γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Μόλις η Γερμανία καταλάβει τα πραγματικά αίτια της βαθιάς ύφεσης της ευρωπαϊκής περιφέρειας, τότε μόνο η ευρωζώνη θα βγει από την κρίση και θα ανακάμψουν οι οικονομίες, σύμφωνα με τη νέα ανάλυση του Richard Koo της Nomura, ο οποίος κάνει μία πλήρη αναφορά των αιτιών που οδήγησαν στο βαθύ χάσμα ανταγωνιστικότητας μεταξύ της Ελλάδας και της Γερμανίας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αν και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν από τη Γερμανία μεταξύ των ετών 1999 και 2005 (μισθολογικές συμβάσεις, συντάξεις και μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας) αποτελούν βασικούς παράγοντες για το χάσμα ανταγωνιστικότητας ανάμεσα στη Γερμανία και την Ελλάδα, ένα μεγάλο μέρος της διαφοράς οφείλεται στην ύφεση της γερμανικής οικονομίας και αύξηση της προσφοράς χρήματος (σε σχέση με άλλες χώρες της ευρωζώνης), με την κατάρρευση της φούσκας του τεχνολογικού κλάδου το 2000, εγκαινιάζοντας μια περίοδο συρρίκνωσης του προϋπολογισμού.
Η κύρια πολιτική τους ήταν η αποπληρωμή των χρεών και η λελογισμένη αύξηση της προσφοράς χρήματος, η οποία έφτανε το 56% σε αντίθεση με το 108% στην προ ευρώ Γερμανία. Αυτό βοήθησε να παραμείνει το μοναδιαίο κόστος εργασίας σχεδόν αρκετά στατική, σημειώνοντας αύξηση μόλις 0,6%, κατά την ίδια περίοδο που αντίστοιχα το μοναδιαίο κόστος στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 33,7% τοις εκατό, ενώ η προσφορά χρήματος κατά 101,5%.
Ο Koo εκτιμά ότι η διαφορά των 33,1 ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ των δύο χωρών οφείλονται εξίσου και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της Γερμανίας, ενώ θεωρεί ότι αν η προσφορά χρήματος στην Ελλάδα είχε αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό όπως της Γερμανίας, το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος θα είχε αυξηθεί κατά 18%.
Σύμφωνα με τον Koo, το 52,6% του χάσματος ανταγωνιστικότητας μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας οφείλεται στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ωστόσο, το υπόλοιπο 47,4% οφείλεται στη συρρίκνωση του προϋπολογισμού της Γερμανίας όταν η Ελλάδα μεγέθυνε την κρατική παρέμβαση σε μια εύρωστη οικονομία.
Σύμφωνα, με τον Koo ήδη το χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας έχει μειωθεί κάτι λιγότερο από το μισό, σε σχέση με το peak του 2009, ενώ δεδομένου του ότι υπάρχει σημαντική μείωση της προσφοράς χρήματος στη χώρα, είναι πλέον θέμα χρόνου να εξαφανιστεί το χάσμα, σταματώντας και τη φημολογία περί εξόδου της χώρας από το ευρώ.
Μέχρι τώρα ακουγόταν συχνά στη Γερμανία το επιχείρημα ότι οι περιφερειακές χώρες βρίσκονταν σε τόσο βαθιά ύφεση, επειδή οι οικονομίες τους ήταν μη ανταγωνιστικές. Στην πραγματικότητα, που έψαχναν σε φαινόμενα που προκαλούνται από την ύφεση του ισολογισμού και προσπαθούν να τους αποδίδουν στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας, όταν στην πραγματικότητα αυτό είναι μόνο εν μέρει υπεύθυνη.
Ως εκ τούτου, το επιχείρημα της Γερμανίας ότι δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη στην περιφέρεια χωρίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, δεν είναι πλήρες καθώς όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ένα μεγάλο μέρος της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας έχει ήδη επιτευχθεί από το εσωτερικό αποπληθωρισμό.
Το ότι οι οικονομίες αυτών των κρατών δεν έχουν ακόμη ανακάμψει οφείλεται στο γεγονός ότι, με εξαίρεση την Ελλάδα, βρίσκονται σε διαδικασία συρρίκνωσης του προϋπολογισμού, και ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς αυτές τις συνέπειες είναι η διαχείριση των μέτρων αναπτυξιακής τόνωσης, κάτι που η Γερμανία απορρίπτει τόσο έντονα.
www.bankingnews.gr
Η κύρια πολιτική τους ήταν η αποπληρωμή των χρεών και η λελογισμένη αύξηση της προσφοράς χρήματος, η οποία έφτανε το 56% σε αντίθεση με το 108% στην προ ευρώ Γερμανία. Αυτό βοήθησε να παραμείνει το μοναδιαίο κόστος εργασίας σχεδόν αρκετά στατική, σημειώνοντας αύξηση μόλις 0,6%, κατά την ίδια περίοδο που αντίστοιχα το μοναδιαίο κόστος στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 33,7% τοις εκατό, ενώ η προσφορά χρήματος κατά 101,5%.
Ο Koo εκτιμά ότι η διαφορά των 33,1 ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ των δύο χωρών οφείλονται εξίσου και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της Γερμανίας, ενώ θεωρεί ότι αν η προσφορά χρήματος στην Ελλάδα είχε αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό όπως της Γερμανίας, το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος θα είχε αυξηθεί κατά 18%.
Σύμφωνα με τον Koo, το 52,6% του χάσματος ανταγωνιστικότητας μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας οφείλεται στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ωστόσο, το υπόλοιπο 47,4% οφείλεται στη συρρίκνωση του προϋπολογισμού της Γερμανίας όταν η Ελλάδα μεγέθυνε την κρατική παρέμβαση σε μια εύρωστη οικονομία.
Σύμφωνα, με τον Koo ήδη το χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας έχει μειωθεί κάτι λιγότερο από το μισό, σε σχέση με το peak του 2009, ενώ δεδομένου του ότι υπάρχει σημαντική μείωση της προσφοράς χρήματος στη χώρα, είναι πλέον θέμα χρόνου να εξαφανιστεί το χάσμα, σταματώντας και τη φημολογία περί εξόδου της χώρας από το ευρώ.
Μέχρι τώρα ακουγόταν συχνά στη Γερμανία το επιχείρημα ότι οι περιφερειακές χώρες βρίσκονταν σε τόσο βαθιά ύφεση, επειδή οι οικονομίες τους ήταν μη ανταγωνιστικές. Στην πραγματικότητα, που έψαχναν σε φαινόμενα που προκαλούνται από την ύφεση του ισολογισμού και προσπαθούν να τους αποδίδουν στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας, όταν στην πραγματικότητα αυτό είναι μόνο εν μέρει υπεύθυνη.
Ως εκ τούτου, το επιχείρημα της Γερμανίας ότι δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη στην περιφέρεια χωρίς διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, δεν είναι πλήρες καθώς όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ένα μεγάλο μέρος της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας έχει ήδη επιτευχθεί από το εσωτερικό αποπληθωρισμό.
Το ότι οι οικονομίες αυτών των κρατών δεν έχουν ακόμη ανακάμψει οφείλεται στο γεγονός ότι, με εξαίρεση την Ελλάδα, βρίσκονται σε διαδικασία συρρίκνωσης του προϋπολογισμού, και ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς αυτές τις συνέπειες είναι η διαχείριση των μέτρων αναπτυξιακής τόνωσης, κάτι που η Γερμανία απορρίπτει τόσο έντονα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών