Η νομισματική πολιτική έχει διαδραματίσει ιστορικά σημαντικό ρόλο στη στήριξη των δευτερογενών επιπτώσεων, αλλά έχει το κόστος της υψηλότερης ανεργίας
Η άνοδος του πληθωρισμού της ευρωζώνης - αναμένεται να φτάσει το 9% έως τον προσεχή Σεπτέμβριο- έχει αυξήσει τον κίνδυνο των δευτερογενών επιπτώσεων, όπου οι αυξήσεις των μισθών και οι μακροπρόθεσμες προσδοκίες για τον πληθωρισμό ωθούν επίσης υψηλότερα τον πληθωρισμό.
Αυτό επισημαίνει στην τελευταία ανάλυση της η Goldman Sachs, σε μια προσπάθεια να εκτιμήσεις τον κίνδυνο τέτοιων επιπτώσεων ρίχνοντας μια ιστορική ματιά στις επιπτώσεις των σοκ των τιμών του πετρελαίου στον πληθωρισμό, την αύξηση των μισθών και τις προσδοκίες για τον δείκτη τιμών με ένα εμπειρικό μοντέλο της ζώνης του ευρώ από το 1970.
Η επίδραση του πετρελαίου
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου έχουν γρήγορη και μεγάλη επίδραση στον πληθωρισμό (η επίδραση του «πρώτου γύρου»), καθώς οι τιμές της ενέργειας επηρεάζουν άμεσα τον δείκτη.
Επιπλέον, διαπιστώνει ότι οι αυξανόμενες τιμές της ενέργειας συνήθως επιταχύνουν την αύξηση των μισθών κυρίως για περίπου 18 μήνες και αυξάνουν τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό επίμονα («δεύτερος γύρος»).
Αλλά διαπιστώνει επίσης ότι οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου τείνουν να οδηγούν σε αυστηρότερη νομισματική πολιτική και ασθενέστερη αγορά εργασίας («τρίτος γύρος»).
Ως εκ τούτου, τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι οι δευτερογενείς επιδράσεις μέσω των μισθών ιστορικά δεν οδήγησαν σε μια επίμονη αύξηση του πληθωρισμού, καθώς ο τρίτος γύρος επιδράσεων μέσω της υψηλότερης ανεργίας έτεινε να περιορίσει τις μισθολογικές πιέσεις μετά από κρίσεις των τιμών της ενέργειας.
Ωστόσο, διαπιστώνει ότι οι δευτερογενείς επιπτώσεις μέσω των αυξανόμενων προσδοκιών για τον πληθωρισμό μπορούν να οδηγήσουν σε επίμονα υψηλότερο δείκτη, αν και το μέγεθος είναι συνήθως μέτριο.
Η νομισματική πολιτική έχει διαδραματίσει ιστορικά σημαντικό ρόλο στη στήριξη των δευτερογενών επιπτώσεων, αλλά έχει το κόστος της υψηλότερης ανεργίας.
Μαθαίνοντας από την Ιστορία
Δεδομένης της αβεβαιότητας γύρω από τις προοπτικές των δευτερογενών επιπτώσεων, η Goldman Sachs ρίχνει μια ιστορική ματιά στις επιπτώσεις των κραδασμών των τιμών του πετρελαίου στον πληθωρισμό, την αύξηση των μισθών και τον πληθωρισμό
Τα συμπεράσματα είναι τα εξής:
Πρώτον, μια άνοδος των τιμών του πετρελαίου έχει μια γρήγορη και άμεση επίδραση στον πληθωρισμό, καθώς οι τιμές της ενέργειας εισέρχονται στον ονομαστικό πληθωρισμό.
Ο διπλασιασμός των τιμών του πετρελαίου έχει ωθήσει ιστορικά τον μετρούμενο πληθωρισμό κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα μετά από ένα χρόνο.
Δεύτερον, οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου αυξάνουν τόσο την αύξηση των μισθών όσο και τις μακροπρόθεσμες προσδοκίες για τον πληθωρισμό.
Ιστορικά, μια αύξηση 100% στις τιμές του πετρελαίου αύξησε την αύξηση των ονομαστικών μισθών κατά περίπου 1 π.μ. το επόμενο έτος, με μια καθυστέρηση δύο τριμήνων λόγω της σταθερής ρύθμισης των μισθών.
Η επίδραση στις μακροπρόθεσμες προσδοκίες για τον πληθωρισμό είναι μικρότερη κατά περίπου 0,1 π.μ., αλλά στατιστικά σημαντική και, κυρίως, εξαιρετικά επίμονη.
Τρίτον, οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου τείνουν να αποδυναμώνουν την αγορά εργασίας, με το ποσοστό ανεργίας να αυξάνεται περίπου κατά 0,3 π.μ. μετά από περίπου δύο χρόνια.
Ενώ μέρος της αποδυνάμωσης της οικονομικής δραστηριότητας οφείλεται πιθανότατα στην αρνητική επίδραση των υψηλότερων τιμών της ενέργειας στα πραγματικά εισοδήματα και την κατανάλωση, η νομισματική πολιτική έχει συνήθως αυστηροποιηθεί ως απάντηση στην αύξηση των τιμών του πετρελαίου, ενισχύοντας την αποδυνάμωση στην αγορά εργασίας.
Η άνοδος του ποσοστού ανεργίας, με τη σειρά της, συμβάλλει στον μετριασμό των δευτερογενών επιπτώσεων, συμβάλλοντας στην επιβράδυνση της αύξησης των μισθών το δεύτερο έτος μετά το σοκ των τιμών του πετρελαίου (και, τελικά, ένα χαμηλότερο ποσοστό πολιτικής υπό το πρίσμα της υψηλότερης ανεργίας).
Πίσω στη δεκαετία του 1970;
Αν και είναι καθησυχαστικό το γεγονός ότι οι δευτερογενείς επιπτώσεις έχουν μειωθεί περισσότερο από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, δεν είναι σαφές εάν μια τέτοια μειωμένη επίπτωση είναι εδώ για να μείνει.
Από τη μία πλευρά, οι διαρθρωτικές αλλαγές υποδηλώνουν ότι ο κίνδυνος δευτερογενών επιπτώσεων μπορεί να είναι πιο περιορισμένος σήμερα.
Όσον αφορά την αγορά εργασίας, οι κεντρικές διαπραγματεύσεις μισθών και η τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών είναι τώρα λιγότερο διαδεδομένες από ό,τι στη δεκαετία του 1970 και οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας έχουν μειώσει την ευαισθησία της αύξησης των μισθών στις συνθήκες της αγοράς εργασίας.
Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει ότι η χάραξη νομισματικής πολιτικής έχει γίνει πιο συστηματική και αξιόπιστη, καθώς οι κεντρικές τράπεζες έχουν γίνει πιο ανεξάρτητες και διαφανείς.
Ως αποτέλεσμα, οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό έχουν γίνει πιο μόνιμες και λιγότερο ευαίσθητες στον τρέχοντα πληθωρισμό.
Ο υψηλός πληθωρισμός και η σύσφιξη των αγορών εργασίας, από την άλλη πλευρά, θα μπορούσαν να αναζωπυρώσουν δευτερογενείς επιπτώσεις παρά αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Ειδικότερα, θα μπορούσαν να προκύψουν μη γραμμικότητες στις οποίες οι υψηλότερες τιμές ενέργειας έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις όταν ο πληθωρισμός είναι ήδη αυξημένος και οι αγορές εργασίας έχουν περιορισμένη χαλάρωση.
www.bankingnews.gr
Αυτό επισημαίνει στην τελευταία ανάλυση της η Goldman Sachs, σε μια προσπάθεια να εκτιμήσεις τον κίνδυνο τέτοιων επιπτώσεων ρίχνοντας μια ιστορική ματιά στις επιπτώσεις των σοκ των τιμών του πετρελαίου στον πληθωρισμό, την αύξηση των μισθών και τις προσδοκίες για τον δείκτη τιμών με ένα εμπειρικό μοντέλο της ζώνης του ευρώ από το 1970.
Η επίδραση του πετρελαίου
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου έχουν γρήγορη και μεγάλη επίδραση στον πληθωρισμό (η επίδραση του «πρώτου γύρου»), καθώς οι τιμές της ενέργειας επηρεάζουν άμεσα τον δείκτη.
Επιπλέον, διαπιστώνει ότι οι αυξανόμενες τιμές της ενέργειας συνήθως επιταχύνουν την αύξηση των μισθών κυρίως για περίπου 18 μήνες και αυξάνουν τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό επίμονα («δεύτερος γύρος»).
Αλλά διαπιστώνει επίσης ότι οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου τείνουν να οδηγούν σε αυστηρότερη νομισματική πολιτική και ασθενέστερη αγορά εργασίας («τρίτος γύρος»).
Ως εκ τούτου, τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι οι δευτερογενείς επιδράσεις μέσω των μισθών ιστορικά δεν οδήγησαν σε μια επίμονη αύξηση του πληθωρισμού, καθώς ο τρίτος γύρος επιδράσεων μέσω της υψηλότερης ανεργίας έτεινε να περιορίσει τις μισθολογικές πιέσεις μετά από κρίσεις των τιμών της ενέργειας.
Ωστόσο, διαπιστώνει ότι οι δευτερογενείς επιπτώσεις μέσω των αυξανόμενων προσδοκιών για τον πληθωρισμό μπορούν να οδηγήσουν σε επίμονα υψηλότερο δείκτη, αν και το μέγεθος είναι συνήθως μέτριο.
Η νομισματική πολιτική έχει διαδραματίσει ιστορικά σημαντικό ρόλο στη στήριξη των δευτερογενών επιπτώσεων, αλλά έχει το κόστος της υψηλότερης ανεργίας.
Μαθαίνοντας από την Ιστορία
Δεδομένης της αβεβαιότητας γύρω από τις προοπτικές των δευτερογενών επιπτώσεων, η Goldman Sachs ρίχνει μια ιστορική ματιά στις επιπτώσεις των κραδασμών των τιμών του πετρελαίου στον πληθωρισμό, την αύξηση των μισθών και τον πληθωρισμό
Τα συμπεράσματα είναι τα εξής:
Πρώτον, μια άνοδος των τιμών του πετρελαίου έχει μια γρήγορη και άμεση επίδραση στον πληθωρισμό, καθώς οι τιμές της ενέργειας εισέρχονται στον ονομαστικό πληθωρισμό.
Ο διπλασιασμός των τιμών του πετρελαίου έχει ωθήσει ιστορικά τον μετρούμενο πληθωρισμό κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα μετά από ένα χρόνο.
Δεύτερον, οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου αυξάνουν τόσο την αύξηση των μισθών όσο και τις μακροπρόθεσμες προσδοκίες για τον πληθωρισμό.
Ιστορικά, μια αύξηση 100% στις τιμές του πετρελαίου αύξησε την αύξηση των ονομαστικών μισθών κατά περίπου 1 π.μ. το επόμενο έτος, με μια καθυστέρηση δύο τριμήνων λόγω της σταθερής ρύθμισης των μισθών.
Η επίδραση στις μακροπρόθεσμες προσδοκίες για τον πληθωρισμό είναι μικρότερη κατά περίπου 0,1 π.μ., αλλά στατιστικά σημαντική και, κυρίως, εξαιρετικά επίμονη.
Τρίτον, οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου τείνουν να αποδυναμώνουν την αγορά εργασίας, με το ποσοστό ανεργίας να αυξάνεται περίπου κατά 0,3 π.μ. μετά από περίπου δύο χρόνια.
Ενώ μέρος της αποδυνάμωσης της οικονομικής δραστηριότητας οφείλεται πιθανότατα στην αρνητική επίδραση των υψηλότερων τιμών της ενέργειας στα πραγματικά εισοδήματα και την κατανάλωση, η νομισματική πολιτική έχει συνήθως αυστηροποιηθεί ως απάντηση στην αύξηση των τιμών του πετρελαίου, ενισχύοντας την αποδυνάμωση στην αγορά εργασίας.
Η άνοδος του ποσοστού ανεργίας, με τη σειρά της, συμβάλλει στον μετριασμό των δευτερογενών επιπτώσεων, συμβάλλοντας στην επιβράδυνση της αύξησης των μισθών το δεύτερο έτος μετά το σοκ των τιμών του πετρελαίου (και, τελικά, ένα χαμηλότερο ποσοστό πολιτικής υπό το πρίσμα της υψηλότερης ανεργίας).
Πίσω στη δεκαετία του 1970;
Αν και είναι καθησυχαστικό το γεγονός ότι οι δευτερογενείς επιπτώσεις έχουν μειωθεί περισσότερο από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, δεν είναι σαφές εάν μια τέτοια μειωμένη επίπτωση είναι εδώ για να μείνει.
Από τη μία πλευρά, οι διαρθρωτικές αλλαγές υποδηλώνουν ότι ο κίνδυνος δευτερογενών επιπτώσεων μπορεί να είναι πιο περιορισμένος σήμερα.
Όσον αφορά την αγορά εργασίας, οι κεντρικές διαπραγματεύσεις μισθών και η τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών είναι τώρα λιγότερο διαδεδομένες από ό,τι στη δεκαετία του 1970 και οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας έχουν μειώσει την ευαισθησία της αύξησης των μισθών στις συνθήκες της αγοράς εργασίας.
Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει ότι η χάραξη νομισματικής πολιτικής έχει γίνει πιο συστηματική και αξιόπιστη, καθώς οι κεντρικές τράπεζες έχουν γίνει πιο ανεξάρτητες και διαφανείς.
Ως αποτέλεσμα, οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό έχουν γίνει πιο μόνιμες και λιγότερο ευαίσθητες στον τρέχοντα πληθωρισμό.
Ο υψηλός πληθωρισμός και η σύσφιξη των αγορών εργασίας, από την άλλη πλευρά, θα μπορούσαν να αναζωπυρώσουν δευτερογενείς επιπτώσεις παρά αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Ειδικότερα, θα μπορούσαν να προκύψουν μη γραμμικότητες στις οποίες οι υψηλότερες τιμές ενέργειας έχουν μεγαλύτερες επιπτώσεις όταν ο πληθωρισμός είναι ήδη αυξημένος και οι αγορές εργασίας έχουν περιορισμένη χαλάρωση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών