηθεί σημαντική ελάφρυνση του χρέους από τους ιδιωτικούς πιστωτές της Αργεντινής για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους με μεγάλη πιθανότητα.
Η ελάφρυνση του χρέους είναι ο μόνος τρόπος για την καταπολέμηση της πανδημίας και για να τεθεί η οικονομία σε βιώσιμη πορεία.
Πριν από την κρίση, η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε ότι η φτώχεια στα αστικά κέντρα στην Αργεντινή ανήλθε στο 35,5% και η παιδική φτώχεια στο 52,3%.
Ο ΟΗΕ θεωρεί τώρα τον αντίκτυπο του σοκ στη χώρα ως ένα από τα χειρότερα στην περιοχή του, με το ΔΝΤ να προβλέπει συρρίκνωση 5,7% στο ΑΕΠ το 2020.
Ζητείται λοιπόν από τους πιστωτές να μειώσουν τη ροή εσόδων, για να εξακολουθούν να λαμβάνουν στο μέλλον.
Η Αργεντινή έχει επικυρώσει την προθυμία της να εξυπηρετήσει το αναδιαρθρωμένο χρέος, ακριβώς επειδή θα καταστεί εφικτή με το νέο προτεινόμενο επιτόκιο.
Μόνο μια οικονομία που αναπτύσσεται με βιώσιμο τρόπο μπορεί να ανταποκριθεί στις χρηματοοικονομικές της δεσμεύσεις με την πάροδο του χρόνου.
Η διαφορά στη μεταχείριση μεταξύ κεφαλαίου και τόκων έχει σχεδιαστεί ακριβώς για να ανακουφίσει το βάρος της εξυπηρέτησης του χρέους, ενώ η χώρα καταπολεμά την πανδημία από τον COVID-19 και εργάζεται για την αποκατάσταση της ανάπτυξης.
Πράγματι, η μείωση της μέσης απόδοσης των ομολόγων που προσφέρει η Αργεντινή (από τον τρέχοντα μέσο όρο 7% σε 2,3%) είναι λογική, δεδομένου του τρέχοντος παγκόσμιου περιβάλλοντος στα επιτόκια.
Σε αυτήν την εξαιρετική στιγμή, η πρόταση της Αργεντινής προσφέρει επίσης μια ευκαιρία για τη διεθνή οικονομική κοινότητα να δείξει ότι μπορεί να επιλύσει μια κρίση δημόσιου χρέους με ομαλό, αποτελεσματικό και βιώσιμο τρόπο.
Η απουσία διεθνούς νομικού πλαισίου για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους δεν θα πρέπει να στερήσει τις χρεωμένες χώρες από τη δυνατότητα να προστατεύσουν τον λαό τους και να προσβλέψουν σε μια οικονομική ανάκαμψη κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης, ιστορικά, παγκόσμιας κρίσης.
Ένα υπεύθυνο ψήφισμα θα αποτελέσει θετικό προηγούμενο, όχι μόνο για την Αργεντινή, αλλά και για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολό του.
Mε βάση αυτή την έκθεση ζητήθηκε από τους δανειστές της Αργεντινής να αποδεχτούν μια πρόταση η οποία θα μείωνε μεν τα έσοδά τους, αλλά θα αναχαίτιζε τη ροή τους, ενώ ταυτόχρονα θα εξυπηρετούσε και τη χώρα στην κρίσιμη αυτή συγκυρία, καθιστώντας το χρέος βιώσιμο.
Ένα υπεύθυνο ψήφισμα θα αποτελέσει θετικό προηγούμενο, όχι μόνο για την Αργεντινή, αλλά και για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολό του.
Η πανδημία COVID-19 ώθησε την ανθρωπότητα στη χειρότερη παγκόσμια ύφεση στη σύγχρονη εποχή, επισημαίνουν οι επιφανείς οικονομολόγοι.
Η πίεση στα δημόσια οικονομικά έχει γίνει τεράστια, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες που ήταν ήδη πολύ χρεωμένες.
Η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ξεκινήσει διάφορες πρωτοβουλίες για την ανακούφιση του δημόσιου χρέους των υπερχρεωμένων χωρών σε αυτήν την εξαιρετική κατάσταση.
Ως πρώτο βήμα, οι χώρες της ομάδας G20 συμφώνησαν να χορηγήσουν μορατόριουμ στο επίσημο διμερές χρέος των 76 φτωχότερων οικονομιών του κόσμου.
Η «βιωσιμότητα» είναι ένας όρος πανταχού παρόντας στην παγκόσμια χρηματοδότηση και τις επενδύσεις.
Οι αρχές που ενσωματώνει - όπως τους Στόχους Αειφόρου Ανάπτυξης του ΟΗΕ - μιλούν για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου.
Και αυτές οι αρχές είναι βαθιά συναφείς με το κρατικό χρέος των αναπτυσσόμενων χωρών.
Στο πλαίσιο αυτής της παγκόσμιας έκτακτης ανάγκης, η Αργεντινή ηγείται της διαδικασίας αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους της με εποικοδομητικό τρόπο, με καλή πίστη και με την υποστήριξη όλων των εσωτερικών πολιτικών φορέων της.
Από το 2016, όταν η χώρα ανέκτησε την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, οι εξωτερικοί πιστωτές συμμετείχαν σε ένα στοίχημα, αποκτώντας χρέος υψηλών αποδόσεων και υψηλού ρίσκου, που ωστόσο ήταν συμβατό, μόνο με εξαιρετικά ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης οι οποίοι δεν υλοποιήθηκαν.
Τον Φεβρουάριο 2020, πριν από την οξεία κρίση του COVID-19, το ΔΝΤ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το δημόσιο χρέος της Αργεντινής είναι «μη βιώσιμο».
Υπάρχει η συναίνεση ότι το χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο, με τις πληρωμές των τόκων να έχουν διπλασιαστεί ως μερίδιο των κρατικών εσόδων, ενώ το κόστος της αναχρηματοδότησης έχει γίνει υπερβολικά υψηλό.
Μια επαναδιαπραγμάτευση απαιτεί τη δέσμευση όλων των μερών.
Η Αργεντινή παρουσίασε στους ιδιωτικούς πιστωτές της μια υπεύθυνη προσφορά που αντικατοπτρίζει επαρκώς την ικανότητα πληρωμής της χώρας: μια περίοδος χάριτος τριών ετών με μικρή μείωση κεφαλαίου και σημαντική μείωση των τόκων.
Η πρόταση είναι σύμφωνη με την τεχνική ανάλυση του ΔΝΤ, η οποία αναφέρει ότι θα απαιτηθεί σημαντική ελάφρυνση του χρέους από τους ιδιωτικούς πιστωτές της Αργεντινής για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του χρέους με μεγάλη πιθανότητα.
Η ελάφρυνση του χρέους είναι ο μόνος τρόπος για την καταπολέμηση της πανδημίας και για να τεθεί η οικονομία σε βιώσιμη πορεία.
Πριν από την κρίση, η Παγκόσμια Τράπεζα υπολόγισε ότι η φτώχεια στα αστικά κέντρα στην Αργεντινή ανήλθε στο 35,5% και η παιδική φτώχεια στο 52,3%.
Ο ΟΗΕ θεωρεί τώρα τον αντίκτυπο του σοκ στη χώρα ως ένα από τα χειρότερα στην περιοχή του, με το ΔΝΤ να προβλέπει συρρίκνωση 5,7% στο ΑΕΠ το 2020.
Ζητείται λοιπόν από τους πιστωτές να μειώσουν τη ροή εσόδων, για να εξακολουθούν να λαμβάνουν στο μέλλον.
Η Αργεντινή έχει επικυρώσει την προθυμία της να εξυπηρετήσει το αναδιαρθρωμένο χρέος, ακριβώς επειδή θα καταστεί εφικτή με το νέο προτεινόμενο επιτόκιο.
Μόνο μια οικονομία που αναπτύσσεται με βιώσιμο τρόπο μπορεί να ανταποκριθεί στις χρηματοοικονομικές της δεσμεύσεις με την πάροδο του χρόνου.
Η διαφορά στη μεταχείριση μεταξύ κεφαλαίου και τόκων έχει σχεδιαστεί ακριβώς για να ανακουφίσει το βάρος της εξυπηρέτησης του χρέους, ενώ η χώρα καταπολεμά την πανδημία από τον COVID-19 και εργάζεται για την αποκατάσταση της ανάπτυξης.
Πράγματι, η μείωση της μέσης απόδοσης των ομολόγων που προσφέρει η Αργεντινή (από τον τρέχοντα μέσο όρο 7% σε 2,3%) είναι λογική, δεδομένου του τρέχοντος παγκόσμιου περιβάλλοντος στα επιτόκια.
Σε αυτήν την εξαιρετική στιγμή, η πρόταση της Αργεντινής προσφέρει επίσης μια ευκαιρία για τη διεθνή οικονομική κοινότητα να δείξει ότι μπορεί να επιλύσει μια κρίση δημόσιου χρέους με ομαλό, αποτελεσματικό και βιώσιμο τρόπο.
Η απουσία διεθνούς νομικού πλαισίου για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους δεν θα πρέπει να στερήσει τις χρεωμένες χώρες από τη δυνατότητα να προστατεύσουν τον λαό τους και να προσβλέψουν σε μια οικονομική ανάκαμψη κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης, ιστορικά, παγκόσμιας κρίσης.
Ένα υπεύθυνο ψήφισμα θα αποτελέσει θετικό προηγούμενο, όχι μόνο για την Αργεντινή, αλλά και για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα στο σύνολό του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών