γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Να καθυστερεί έχοντας πολύ μικρή επίδραση στις αγορές βλέπει την τραπεζική ένωση της ευρωζώνης η Deutsche Bank, η οποία στην τελευταία έκθεση της με τίτλο "Banking Union: Less and later" (Τραπεζική Ένωση: Λιγότερη και αργότερα), επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι οι προσδοκίες θα διαψευστούν.
Η Γερμανία διαφωνεί με την Κομισιόν για διάφορες πτυχές της πρότασης σχετικά με τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας, μεταξύ των οποίων και ποιες τράπεζες θα πρέπει να τεθούν υπό ευρωπαϊκό έλεγχο και πώς θα διαχειριστεί το θέμα της ασφάλειας των καταθέσεων.
Η Γερμανία θέλει ο εποπτικός ρόλος της ΕΚΤ να περιοριστεί μόνο στις 25 μεγαλύτερες «συστημικά σημαντικές» τράπεζες. Το «επίσημο» επιχείρημα είναι ότι μόνο αυτό είναι τεχνικά εφικτό και σύντομα υλοποιήσιμο. Ο πραγματικός λόγος είναι ότι το Βερολίνο θέλει να διατηρήσει υπό εθνική εποπτεία τις αποταμιευτικές τράπεζες των ομόσπονδων κρατιδίων Landesbanken, των οποίων το επιχειρηματικό μοντέλο «στηρίζεται σε μια φιλική τοπική εποπτική αρχή
Σύμφωνα με την Deutsche Bank, μετά τις γερμανικές αντιδράσεις δεν μπορεί να υπάρξει απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας από την 1η Ιανουαρίου 2013.
Σημειώνει, επίσης, ότι κάθε χώρα στην οποία θα υπάρχουν προβληματικές τράπεζες θα πρέπει να υποβάλει αίτηση για ένα πρόγραμμα προσαρμογής μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.
Αλλωστε, η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος είχε δηλώσει στις αρχές της εβδομάδας ότι οι προετοιμασίες για τη δημιουργία του νέου εποπτικού μηχανισμού της ΕΚΤ δεν θα πρέπει να επισπευσθούν ώστε να τεθούν απαραιτήτως σε ισχύ την προγραμματισμένη ημερομηνία της 1ης Ιανουαρίου του 2013.
Ωστόσο, η γερμανική κυβέρνηση δεν επιμένει μόνο σε έναν αυστηρό διαχωρισμό της τραπεζικής εποπτείας και της νομισματικής πολιτικής στην Ευρώπη, αλλά προχωρά πολύ πιο πέρα, ζητώντας ένα ξεχωριστό πλαίσιο, στο οποίο τα μεγάλα κράτη θα έχουν και περισσότερες ψήφους στο μηχανισμό λήψης αποφάσεων για θέματα τραπεζικού εποπτικού χαρακτήρα.
Είναι γεγονός ότι οι διαφορές ως προς τη μορφή και την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων στο θέμα της τραπεζικής εποπτείας φάνηκαν στο πρόσφατο Eurogroup της Λευκωσίας, όπου η Γερμανία προέβαλε σοβαρές επιφυλάξεις ως προς την πρόταση κοινού μηχανισμού ασφάλισης των τραπεζικών καταθέσεων, φοβούμενη ότι οι πολίτες της θα είναι υπεύθυνοι για τις καταθέσεις των πολιτών των υπολοίπων χωρών.
Η έκβαση πάντως της διαφώνιας είναι άγνωστη, πάντως η Γερμανία δύσκολα μπορεί να αντικρούσει το επιχείρημα της Κομισιόν ότι η προσέγγισή της θα άφηνε εκτός του πανευρωπαϊκού δικτύου εποπτείας σχετικά μικρές τράπεζες, όπως την Bankia, τη γαλλο-βελγική Dexia και τη βρετανική Northern Rock, που τελικά προκάλεσαν ισχυρότατους τριγμούς στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Και στις Βρυξέλλες προφανώς δεν έχουν ξεχάσει ότι μια από τις μεγαλύτερες Landesbanken, η West LB, έπεσε θύμα της κρίσης των subprime δανείων και κατέρρευσε. Στο πλαίσιο αυτό, απομένει να φανεί πως το Βερολίνο θα αντέκρουε έναν «κλασικό» ευρωπαϊκό συμβιβασμό, π.χ. να αναλάβει η ΕΚΤ την εποπτεία των 200 μεγαλύτερων τραπεζών, στις οποίες αναλογεί το 90% του ενεργητικού του κλάδου και στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι Landesbanken.
www.bankingnews.gr
Η Γερμανία θέλει ο εποπτικός ρόλος της ΕΚΤ να περιοριστεί μόνο στις 25 μεγαλύτερες «συστημικά σημαντικές» τράπεζες. Το «επίσημο» επιχείρημα είναι ότι μόνο αυτό είναι τεχνικά εφικτό και σύντομα υλοποιήσιμο. Ο πραγματικός λόγος είναι ότι το Βερολίνο θέλει να διατηρήσει υπό εθνική εποπτεία τις αποταμιευτικές τράπεζες των ομόσπονδων κρατιδίων Landesbanken, των οποίων το επιχειρηματικό μοντέλο «στηρίζεται σε μια φιλική τοπική εποπτική αρχή
Σύμφωνα με την Deutsche Bank, μετά τις γερμανικές αντιδράσεις δεν μπορεί να υπάρξει απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας από την 1η Ιανουαρίου 2013.
Σημειώνει, επίσης, ότι κάθε χώρα στην οποία θα υπάρχουν προβληματικές τράπεζες θα πρέπει να υποβάλει αίτηση για ένα πρόγραμμα προσαρμογής μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας.
Αλλωστε, η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος είχε δηλώσει στις αρχές της εβδομάδας ότι οι προετοιμασίες για τη δημιουργία του νέου εποπτικού μηχανισμού της ΕΚΤ δεν θα πρέπει να επισπευσθούν ώστε να τεθούν απαραιτήτως σε ισχύ την προγραμματισμένη ημερομηνία της 1ης Ιανουαρίου του 2013.
Ωστόσο, η γερμανική κυβέρνηση δεν επιμένει μόνο σε έναν αυστηρό διαχωρισμό της τραπεζικής εποπτείας και της νομισματικής πολιτικής στην Ευρώπη, αλλά προχωρά πολύ πιο πέρα, ζητώντας ένα ξεχωριστό πλαίσιο, στο οποίο τα μεγάλα κράτη θα έχουν και περισσότερες ψήφους στο μηχανισμό λήψης αποφάσεων για θέματα τραπεζικού εποπτικού χαρακτήρα.
Είναι γεγονός ότι οι διαφορές ως προς τη μορφή και την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων στο θέμα της τραπεζικής εποπτείας φάνηκαν στο πρόσφατο Eurogroup της Λευκωσίας, όπου η Γερμανία προέβαλε σοβαρές επιφυλάξεις ως προς την πρόταση κοινού μηχανισμού ασφάλισης των τραπεζικών καταθέσεων, φοβούμενη ότι οι πολίτες της θα είναι υπεύθυνοι για τις καταθέσεις των πολιτών των υπολοίπων χωρών.
Η έκβαση πάντως της διαφώνιας είναι άγνωστη, πάντως η Γερμανία δύσκολα μπορεί να αντικρούσει το επιχείρημα της Κομισιόν ότι η προσέγγισή της θα άφηνε εκτός του πανευρωπαϊκού δικτύου εποπτείας σχετικά μικρές τράπεζες, όπως την Bankia, τη γαλλο-βελγική Dexia και τη βρετανική Northern Rock, που τελικά προκάλεσαν ισχυρότατους τριγμούς στο ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Και στις Βρυξέλλες προφανώς δεν έχουν ξεχάσει ότι μια από τις μεγαλύτερες Landesbanken, η West LB, έπεσε θύμα της κρίσης των subprime δανείων και κατέρρευσε. Στο πλαίσιο αυτό, απομένει να φανεί πως το Βερολίνο θα αντέκρουε έναν «κλασικό» ευρωπαϊκό συμβιβασμό, π.χ. να αναλάβει η ΕΚΤ την εποπτεία των 200 μεγαλύτερων τραπεζών, στις οποίες αναλογεί το 90% του ενεργητικού του κλάδου και στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι Landesbanken.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών