Το πρωτοφανές lockdown παγκοσμίως έσωσε τις ζωές ανθρώπων, εκτιμά σε άρθρο του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Τα πρωτοφανή μέτρα περιορισμού παγκοσμίως ενάντια στην πανδημία του κορωνοϊού έσωσαν τις ζωές των πολιτών, εκτιμά σε άρθρο του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) –οι Pragyan Deb, Davide Furceri, Jonathan D. Ostry και Nour Tawk.
Όπως σημειώνεται, ελλείψει εμβολίου ή αποτελεσματικής θεραπείας, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο ανταποκρίθηκαν εφαρμόζοντας πρωτοφανή μέτρα περιορισμού και μετριασμού- το «Μεγάλο Lockdown».
«Το Μεγάλο Lockdown, παρά το τεράστιο βραχυπρόθεσμο οικονομικό κόστος, έχει σώσει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.
Η ανάλυσή μας, που βασίζεται σε ένα παγκόσμιο δείγμα, υποδηλώνει ότι τα μέτρα περιορισμού ήταν πολύ αποτελεσματικά στην εξομάλυνση της καμπύλης της πανδημίας.
Για παράδειγμα, τα αυστηρά μέτρα περιορισμού που εφαρμόζονται στη Νέα Ζηλανδία είναι πιθανόν να έχει μειώσουν τον αριθμό των θανάτων κατά περισσότερο από 90% σε σχέση με ένα βασικό σενάριο χωρίς μέτρα περιορισμού.
Με άλλα λόγια, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, σε μια χώρα όπως η Νέα Ζηλανδία, ο αριθμός των επιβεβαιωμένων θανάτων από COVID-19 θα ήταν τουλάχιστον δέκα φορές μεγαλύτερος από ό,τι εάν δεν υπήρχαν αυστηρά μέτρα περιορισμού», υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά.
Όπως προσθέτουν οι συγγραφείς, χώρες όπως το Βιετνάμ που ταχύτερα θέσπισαν μέτρα περιορισμού παρουσίασαν μείωση του μέσου αριθμού λοιμώξεων και θανάτων κατά 95% και 98% αντίστοιχα.
«Αυτό με τη σειρά του έθεσε τα θεμέλια για ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα».
Το αποτέλεσμα των μέτρων περιορισμού ποικίλλουν ανάλογα με τις διαφορές ανά χώρα και τα κοινωνικά χαρακτηριστικά.
Οι επιπτώσεις ήταν ισχυρότερες σε χώρες όπου ο ψυχρότερος καιρός κατά τη διάρκεια της επιδημίας παρήγαγε υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης και όπου ο πληθυσμός ήταν μεγαλύτερος -ως εκ τούτου πιο ευάλωτος σε μολύνσεις.
Από την άλλη πλευρά, η ύπαρξη ενός ισχυρού συστήματος υγείας και χαμηλότερης πυκνότητας πληθυσμού αύξησε την αποτελεσματικότητα των μέτρων περιορισμού.
«Έχει επίσης σημασία το πώς ανταποκρίθηκε η κοινωνία των πολιτών στους περιορισμούς.
Οι χώρες όπου τα μέτρα οδήγησαν σε λιγότερη κινητικότητα, και ως εκ τούτου σε μεγαλύτερη κοινωνική αποστασιοποίηση, είδαν μεγαλύτερη μείωση στον αριθμό των μολύνσεων και των θανάτων από COVID-19.
Τέλος, διερευνήσαμε εάν η επίδραση του περιορισμού ποικίλλει μεταξύ των τύπων μάτρων.
Πολλά από αυτά τα μέτρα θεσπίστηκαν ταυτόχρονα ως μέρος της αντίδρασης της κάθε χώρας στον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού, καθιστώντας δύσκολη την αναγνώριση του πιο αποτελεσματικού μέτρου. (…)
Το Μεγάλο Lockdown παρά τεράστιο βραχυπρόθεσμο οικονομικό κόστος, έχει σώσει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.
Τελικά, η πορεία της παγκόσμιας κρίσης στην υγεία και η τύχη της παγκόσμιας οικονομίας είναι άρρηκτα συνυφασμένες -η καταπολέμηση της πανδημίας είναι απαραίτητη για την ανάκαμψη της οικονομίας», καταλήγουν.
Τα διαγράμματα:
www.bankingnews.gr
Όπως σημειώνεται, ελλείψει εμβολίου ή αποτελεσματικής θεραπείας, οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο ανταποκρίθηκαν εφαρμόζοντας πρωτοφανή μέτρα περιορισμού και μετριασμού- το «Μεγάλο Lockdown».
«Το Μεγάλο Lockdown, παρά το τεράστιο βραχυπρόθεσμο οικονομικό κόστος, έχει σώσει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.
Η ανάλυσή μας, που βασίζεται σε ένα παγκόσμιο δείγμα, υποδηλώνει ότι τα μέτρα περιορισμού ήταν πολύ αποτελεσματικά στην εξομάλυνση της καμπύλης της πανδημίας.
Για παράδειγμα, τα αυστηρά μέτρα περιορισμού που εφαρμόζονται στη Νέα Ζηλανδία είναι πιθανόν να έχει μειώσουν τον αριθμό των θανάτων κατά περισσότερο από 90% σε σχέση με ένα βασικό σενάριο χωρίς μέτρα περιορισμού.
Με άλλα λόγια, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, σε μια χώρα όπως η Νέα Ζηλανδία, ο αριθμός των επιβεβαιωμένων θανάτων από COVID-19 θα ήταν τουλάχιστον δέκα φορές μεγαλύτερος από ό,τι εάν δεν υπήρχαν αυστηρά μέτρα περιορισμού», υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά.
Όπως προσθέτουν οι συγγραφείς, χώρες όπως το Βιετνάμ που ταχύτερα θέσπισαν μέτρα περιορισμού παρουσίασαν μείωση του μέσου αριθμού λοιμώξεων και θανάτων κατά 95% και 98% αντίστοιχα.
«Αυτό με τη σειρά του έθεσε τα θεμέλια για ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα».
Το αποτέλεσμα των μέτρων περιορισμού ποικίλλουν ανάλογα με τις διαφορές ανά χώρα και τα κοινωνικά χαρακτηριστικά.
Οι επιπτώσεις ήταν ισχυρότερες σε χώρες όπου ο ψυχρότερος καιρός κατά τη διάρκεια της επιδημίας παρήγαγε υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης και όπου ο πληθυσμός ήταν μεγαλύτερος -ως εκ τούτου πιο ευάλωτος σε μολύνσεις.
Από την άλλη πλευρά, η ύπαρξη ενός ισχυρού συστήματος υγείας και χαμηλότερης πυκνότητας πληθυσμού αύξησε την αποτελεσματικότητα των μέτρων περιορισμού.
«Έχει επίσης σημασία το πώς ανταποκρίθηκε η κοινωνία των πολιτών στους περιορισμούς.
Οι χώρες όπου τα μέτρα οδήγησαν σε λιγότερη κινητικότητα, και ως εκ τούτου σε μεγαλύτερη κοινωνική αποστασιοποίηση, είδαν μεγαλύτερη μείωση στον αριθμό των μολύνσεων και των θανάτων από COVID-19.
Τέλος, διερευνήσαμε εάν η επίδραση του περιορισμού ποικίλλει μεταξύ των τύπων μάτρων.
Πολλά από αυτά τα μέτρα θεσπίστηκαν ταυτόχρονα ως μέρος της αντίδρασης της κάθε χώρας στον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού, καθιστώντας δύσκολη την αναγνώριση του πιο αποτελεσματικού μέτρου. (…)
Το Μεγάλο Lockdown παρά τεράστιο βραχυπρόθεσμο οικονομικό κόστος, έχει σώσει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.
Τελικά, η πορεία της παγκόσμιας κρίσης στην υγεία και η τύχη της παγκόσμιας οικονομίας είναι άρρηκτα συνυφασμένες -η καταπολέμηση της πανδημίας είναι απαραίτητη για την ανάκαμψη της οικονομίας», καταλήγουν.
Τα διαγράμματα:
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών