Οι δύο μεγάλες τράπεζες της Ιταλίας ήταν από τις πιο ευάλωτες στην κρίση Ρωσίας-Ουκρανίας χάρη στις σημαντικές δραστηριότητες στην περιοχή
Μπορεί τα προβλήματα του πληθωρισμού και της ανάπτυξης να απειλούν σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο, αλλά στην Ευρωζώνη η εστίαση είναι και παραμένει στην Ιταλία.
Η ιταλική οικονομία βρίσκεται στην αρνητική οικονομική επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα, καθώς οι αποδόσεις των ιταλικών 10ετών κρατικών ομολόγων αγγίζουν το υψηλό σχεδόν της δεκαετίας, πάνω από 4%, και η διαφορά με τα γερμανικά ομόλογα φτάνει σε επίπεδα δεν είχε δει από την έναρξη της πανδημίας.
Βέβαια, οι κεντρικοί τραπεζίτες προσπάθησαν να μετριάσουν τις ανησυχίες, υποβαθμίζοντας τους κινδύνους πληθωρισμού και μιλώντας για την ενότητα της ευρωζώνης.
Αλλά βραχυπρόθεσμα, τουλάχιστον, η προοπτική της ιταλικής οικονομίας δεν φαίνεται και τόσο ρόδινη, ιδιαίτερα για τον τραπεζικό της τομέα.
Όπως πολλές δυτικές οικονομίες που ανακάμπτουν από την πανδημία και αντιμετωπίζουν τώρα τις αναταραχές που προκλήθηκαν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, η χώρα αντιμετωπίζει υψηλό πληθωρισμό και προοπτική ύφεσης.
Και οι αγορές τη βλέπουν ως τη χειρότερη μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης.
Τα 3 προβλήματα
Κάθε χώρα που έχει υιοθετήσει εξαιρετικά χαλαρή νομισματική πολιτική την τελευταία δεκαετία θα δυσκολευτεί να ομαλοποιήσει τα επιτόκια, να χαλαρώσει την ποσοτική χαλάρωση και να αποτρέψει τον αχαλίνωτο πληθωρισμό.
Όμως, όπως και ορισμένα άλλα μέρη της νότιας ευρωζώνης, η Ιταλία αντιμετωπίζει τρεις ιδιαίτερες πιέσεις.
Πρώτον, μετά από μια ισχυρή ανάκαμψη από την πανδημία με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν να αυξάνεται κατά 6,5%, η ανάπτυξη πιθανόν να επιστρέψει στα συνήθη αναιμικά ποσοστά, ακόμη και χωρίς τον πόλεμο στην Ουκρανία και παρά τα σχεδόν 200 δισ. ευρώ από τα χρήματα του ταμείου ανάκαμψης της ΕΕ.
Δεύτερον, τα υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους (151% του ΑΕΠ πέρυσι) έχουν πυροδοτήσει τους φόβους των επενδυτών για «κατακερματισμό» του μπλοκ, καθώς η ΕΚΤ αυστηροποιεί τις πολιτικές της και τις δαπάνες των κρατών για να μειώσει τον πληθωρισμό.
Και τρίτον, οι ιταλικές τράπεζες μπορεί να γίνουν μέρος του προβλήματος, αντιμετωπίζοντας πιο άμεσα από τις περισσότερες τις συνέπειες τόσο από τη σύγκρουση στην Ουκρανία όσο και από την πτωτική τάση της αγοράς σχετικά με το χρέος της κυβέρνησης τους.
Έρχεται νέα κρίση χρέους
Αν και δεν είναι εύκολο να επανέλθουν οι συγκρίσεις με την κρίση της ευρωζώνης πριν από μια δεκαετία, το μόνο σίγουρο είναι ότι τα υψηλά επίπεδα χρέους, η χαμηλή οικονομική ανάπτυξη και οι αδύναμες τράπεζες είναι ένα δηλητηριώδες κοκτέιλ για τη νότια ευρωζώνη.
Οι φόβοι για έναν «δεσμό καταστροφής» των τραπεζών και της κυβέρνησης που αποδυναμώνουν ο ένας τον άλλον μέσω των μεγάλων χαρτοφυλακίων ιταλικού κρατικού χρέους των τραπεζών ήταν ένα περαιτέρω εμπόδιο.
Αυτή τη φορά οι τράπεζες της Ιταλίας έχουν πολύ ισχυρότερα κεφαλαιακά μαξιλάρια, τα επισφαλή χρέη έχουν καθαριστεί και η κερδοφορία έχει ενισχυθεί.
Όμως η αισιοδοξία ξεθωριάζει γρήγορα.
Νέα στοιχεία για τον πληθωρισμό δείχνουν ότι οι αυξήσεις των τιμών ήταν ήδη στο 6,8% τον Μάιο, το υψηλότερο για περισσότερα από 30 χρόνια, με τις πρόσφατες περικοπές της Ρωσίας στις παραδόσεις φυσικού αερίου να επιδεινώνουν το πρόβλημα.
Τα έσοδα των τραπεζών θα υποφέρουν και το κόστος θα αυξηθεί.
Ο κίνδυνος «doom loop» παραμένει επίσης, χάρη στις τράπεζες που εκμεταλλεύονται ένα ελκυστικό «carry trade» που χρησιμοποιεί δωρεάν χρήματα από την ΕΚΤ για να επενδύσει σε κρατικά χρέη με αξιοπρεπείς αποδόσεις.
Οι τράπεζες της Ιταλίας θα πρέπει να ωφεληθούν από την άλλη από τα υψηλότερα επιτόκια, δεδομένης της εστίασής τους προς τον βασικό δανεισμό και τη λήψη καταθέσεων.
Τα υψηλότερα επιτόκια θα αποφέρουν καλύτερα περιθώρια σε αυτόν τον δανεισμό.
Αλλά και το κόστος της πίστωσης θα αυξηθεί.
Οι αναλυτές της Mediobanca θεωρούν ότι η επιστροφή των επισφαλών χρεών από το τρέχον χαμηλό τους επίπεδο στους ιστορικούς μέσους όρους θα εξαφάνιζε το 20% από τα κέρδη.
Οι δύο μεγάλες τράπεζες της Ιταλίας ήταν από τις πιο ευάλωτες στην κρίση Ρωσίας-Ουκρανίας χάρη στις σημαντικές δραστηριότητες στην περιοχή.
Τα προηγούμενα σχέδια για την επιστροφή σημαντικού κεφαλαίου στους μετόχους - ένα βασικό θεμέλιο της ανόδου των τιμών των μετοχών της Intesa και της UniCredit - δεν φαίνονται πλέον αξιόπιστα, λέει η Mediobanca.
Και οι δύο τράπεζες έχουν χάσει περίπου το 37% της αξίας τους από τα υψηλά τους Φεβρουαρίου, καθώς οι επενδυτές θεωρούν ότι βρίσκονται σε bear market.
Οι επικριτές της ΕΚΤ λένε ότι τέτοιες πιέσεις επιδεινώθηκαν αδικαιολόγητα από την κακή επικοινωνία και μια ρηχή υπόσχεση ότι «ο κατακερματισμός θα αποφευχθεί πράγματι» της προέδρου της ΕΚΤ, Christine Lagarde.
www.bankingnews.gr
Η ιταλική οικονομία βρίσκεται στην αρνητική οικονομική επικαιρότητα το τελευταίο διάστημα, καθώς οι αποδόσεις των ιταλικών 10ετών κρατικών ομολόγων αγγίζουν το υψηλό σχεδόν της δεκαετίας, πάνω από 4%, και η διαφορά με τα γερμανικά ομόλογα φτάνει σε επίπεδα δεν είχε δει από την έναρξη της πανδημίας.
Βέβαια, οι κεντρικοί τραπεζίτες προσπάθησαν να μετριάσουν τις ανησυχίες, υποβαθμίζοντας τους κινδύνους πληθωρισμού και μιλώντας για την ενότητα της ευρωζώνης.
Αλλά βραχυπρόθεσμα, τουλάχιστον, η προοπτική της ιταλικής οικονομίας δεν φαίνεται και τόσο ρόδινη, ιδιαίτερα για τον τραπεζικό της τομέα.
Όπως πολλές δυτικές οικονομίες που ανακάμπτουν από την πανδημία και αντιμετωπίζουν τώρα τις αναταραχές που προκλήθηκαν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, η χώρα αντιμετωπίζει υψηλό πληθωρισμό και προοπτική ύφεσης.
Και οι αγορές τη βλέπουν ως τη χειρότερη μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης.
Τα 3 προβλήματα
Κάθε χώρα που έχει υιοθετήσει εξαιρετικά χαλαρή νομισματική πολιτική την τελευταία δεκαετία θα δυσκολευτεί να ομαλοποιήσει τα επιτόκια, να χαλαρώσει την ποσοτική χαλάρωση και να αποτρέψει τον αχαλίνωτο πληθωρισμό.
Όμως, όπως και ορισμένα άλλα μέρη της νότιας ευρωζώνης, η Ιταλία αντιμετωπίζει τρεις ιδιαίτερες πιέσεις.
Πρώτον, μετά από μια ισχυρή ανάκαμψη από την πανδημία με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν να αυξάνεται κατά 6,5%, η ανάπτυξη πιθανόν να επιστρέψει στα συνήθη αναιμικά ποσοστά, ακόμη και χωρίς τον πόλεμο στην Ουκρανία και παρά τα σχεδόν 200 δισ. ευρώ από τα χρήματα του ταμείου ανάκαμψης της ΕΕ.
Δεύτερον, τα υψηλά επίπεδα δημόσιου χρέους (151% του ΑΕΠ πέρυσι) έχουν πυροδοτήσει τους φόβους των επενδυτών για «κατακερματισμό» του μπλοκ, καθώς η ΕΚΤ αυστηροποιεί τις πολιτικές της και τις δαπάνες των κρατών για να μειώσει τον πληθωρισμό.
Και τρίτον, οι ιταλικές τράπεζες μπορεί να γίνουν μέρος του προβλήματος, αντιμετωπίζοντας πιο άμεσα από τις περισσότερες τις συνέπειες τόσο από τη σύγκρουση στην Ουκρανία όσο και από την πτωτική τάση της αγοράς σχετικά με το χρέος της κυβέρνησης τους.
Έρχεται νέα κρίση χρέους
Αν και δεν είναι εύκολο να επανέλθουν οι συγκρίσεις με την κρίση της ευρωζώνης πριν από μια δεκαετία, το μόνο σίγουρο είναι ότι τα υψηλά επίπεδα χρέους, η χαμηλή οικονομική ανάπτυξη και οι αδύναμες τράπεζες είναι ένα δηλητηριώδες κοκτέιλ για τη νότια ευρωζώνη.
Οι φόβοι για έναν «δεσμό καταστροφής» των τραπεζών και της κυβέρνησης που αποδυναμώνουν ο ένας τον άλλον μέσω των μεγάλων χαρτοφυλακίων ιταλικού κρατικού χρέους των τραπεζών ήταν ένα περαιτέρω εμπόδιο.
Αυτή τη φορά οι τράπεζες της Ιταλίας έχουν πολύ ισχυρότερα κεφαλαιακά μαξιλάρια, τα επισφαλή χρέη έχουν καθαριστεί και η κερδοφορία έχει ενισχυθεί.
Όμως η αισιοδοξία ξεθωριάζει γρήγορα.
Νέα στοιχεία για τον πληθωρισμό δείχνουν ότι οι αυξήσεις των τιμών ήταν ήδη στο 6,8% τον Μάιο, το υψηλότερο για περισσότερα από 30 χρόνια, με τις πρόσφατες περικοπές της Ρωσίας στις παραδόσεις φυσικού αερίου να επιδεινώνουν το πρόβλημα.
Τα έσοδα των τραπεζών θα υποφέρουν και το κόστος θα αυξηθεί.
Ο κίνδυνος «doom loop» παραμένει επίσης, χάρη στις τράπεζες που εκμεταλλεύονται ένα ελκυστικό «carry trade» που χρησιμοποιεί δωρεάν χρήματα από την ΕΚΤ για να επενδύσει σε κρατικά χρέη με αξιοπρεπείς αποδόσεις.
Οι τράπεζες της Ιταλίας θα πρέπει να ωφεληθούν από την άλλη από τα υψηλότερα επιτόκια, δεδομένης της εστίασής τους προς τον βασικό δανεισμό και τη λήψη καταθέσεων.
Τα υψηλότερα επιτόκια θα αποφέρουν καλύτερα περιθώρια σε αυτόν τον δανεισμό.
Αλλά και το κόστος της πίστωσης θα αυξηθεί.
Οι αναλυτές της Mediobanca θεωρούν ότι η επιστροφή των επισφαλών χρεών από το τρέχον χαμηλό τους επίπεδο στους ιστορικούς μέσους όρους θα εξαφάνιζε το 20% από τα κέρδη.
Οι δύο μεγάλες τράπεζες της Ιταλίας ήταν από τις πιο ευάλωτες στην κρίση Ρωσίας-Ουκρανίας χάρη στις σημαντικές δραστηριότητες στην περιοχή.
Τα προηγούμενα σχέδια για την επιστροφή σημαντικού κεφαλαίου στους μετόχους - ένα βασικό θεμέλιο της ανόδου των τιμών των μετοχών της Intesa και της UniCredit - δεν φαίνονται πλέον αξιόπιστα, λέει η Mediobanca.
Και οι δύο τράπεζες έχουν χάσει περίπου το 37% της αξίας τους από τα υψηλά τους Φεβρουαρίου, καθώς οι επενδυτές θεωρούν ότι βρίσκονται σε bear market.
Οι επικριτές της ΕΚΤ λένε ότι τέτοιες πιέσεις επιδεινώθηκαν αδικαιολόγητα από την κακή επικοινωνία και μια ρηχή υπόσχεση ότι «ο κατακερματισμός θα αποφευχθεί πράγματι» της προέδρου της ΕΚΤ, Christine Lagarde.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών