Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Mises Institute: Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει με νέα, σκληρή κρίση χρέους - Χωρίς αντίκρισμα οι θυσίες των πολιτών

Mises Institute: Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει με νέα, σκληρή κρίση χρέους - Χωρίς αντίκρισμα οι θυσίες των πολιτών
Μακροχρόνιες σχέσεις με τις κρίσεις χρέους φαίνεται πως συνάπτει η χώρα μας, σύμφωνα με το Mises Institute
Μακροχρόνιες σχέσεις με τις κρίσεις χρέους φαίνεται πως συνάπτει η χώρα μας, η οποία δεν πρόλαβε να αποχαιρετήσει την προηγούμενη και υποδέχεται έναν νέο κύκλο ύφεσης, από τον οποίο δεν θα ξεφύγει εύκολα, όπως αναφέρει με ανάλυσή του το Mises Institute.
Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε το β’ τρίμηνο του 2020 κατά 14%.
Την ίδια στιγμή, ο λόγος χρέος προς ΑΕΠ ξεπέρασε το 200%, όπως εκτιμά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Στο μεταξύ, το δημοσιονομικό έλλειμμα, βάσει του προϋπολογισμού, αναμένεται στο -7%.
Η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να εμποδίσει την κατρακύλα μέσω των εργαλείων δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής (με τη βοήθεια της ΕΚΤ).
Ο αρχικός στόχος ήταν να παράσχει υποστήριξη τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα, που δοκιμάζονται λόγω της πανδημικής κρίσης Covid-19, με την ελπίδα ότι θα υπάρξει ισχυρή αντιστάθμιση από το κύμα τουριστών που θα συνέρρεαν στη χώρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Η κατάσταση φάνηκε πόσο άσχημη είναι όταν έγινε κατανοητό πόσο εξαρτάται η οικονομία από τον τουρισμό:
Αντιπροσωπεύει το 20% του ΑΕΠ και απασχολεί το 22% του εργατικού δυναμικού της χώρας.
Επιπλέον, οι λύσεις της ελληνικής κυβέρνησης, όπως και οι περισσότερες από άλλες κυβερνήσεις στην Ευρώπη, ήταν κυρίως πολιτικές από πλευράς ζήτησης.
Μοιραία, λοιπόν, αυτά τα μέτρα προσφέρουν μόνο βραχυπρόθεσμη ανακούφιση, αναβάλλοντας το… κακό για αργότερα.
Το ποσοστό ανεργίας σημείωσε αύξηση 1,2% από τον Μάρτιο έως τον Απρίλιο, 1,3% από τον Απρίλιο έως τον Μάιο, ενώ η μείωση κατά τη διάρκεια της θερινής τουριστικής περιόδου ήταν από μικρή έως ελάχιστη.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) έχει εκτιμήσει ότι το ποσοστό ανεργίας θα φθάσει περίπου το 20% μέχρι το τέλος του έτους.

Εν τω μεταξύ, ότι το ΑΕΠ σημείωσε συρρίκνωση 14% το δεύτερο τρίμηνο, κάτι που σημαίνει ότι η ελληνική οικονομία θα χρειαστεί χρόνια για να φθάσει στα προ κορωνοϊού μεγέθη, λαμβάνοντας υπόψη τον αναιμικό ρυθμό ανάπτυξης της κατά την τελευταία δεκαετία.

Τι πήγε στραβά…

Ο ισολογισμός της ΕΚΤ σημείωσε τεράστια αύξηση, από το 39% του ΑΕΠ, σε 54% το καλοκαίρι του 2020.
Συγκριτικά, με τον ισολογισμό της Fed ανέρχεται περίπου στο 32% του ΑΕΠ.
Οι ενέσεις ρευστότητας μέσω της ΕΚΤ έχουν ουσιαστικά καταστήσει ζόμπι σημαντικό αριθμό εταιρειών στην ΕΕ, με τα εταιρικά χρέη να φτάνουν σε νέα υψηλά επίπεδα.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε τις δημοσιονομικές διευκολύνσεις της ΕΕ, το οποίο της επέτρεψε να διαιωνίσει διαρθρωτικά προβλήματα στην οικονομία της μαζί με μεγάλα ελλείμματα.
Κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, το κόστος ήταν τόσο υψηλό που ένα σημαντικό τμήμα της τουριστικής βιομηχανίας αποφάσισε να μην εργαστεί καν αυτό το καλοκαίρι.
Η κυβερνητική παρέμβαση έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα, επειδή δεν αντιμετώπισε το μεγαλύτερο πρόβλημα της οικονομίας, που είναι η άκαμπτη εργατική νομοθεσία της.
Για αυτόν τον λόγο, οι επιχειρηματίες δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν στο σοκ της κρίσης του κορωνοϊού.
Το να κάνεις πρόσληψη είναι η πλέον ακριβή και πιο επικίνδυνη συνταγή για καταστροφή, ειδικά σε μια εύθραυστη οικονομία που δεν προσελκύει επενδύσεις όπως η Ελλάδα.
Οι δαπάνες δεν κατάφεραν να τονώσουν την οικονομία.
Από την άλλη πλευρά, η φτηνή πίστωση και τα δάνεια από την ΕΚΤ παρέτειναν τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας: έλλειψη αποταμιεύσεων και διόγκωση χρέους.
Τα δημοσιονομικά ελλείμματα είναι επίσης ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, καθώς έχουν φτάσει σε νέα υψηλά επίπεδα.
Στην ουσία, οι θυσίες της περασμένης δεκαετίας πήγαν στράφι για την Ελλάδα, με το χρέος να μην είναι πια βιώσιμο.

Η θεραπεία είναι χειρότερη από την ασθένεια

Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών παραδέχτηκε ότι οι φορολογικές περικοπές που πραγματοποιήθηκαν τους τελευταίους μήνες δεν θα είναι μόνιμες, καθώς ο νέος στόχος είναι η Ελλάδα να έχει τη μεγαλύτερη πτώση χρέους στην ευρωζώνη.
Ο υφυπουργός Οικονομικών μίλησε επίσης για ένα νέο πρόγραμμα λιτότητας, παρόμοιο με αυτό της προηγούμενης δεκαετίας.
Τα πρωτογενή πλεονάσματα θα γίνουν ξανά στόχος.
Όπως φαίνεται, λοιπόν, οι Έλληνες σύντομα θα ακολουθήσουν την ίδια αποτυχημένη στρατηγική της προηγούμενης δεκαετίας, η οποία προωθήθηκε από Ευρωπαίους αξιωματούχους στις Βρυξέλλες - υψηλοί φορολογικοί συντελεστές για την αύξηση των κρατικών εσόδων.
Αλλά το πρόβλημα δεν ήταν οι φορολογικές περικοπές αλλά οι κρατικές δαπάνες και τα ελλείμματα.
Τα ελλείμματα έχουν μεγαλύτερη επίδραση στον ιδιωτικό τομέα από ό,τι οι δαπάνες.
Στο τέλος της ημέρας, αυτά τα ελλείμματα θα πρέπει να πληρωθούν από τις μελλοντικές γενιές.
Πιθανές αυξήσεις φόρων θα αποτελούσαν ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή για τον ιδιωτικό τομέα.
Η θεραπεία είναι χειρότερη από την ασθένεια.
Η κεντροδεξιά κυβέρνηση απέτυχε να ελευθερώσει την οικονομία και να πραγματοποιήσει μεταρρυθμίσεις προσανατολισμένες στην αγορά.
Παράλληλα, η πανδημία έχει κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Η ελληνική οικονομία χρειαζόταν και εξακολουθεί να έχει απελπιστικά ανάγκη από ξένες επενδύσεις.
Ωστόσο, τα μεγάλα επενδυτικά προγράμματα και τα προγράμματα υποδομών έχουν καθυστερήσει λόγω έλλειψης επενδυτικής ελευθερίας.
Τα γραφειοκρατικά εμπόδια αφορούν και τον κλάδο της δικαιοσύνης, με τη διαφθορά να εξαπλώνεται.

Ο δείκτης Οικονομικής Ελευθερίας του Heritage Foundation μπορεί να δώσει μερικές χρήσιμες πληροφορίες για την οικονομική ελευθερία στην Ελλάδα.
Το παρακάτω γράφημα συγκρίνει την επενδυτική ελευθερία στην Ελλάδα με χώρες που την νταγωνίζονται στην ίδια περιοχή.

Συμπέρασμα

Οι πολιτικοί πρέπει να καταλάβουν ότι, όταν έχουν μια οικονομία με αδύναμη παραγωγικότητα και χρέη, το κλείσιμό της δύο φορές μέσα σε ένα έτος έχει επιπτώσεις παρά τις πολιτικές ανάκαμψης.
Η οικονομία χρειάζεται σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Η εργατική νομοθεσία πρέπει να αλλάξει.
Τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι ένας σωστός στόχος για την αποφυγή μιας άλλης κρίσης χρέους, όμως πρέπει να έλθουν από τον ιδιωτικό τομέα.
Οι φορολογικές περικοπές πρέπει να γίνουν μόνιμες και ακόμη μεγαλύτερες για να αναπτυχθεί και να επεκταθεί η οικονομία.
Τέλος, πρέπει να ελαχιστοποιηθεί ο επενδυτικός κίνδυνο.
Η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητές της.
Ένα φιλικό προς τις επιχειρήσεις περιβάλλον με μια απελευθερωμένη αγορά θα αλλάξουν την κατάσταση.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης