Σχετικά Άρθρα
JP Morgan, Deutsche Bank: Γιατί το πακέτο Biden των 1,9 τρισεκ. δολ. δεν θα δώσει ώθηση στις αγορές
Phoenix Capital: Η κρίση του πληθωρισμού θα χτυπήσει σκληρά τις αγορές
Nomura: Ο πληθωρισμός θα μείνει υπό έλεγχο για την ώρα... αλλά από το β' 6μηνο του 2021 θα καλπάσει προκαλώντας Fed και ΕΚΤ
Οι αρχές κρύβουν το ύψος του πληθωρισμού, για να γλιτώσουν το οικονομικό ναυάγιο, αναφέρει με ανάλυσή της η ολλανδική τράπεζα Rabobank.
H 11η Μαρτίου αναμένεται να είναι εξαιρετικά ανοδική για την αμερικανική χρηματαγορά, λόγω της έγκρισης που πήρε το νέο πακέτο δημοσιονομικής επέκτασης, ύψους 1,9 τρισεκ. δολ., από τη Βουλή των Αντιπροσώπων – εκτός αν ισχύσει το ρητό «αγόρασε στη φήμη, πούλα στην είδηση».
Πάντως, ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ αυξήθηκε από το 1,3% σε 1,7% σε ετήσια βάση.
Παρά ταύτα, η απόδοση του αμερικανικού δεκαετούς έπεσε στο 1,50%, με αποτέλεσμα οι μετοχές να κινούνται ανοδικά.
Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιέται ο αναλυτής της Rabobank αν, με κάποιο μαγικό τρόπο, ο πληθωρισμός αποκρύβεται.
Αν πράγματι συμβαίνει αυτό, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε τις «ηδονιστικές» προσαρμογές της κυβέρνησης των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά τις πληθωριστικές πιέσεις, που «υπονοούν» ότι αγαθά όπως βιβλία και ρούχα είναι φθηνότερα και ότι τιμές ανεβαίνουν επειδή η ποιότητά τους βελτιώνεται.
Προβαίνοντας δε σε μια κυνική προσέγγιση, η ολλανδική τράπεζα αναφέρει πως, σε αυτό το περιβάλλον, αν τα πράγματα «στραβώσουν», οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα έχουν τις εξής επιλογές:
α)Δεν θα κάνουν τίποτε ή θα προσπαθήσουν να ομαλοποιήσουν τα επιτόκια βλέποντας τη συντριβή να έρχεται
β)Θα θέσουν στο στόχαστρό τους τις αποδόσεις των ομολόγων και θα προσπαθήσουν να τις επηρεάσουν αποτελεσματικά
γ)Θα θέσουν στο στόχαστρό τους τις μετοχές και θα αυξήσουν τις τιμές τους
δ)Θα εξετάσουν τα τρέχοντα δεδομένα ώστε η αγορά να αποφύγει την κατάρρευση.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω δεν έχουν να κάνουν με τον πληθωρισμό του Φεβρουαρίου, αλλά για τον κίνδυνο που μπορεί να διατρέξει η αμερικανική οικονομία.
Τα θεμελιώδη
Πολύ σημαντικός είναι ο δείκτης του ΑΕΠ – ειδικά για τους κλασικούς οικονομολόγους.
Σημειώνεται πως πάντα υπάρχει ένας αριθμός συναλλαγών που δεν αποτυπώνεται.
Η απασχόληση, τα κεφάλαια και η καταβολή ενοικίων παραγνωρίζονται ως μεταβλητές προς όφελος μιας ολιγαρχικής τάξης.
Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να αποδεχόμαστε την ύπαρξη συνολικών καμπυλών ζήτησης.
Οι κοινωνικές ανισότητες δεν το επιτρέπουν.
Μόνο σε ειδικές περιπτώσεις μπορεί μια οικονομία να αναμένεται να λειτουργήσει ως «εξιδανικευμένος καταναλωτής».
Επίσης, η υπόθεση της χρησιμότητας δεν μας λέει τίποτα για τη ζήτηση.
Επομένως, η οικονομική ανάλυση που βασίζεται στα παραπάνω στοιχεία απλώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητας.
Στον δείκτη παραγωγικότητα αποτυπώνεται το συνολικό παραγόμενο εισόδημα μιας οικονομίας; αναρωτιέται η Rabobank.
Ωστόσο, δεν δηλώνεται το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ μέσου και συνολικού κέρδους, ούτε οι εισοδηματικές ανισότητες που προκύπτουν.
Τι κάνουν οι αρχές;
Οι αρχές έχουν τη δύναμη να αποκαταστήσουν τα πράγματα:
Μπορούν να στοχεύσουν τις αποδόσεις ομολόγων εάν το επιθυμούν.
Μπορούν να στοχεύσουν τις μετοχές.
Μπορούν να τροποποιήσουν τα δεδομένα για τον πληθωρισμό;
Ωστόσο, πρέπει να τηρήσουν και τους εσωτερικούς κανόνες για να αναστείλουν τη συλλογική μας δυσπιστία - και δεν μπορούν να κάνουν και τα δύο για πολύ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών