γράφει : Βασίλης Μεταξάς
Σχόλιο της Fitch Ratings για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία
Η πολιτική κρίση στην Ιταλία («ΒΒΒ-», σταθερό outlook) θα μπορούσε να εμποδίσει τις προσπάθειες εφαρμογής μιας αξιόπιστης στρατηγικής για οικονομική ανάκαμψη μετά το σοκ της πανδημίας, αναφέρει σε έκθεσή της η Fitch Ratings με αφορμή την παραίτηση του Giuseppe Conte από την πρωθυπουργία.
Σύμφωνα με τον αμερικανικό οίκο αξιολόγησης, οι συνέπειες της πολιτικής κρίσης είναι ασαφείς.
Θεωρείται «απίθανο» να διεξαχθούν εκλογές, καθώς οι δημοσκοπήσεις δίνουν προβάδισμα στα δεξιά κόμματα της αντιπολίτευσης και η διεξαγωγή εκλογών μπορεί να είναι δύσκολη κατά την αντιμετώπιση της κρίσης του Covid-19.
«Ο Πρόεδρος της Ιταλίας Sergio Mattarella θα μπορούσε να δώσει εντολή στον Giuseppe Conte να σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση.
Σε αυτό το σενάριο, ένας νέος συνασπισμός υπό την ηγεσία του Conte θα μπορούσε να πάρει την εξουσία με ανανεωμένη υποστήριξη από την Italia Viva, ή από ανεξάρτητους και το Forza Italia.
Όμως μια συμφιλίωση μεταξύ Conte και Renzi φαίνεται απίθανη, λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις του τελευταίου σχετικά με την κυβερνητική πολιτική.
Εναλλακτικά, ο Πρόεδρος Mattarella θα μπορούσε να δώσει εντολή σε έναν νέο πρωθυπουργό να προσπαθήσει να σχηματίσει μια κυβέρνηση, ενδεχομένως να περιλαμβάνει τα ίδια τρία κόμματα που είχαν αρχικά σχηματίσει τον συνασπισμό του Conte - το Δημοκρατικό Κόμμα (PD), το Κίνημα Πέντε Αστέρων (5SM) και το Italia Viva.
Ο διορισμός μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης φαίνεται να στερείται επαρκούς πολιτικής υποστήριξης, αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Η έλευση μιας ουσιαστικά ασθενέστερης κυβέρνησης ή μόνιμης πολιτικής αβεβαιότητας θα εμποδίσει τις προσπάθειες βελτίωσης των προοπτικών ανάπτυξης μετά την πανδημία μέσω μιας συνεκτικής οικονομικής στρατηγικής.
Θα μπορούσε επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο καθυστερήσεων στην εκταμίευση κεφαλαίων από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Η ικανότητα απορρόφησης κεφαλαίων της Ιταλίας από την ΕΕ είναι ιστορικά χαμηλή και οι βασικές πτυχές του σχεδίου δεν έχουν ακόμη αποφασιστεί, ιδίως λεπτομέρειες των μεταρρυθμίσεων για την επιτάχυνση του σχεδιασμού και της εκτέλεσης σε δημόσια έργα.
Ο μέσος ρυθμός αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ της Ιταλίας για την περίοδο 2016-2019, 0,9%, είναι ένας από τους πιο αδύναμους μεταξύ των χωρών, ενώ εκτιμάται ότι το ακαθάριστο δημόσιο χρέος έφτασε το 160% του ΑΕΠ το 2020.
Χωρίς ουσιαστική βελτίωση στην μετά την πανδημία ανάπτυξη, είναι απίθανο ο δείκτης χρέους της Ιταλίας να βρεθεί σε σταθερή πτωτική πορεία», σημειώνει ο οίκος.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον αμερικανικό οίκο αξιολόγησης, οι συνέπειες της πολιτικής κρίσης είναι ασαφείς.
Θεωρείται «απίθανο» να διεξαχθούν εκλογές, καθώς οι δημοσκοπήσεις δίνουν προβάδισμα στα δεξιά κόμματα της αντιπολίτευσης και η διεξαγωγή εκλογών μπορεί να είναι δύσκολη κατά την αντιμετώπιση της κρίσης του Covid-19.
«Ο Πρόεδρος της Ιταλίας Sergio Mattarella θα μπορούσε να δώσει εντολή στον Giuseppe Conte να σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση.
Σε αυτό το σενάριο, ένας νέος συνασπισμός υπό την ηγεσία του Conte θα μπορούσε να πάρει την εξουσία με ανανεωμένη υποστήριξη από την Italia Viva, ή από ανεξάρτητους και το Forza Italia.
Όμως μια συμφιλίωση μεταξύ Conte και Renzi φαίνεται απίθανη, λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις του τελευταίου σχετικά με την κυβερνητική πολιτική.
Εναλλακτικά, ο Πρόεδρος Mattarella θα μπορούσε να δώσει εντολή σε έναν νέο πρωθυπουργό να προσπαθήσει να σχηματίσει μια κυβέρνηση, ενδεχομένως να περιλαμβάνει τα ίδια τρία κόμματα που είχαν αρχικά σχηματίσει τον συνασπισμό του Conte - το Δημοκρατικό Κόμμα (PD), το Κίνημα Πέντε Αστέρων (5SM) και το Italia Viva.
Ο διορισμός μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης φαίνεται να στερείται επαρκούς πολιτικής υποστήριξης, αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Η έλευση μιας ουσιαστικά ασθενέστερης κυβέρνησης ή μόνιμης πολιτικής αβεβαιότητας θα εμποδίσει τις προσπάθειες βελτίωσης των προοπτικών ανάπτυξης μετά την πανδημία μέσω μιας συνεκτικής οικονομικής στρατηγικής.
Θα μπορούσε επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο καθυστερήσεων στην εκταμίευση κεφαλαίων από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Η ικανότητα απορρόφησης κεφαλαίων της Ιταλίας από την ΕΕ είναι ιστορικά χαμηλή και οι βασικές πτυχές του σχεδίου δεν έχουν ακόμη αποφασιστεί, ιδίως λεπτομέρειες των μεταρρυθμίσεων για την επιτάχυνση του σχεδιασμού και της εκτέλεσης σε δημόσια έργα.
Ο μέσος ρυθμός αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ της Ιταλίας για την περίοδο 2016-2019, 0,9%, είναι ένας από τους πιο αδύναμους μεταξύ των χωρών, ενώ εκτιμάται ότι το ακαθάριστο δημόσιο χρέος έφτασε το 160% του ΑΕΠ το 2020.
Χωρίς ουσιαστική βελτίωση στην μετά την πανδημία ανάπτυξη, είναι απίθανο ο δείκτης χρέους της Ιταλίας να βρεθεί σε σταθερή πτωτική πορεία», σημειώνει ο οίκος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών