γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Να μη δεχτεί να προχωρήσει σε αγορές κρατικών ομολόγων, εάν δεν λάβει αξιόπιστες δεσμεύσεις για την προώθηση της τραπεζικής ενοποίησης, συμβουλεύει τον επικεφαλής της ΕΚΤ, Mario Draghi ο αναλυτής - αρθρογράφος των Financial Times, Wolfgang Münchau, κατηγορώντας τους Ευρωπαίους ότι μόλις η ΕΚΤ αναλαμβάνει δράση κάθε σχέδιο προς τη λύση της κρίσης χρέους παγώνει.
Σύμφωνα με τον Münchau, η Ευρώπη χρειάζεται ένα σταθερό χρηματοπιστωτικό τομέα για να πετύχουν τα σχέδια ελέγχου της κρίσης και των προβλημάτων. Εάν δεν υπάρξει πραγματική τραπεζική ένωση, τότε κάθε προσπάθεια είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Ωστόσο, η Γερμανία για ακόμη μία φορά θέτει εμπόδια στο πρόγραμμα τραπεζικής ενοποίησης προτάσσοντας και πάλι το εθνικό συμφέρον. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η θέση του Wolfgang Schaeuble, του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών, που θεωρεί ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να ελέγξει περίπου 6.000 τράπεζες που λειτουργούν στην ευρωζώνη, απορρίπτοντας έτσι εκ των προτέρων τις προτάσεις της Κομισιόν που θα διατυπωθούν την επόμενη εβδομάδα.
Στη Γερμανία, περιφερειακές δημόσιες τράπεζες προσπαθούν να αποφύγουν τον ευρωπαϊκό έλεγχο, καθώς θα επιβληθούν αυστηρότεροι έλεγχοι, θίγοντας τα τοπικά συμφέροντα και τους επιχειρηματικούς δεσμούς. Μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι η πρόταση του επιτρόπου Μ. Barnier είναι ένα είδος επίθεσης στο γερμανικό οικονομικό μοντέλο.
Έτσι, εξηγείται και η γερμανική ρητορική να περιοριστεί ο έλεγχος της ΕΚΤ στις αυστηρά συστημικές τράπεζες, με τον Schaeuble και τους υπόλοιπους Γερμανούς τραπεζίτες να βλέπουν το θέμα από την προοπτική της πολιτικής ανταγωνισμού και όχι της χρηματοοικονομικής σταθερότητας. Φοβούνται με άλλα λόγια ότι θα είναι ένα πλήγμα στη δική τους ανταγωνιστικότητα, δίνοντας έτσι προτεραιότητα στα εθνικά συμφέροντα και όχι στο κοινό καλό της ευρωζώνης. Άλλωστε ήταν σαφής ο Michel Barnier, όταν δήλωνε ότι είναι παράλογο να περιοριστεί το σύστημα τραπεζικής εποπτείας μόνο στις μεγαλύτερες τράπεζες. Αν παραδειγματιστούμε από τις περιπτώσεις της Northern Rock, της Dexia και της Bankia , το πρόβλημα τελικά δεν είναι τόσο οι μεγαλύτερες τράπεζες της ευρωζώνης, όσο οι αναρίθμητες τοπικές τράπεζες με χαμηλή κεφαλαιοποίηση.
Σύμφωνα με τον Münchau, εάν επικρατήσει η γερμανική θέση το σχέδιο της τραπεζικής ενοποίησης θα αποτύχει οριστικά. Η ευρωζώνη θα παραμείνει νομισματική ένωση με εθνικό εποπτικό έλεγχο και τράπεζες που θα είναι επιρρεπείς στις κρίσεις. Παράλληλα, και ενόσω υπάρχουν αποκλίσεις στις εθνικές νομοθεσίες περί πτωχεύσεων και εργασιακών, τότε η κεντρική εποπτική αρχή δεν θα μπορεί απλώς να παρεμβαίνει.
Αντ' αυτού χρειάζεται ένα ισχυρό σύστημα, που να ελέγχει τον κλάδο, να παίρνει την τελική απόφαση για το εάν μία τράπεζα πρέπει να αυξήσει τα κεφάλαιά της ή να κλείσει, και να δίνει τις κατευθύνσεις για τις μεταφορές κεφαλαίων, μέσω ενός συστήματος εγγύησης των τραπεζικών καταθέσεων και μέσω ενός μηχανισμού ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Η τραπεζική ενοποίηση πρέπει να στηρίζεται σε εναρμονισμένες νομοθεσίες σε αστικά και εργατικά θέματα που εφαρμόζονται σε όλες τις τράπεζες.
Ο Mario Draghi ξέρει ότι έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει, αλλά χωρίς να θέσει τους αντικειμενικούς κανόνες όποια προσπάθεια του θα πέσει στο κενό. Και αν πέσει στο κενό η ευρωζώνη δεν είναι βιώσιμη, κατέληξε ο Münchau.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, η Γερμανία για ακόμη μία φορά θέτει εμπόδια στο πρόγραμμα τραπεζικής ενοποίησης προτάσσοντας και πάλι το εθνικό συμφέρον. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η θέση του Wolfgang Schaeuble, του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών, που θεωρεί ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να ελέγξει περίπου 6.000 τράπεζες που λειτουργούν στην ευρωζώνη, απορρίπτοντας έτσι εκ των προτέρων τις προτάσεις της Κομισιόν που θα διατυπωθούν την επόμενη εβδομάδα.
Στη Γερμανία, περιφερειακές δημόσιες τράπεζες προσπαθούν να αποφύγουν τον ευρωπαϊκό έλεγχο, καθώς θα επιβληθούν αυστηρότεροι έλεγχοι, θίγοντας τα τοπικά συμφέροντα και τους επιχειρηματικούς δεσμούς. Μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι η πρόταση του επιτρόπου Μ. Barnier είναι ένα είδος επίθεσης στο γερμανικό οικονομικό μοντέλο.
Έτσι, εξηγείται και η γερμανική ρητορική να περιοριστεί ο έλεγχος της ΕΚΤ στις αυστηρά συστημικές τράπεζες, με τον Schaeuble και τους υπόλοιπους Γερμανούς τραπεζίτες να βλέπουν το θέμα από την προοπτική της πολιτικής ανταγωνισμού και όχι της χρηματοοικονομικής σταθερότητας. Φοβούνται με άλλα λόγια ότι θα είναι ένα πλήγμα στη δική τους ανταγωνιστικότητα, δίνοντας έτσι προτεραιότητα στα εθνικά συμφέροντα και όχι στο κοινό καλό της ευρωζώνης. Άλλωστε ήταν σαφής ο Michel Barnier, όταν δήλωνε ότι είναι παράλογο να περιοριστεί το σύστημα τραπεζικής εποπτείας μόνο στις μεγαλύτερες τράπεζες. Αν παραδειγματιστούμε από τις περιπτώσεις της Northern Rock, της Dexia και της Bankia , το πρόβλημα τελικά δεν είναι τόσο οι μεγαλύτερες τράπεζες της ευρωζώνης, όσο οι αναρίθμητες τοπικές τράπεζες με χαμηλή κεφαλαιοποίηση.
Σύμφωνα με τον Münchau, εάν επικρατήσει η γερμανική θέση το σχέδιο της τραπεζικής ενοποίησης θα αποτύχει οριστικά. Η ευρωζώνη θα παραμείνει νομισματική ένωση με εθνικό εποπτικό έλεγχο και τράπεζες που θα είναι επιρρεπείς στις κρίσεις. Παράλληλα, και ενόσω υπάρχουν αποκλίσεις στις εθνικές νομοθεσίες περί πτωχεύσεων και εργασιακών, τότε η κεντρική εποπτική αρχή δεν θα μπορεί απλώς να παρεμβαίνει.
Αντ' αυτού χρειάζεται ένα ισχυρό σύστημα, που να ελέγχει τον κλάδο, να παίρνει την τελική απόφαση για το εάν μία τράπεζα πρέπει να αυξήσει τα κεφάλαιά της ή να κλείσει, και να δίνει τις κατευθύνσεις για τις μεταφορές κεφαλαίων, μέσω ενός συστήματος εγγύησης των τραπεζικών καταθέσεων και μέσω ενός μηχανισμού ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Η τραπεζική ενοποίηση πρέπει να στηρίζεται σε εναρμονισμένες νομοθεσίες σε αστικά και εργατικά θέματα που εφαρμόζονται σε όλες τις τράπεζες.
Ο Mario Draghi ξέρει ότι έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει, αλλά χωρίς να θέσει τους αντικειμενικούς κανόνες όποια προσπάθεια του θα πέσει στο κενό. Και αν πέσει στο κενό η ευρωζώνη δεν είναι βιώσιμη, κατέληξε ο Münchau.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών