Σχετικά Άρθρα
Goldman Sachs: Στο 7% η ανάπτυξη που θα φέρει στην Ελλάδα το Ταμείο Ανάκαμψης έως το 2026 - Εχέγγυο μεταρρυθμίσεων η πολιτική σταθερότητα
Nomura: Βίαιο sell off στον δείκτη Nasdaq της Wall Street - Τι προκαλεί τη διολίσθηση
Ο πληθωρισμός στις ΗΠΑ αγγίζει το 4,2% (!), ωστόσο η Fed και άλλοι ρυθμιστικοί φορείς επιλέγουν να «κλείνουν» τα μάτια, αναφέρει με ανάλυσή της η Rabobank, κάνοντας λόγο για μια επανάληψη της ιστορίας και μεταφοράς μας στην εποχή Νixon.
Οι αγορές συνεχίζουν να κατρακυλούν, κανείς δεν θέλει να αναλάβει επιπλέον κίνδυνο, αναφέρει το Bloomberg.
Γιατί, όμως;
Διότι έτσι θέλουν τόσο η Fed και το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ όσο και οι μικρομέτοχοι που εστιάζουν σε εξωτικά παράγωγα προϊόντα.
Παράλληλα, ηθελημένα ή μη όλοι επιλέγουν να παραγνωρίζουν τη δυσμενή επήρεια των πληθωριστικών πιέσεων, κλείνοντας, στην ουσία, τα μάτια.
Και ενώ τον Απρίλιο του 2021 ανήλθε στο 4,2%, οι αξιωματούχοι της Fed και κυβερνητικοί παράγοντες επιμένουν να μιλούν για παροδικό φαινόμενο.
Ναι, είναι η ημέρα του πληθωρισμού στις ΗΠΑ, ωστόσο κανείς δεν θέλει να αφιερώσει την προσοχή του σε αυτή.
Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και η Fed στρουθοκαμηλίζουν για να μην ντροπιαστούν.
Την ίδια στιγμή, στην Κίνα, έκπληξη προκάλεσε η ανοδική πορεία του δείκτη καταναλωτή, δημιουργώντας μεγάλη ανησυχία στους εκεί αναλυτές και οικονομολόγους.
Μάλιστα, η αύξηση που καταγράφεται είναι τέτοια που φτάνει στα επταπλάσια επίπεδα σε σχέση με έναν χρόνο.
Φυσικά, η καθυστερημένη απογραφή του 2020 ήταν επίσης προάγγελος - του μερκαντιλισμού.
Γεωπολιτική και η εποχή Nixon
Στο μεταξύ, η κατάσταση στη Γάζα χειροτερεύει, με τα Ηνωμένα Έθνη να «φωνάζουν» με τη σιωπή τους.
Επίσης, οι ρωσοουκρανικές σχέσεις εξακολουθούν να είναι τεταμένες, ενώ ακόμα και ο Economist έβαλε την Ταϊβάν στην πρώτη σελίδα του.
Και ενώ για όλα αυτά υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες, οι αναλυτές επιμένουν πως μετά τον Biden στον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ ήταν από λίγο έως πολύ αναμενόμενες.
Κατά τ’ άλλα, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλα προβλήματα στις αλυσίδες εφοδιασμού, με το δολάριο να αποδυναμώνεται συνεχώς.
Κάτι ανάλογο είχε συμβεί επί Nixon:
α)Έσπασε η σχέση μεταξύ δολαρίου και χρυσού, κάτι που de facto σκότωσε το Bretton Woods, εγκαινιάζοντας μια νέα χρηματοπιστωτική εποχή.
β)Ο Nixon επισκέφθηκε την Κίνα, προσπαθώντας να την καταστήσει ανάχωμα στον επεκτατισμό της ΕΣΣΔ, ανοίγοντας την πόρτα στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις.
γ) Επιβλήθηκαν έλεγχοι μισθών και τιμών για 90 ημέρες μετά τον πόλεμο Yom Kippur του 1973 και μποϊκοτάζ στο αραβικό πετρέλαιο.
Σημειώνεται πως το 1971 θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν το τέλος του αμερικανικού δολαρίου - αλλά αντ' αυτού η παρουσία του αυξήθηκε.
Η Fed και άλλοι ρυθμιστικοί φορείς θα πρέπει να το κατανοήσουν αυτό.
Σε ό,τι αφορά τον πληθωρισμό, η παρέμβαση με τη μορφή ελέγχου των τιμών είναι απίθανο να λειτουργήσει, αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Ίσως οι υψηλότερες τιμές και τα έξοδα αποστολής να οδηγήσουν σε πιο αποτελεσματική και πιο τοπική παραγωγή…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών