Georgieva (ΔΝΤ): Δράση άμεσα για το κλίμα – Οι αδύναμες οικονομίες πληρώνουν το τίμημα

Η ανθρωπότητα πρέπει να δράσει άμεσα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, γιατί τα περιθώρια έχουν ήδη στενέψει ασφυκτικά, διαμηνύει μέσω άρθρο τους η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), Kristalina Georgieva.
Όπως αναφέρει, φέτος είδαμε τις ολοένα και πιο καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής -ανθρώπινη τραγωδία και οικονομική αναταραχή με τυφώνες στο Μπαγκλαντές, πρωτοφανείς πλημμύρες στο Πακιστάν, καύσωνες στην Ευρώπη, πυρκαγιές στη Βόρεια Αμερική, ξηρά ποτάμια στην Κίνα και ξηρασίες στην Αφρική.
«Αυτό θα επιδεινωθεί εάν αποτύχουμε να δράσουμε.
Εάν η υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχιστεί, οι επιστήμονες προβλέπουν ακόμη πιο καταστροφικές καταστροφές και μακροπρόθεσμες διαταραχές των καιρικών συνθηκών που θα κατέστρεφαν ζωές και τα μέσα διαβίωσης και θα ανατρέψουν τις κοινωνίες. Θα μπορούσε να ακολουθήσει μαζική μετανάστευση. Η αποτυχία λήψης μέτρων κατά των εκπομπών ρύπων μπορεί να κλειδώσει την υπερθέρμανση του πλανήτη πάνω από 2 βαθμούς Κελσίου και να κινδυνεύσουμε με καταστροφικά αποτελέσματα.
Αν ενεργήσουμε τώρα, όχι μόνο μπορούμε να αποφύγουμε τα χειρότερα, αλλά μπορούμε επίσης να επιλέξουμε ένα καλύτερο μέλλον. Αν γίνει σωστά, ο πράσινος μετασχηματισμός θα προσφέρει έναν πιο καθαρό πλανήτη, με λιγότερη ρύπανση, πιο ανθεκτικές οικονομίες και πιο υγιείς ανθρώπους.
Για να φτάσουμε εκεί απαιτείται δράση σε τρία μέτωπα: σταθερές πολιτικές για να φτάσουμε σε μηδενικές εκπομπές έως το 2050, ισχυρά μέτρα προσαρμογής για την υπερθέρμανση του πλανήτη που και σταθερή οικονομική στήριξη για να βοηθηθούν οι ευάλωτες χώρες να πληρώσουν αυτές τις προσπάθειες», γράφει χαρακτηριστικά.

Μηδενικές εκπομπές ρύπων μέχρι το 2050

Η κα Georgieva υπογραμμίζει ότι είναι ζωτικής σημασίας να περιορίσουμε την περαιτέρω άνοδο της θερμοκρασίας από 1,5 έως 2 βαθμούς. Για να επιτευχθεί αυτό μέχρι το 2050 απαιτείται μείωση των εκπομπών κατά 25-50% έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα πριν από το 2019.
Τα καλά νέα είναι ότι περίπου 140 χώρες -που αντιπροσωπεύουν το 91% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου- έχουν ήδη προτείνει ή έχουν θέσει καθαρούς μηδενικούς στόχους για τα μέσα περίπου του αιώνα.
Τα κακά νέα είναι ότι η ρητορική δεν ταιριάζει με την πραγματικότητα.
Στην πραγματικότητα, το να φτάσουμε σε μηδενικές εκπομπές μέχρι το 2050 σημαίνει ότι οι περισσότερες χώρες πρέπει να κάνουν ακόμη περισσότερα για να ενισχύσουν τους στόχους τους για τη μείωση των εκπομπών -ιδιαίτερα στις μεγάλες οικονομίες.
«Αυτό θα απαιτήσει ένα συνδυασμό κινήτρων για να ωθήσουν τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά να δώσουν προτεραιότητα σε “καθαρά” αγαθά και τεχνολογίες σε όλες τις αποφάσεις τους.
Το ιδανικό μείγμα πολιτικής θα περιλάμβανε την τιμολόγηση του άνθρακα, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων, μαζί με εναλλακτικά μέτρα που μπορούν να επιτύχουν ισοδύναμα αποτελέσματα, όπως τα τέλη και τους κανονισμούς. (…)
Φυσικά, το συνολικό πακέτο πολιτικής θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα για τη μείωση του μεθανίου. (…)
Είναι επίσης σημαντικό να συμπεριληφθούν κίνητρα για ιδιωτικές επενδύσεις σε τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα, φιλικές προς την ανάπτυξη δημόσιες επενδύσεις σε πράσινες υποδομές και υποστήριξη για ευάλωτα νοικοκυριά.
Η νέα ανάλυση του ΔΝΤ έχει ενθαρρυντικές προβλέψεις για ένα δίκαιο πακέτο που θα περιορίζει την υπερθέρμανση του πλανήτη στους 2 βαθμούς. Υπολογίζουμε ότι το καθαρό κόστος της μετάβασης σε καθαρή τεχνολογία -συμπεριλαμβανομένης της εξοικονόμησης που επιτυγχάνεται με την αποφυγή περιττών επενδύσεων σε ορυκτά καύσιμα- θα είναι περίπου 0,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ το 2030. Αυτό είναι ένα μικρό ποσό σε σύγκριση με το καταστροφικό κόστος της ανεξέλεγκτης κλιματικής αλλαγή».


Επείγουσα ανάγκη προσαρμογής

Αλλά η δράση μετριασμού δεν αρκεί. Με ένα μέρος υπερθέρμανσης του πλανήτη ήδη εξασφαλισμένη, οι άνθρωποι και οι οικονομίες πληρώνουν το τίμημα κάθε μέρα.
Όπως αναφέρεται, ενώ οι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου συνεισφέρουν τα περισσότερα και πρέπει να επιτύχουν τη μερίδα του λέοντος στις περικοπές των παγκόσμιων αερίων του θερμοκηπίου, οι μικρότερες οικονομίες πληρώνουν το μεγαλύτερο κόστος και αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο λογαριασμό για την προσαρμογή.
Στην Αφρική, μια και μόνο ξηρασία μπορεί να μειώσει το μεσοπρόθεσμο δυναμικό οικονομικής ανάπτυξης μιας χώρας κατά 1 ποσοστιαία μονάδα, δημιουργώντας έλλειμμα εσόδων της κυβέρνησης που ισοδυναμεί με το ένα δέκατο του προϋπολογισμού για την εκπαίδευση.
Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι χώρες έχουν εξαντλήσει τον δημοσιονομικό χώρο κατά τη διάρκεια σχεδόν τριών ετών κρίσεων που κυμαίνονται από την πανδημία έως τον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό. Χρειάζονται επειγόντως διεθνή οικονομική και τεχνική υποστήριξη για να οικοδομήσουν ανθεκτικότητα και να επιστρέψουν στους αναπτυξιακούς τους δρόμους.

Χρηματοδότηση για το κλίμα: καινοτομήστε τώρα

«Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να κάνουμε περισσότερα για τη χρηματοδότηση για το κλίμα. Οι προηγμένες οικονομίες πρέπει να ανταποκριθούν ή να υπερβούν τη δέσμευση των 100 δισεκ. δολαρίων για χρηματοδότηση για το κλίμα για τις αναπτυσσόμενες χώρες -ιδίως για λόγους ισότητας.
Αλλά το δημόσιο χρήμα από μόνο του δεν αρκεί -άρα καινοτόμες προσεγγίσεις και νέες πολιτικές για να παρακινήσουν τους ιδιώτες επενδυτές να κάνουν περισσότερα. Εξάλλου, ο πράσινος μετασχηματισμός φέρνει τεράστιες ευκαιρίες για επενδύσεις σε υποδομές, ενέργεια και πολλά άλλα.
Ξεκινά με ισχυρότερη διακυβέρνηση και ενσωμάτωση κλιματικών θεμάτων στις δημόσιες επενδύσεις και τη χρηματοοικονομική διαχείριση που μπορούν να βοηθήσουν στην απελευθέρωση νέων πηγών χρηματοδότησης.
Τα αποδεδειγμένα χρηματοοικονομικά μέσα θα είναι επίσης σημαντικά -όπως τα επενδυτικά κεφάλαια κλειστού τύπου που μπορούν να συγκεντρώσουν περιουσιακά στοιχεία αναδυόμενων αγορών για να παρέχουν κλίμακα και να διαφοροποιούν τους κινδύνους. Και οι πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες ή χορηγοί πρέπει να κάνουν περισσότερα για να ενθαρρύνουν θεσμικούς επενδυτές να εισέλθουν -για παράδειγμα, παρέχοντας μετοχές, οι οποίες επί του παρόντος αποτελούν μόνο ένα μικρό μερίδιο των δεσμεύσεών τους.
Ένας πολλά υποσχόμενος νέος τομέας: ξεκλείδωμα κεφαλαίων από συνταξιοδοτικά ταμεία, ασφαλιστικές εταιρείες και άλλους μακροπρόθεσμους επενδυτές που διαχειρίζονται συλλογικά περισσότερα από 100 τρισεκ. δολάρια περιουσιακών στοιχείων.
Μια άλλη σκέψη είναι πώς τα καλύτερα δεδομένα διευκολύνουν τη λήψη αποφάσεων και επενδύσεων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ΔΝΤ και άλλοι παγκόσμιοι φορείς τυποποιούν υψηλής ποιότητας και συγκρίσιμες πληροφορίες για τους επενδυτές, εναρμονίζουν τις γνωστοποιήσεις για το κλίμα και ευθυγραμμίζουν τη χρηματοδότηση με στόχους που σχετίζονται με το κλίμα», καταλήγει η επικεφαλής του ΔΝΤ.

www.bankingnews.gr