Μικρό σοκ αποτέλεσε η ανακοίνωση των στοιχείων για τον πληθωρισμό Ιανουαρίου των ΗΠΑ.
Η ετήσια μεταβολή του ονομαστικού πληθωρισμού με την ένδειξη 7,52% σκαρφάλωσε στα επίπεδα του Μαρτίου του 1982, ενώ ο σκληρός πυρήνας του (χωρίς τρόφιμα και ενέργεια δηλαδή) ανήλθε στο 6,04%, από αντίστοιχα 7% και 5,5% τον προηγούμενο μήνα σύμφωνα με ανάλυση της Hellas Fin.
Στην εξέλιξη συνεισέφεραν, η μεγαλύτερη των τελευταίων 20 χρόνων αύξηση των ενοικίων, η συνέχιση της ανόδου των τιμών των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, των αεροπορικών εισιτηρίων, των υγειονομικών υπηρεσιών και των φαρμάκων.
Την για άλλη μια φορά αρνητική έκπληξη στην εξέλιξη του πληθωρισμού, ακολούθησαν δηλώσεις αξιωματούχων/μελών της FED για ταχύτερη και μεγαλύτερη από τα σχεδιασμένα αύξηση των παρεμβατικών επιτοκίων.
Η συγκυρία αυτή εκτίναξε την απόδοση του αμερικανικού 2ετους ομολόγου στο 1,51%, πρόσκαιρα αυτήν του 10ετούς στο 2,06% και ευλόγως ο μετοχικός δείκτης υποχώρησε περίπου 3,5%.
Η κεντρική τράπεζα από την επόμενή της συνεδρίαση στις 16 Μαρτίου, θα πρέπει να επιλέξει από 2 κακά, το λιγότερου κακό.
Μέσω της νομισματικής πολιτικής, θα αντιμετωπίζει την πρόκληση της περιφρούρησης αφενός των οικογενειακών προϋπολογισμών των χαμηλών εισοδημάτων από το ροκάνισμα του πληθωρισμού και αφετέρου της διάσωσης των περιουσιακών στοιχείων των πλουσιοτέρων από την υποτίμηση.
Ποια δηλαδή μέτρα θα εφαρμοστούν προκειμένου να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά ο πληθωρισμός αλλά ταυτόχρονα να διατηρηθεί η πλεύση των χρηματιστηρίων σε ήρεμα νερά και να αποφευχθούν οι συνέπειες ενός αιματοκυλίσματος των αγορών και η διάχυσή τους στο σύνολο της οικονομίας.
Η κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας έτσι όπως προσδιορίζεται από την οικονομική δραστηριότητα και την αγορά εργασίας στο τέλος του 2021, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί σαν υπερανάπτυξη.
Αυτή η “turbo συνθήκη” δεν έχει καμία σχέση με τον πριν από κάποιους μήνες φόβο της εξέλιξης σε στασιμοπληθωρισμό.
Μάλλον θα πρέπει να θεωρήσουμε τον πληθωρισμό σαν το απαραίτητο τίμημα, μιας υπερεπεκτατικής νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα 2 χρόνια στις ΗΠΑ.
Θα επαναλάβουμε για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα ότι η αύξηση των επιτοκίων αυτή καθαυτή, δεν ισοδυναμεί με το τέλος των ανοδικών αγορών. Αυτό που καθορίζει την πορεία των αγορών είναι η ισχύς της επικρατούσας οικονομικής ανάπτυξης.
Η πορεία των ανακοινώσεων εταιρικών αποτελεσμάτων του δ’ τριμήνου 2021, μας παραπέμπει σε λειτουργική επάρκεια των επιχειρήσεων, σε αύξηση των καθαρών περιθωρίων κέρδους και πιθανότατα στην παραμονή τους σε υψηλότατα επίπεδα τα επόμενα εξάμηνα.
Τέλος, σχετικά με την απόλυτη επικαιρότητα, ιστορικά όλες οι γεωπολιτικές κρίσεις κατά μέσο όρο οδήγησαν τις μετοχές σε υποχώρηση της τάξης του 7%.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών