Capital Economics: Eρωτήματα για την εξαγορά της Credit Suisse - Oι τράπεζες είναι παγκόσμιες στη ζωή, αλλά εθνικές στον θάνατο

Η αβεβαιότητα σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της Credit Suisse τερματίστηκε το Σαββατοκύριακο με την εξαγορά της από την UBS - τη λύση που, εκ πρώτης όψεως, προσφέρει τις καλύτερες πιθανότητες αποκατάστασης της σταθερότητας του ελβετικού τραπεζικού συστήματος.
Ωστόσο, ενώ οι κίνδυνοι της Credit Suisse έχουν εξαλειφθεί, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της συμφωνίας θα γίνουν σαφείς μόνο με την πάροδο του χρόνου, σημειώνει σε ανάλυσή της η Capital Economics.
Οι επείγουσες διαπραγματεύσεις που ξεκίνησαν στα τέλη της περασμένης εβδομάδας έληξαν την Κυριακή με την UBS να συμφωνεί να αγοράσει την Credit Suisse, λίγες μόλις ημέρες αφότου η SNB της προσέφερε μια τεράστια σανίδα σωτηρίας ρευστότητας.
Η τιμή των 0,76 ελβετικών φράγκων ανά μετοχή αποτελεί τεράστιο discount σε σχέση με το κλείσιμο της Παρασκευής (1,86 ελβετικά φράγκα), πόσο μάλλον σε σχέση με την τιμή πριν από δύο χρόνια (~12 ελβετικά φράγκα), γεγονός που σημαίνει ότι η κεφαλαιοποίηση της τράπεζας μειώθηκε από περίπου 30 δισ. σε 3 δισ. φράγκα σε διάστημα δύο ετών.

Επιβλήθηκε η συμφωνία

Ενώ η συμφωνία ήταν φαινομενικά εθελοντική, στην πραγματικότητα επιβλήθηκε στις δύο τράπεζες από τις ελβετικές αρχές.
Υποστηρίχθηκε από μια πρόσθετη γραμμή ρευστότητας ύψους 100 δισ. ελβετικών φράγκων από την ελβετική κυβέρνηση και επίσης σημαντική "εγγύηση ζημιών".
Όπως εξήγησε η ελβετική κυβέρνηση, η εγγύηση αυτή απαιτήθηκε επειδή, εκτός από ορισμένα πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία, η UBS ανέλαβε και ορισμένα που είναι "δύσκολο να εκτιμηθούν" και στα οποία "ενδέχεται να προκύψουν ζημίες".
Η κυβέρνηση εγγυάται 9 δισ. ελβετικά φράγκα αφού η UBS έχει αναλάβει τα πρώτα 5 δισ. φράγκα ζημιών από ένα χαρτοφυλάκιο προβληματικών περιουσιακών στοιχείων. Συν τοις άλλοις, η Fed ανακοίνωσε το βράδυ της Κυριακής ότι επεκτείνει τις υφιστάμενες γραμμές swap σε δολάρια με την SNB, την ΕΚΤ, την BoE και την BoJ από εβδομαδιαίες σε καθημερινές πράξεις - ενισχύοντας προληπτικά ένα βασικό στήριγμα για το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα.
Αν και το αποτέλεσμα αυτό ήρθε νωρίτερα από ό,τι περιμέναμε, δεν αποτελεί έκπληξη. Αντιθέτως, μια λύση προς αυτή την κατεύθυνση συζητιόταν εδώ και καιρό και ήταν, πράγματι, η πιο προφανής, δεδομένου ότι οι ελβετικές αρχές έπρεπε να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. (Λέγεται συχνά ότι οι τράπεζες είναι "παγκόσμιες στη ζωή αλλά εθνικές στο θάνατο".
Είναι σαφές ότι η σανίδα σωτηρίας ρευστότητας που παρείχε η SNB την περασμένη Τετάρτη δεν είχε σταματήσει τη φυγή καταθέσεων.
Η Credit Suisse απορροφήθηκε από μια πιο υγιή τράπεζα με πολύ βαθύτερες τσέπες.
Αυτό θα πρέπει να δώσει χρόνο στη διοίκηση της UBS να μεταρρυθμίσει την Credit Suisse και να συρρικνώσει την προβληματική επενδυτική της τράπεζα.

Τι δείχνει η προϊστορία

Ωστόσο, το ιστορικό των «αναγκαστικών γάμων» στον τραπεζικό τομέα είναι μεικτό, σημειώνουν οι αναλυτές.
Ορισμένοι, όπως η εξαγορά της Barings από την ING το 1995, αποδείχθηκαν μακροχρόνιες.
Άλλες όμως, συμπεριλαμβανομένων αρκετών κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, έθεσαν σύντομα υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητα της εξαγοράζουσας τράπεζας, ενώ άλλες αποδείχθηκαν πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν.
Στην περίπτωση της Credit Suisse, υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες ανησυχίες.
Πρώτον, στο πλαίσιο της συναλλαγής, τα ομόλογά της πρόσθετης βαθμίδας 1 (AT1) διαγράφηκαν πλήρως.
Αυτό είναι αμφιλεγόμενο, δεδομένου ότι τα κοινά ίδια κεφάλαια - τα οποία συνήθως θεωρούνται κατώτερα από τα AT1 στην κεφαλαιακή διάρθρωση - δεν εξαλείφθηκαν πλήρως.
Η απόφαση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανατιμολόγηση των ομολόγων AT1 και άλλων ομολόγων διάσωσης άλλων τραπεζών - μάλιστα φαίνεται ότι οι τιμές των μέσων AT1 άλλων τραπεζών έχουν μειωθεί στις πρώτες συναλλαγές σήμερα το πρωί.
Δεύτερον, θα μπορούσαν να υπάρξουν νομικές αμφισβητήσεις της συμφωνίας, παρατείνοντας τη διαδικασία και δημιουργώντας περαιτέρω αβεβαιότητα.
Και τρίτον, δεν μπορούν να αποκλειστούν περαιτέρω σημαντικές ζημίες στην κληροδοτημένη τράπεζα και αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την εμπιστοσύνη στη διευρυμένη UBS και/ή να προκαλέσει απαιτήσεις για περαιτέρω κρατική στήριξη.
Έτσι, ενώ η συμφωνία μπορεί ακόμη να αποδειχθεί σημείο καμπής στην τρέχουσα τραπεζική κρίση, μάλλον δεν θα το γνωρίζουμε με βεβαιότητα για αρκετό καιρό ακόμη, καταλήγει η Capital Economics.

www.bankingnews.gr