Η διαδικασία παραγωγής πλούτου, η ανθρώπινη πείνα και το λάθος των παρεμβάσεων
Σχετικά Άρθρα
Schnabel (ΕΚΤ): Μόνιμα υψηλός ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη - Προς αύξηση των επιτοκίων το τρίτο τρίμηνο 2022
Oxford Economics: Δυσοίωνες οι εκτιμήσεις για την Ευρωζώνη - Στα ύψη ο πληθωρισμός το 2022 - Επιβάρυνση στις δαπάνες καταναλωτών
Ευρωζώνη: Καλπάζει ο πληθωρισμός - Στη Γερμανία 7,6%, στην Ισπανία 9,8% - Υψηλά 40 ετών
Την Τετάρτη, 16 Μαρτίου 2022, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, Federal Reserve, αύξησε τον βασικό επιτόκιο κατά 0,25%, στο 0,50%.
Σύμφωνα με αξιωματούχους της Fed, η εν λόγω αυξηση αποτελεί στην εκτίναξη του ετήσιου ρυθμού αύξησης του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (CPI), ο οποίος διαμορφώθηκε στο 7,9% τον Φεβρουάριο έναντι 7,5% τον Ιανουάριο και 1,7% τον Ιανουάριο - Φεβρουάριο του προηγούμενου έτους.
Σε ανάλυση του Mises Institute επισημαίνεται ότι οποιαδήποτε παρέμβαση στην οικονομίας μέσω της προσπάθειας ελέγχου τις καμπύλης απόδοσης των ομολόγων θα οδηγήσει στο αντίθετο αποτέλεσμα.
Ιδού γιατί…
Η απάντηση του Volcker το 1980
Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι με την αύξηση των επιτοκίων, η κεντρική τράπεζα μπορεί να επιβραδύνει την αύξηση των τιμών των αγαθών και των υπηρεσιών.
Οι υποστηρικτές αυτής της στρατηγικής αναφέρονται συχνά στον Μάιο του 1981, όταν ο τότε πρόεδρος της Fed, Paul Volcker, αύξησε τον στόχο του επιτοκίου στο 19% από 11,25 τοις εκατό τον Μάιο του 1980.
Ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του ΔΤΚ, που ήταν 14,8% τον Απρίλιο του 1980, μειώθηκε σε 1,1% έως τον Δεκέμβριο του 1986
Προσφορά χρήματος
Σημειώστε ότι οι αναλυτές ταυτίζουν τον ρυθμό αύξησης του ΔΤΚ με τον πληθωρισμό.
Θεωρείται, ωστόσο, ότι η αύξηση της προσφοράς χρήματος είναι η ουσία του πληθωρισμού.
Επίσης, δεν λέμε ότι ο πληθωρισμός προκαλείται από αυξήσεις της προσφοράς χρήματος, όπως προτείνουν ορισμένοι σχολιαστές αλλά αφορά κατεξοχήν την αύξηση της προσφοράς χρήματος.
Ο μηχανισμός διαμόρφωσης των τιμών
Η τιμή ενός αγαθού είναι το χρηματικό ποσό που καταβάλλεται για αυτό, αλλά κάθε φορά που υπάρχει αύξηση των χρημάτων που διοχετεύονται σε μια συγκεκριμένη αγορά αγαθών, αυτό σημαίνει ότι η τιμή των αγαθών σε χρηματικούς όρους θα αυξάνεται.
Αυτή η αύξηση της τιμής, ωστόσο, δεν είναι πληθωρισμός, αλλά μάλλον η εκδήλωση πληθωρθστκής αξίας ως αποτέλεσμα της αύξησης της προσφοράς χρήματος, ενώ όλα τα άλλα μεγέθη παραμένουν αμετάβλητα.
Συνέπειες στη διαδικασία παραγωγής πλούτου
Η ζημιά που προκαλεί ο πληθωρισμός στη διαδικασία παραγωγής πλούτου είναι πιο σημαντική από τις αυξήσεις που προκαλεί στις τιμές των λιανικών αγαθών.
Αυτό συνάγεται από το γεγονός ότι η αύξηση της προσφοράς δημιουργεί παρόμοια φαινόμενα με το πλαστό χρήμα που διακινείται στην οικονομία.
Αποδυναμώνει τους παραγωγούς πλούτου, απομειώνοντας έτσι την ικανότητά τους να δημιουργούν πλούτο, το οποίο, με τη σειρά του, υπονομεύει το βιοτικό επίπεδο.
Μετατοπίσεις μεταξύ των αγορών
Όταν εισέρχονται χρήματα, αρχικά κατευθύνονται σε μια συγκεκριμένη αγορά αγαθών.
Μόλις η τιμή ενός αγαθού ανέβει σε ένα επίπεδο στο οποίο το αγαθό γίνεται αντιληπτό ως πλήρως αποτιμημένο, τα χρήματα κατευθύνονται σε μία άλλη αγορά που θεωρείται υποτιμημένη.
Η μετατόπιση από μια αγορά σε μια άλλη αγορά οδηγεί σε μια χρονική υστέρηση μεταξύ των αυξήσεων του χρήματος και της επίδρασής τους στη διαδικασία δημιουργίας πλούτου.
Ποιος καθορίζει τα επιτόκια;
Οι κεντρικές τράπεζες δεν καθορίζουν τα επιτόκια αλλά τα άτομα εντός της αγοράς .
Σημειώστε ότι σε αντίθεση με τη δημοφιλή αυτή σκέψη, τα επιτόκια δεν καθορίζονται από τη νομισματική πολιτική της κεντρικής τράπεζας αλλά από μεμονωμένες χρονικές προτιμήσεις των παικτών στη συγκεκριμένη αγορά.
Σύμφωνα με τον ιδρυτή της αυστριακής οικονομικής σχολής, Carl Menger, το εν λόγω φαινόμενο είναι το αποτέλεσμα του γεγονότος ότι τα άτομα αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία στα αγαθά και τις υπηρεσίες που μπορούν να αποκτήσουν ή θα απολαύσουν στο παρόν έναντι των πανομοιότυπων αγαθών και υπηρεσιών που θα έχουν στη διάθεσή τους στο μέλλον.
Το παρόν και το μέλλον
Η υψηλότερη αποτίμηση δεν είναι αποτέλεσμα μίας ιδιάζουσας συμπεριφοράς, αλλά μάλλον στηρίζεται στο γεγονός ότι η ζωή στο μέλλον είναι αδύνατη χωρίς να τη διατηρήσουμε στο παρόν.
Σύμφωνα με τον Menger:
Η ανθρώπινη ζωή είναι μια διαδικασία κατά την οποία η πορεία της μελλοντικής ανάπτυξης επηρεάζεται πάντα από την προηγούμενη εξέλιξη.
Είναι μια διαδικασία που δεν μπορεί να συνεχιστεί εάν διακοπεί και δεν μπορεί να αποκατασταθεί πλήρως όταν έχει διαταραχθεί σοβαρά.
Απαραίτητη προϋπόθεση της πρόνοιάς μας για τη διατήρηση της ζωής μας και για την εξέλιξή μας σε μελλοντικές περιόδους είναι η μέριμνα για τις προηγούμενες περιόδους της .
Παραμερίζοντας τις ανωμαλίες της οικονομικής δραστηριότητας, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι οικονομολόγοι προσπαθούν γενικά να διασφαλίσουν πρώτα την ικανοποίηση των αναγκών του βραχυπρόθεσμου μέλλοντος και ότι μόνο αφού γίνει αυτό, προσπαθούν να εξασφαλίσουν την ικανοποίηση των αναγκών πιο απομακρυσμένων χρονικά περιόδων. , ανάλογα με τη χρονική απόστασή τους
Το ένστικτο της επιβίωσης
Τα αγαθά και οι υπηρεσίες που απαιτούνται για τη διατήρηση της ζωής κάποιου επί του παρόντος πρέπει να έχουν μεγαλύτερη σημασία για αυτό το άτομο από τα ίδια αγαθά και υπηρεσίες στο μέλλον.
Το άτομο είναι πιθανό να αποδώσει μεγαλύτερη αξία στο ίδιο αγαθό στο παρόν έναντι του ίδιου αγαθού στο μέλλον.
Όσοι έχουν ασήμαντα μέσα μπορούν να αναλάβουν μόνο πολύ βραχυπρόθεσμους στόχους, όπως να φτιάξουν ένα βασικό εργαλείο για να αποκτήσουν μέσα.
Η διεύρυνση των μέσων
Το πενιχρό μέγεθος των μέσων κάποιου δεν του επιτρέπει να αναλάβει την κατασκευή πιο προηγμένων εργαλείων.
Με την αύξηση των μέσων που έχει στη διάθεσή του, το άτομο θα μπορούσε να σκεφτεί να αναλάβει την κατασκευή καλύτερων εργαλείων.
Με την επέκταση της παλέτας των μέσων που μπορούν να χρησιμοποιήσουν, τα άτομα είναι σε θέση στο μέλλον να πραγματοποιήσουν περισσότερους στόχους.
Καταναλωτές και πληθωρισμός
Μια αυστηρότερη νομισματική όσον αφορά τα επιτόκια, θα έχει επίσης ως αποτέλεσμα διάφορες στρεβλώσεις, προκαλώντας έτσι ζημιά στους παραγωγούς πλούτου.
Μια αυστηρότερη πολιτική επιτοκίων δεν έχει ως αποτέλεσμα την κατανομή των διαθέσιμων πόρων πόρων σύμφωνα με τις κορυφαίες προτεραιότητες των καταναλωτών.
Ως εκ τούτου, δεν συνεπάγεται ότι μια αυστηρότερη πολιτική επιτοκίων μπορεί να αναστρέψει τη ζημία που προκαλεί η πληθωριστική πολιτική.
Εάν δεχθούμε ότι ο πληθωρισμός σχετίζεται με την αύξηση της προσφοράς χρήματος, τότε το μόνο που απαιτείται για να εξαλειφθεί ο πληθωρισμός είναι να σταματήσει η κεντρική τράπεζα να τυπώνει χρήμα!
Πολιτικές που στοχεύουν στην επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης του ΔΤΚ παρά στη συγκράτηση του ρυθμού αύξησης της προσφοράς χρήματος πιθανότατα θα υπονομεύσουν τις οικονομικές συνθήκες.
Η διατροφή και το ατομικό βιοτικό επίπεδο
Όσο η διατροφή παραμένει ο απώτερος στόχος των ατόμων, θα αποδίδουν υψηλότερη αποτίμηση στα σημερινά αγαθά από τα αγαθά και καμία χειραγώγηση των επιτοκίων εκ μέρους της κεντρικής τράπεζας δεν θα το αλλάξει αυτό. ‘
Οποιαδήποτε προσπάθεια από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της κεντρικής τράπεζας να παρακάμψει αυτό το γεγονός θα υπονομεύσει τη διαδικασία σχηματισμού πλούτου και θα μειώσει το ατομικό βιοτικό επίπεδο.
Δεν θα βοηθήσει την οικονομική ανάπτυξη εάν η κεντρική τράπεζα μειώσει τεχνητά τα επιτόκια όταν τα άτομα δεν έχουν διαθέσει επαρκείς αποταμιεύσεις για να στηρίξουν την διεύρυνση των επενδύσεων σε κεφαλαιουχικά αγαθά.
Κάτι από το ... τίποτα
Είναι αδύνατο να αντικατασταθεί η αποταμίευση με περισσότερα χρήματα και την τεχνητή μείωση του επιτοκίου γιατί… δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθεί κάτι από το τίποτα.
Αυξάνοντας τα επιτόκια, η κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να αποκαταστήσει τη ζημιά από την προηγούμενη χαλαρή νομισματική πολιτική της.
Μια πιο αυστηρή νομισματική πολιτική πιθανότατα θα προκαλέσει διάφορες επιπλέον στρεβλώσεις.
Επομένως, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να αφήσουν ήσυχη την οικονομία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών