Η φούσκα στην αγορά συνεχίζεται, θυμίζοντας ολοένα και περισσότερο το 1929, αναφέρει η ολλανδική τράπεζα Rabobank
Σχετικά Άρθρα
Oxford Economics: Απρόσμενη ανθεκτικότητα της οικονομίας στο νέο κύμα των περιορισμών
Alpha Bank: Ανάγκη για έκτακτα μέτρα στήριξης της ελληνικής οικονομίας και μετά το 2021
DBRS: Στα ύψη η ανεργία στην Ελλάδα μετά την πανδημία και... ο αντίκτυπος στις τιτλοποιήσεις των τραπεζών
Η τρέχουσα δεκαετία θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτή του 1920, σύμφωνα με όσα αναφέρει η ολλανδική τράπεζα Rabobank.
Η φούσκα στην αγορά συνεχίζεται, θυμίζοντας ολοένα και περισσότερο το 1929 - ακόμα και αν δεν είναι σαφές που βρισκόμαστε σε σχέση με εκείνη τη δυστυχισμένη δεκαετία.
Βέβαια, σύμφωνα με τον αναλυτή της Rabobank, δεν είναι σωστό να αντιπαραβάλλουμε τη δεκαετία του 2020 με τη δεκαετία του 1920 – κανείς τη δεκαετία του 2020 δεν ντυνόταν ούτε συμπεριφερόταν σαν τον υπέροχο Gatsby, ούτε είχαμε πεινασμένους Βρετανούς ανθρακωρύχους, με γενικές απεργίες, όπως αυτή του 1926.
Φυσικά, δεν είχαμε ούτε Μουσολίνι ούτε Χίτλερ.
Σε κάθε περίπτωση, δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι τιμές του πετρελαίου αυξάνονται, με την απόδοση του αμερικανικού δεκαετούς να αυξάνεται κατά 10 μονάδες βάσης την Τρίτη 16 Φεβρουαρίου, στο 1,31%.
Σύμφωνα δε με τη Rabobank, δεν αποκλείεται η απόδοση να φτάσει γρήγορα το 1,41%, χάρη στον αναπληθωρισμό.
Βέβαια, μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και να διαπιστώσουμε ότι πριν από την πανδημική κρίση η απόδοση βρισκόταν στο 2%, όπερ σημαίνει πως η κανονικότητα θα αργήσει να επιστρέψει.
Έτσι, ακόμη και με μια άνοδο στις τιμές του πετρελαίου, αλλά και με το νέο πακέτο στήριξης να φτάνει στο 10% του ΑΕΠ, μόλις που επιστρέφουμε στο σημείο που βρισκόμασταν πριν από τον ιό.
Ναι, ο γενικός πληθωρισμός βρίσκεται σχεδόν σίγουρα μπροστά μας, τώρα που τα εμπορεύματα θυμίζουν νέο dot com, όμως οι μισθοί παραμένουν χαμηλά.
Ομοιότητες με το 1920
Από την άλλη, υπάρχουν ομοιότητες με την περίοδο του 1920.
Το πολιτικό περιβάλλον αλλάζει πολύ γρήγορα, όπως συνέβαινε τότε.
Ωστόσο, αλλάζει προς μια κατεύθυνση προς την οποία αρέσκονται οι αγορές…;
Πιστεύουν σοβαρά ότι ο αναδυόμενος λαϊκισμός είναι για αυτές;
Εάν ναι, παραγνωρίζουν την πολιτική πραγματικότητα.
Το νεοφιλελεύθερο status quo που επικρατούσε από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ήταν πάντα για αγορές:
Ο νομισματικός και δημοσιονομικό λαϊκισμός είναι σίγουρα προς όφελος των πολλών, όχι προς το συμφέρον πολλών κατόχων περιουσιακών στοιχείων.
Πράγματι, οι αγορές δεν θα ήθελαν να δουν το είδος των πολιτικών που θα μπορούσαν να μετατρέψουν το «The Great Gatsby» σε «The Great Reflation».
Φόρος στη Wall Street
Για παράδειγμα, ένα πράγμα που θα ισοπεδώσει την οικονομία είναι το κυοφορούμενο νομοσχέδιο για τον τερματισμό των φοροαπαλλαγών «μεταφερόμενου ενδιαφέροντος», που θα αναγκάσει τους τιτάνες της Wall Street να πληρώσουν φόρο εισοδήματος, και όχι φόρο κεφαλαιουχικών κερδών, για αυτά που κερδίζουν.
Το Αμερικανικό Συμβούλιο Επενδύσεων, το οποίο εκπροσωπεί τη βιομηχανία ιδιωτικών μετοχών, ισχυρίζεται φυσικά ότι θα ήταν κακό για την οικονομία να θεσπίσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας.
Να δούμε, εντέλει, αν το νομοσχέδιο θα περάσει…
Εάν συμβεί αυτό, τότε η κατάσταση θα αρχίσει να θυμίζει τη δεκαετία του '20.
Θεωρητικά αυτός ο φόρος θα δώσει στην κυβέρνηση κεφάλαια προκειμένου να μπορέσει να τα διοχετεύσει στους καταναλωτές ή για R&D ή σε θέσεις εργασίας.
Tότε, λογικά, o Μεγάλος αναπληθωρισμός θα πάρει μρος - αν και η Wall Street θα τον μισήσει.
Εάν όμως δεν συμβεί αυτό, η Wall Street θα συνεχίσει να προσποιείται ότι είναι ο Leonardo DiCaprio, ενώ τα sell off στα ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου θα έχει τελικά ταβάνι τα επίπεδα στα οποία βρίσκονταν προ Covid.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών