Σχετικά Άρθρα
Moody's: Πόσο εκτεθειμένη είναι η Ελλάδα στο ενεργειακό ρίσκο λόγω Ουκρανίας - Το βασικό και το ακραίο σενάριο
Το «χαρτί» που κρατάει η Ρωσία, για να κάνει ό,τι θέλει τους Ευρωπαίους, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα. Ο λόγος για το φυσικό αέριο...
Από αυτό ορμώμενη, η Commerzbank, με ανάλυσή της, εξετάζει πόσο καιρό θα μπορούσε να μείνει η ΕΕ χωρίς το πολύτιμο αυτό ρωσικό προϊόν.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τη σύγκρουση στην Ουκρανία, οι ενδείξεις, προς το παρόν, υποδηλώνουν χαλάρωση.
Ωστόσο, η κατάσταση μπορεί γρήγορα να επιδεινωθεί ξανά.
Σε περίπτωση κλιμάκωσης, οι τεράστιες κυρώσεις της ΕΕ πιθανότατα θα προκαλούσαν
απαντήσεις από τη Ρωσία.
Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι μείζον να εξετασθεί αν θα μπορούσε να αντέξει η ΕΕ χωρίς ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου και πώς αυτό το ενεργειακό κενό θα μπορούσε να καλυφθεί.
Σύμφωνα με μια πρόχειρη εκτίμηση της Commerzbank, αν η Ρωσία διέκοπτε αμέσως την παροχή φυσικού αερίου στην Ε.Ε., τότε από την ΕΕ θα έλειπαν περίπου 12 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και σχεδόν 1,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα εισαγωγών LNG ανά μήνα.
Αυτό το κενό θα έπρεπε να καλυφθεί από τα αποθέματα.
Οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου περιέχουν σήμερα 33,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου - είναι γεμάτες κατά 33%.
Εάν αυτό το αέριο αποσυρόταν στο σύνολό του, θα αναπλήρωνε, θεωρητικά, τις ρωσικές προμήθειες για 2,5 μήνες.
Ωστόσο, αυτό δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι η κατανάλωση φυσικού αερίου είναι επί του παρόντος - όπως πάντα αυτή την εποχή - υψηλότερη από τις παραδόσεις, δηλαδή οι προμήθειες φυσικού αερίου μειώνονται ακόμη και χωρίς «πάγωμα» των ρωσικών εισαγωγών.
Αυτό οφείλεται στο ότι ενώ η (εισερχόμενη) προσφορά είναι σχετικά σταθερή κατά τη διάρκεια του έτους, η ζήτηση παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις (διάγραμμα 1).
Σύμφωνα με την Commerzbank, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τις επόμενες εβδομάδες το φυσικό αέριο θα αντληθεί από τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης, ανεξάρτητα από τη διακοπή των ρωσικών εισαγωγών.
Επομένως δεν θα είναι διαθέσιμο για αντιστάθμιση των εισαγωγών.
Τα τελευταία έξι χρόνια, από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τα τέλη Μαρτίου, αντλούνταν κατά μέσο όρο κάτι λιγότερο από 12 δισ. κυβικά μέτρα.
Αυτό σημαίνει ότι τα αποθέματα αναμένεται να μειωθούν στα 20 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα μέχρι το τέλος Μαρτίου, ακόμη και χωρίς διακοπές.
Βάσει αυτών των δεδομένων, θα μπορούσε κανείς να αντικαταστήσει τις ρωσικές παραδόσεις για περίπου 1,5 μήνα.
Πρόχειρη εκτίμηση
Χωρίς αμφιβολία, λέει η γερμανική τράπεζα, αυτή είναι μόνο μια πρόχειρη εκτίμηση και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη σε ό,τι αφορά την καμπύλη της προσφοράς και της ζήτησης. Για παράδειγμα:
1 Ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου είναι η Νορβηγία (περίπου 23%), ακολουθούμενη από την Αλγερία (11%).
Η Νορβηγία αύξησε τις εξαγωγές της τον Οκτώβριο.
Δεν υπάρχει σχεδόν καμία περαιτέρω δυνατότητα ανάπτυξης βραχυπρόθεσμα.
Η νορβηγική παραγωγή είναι στάσιμη εδώ και πολλά χρόνια.
2 Ιδιοπαραγωγή: Η παραγωγή φυσικού αερίου της ΕΕ μειώθηκε σημαντικά τα τελευταία χρόνια (σε σχεδόν 55 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2020).
Η Ολλανδία, η οποία εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει σχεδόν το 45% της παραγωγής της ΕΕ, στην πραγματικότητα ήθελε να αυξήσει ξανά την παραγωγή σε αυτό που κάποτε ήταν το μεγαλύτερο κοίτασμα της ΕΕ, το Groningen, μετά από χρόνια παρακμής.
Ωστόσο, οι αντιδράσεις είναι μεγάλες λόγω των περιβαλλοντικών κινδύνων.
Η τελική απόφαση θα ληφθεί τον Απρίλιο.
Δεδομένης της ήδη μαζικά μειωμένης παραγωγής, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν ούτως ή άλλως πολύ μεγάλο.
3 Εισαγωγές: Η ΕΕ διαθέτει 25 μεγάλους τερματικούς σταθμούς εισαγωγής, χωρητικότητας 215 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως, που (θεωρητικά) θα μπορούσαν να καλύψουν σχεδόν τα δύο τρίτα των απαιτήσεων και που συνήθως δεν αξιοποιούνται πλήρως.
Μάλιστα, οι εισαγωγές LNG πρόσφατα αυξήθηκαν σημαντικά, σημειώνοντας ρεκόρ τον Ιανουάριο.
Οι υψηλές τιμές καθιστούν τις πωλήσεις στην ΕΕ ελκυστικές.
Ωστόσο, οι επιλογές αποζημίωσης είναι περιορισμένες: Περιοριστικοί παράγοντες είναι η ικανότητα των παρόχων, η οποία επίσης συνδέεται με μακροπρόθεσμες συμβάσεις.
Υπάρχει επίσης το πρόβλημα της διανομής (βλ. ενημερωτικό δελτίο ΕΕ).
4 Το μείγμα ηλεκτρικής ενέργειας: Η χρήση φυσικού αερίου στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχει αυξηθεί σημαντικά από το 2016 έως πέρυσι.
Το 2020, το φυσικό αέριο αποτελούσε το 20% του μείγματος ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ.
Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας αντιπροσώπευαν περίπου το 30% της κατανάλωσης φυσικού αερίου στην ΕΕ.
Το 2021 η παράγωγή ενέργειας από άνθρακα γνώρισε μια μικρή αναγέννηση.
Υπάρχουν, λοιπόν, εν προκειμένω κάποια περιθώρια.
Αλλά δεν είναι μόνο λόγω των υψηλότερων εκπομπών CO2 που προκύπτουν ή των περαιτέρω σχεδίων σταδιακής κατάργησης που μια αλλαγή πορείας είναι θεμελιωδώς προβληματική.
Είναι επίσης γεγονός ότι η Ρωσία αποτελεί τον σημαντικότερο προμηθευτή λιθάνθρακα στην ΕΕ (περίπου το 45% των εισαγωγών).
Τι γίνεται με τη βιομηχανία
Η χρήση φυσικού αερίου στη βιομηχανία είναι σχετικά σταθερή εδώ και μια δεκαετία.
Ωστόσο, όταν οι τιμές εκτοξεύτηκαν το δεύτερο εξάμηνο του 2021 (πριν από την κρίση στην Ουκρανία), ειπώθηκε ότι ορισμένες εταιρείες θα περιορίσουν την παραγωγή τους λόγω αυξήσεων στις τιμές.
Συμπέρασμα: Τα φώτα δεν έσβησαν πολύ γρήγορα και θα τα πληρώσουμε ακριβά.
Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με την Commerzbank, μπορεί να ειπωθεί ότι τα αποθέματα θα προσφέρουν ένα συγκεκριμένο buffer σε περίπτωση διακοπής των ρωσικών εισαγωγών, αλλά από τη σημερινή προοπτική αυτό θα διαρκέσει μόνο μέχρι τον Απρίλιο.
Είναι ακόμη κατανοητό ότι οι πολιτικοί εξετάζουν τη δημιουργία, επίσης, στρατηγικών αποθεμάτων φυσικού αερίου, παρόμοιων με αυτά του πετρελαίου.
Σε κάθε περίπτωση, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα όπως ο περιορισμός της κατανάλωσης θα είχαν υψηλό κόστος.
Και τα κράτη μέλη της Ευρώπης θα υποστούν βαρύ κόστος…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών