Ο ισολογισμός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχει επεκταθεί περισσότερο από 147% από το 2014 και ο δείκτης Stoxx 600 έχει σημειώσει άνοδο λίγο περισσότερο από 4%
Ένα από τα μοτό που έχουν επικρατήσει την τελευταία 15ετία στις αγορές είναι: «μην πολεμάτε τις κεντρικές τράπεζες».
Μάλιστα, αυτοί που το υποστηρίζουν συστήνουν επενδύσεις σε μετοχές και ειδικά τις κυκλικές, επειδή οι κεντρικές τράπεζες αυξάνουν την προσφορά χρήματος και υποστηρίζουν επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία.
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.
Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες η Fed δείχνει να τροφοδοτεί αυτό το μότο.
Ιδιαίτερα σε εταιρείες τεχνολογίας.
Στην Ευρώπη, η παρακολούθηση της κεντρικής τράπεζας δεν είναι μόνο κακή ιδέα.
Είναι αντιπαραγωγική στρατηγική.
Ο ισολογισμός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχει επεκταθεί περισσότερο από 147% από το 2014 και ο δείκτης Stoxx 600, ο οποίος περιλαμβάνει τις 600 πιο σημαντικές εταιρείες στην Ευρώπη, έχει σημειώσει άνοδο λίγο περισσότερο από 4%.
Και η εικόνα είναι παρόμοια στις αναδυόμενες αγορές.
Η παγκόσμια προσφορά χρήματος έχει αυξηθεί στα υψηλά όλων των εποχών και ο δείκτης MSCI αναδυόμενων αγορών μόλις ενισχύθηκε κατά 5%.
Στην πραγματικότητα, οι επενδυτές διατρέχουν σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο όταν ακολουθούν μόνο τη νομισματική πολιτική.
Με αυτά τα δεδομένα, το "Don’t fight the Fed" μπορεί να είναι σωστό στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά δεν ισχύει για την ΕΚΤ.
Η πολιτική της ΕΚΤ έχει υποστηρίξει κρατικά ομόλογα, οδηγώντας τις αποδόσεις των αφερέγγυων κρατών σε αμελητέα επίπεδα, δημιουργώντας έτσι μια τεράστια φούσκα στα ομόλογα.
Αλλά στην περίπτωση των μετοχών; Τίποτα.
Ένας άλλος ουσιαστικός παράγοντας είναι οι αξιολογήσεις εκτιμήσεων κερδών.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι εκτιμήσεις είναι πιο ρεαλιστικές.
Οι εταιρείες δεν «καθοδηγούν» τη συναίνεση με σταδιακή μείωση των εκτιμήσεων, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη, όπου είναι συνήθης πρακτική να μειώνονται οι προσδοκίες των αναλυτών και στη συνέχεια να δημοσιεύονται τα αποτελέσματα «σύμφωνα με τη συναίνεση» όταν οι «προσδοκίες» έχουν τεθεί σε μεγάλο βαθμό χαμηλότερα και έχουν επανεξεταστεί αρκετές φορές.
Εάν αναλύσουμε τις αναθεωρήσεις στις εκτιμήσεις κερδών των ευρωπαϊκών εταιρειών, πολλοί εκπλήσσονται ότι αυτές που φαίνεται να είναι φθηνότερες είναι αυτές που υποφέρουν από τις μεγαλύτερες περικοπές…
Και τότε δεν είναι τόσο φθηνές.
Ο μέσος όρος των περικοπών εκτιμήσεων ανά τομέα στις ευρωπαϊκές εταιρείες σε σύγκριση με τις εταιρείες της Βόρειας Αμερικής κυμαίνεται μεταξύ 20% και 30%.
Δηλαδή, στην αρχή του έτους, οι εταιρείες σε οποιονδήποτε συγκεκριμένο τομέα στην Ευρώπη φαίνονται οπτικά φθηνότερες από αυτές στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, οι προσδοκίες των ευρωπαϊκών εταιρειών για κέρδη αναθεωρούνται πολύ χαμηλότερα από τις αντίστοιχες αναθεωρημένες εκτιμήσεις των ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
Μάλιστα, αυτοί που το υποστηρίζουν συστήνουν επενδύσεις σε μετοχές και ειδικά τις κυκλικές, επειδή οι κεντρικές τράπεζες αυξάνουν την προσφορά χρήματος και υποστηρίζουν επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία.
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.
Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες η Fed δείχνει να τροφοδοτεί αυτό το μότο.
Ιδιαίτερα σε εταιρείες τεχνολογίας.
Στην Ευρώπη, η παρακολούθηση της κεντρικής τράπεζας δεν είναι μόνο κακή ιδέα.
Είναι αντιπαραγωγική στρατηγική.
Ο ισολογισμός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχει επεκταθεί περισσότερο από 147% από το 2014 και ο δείκτης Stoxx 600, ο οποίος περιλαμβάνει τις 600 πιο σημαντικές εταιρείες στην Ευρώπη, έχει σημειώσει άνοδο λίγο περισσότερο από 4%.
Και η εικόνα είναι παρόμοια στις αναδυόμενες αγορές.
Η παγκόσμια προσφορά χρήματος έχει αυξηθεί στα υψηλά όλων των εποχών και ο δείκτης MSCI αναδυόμενων αγορών μόλις ενισχύθηκε κατά 5%.
Στην πραγματικότητα, οι επενδυτές διατρέχουν σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο όταν ακολουθούν μόνο τη νομισματική πολιτική.
Με αυτά τα δεδομένα, το "Don’t fight the Fed" μπορεί να είναι σωστό στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά δεν ισχύει για την ΕΚΤ.
Η πολιτική της ΕΚΤ έχει υποστηρίξει κρατικά ομόλογα, οδηγώντας τις αποδόσεις των αφερέγγυων κρατών σε αμελητέα επίπεδα, δημιουργώντας έτσι μια τεράστια φούσκα στα ομόλογα.
Αλλά στην περίπτωση των μετοχών; Τίποτα.
Ένας άλλος ουσιαστικός παράγοντας είναι οι αξιολογήσεις εκτιμήσεων κερδών.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι εκτιμήσεις είναι πιο ρεαλιστικές.
Οι εταιρείες δεν «καθοδηγούν» τη συναίνεση με σταδιακή μείωση των εκτιμήσεων, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη, όπου είναι συνήθης πρακτική να μειώνονται οι προσδοκίες των αναλυτών και στη συνέχεια να δημοσιεύονται τα αποτελέσματα «σύμφωνα με τη συναίνεση» όταν οι «προσδοκίες» έχουν τεθεί σε μεγάλο βαθμό χαμηλότερα και έχουν επανεξεταστεί αρκετές φορές.
Εάν αναλύσουμε τις αναθεωρήσεις στις εκτιμήσεις κερδών των ευρωπαϊκών εταιρειών, πολλοί εκπλήσσονται ότι αυτές που φαίνεται να είναι φθηνότερες είναι αυτές που υποφέρουν από τις μεγαλύτερες περικοπές…
Και τότε δεν είναι τόσο φθηνές.
Ο μέσος όρος των περικοπών εκτιμήσεων ανά τομέα στις ευρωπαϊκές εταιρείες σε σύγκριση με τις εταιρείες της Βόρειας Αμερικής κυμαίνεται μεταξύ 20% και 30%.
Δηλαδή, στην αρχή του έτους, οι εταιρείες σε οποιονδήποτε συγκεκριμένο τομέα στην Ευρώπη φαίνονται οπτικά φθηνότερες από αυτές στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, οι προσδοκίες των ευρωπαϊκών εταιρειών για κέρδη αναθεωρούνται πολύ χαμηλότερα από τις αντίστοιχες αναθεωρημένες εκτιμήσεις των ΗΠΑ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών