Ένα παραδοσιακό χαρτοφυλάκιο 60/40% μετοχών/ομολόγων πρόκειται να υποφέρει σοβαρά, καθώς και τα δύο υποαποδίδουν
Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής που συμβαίνει μόνο μία ή δύο φορές σε μια γενιά.
Δεκατέσσερα χρόνια ποσοτικής χαλάρωσης, που τροφοδότησε μια άνευ προηγουμένου έκρηξη στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, τώρα σταματούν.
Η οικονομία, αφού μπήκε σε βαθιά ύφεση κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ανέκαμψε το 2021, για να χτυπηθεί το 2022 από τις διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας, την πολιτική μηδενικού Covid της Κίνας και, τέλος, την εισβολή στην Ουκρανία και την εκτόξευση των τιμών της ενέργειας.
"Το αποτέλεσμα ήταν ο ιός του πληθωρισμού να φέρει επιθετική σύσφιξη της πολιτικής των κεντρικών τραπεζών", εξηγεί ο Kokou Agbo-Bloua, Global Head of Economic, Cross Asset and Quant Research της Societe Generale.
Αυτό προκάλεσε μια εξίσου επιθετική αντίδραση της αγοράς: οι τιμές των ομολόγων μειώθηκαν, τα πιστωτικά περιθώρια διευρύνθηκαν και - ασυνήθιστα - οι μετοχές έπεσαν παράλληλα, καθώς οι επενδυτές άρχισαν να βλέπουν μια παγκόσμια ύφεση.
Η ύφεση δεν έχει έρθει ακόμη
Στον πραγματικό κόσμο, ωστόσο, αυτή η ύφεση δεν έχει έρθει, τουλάχιστον όχι ακόμη.
Βεβαίως, σε ορισμένες χώρες, ιδίως στη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, παρατηρείται σοβαρή πτώση της ζήτησης.
Όμως, οι περισσότερες ανεπτυγμένες -και πολλές αναπτυσσόμενες- οικονομίες στηρίζονται στις αγορές εργασίας, τις επιχειρήσεις που έχουν κάνει πολλά για να αποκαταστήσουν τους ισολογισμούς τους και την πλεονάζουσα αποταμίευση μεταξύ των νοικοκυριών.
Εν τω μεταξύ, αυτές οι αυξήσεις των επιτοκίων θα επηρεάσουν τις δαπάνες μόνο με καθυστέρηση τριών έως πέντε μηνών.
"Αυτό έχει δημιουργήσει μια αποσύνδεση μεταξύ των αγορών και της οικονομίας", σημειώνει ο Agbo-Bloua, με τις αγορές να έχουν ίσως αντιδράσει πολύ γρήγορα και τους επενδυτές να είναι τώρα αβέβαιοι και μπερδεμένοι καθώς περιμένουν να λειτουργήσει ο μηχανισμός μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής.
Το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι η συνεχιζόμενη μεταβλητότητα καθώς αυτό εξελίσσεται.
Το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι η ύφεση, αν εκδηλωθεί, θα είναι ρηχή και σύντομη, γεγονός που θα δικαιολογούσε το πρόσφατο ράλι των περιουσιακών στοιχείων κινδύνου που είδαμε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο μετά από ένα θλιβερό πρώτο εξάμηνο του 2022.
Ο πληθωρισμός θα είναι πιο μόνιμος;
Τι γίνεται όμως αν ο πληθωρισμός αργήσει να νικηθεί περισσότερο από ό,τι αναμενόταν;
Υπάρχουν ενδείξεις ότι ενσωματώνεται τόσο στους μισθούς όσο και στα ενοίκια, γεγονός που υποδηλώνει ότι θα είναι περισσότερο μόνιμος παρά παροδικός.
Αυτό σημαίνει ότι τα επιτόκια θα πρέπει να συνεχίσουν να αυξάνονται έως ότου οι αυξήσεις των τιμών κορυφωθούν, οδηγώντας σε μεγαλύτερη και βαθύτερη οικονομική συρρίκνωση.
Η ιστορία - και, πράγματι, το υπόδειγμα τιμολόγησης κεφαλαιακών στοιχείων ενεργητικού - διδάσκει ότι είναι πολύ δύσκολο για τις μετοχές να σημειώσουν διατηρήσιμο ράλι σε τέτοιες συνθήκες, υποστηρίζει ο Alexandre Fleury, συν-επικεφαλής των παγκόσμιων αγορών της Societe Generale.
"Από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση η στρατηγική που κερδίζει είναι η "αγορά στον πάτο".
Θα έπρεπε να "πουλάμε στα ράλι", ανέφερε.
Εάν αυτό αποδειχθεί ότι ισχύει, τότε οι επενδυτές αντιμετωπίζουν επαναλαμβανόμενους κύκλους ελπίδας και απογοήτευσης.
Ένα παραδοσιακό χαρτοφυλάκιο 60/40% μετοχών/ομολόγων πρόκειται να υποφέρει σοβαρά, καθώς και τα δύο υποαποδίδουν.
Πράγματι, η στρατηγική της καθαρής αγοράς μετοχών, η οποία λειτούργησε για τόσα πολλά χρόνια, μπορεί να μην είναι πλέον κατάλληλη.
Τα παράγωγα ως μέσο μετριασμού της αβεβαιότητας
"Ένας τρόπος για να προστατευθούν οι επενδυτές από την αβεβαιότητα είναι να κάνουν μεγαλύτερη χρήση των παραγώγων", λέει ο Fleury.
Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης και τα δικαιώματα προαίρεσης - διαθέσιμα επί μετοχών, επιτοκίων ή ξένου νομίσματος - μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διορθώσουν τη χαλασμένη συσχέτιση μεταξύ ομολόγων και μετοχών- για να επιτρέψουν τη διαφοροποίηση με την προσθήκη άλλων κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, όπως τα εμπορεύματα ή τα ακίνητα- και για να παρέχουν ασφάλιση.
Όσον αφορά το τελευταίο, υπάρχουν ορισμένες στρατηγικές όπου οι επενδυτές μπορούν να λαμβάνουν καθορισμένο ετήσιο εισόδημα συν προστασία του κεφαλαίου από ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών, εφόσον οι απώλειες δεν υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο επίπεδο.
Θυσιάζουν την άνοδο, αλλά ακόμη και αυτή μπορεί να ενσωματωθεί ξανά εάν αλλάξουν την άποψή τους για το μέλλον - η κάλυψη από παράγωγα ακόμη και για μεγάλα χαρτοφυλάκια μπορεί να προσαρμοστεί μέσα σε λίγες ημέρες.
Προς μία νέα κρίση
Η ταχεία δράση μπορεί πράγματι να αποδειχθεί αναγκαία εάν τα πράγματα εξελιχθούν ακόμη χειρότερα από μια συνηθισμένη ύφεση.
Μετά το 2008, οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες συνεργάστηκαν για να στηρίξουν τις οικονομίες και τις αγορές.
Αλλά τώρα αποκλίνουν, με μεγάλες δημοσιονομικές ενισχύσεις για την προστασία των ευάλωτων από τις αυξήσεις του κόστους ζωής (μετά τις ήδη γενναιόδωρες δαπάνες για την καταπολέμηση του κορωνοϊού).
Αυτό θα λειτουργήσει ενάντια στις αυξήσεις των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, ενδεχομένως αναγκάζοντάς τες να συνεχίσουν να σφίγγουν τη νομισματική πολιτική για περισσότερο χρόνο από ό,τι θα ήταν διαφορετικά απαραίτητο και, ως εκ τούτου, οδηγώντας σε βαθύτερη ύφεση.
Τελικά, υπάρχει ο κίνδυνος οι νομισματικές αρχές να χάσουν την αξιοπιστία τους έναντι των αγορών, κάτι που αποτελεί το πρώτο βήμα στο δρόμο προς μια κρίση νομίσματος και εθνικού χρέους.
Ευτυχώς, απέχουμε ακόμη πολύ από αυτό το σημείο για τις ανεπτυγμένες οικονομίες.
Αλλά η ισχύς του δολαρίου έναντι του ευρώ και του γεν είναι μια ανησυχητική ένδειξη, καταλήγουν οι αναλυτές της Societe Generale.
www.bankingnews.gr
Δεκατέσσερα χρόνια ποσοτικής χαλάρωσης, που τροφοδότησε μια άνευ προηγουμένου έκρηξη στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων, τώρα σταματούν.
Η οικονομία, αφού μπήκε σε βαθιά ύφεση κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ανέκαμψε το 2021, για να χτυπηθεί το 2022 από τις διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας, την πολιτική μηδενικού Covid της Κίνας και, τέλος, την εισβολή στην Ουκρανία και την εκτόξευση των τιμών της ενέργειας.
"Το αποτέλεσμα ήταν ο ιός του πληθωρισμού να φέρει επιθετική σύσφιξη της πολιτικής των κεντρικών τραπεζών", εξηγεί ο Kokou Agbo-Bloua, Global Head of Economic, Cross Asset and Quant Research της Societe Generale.
Αυτό προκάλεσε μια εξίσου επιθετική αντίδραση της αγοράς: οι τιμές των ομολόγων μειώθηκαν, τα πιστωτικά περιθώρια διευρύνθηκαν και - ασυνήθιστα - οι μετοχές έπεσαν παράλληλα, καθώς οι επενδυτές άρχισαν να βλέπουν μια παγκόσμια ύφεση.
Η ύφεση δεν έχει έρθει ακόμη
Στον πραγματικό κόσμο, ωστόσο, αυτή η ύφεση δεν έχει έρθει, τουλάχιστον όχι ακόμη.
Βεβαίως, σε ορισμένες χώρες, ιδίως στη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, παρατηρείται σοβαρή πτώση της ζήτησης.
Όμως, οι περισσότερες ανεπτυγμένες -και πολλές αναπτυσσόμενες- οικονομίες στηρίζονται στις αγορές εργασίας, τις επιχειρήσεις που έχουν κάνει πολλά για να αποκαταστήσουν τους ισολογισμούς τους και την πλεονάζουσα αποταμίευση μεταξύ των νοικοκυριών.
Εν τω μεταξύ, αυτές οι αυξήσεις των επιτοκίων θα επηρεάσουν τις δαπάνες μόνο με καθυστέρηση τριών έως πέντε μηνών.
"Αυτό έχει δημιουργήσει μια αποσύνδεση μεταξύ των αγορών και της οικονομίας", σημειώνει ο Agbo-Bloua, με τις αγορές να έχουν ίσως αντιδράσει πολύ γρήγορα και τους επενδυτές να είναι τώρα αβέβαιοι και μπερδεμένοι καθώς περιμένουν να λειτουργήσει ο μηχανισμός μετάδοσης της νομισματικής πολιτικής.
Το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι η συνεχιζόμενη μεταβλητότητα καθώς αυτό εξελίσσεται.
Το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι η ύφεση, αν εκδηλωθεί, θα είναι ρηχή και σύντομη, γεγονός που θα δικαιολογούσε το πρόσφατο ράλι των περιουσιακών στοιχείων κινδύνου που είδαμε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο μετά από ένα θλιβερό πρώτο εξάμηνο του 2022.
Ο πληθωρισμός θα είναι πιο μόνιμος;
Τι γίνεται όμως αν ο πληθωρισμός αργήσει να νικηθεί περισσότερο από ό,τι αναμενόταν;
Υπάρχουν ενδείξεις ότι ενσωματώνεται τόσο στους μισθούς όσο και στα ενοίκια, γεγονός που υποδηλώνει ότι θα είναι περισσότερο μόνιμος παρά παροδικός.
Αυτό σημαίνει ότι τα επιτόκια θα πρέπει να συνεχίσουν να αυξάνονται έως ότου οι αυξήσεις των τιμών κορυφωθούν, οδηγώντας σε μεγαλύτερη και βαθύτερη οικονομική συρρίκνωση.
Η ιστορία - και, πράγματι, το υπόδειγμα τιμολόγησης κεφαλαιακών στοιχείων ενεργητικού - διδάσκει ότι είναι πολύ δύσκολο για τις μετοχές να σημειώσουν διατηρήσιμο ράλι σε τέτοιες συνθήκες, υποστηρίζει ο Alexandre Fleury, συν-επικεφαλής των παγκόσμιων αγορών της Societe Generale.
"Από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση η στρατηγική που κερδίζει είναι η "αγορά στον πάτο".
Θα έπρεπε να "πουλάμε στα ράλι", ανέφερε.
Εάν αυτό αποδειχθεί ότι ισχύει, τότε οι επενδυτές αντιμετωπίζουν επαναλαμβανόμενους κύκλους ελπίδας και απογοήτευσης.
Ένα παραδοσιακό χαρτοφυλάκιο 60/40% μετοχών/ομολόγων πρόκειται να υποφέρει σοβαρά, καθώς και τα δύο υποαποδίδουν.
Πράγματι, η στρατηγική της καθαρής αγοράς μετοχών, η οποία λειτούργησε για τόσα πολλά χρόνια, μπορεί να μην είναι πλέον κατάλληλη.
Τα παράγωγα ως μέσο μετριασμού της αβεβαιότητας
"Ένας τρόπος για να προστατευθούν οι επενδυτές από την αβεβαιότητα είναι να κάνουν μεγαλύτερη χρήση των παραγώγων", λέει ο Fleury.
Τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης και τα δικαιώματα προαίρεσης - διαθέσιμα επί μετοχών, επιτοκίων ή ξένου νομίσματος - μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διορθώσουν τη χαλασμένη συσχέτιση μεταξύ ομολόγων και μετοχών- για να επιτρέψουν τη διαφοροποίηση με την προσθήκη άλλων κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, όπως τα εμπορεύματα ή τα ακίνητα- και για να παρέχουν ασφάλιση.
Όσον αφορά το τελευταίο, υπάρχουν ορισμένες στρατηγικές όπου οι επενδυτές μπορούν να λαμβάνουν καθορισμένο ετήσιο εισόδημα συν προστασία του κεφαλαίου από ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών, εφόσον οι απώλειες δεν υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο επίπεδο.
Θυσιάζουν την άνοδο, αλλά ακόμη και αυτή μπορεί να ενσωματωθεί ξανά εάν αλλάξουν την άποψή τους για το μέλλον - η κάλυψη από παράγωγα ακόμη και για μεγάλα χαρτοφυλάκια μπορεί να προσαρμοστεί μέσα σε λίγες ημέρες.
Προς μία νέα κρίση
Η ταχεία δράση μπορεί πράγματι να αποδειχθεί αναγκαία εάν τα πράγματα εξελιχθούν ακόμη χειρότερα από μια συνηθισμένη ύφεση.
Μετά το 2008, οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες συνεργάστηκαν για να στηρίξουν τις οικονομίες και τις αγορές.
Αλλά τώρα αποκλίνουν, με μεγάλες δημοσιονομικές ενισχύσεις για την προστασία των ευάλωτων από τις αυξήσεις του κόστους ζωής (μετά τις ήδη γενναιόδωρες δαπάνες για την καταπολέμηση του κορωνοϊού).
Αυτό θα λειτουργήσει ενάντια στις αυξήσεις των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, ενδεχομένως αναγκάζοντάς τες να συνεχίσουν να σφίγγουν τη νομισματική πολιτική για περισσότερο χρόνο από ό,τι θα ήταν διαφορετικά απαραίτητο και, ως εκ τούτου, οδηγώντας σε βαθύτερη ύφεση.
Τελικά, υπάρχει ο κίνδυνος οι νομισματικές αρχές να χάσουν την αξιοπιστία τους έναντι των αγορών, κάτι που αποτελεί το πρώτο βήμα στο δρόμο προς μια κρίση νομίσματος και εθνικού χρέους.
Ευτυχώς, απέχουμε ακόμη πολύ από αυτό το σημείο για τις ανεπτυγμένες οικονομίες.
Αλλά η ισχύς του δολαρίου έναντι του ευρώ και του γεν είναι μια ανησυχητική ένδειξη, καταλήγουν οι αναλυτές της Societe Generale.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών