Σχετικά Άρθρα
ΔΝΤ: Οι κυβερνήσεις να στηρίξουν τους πολίτες αλλά… με αυστηρή δημοσιονομική πολιτική
Moody's: Στο σωστό δρόμο η Fed - Δεν θα υπάρξει ύφεση στις ΗΠΑ, ο πληθωρισμός στο 4% σε έξι μήνες
Τα χειρότερα δεν έχουν τελειώσει - Το sell off στα ομόλογα και η Fed θα οδηγήσoυν σε ολική κατάρρευση τα χρηματιστήρια
«Το μείζον ερώτημα για τους μακροοικονομικούς αναλυτές είναι ένα: θα υπάρξει ύφεση στις μεγάλες ανεπτυγμένες οικονομίες;
Και αν ναι, πόσο βαθιά θα είναι;» διερωτάται η αναλύτρια Tiffany Wilding της Pimco και συνεχίζει: «Οι ήπιες υφέσεις στις ανεπτυγμένες χώρες εξακολουθούν να είναι το πιο πιθανό σενάριο βάσει των αντιδράσεων της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ στον αυξανόμενο πληθωρισμό.
Ωστόσο, ο κίνδυνος μετάδοσης στη χρηματοπιστωτική αγορά που θα μπορούσε να προκαλέσει μια σοβαρή ύφεση είναι μεγάλος…».
Σε κάθε περίπτωση, τα επιτόκια πολιτικής στη Fed, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Τράπεζα της Αγγλίας βαίνουν ολοένα αυξανόμενα και αναμένεται να παραμείνουν υψηλά για μεγάλο διάστημα, δεδομένου ότι ο πληθωρισμός φαίνεται ευρείας βάσης και εδραιωμένος.
Υφέσεις
Πράγματι, τώρα μπορεί να απαιτηθούν υφέσεις για να σταματήσουν οι ανατιμήσεις.
Μεταξύ 1960 και 1991, η μέση συρρίκνωση στις ανεπτυγμένες αγορές ήταν 1,5%, ενώ το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε κατά 2%.
Εάν ταξινομηθούν με βάση το πόσο αυξήθηκε ο πληθωρισμός τα χρόνια που προηγήθηκαν, οι υφέσεις των οποίων είχε προηγηθεί απότομη άνοδος των τιμών ήταν σημαντικά χειρότερες, όπως και οι υφέσεις μετά από πιο επιθετική νομισματική σύσφιξη.
Ωστόσο, τα υψηλότερα επιτόκια θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερες και πολύ πιο βαθιές υφέσεις.
Βέβαια, ως αποτέλεσμα της άνευ προηγουμένου πολιτικής παρέμβασης που σχετίζεται με την πανδημία, ο ιδιωτικός τομέας βρίσκεται σε σχετικά καλή κατάσταση, με ένα σημαντικό «μαξιλάρι» μετρητών, πιο μακροπρόθεσμες λήξεις χρέους και ιστορικά χαμηλά επιτόκια - κάτι που μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό της αναμενόμενης ύφεσης.
Όμως, οι επιθετικές επιτοκιακές αυξήσεις μπορεί να προκαλέσουν απρόβλεπτες πιέσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές και ξαφνικές «διακοπές» στις πιστωτικές αγορές, που ενδέχεται να αυξήσουν τον κίνδυνο για μια πιο σοβαρή ύφεση.
Αυτές οι δευτερογενείς επιπτώσεις των υψηλότερων επιτοκίων είναι δύσκολο να προβλεφθούν εκ των προτέρων, καθώς γίνονται εμφανείς μόνο όταν οι αγορές βρίσκονται υπό πίεση.
Στο παρελθόν, η Pimco είχε υποστηρίξει ότι ο φόβος των policy makers για αυτές τις δευτερογενείς επιπτώσεις θα περιόριζε, τελικά, τον τρόπο με τον οποίο αυξάνονται τα επιτόκια.
Ωστόσο, με τον πληθωρισμό σε δυσθεώρητα ύψη, οι κεντρικές τράπεζες είναι αντιμέτωπες με δύσκολες επιλογές.
Μέχρι στιγμής έχουν επικεντρωθεί στην τιθάσευση των πληθωριστικών πιέσεων με τον ταχύτερο ρυθμό ανόδου των επιτοκίων εδώ και δεκαετίες.
Επίσης έχουν αυστηροποιήσει επιτυχώς τους χρηματοοικονομικούς όρους χωρίς να υπάρξει ατύχημα στην αγορά.
Παρ’ ολίγον ατύχημα
Η αλήθεια είναι, όμως, πως οι αυστηρότερες συνθήκες απλά καθυστερούν τα γεγονότα, όπως υπενθυμίζουν οι τελευταίες εβδομάδες, με τις χρηματοοικονομικές αδυναμίες να είναι θέμα χρόνου πότε θα εμφανιστούν.
Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Τράπεζα της Αγγλίας αγοράζει κρατικά ομόλογα για να αποκαταστήσει τη «λειτουργία της αγοράς», αφού οι προτεινόμενες φορολογικές περικοπές προκάλεσαν αύξηση των αποδόσεων των ομολόγων μακράς λήξης.
Το άλμα στις αποδόσεις ενέτεινε την ανησυχία περί ρευστότητας σε ό,τι αφορά τα συνταξιοδοτικά ταμεία του Ηνωμένου Βασιλείου.
Επιπλέον, οι αγορές αυτόν τον μήνα αντικατοπτρίζουν την αυξανόμενη χρηματοοικονομική πίεση, με τα ασφάλιστρα έναντι πιστωτικών γεγονότων να αυξάνονται μαζί με τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια δανεισμού.
Ομοίως, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δείχνει περιορισμένη ανοχή στις αγορές, δεδομένων των πιέσεων τις οποίες δέχονται.
Σε αντίθεση με την Τράπεζα της Αγγλίας, δεν χρειάστηκε να ανακοινώσει κάποια αιφνιδιαστική παρέμβαση στην αγορά – αν και τον Ιούλιο δημιούργησε το Transmission Protection Instrument προκειμένου να διασφαλίσει ότι τα spreads των ομολόγων μεταξύ της Γερμανίας και των άλλων χωρών της ζώνης του ευρώ θα παραμείνουν περιορισμένα.
Τα παραπάνω, συν την επιλογή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αυξήσει τα επιτόκια χωρίς συρρίκνωση του ισολογισμού, μπορεί να περιορίσει την πίεση στα κρατικά ομόλογα, παρά την τάση για υπερβολική δημοσιονομική επέκταση, ώστε να μετριαστεί ο αρνητικός αντίκτυπος στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά.
Πού μας αφήνει αυτό;
Οι ρηχές υφέσεις εξακολουθούν να είναι το βασικό σενάριο της Pimco.
Ωστόσο, η διαχείριση μιας ρηχής ύφεσης γίνεται πιο δύσκολη για τις κεντρικές τράπεζες όταν αναγκάζονται να αντισταθμίσουν τις πληθωριστικές επιπτώσεις της επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής.
Επιπλέον, επειδή η νομισματική πολιτική επηρεάζει μόνο την πραγματική οικονομία με μεταβλητές και αβέβαιες καθυστερήσεις, οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να βασίζονται σε ιστορικές σχέσεις που μπορεί να εξελίσσονται.
Στις ΗΠΑ, αναμένεται ότι η Fed θα αυξήσει περαιτέρω το επιτόκιο για να διασφαλίσει ότι τα πραγματικά επιτόκια θα επηρεάσουν την οικονομική δραστηριότητα.
Πράγματι, όταν αντιμετωπίζουν το λάθος της πολιτικής του υπερβολικού πληθωρισμού ή της σοβαρής ύφεσης, οι κεντρικοί τραπεζίτες εξακολουθούν να είναι επικεντρωμένοι στη μείωση του πληθωρισμού - ακόμα και αν αυτό αυξάνει τον κίνδυνο ενός βαρέος οικονομικού ατυχήματος με τεράστιες συστημικές προεκτάσεις.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών