JPMorgan: Η άνοδος του χρυσού είναι ένα σημάδι της έλλειψης εμπιστοσύνης στα χρήματα που δημιουργούν οι κεντρικές τράπεζες

Η άνοδος του χρυσού είναι ένα σημάδι της έλλειψης εμπιστοσύνης στα χρήματα που δημιουργούν οι κεντρικές τράπεζες αναφέρει σε έκθεση της η αμερικανική επενδυτική τράπεζα J P Morgan.
Οι τελευταίοι μήνες ήταν οδυνηροί για πολλούς επενδυτές στις αγορές συναλλάγματος, ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που έχει αφήσει τα ισχυρά νομίσματα - δολάριο, ευρώ, γιέν, ελβετικό φράγκο, βρετανική λίρα – να κινούνται σε μικρό εύρος διακύμανσης προφανώς λόγω των επιτοκίων μεταξύ 0% έως -0,5%.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο δείκτης νομίσματος των G10 όπως το DXY δεν έχει κινηθεί πολύ κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης.
Όμως, η έλλειψη διασποράς δεν πρέπει να «παρεξηγηθεί ως άνεση των επενδυτών με αυτά τα αποθεματικά περιουσιακά στοιχεία σε μια εποχή ρεκόρ δημοσιονομικών ελλειμμάτων και αύξησης του χρέους.
Όλα αυτά προκαλούν μακροπρόθεσμες ανησυχίες σχετικά με τον κίνδυνο χρέους στην Ευρώπη και τον πληθωρισμό ή δημοσιονομική εκτροπή ", όπως αναφέρει η JPMorgan.
Όλες αυτές οι ανησυχίες μπορεί εν μέρει να εξηγήσουν γιατί ο χρυσός που είναι το αποθεματικό assets κληρονομιάς του κόσμου  πλησιάζει στα υψηλά όλων των εποχών έναντι του ευρώ, του γιεν, της στερλίνας, του ελβετικού φράγκου και του δολαρίου (απέχει 9% από το υψηλό όλων των εποχών)
Τι σημαίνει αυτή η κίνηση του χρυσού που αποτιμάται σε δολάρια; Προφανώς και δεν σηματοδοτεί κρίση του δολαρίου που προβλεπόταν κάθε λίγα χρόνια ως απάντηση στην υπερβολική χαλαρή πολιτική της Fed ή στα αυξανόμενα διπλά ελλείμματα (δημοσιονομικά και τρεχούμενων λογαριασμών).
Η άνοδος της τιμής του Χρυσού ως ένδειξη αμφισβήτησης και διάβρωσης της εμπιστοσύνης στα χρήματα που δημιουργούνται από τις κεντρικές τράπεζες, τάση που πιθανότατα θα συνεχιστεί έως ότου καταγραφεί αρκετή ανάπτυξη για να επανακαθορίσει την  δημοσιονομική πολιτική σε πιο αποτελεσματική πορεία.
Αλλά τι σημαίνει αρκετή ανάπτυξη;
Τι γίνεται αν, αντίθετα, ολόκληρος ο κόσμος μετατραπεί σε Κίνα όπου η μόνη οικονομική ανάπτυξη προέρχεται από την πλημμύρα χρέους που κατακλύζει την οικονομία, με αποτέλεσμα μαζικές κακές επενδύσεις και χιονοστιβάδα πτωχεύσεων;
Πράγματι, τι γίνεται αν ο κόσμος έχει διασχίσει το Ρουβίκωνα, όπου η οριακή χρησιμότητα του χρέους καταρρέει και χρειάζεται εκρηκτικά περισσότερη μόχλευση για να δημιουργήσει έστω και ελάχιστη ανάπτυξη στην οικονομία;