Καθώς το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί παγκοσμίως σε επίπεδα - ρεκόρ, οι χώρες πρέπει να προσαρμόσουν τις δημοσιονομικές πολιτικές στις δικές τους εξατομικευμένες συνθήκες, καθώς δεν υπάρχει μια γενικευμένη συνταγή αντιμετώπισης του.
Το παραπάνω επισημαίνουν σε νέα τους μελέτη οι αναλυτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Vitor Gaspar , Sandra Lizarazo , Paulo Medas και Roberto Piazza η οποία δημοσιεύθηκε στο Blog ταμείου την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2021
Επισημαίνουν ότι, ο μαζικός εμβολιασμός πρόλαβε εκατομμύρια θανάτους και έχει βοηθήσει την οικονομική ανάκαμψη σε πολλές χώρες, αλλά η αβεβαιότητα παραμένει υψηλή εν μέσω νέων μεταλλάξεων του ιού.
Η πανδημία θα αφήσει ένα μόνιμο σημάδι στην ανισότητα, τη φτώχεια και τη δημοσιονομική πολτική, σημειώνεται στη μελέτη.
O βρόχος του χρέους
Το ΔΝΤ υπογραμμίζει ότι με την πανδημία, το παγκόσμιο χρέος το 2020 αυξήθηκε κατά 14% σε ένα ρεκόρ ύψους 226 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ο αριθμός αυτός περιλαμβάνει τόσο το δημόσιο όσο και το μη χρηματοπιστωτικό χρέος του ιδιωτικού τομέα.
Το τελευταίο θα πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά, καθώς το υπερβολικό ιδιωτικό χρέος μπορεί τελικά να μετατραπεί σε υψηλότερο δημόσιο χρέος, σημειώνεται στην ανάλυση.
Αποκλιμάκωση στο 97 % του ΑΕΠ
Το δημόσιο χρέος ανέρχεται τώρα σε 88 τρισεκατομμύρια δολάρια, μια αξία κοντά στο 100% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το 2021 και το 2022, το δημόσιο χρέος αναμένεται να μειώνεται κατά περίπου 1 ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ κάθε χρόνο.
Μετά από αυτό, θα πρέπει να σταθεροποιηθεί στο 97 % περίπου του ΑΕΠ.
Καθώς το χρέος αυξάνεται, οι χώρες θα πρέπει να προσαρμόσουν τις δημοσιονομικές πολιτικές στις δικές τους μοναδικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού εμβολιασμού και της δυναμικής της ανάκαμψης της οικονομίας τους
Ανισομερής ανάκαμψη
Στις προηγμένες οικονομίες, η δημοσιονομική πολιτική παραμένει υποστηρικτική της οικονομικής δραστηριότητας και της απασχόλησης.
Σε αυτές τις χώρες, η δημοσιονομική πολιτική απομακρύνεται από την πανδημία.
Προχωρά ήδη σε δημόσιες επενδύσεις για να διευκολύνει έναν πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό.
Ορισμένες πολιτικές θα κάνουν επίσης τις οικονομίες πιο ανοικτές.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, ορισμένες προτάσεις προϋπολογισμού στοχεύουν στη μείωση των ανισοτήτων θα μπορούσαν να μειώσουν τη φτώχεια σχεδόν κατά το ένα τρίτο.
Τα δημοσιονομικά μέτρα
Οι δημοσιονομικές πολιτικές είναι επίσης σχετικές σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τα μεγάλα πακέτα ενησχύσεων που ανακοινώθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Next Generation EU Recovery Plan) και τις Ηνωμένες Πολιτείες (American Jobs Plan και American Families Plan), για παράδειγμα, θα μπορούσαν να προσθέσουν αθροιστικά 4,6 τρισεκατομμύρια δολάρια στο παγκόσμιο ΑΕΠ μεταξύ 2021 και 2026 υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα εφαρμοστούν
Οι αναδυόμενες αγορές και οι αναπτυσσόμενες χώρες με χαμηλό εισόδημα αντιμετωπίζουν μια πιο επίφοβη προοπτική καθώς μεγάλο μέρος του πληθυσμού παραμένει ανεμβολίαστο
Δημοσία έσοδα και φορολόγηση
Επιπλέον, η κρίση αναμένεται να έχει μακροχρόνιες αρνητικές επιπτώσεις και να οδηγήσει σε μείωση των δημοσιονομικών εσόδων σε σχέση με τις τάσεις πριν από την πανδημία, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες χαμηλού εισοδήματος.
Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν να δίνουν προτεραιότητα στην υγεία και να προστατεύουν τους πιο ευάλωτους πολιτες.
Παρά τις οικονομικές βελτιώσεις σε σύγκριση με τις χειρότερες ημέρες της κρίσης, εκτιμάται ότι 65-75 εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι θα περάσουν σε καθεστώς φτώχειας στο τέλος του 2021 από ό, τι θα συνέβαινε χωρίς την πανδημία.
Οι κίνδυνοι προέρχονται κυρίως από τις μεταλλάξεις του ιού και τη χαμηλή κάλυψη των εμβολιαστικών προγραμμάτων εκτός των αναπτυγμένων κρατών.
Το κόστος χρηματοδότησης
Τα μεγάλα δημόσια χρέη και οι ανάγκες χρηματοδότησης των κοινωνικών μεταβιβάσεων είναι επίσης πηγές ευπάθειας των οικονομιών.
Το κόστος δανεισμού αυξάνεται ήδη, καθώς οι κεντρικές τράπεζες σε ορισμένες αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς έχουν αρχίσει να αυξάνουν τα επιτόκια για να αποτρέψουν ην άνοδο του πληθωρισμού.
Επιπλέον, υπάρχει ο κίνδυνος ξαφνικής αύξησης των επιτοκίων στις προηγμένες οικονομίες.
Αυτό θα ασκήσει πίεση στους όρους χρηματοδότησης, οι οποίοι θα είχαν ιδιαίτερα επιζήμιες επιπτώσεις σε υπερχρεωμένες και οικονομικά εύθραυστες χώρες. Από τη θετική πλευρά, οι μεγαλύτερες προσπάθειες για την επιτάχυνση του εμβολιασμού σε όλο τον κόσμο θα αυξήσουν τις προοπτικές ανάπτυξης και θα ενισχύσουν τα δημόσια οικονομικά.
Ανθεκτικότητα και συνεργασία – Ο οδικός χάρτης
Εν μέσω της αβέβαιης προοπτικής και των σημαντικών προκλήσεων για τα δημόσια οικονομικά, οι κυβερνήσεις πρέπει να δράσουν σε διάφορα μέτωπα:
Ιεράρχηση πολιτικών για την πανδημία και τις οικονομικές εξελίξεις και προοπτικές.
Η στήριξη πρέπει να καταργηθεί σταδιακά και οι δημοσιονομικές πολιτικές πρέπει να στοχεύουν στον περιορισμό των κινδύνων για τα δημόσια οικονομικά και στη διατήρηση των τιμών και της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Προτεραιότητα στον μετασχηματισμό της οικονομίας ώστε να γίνει πιο έξυπνη, πιο πράσινη και πιο ανθεκτική και χωρίς αποκλεισμούς.
Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη επένδυση σε φυσικά κεφάλαια, εκπαίδευση και δίκτυα κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και περισσότερη υποστήριξη για την επανεκπαίδευση και την ανακατανομή των εργαζομένων σε νέες και καλύτερες θέσεις εργασίας.
Σταδιακή αύξηση των φορολογικών εσόδων όπου είναι απαραίτητο και βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δαπανών.
Αυτά τα βήματα είναι ακόμη πιο επείγοντα στις αναπτυσσόμενες χώρες με χαμηλό εισόδημα, δεδομένης της προοπτικής για συνεχή πτώση των εσόδων, η οποία θα μπορούσε να μειώσει τη διαθέσιμη χρηματοδότηση για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Ενίσχυση της αξιοπιστίας της δημοσιονομικής πολιτικής ώστε να δημιουργηθεί περιθώριο για περαιτέρω στήριξη βραχυπρόθεσμα χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η πιστοληπτική ικανότητα.
Οι δαπάνες έκτακτης ανάγκης πρέπει να συνοδεύονται από μέτρα που εξασφαλίζουν διαφάνεια και λογοδοσία.
Τα μεσοπρόθεσμα δημοσιονομικά πλαίσια μπορούν να καθησυχάσουν τους δανειστές ότι οι κυβερνήσεις είναι δημοσιονομικά υπεύθυνες και να μειώσουν το κόστος χρηματοδότησης.
www.bankingnews.gr
ΔΝΤ: Παγκόσμιο χρέος πάνω από το 100% του ΑΕΠ η κληρονομιά της πανδημίας – Οι απαιτήσεις της δημοσιονομικής προσαρμογής
Η πανδημία θα αφήσει ένα μόνιμο σημάδι στην ανισότητα, τη φτώχεια και την ανάγκη δημοσιονομικής στήριξης των οικονομιών, σύμφωνα με ανάλυση του ΔΝΤ
Σχόλια αναγνωστών