Ανατροπή: Η Νομισματική Τάξη μετά το τέλος της κυριαρχίας του δολαρίου και το σενάριο για την αμερικανική «Βαϊμάρη»

Πώς θα είναι ο κόσμος μετά την απώλεια της κυριαρχίας του δολαρίου ως κυρίαρχου αποθεματικού νομίσματος;
Όλα δείχνουν τις τεκτονικές πλάκες της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ να μετακινούνται και αναδύεται ένας πολυ-πολικός κόσμος, σύμφωνα με την ανάλυση του Peter St. Onge, ερευνητή στο Mises Institute και το Heritage Foundation.
Τις τελευταίες εβδομάδες, σημαντικές οικονομικές δυνάμεις απομακρύνθηκαν από το δολάριο, εγείροντας αμφιβολίες όσον αφορά τον μακροπρόθεσμο κυρίαρχο ρόλο του δολαρίου στο πλανητικό οικονομικό γίγνεσθαι.
Πριν από οκτώ εβδομάδες, ήταν απλώς κράτη – «παρίες» όπως το Ιράν ή η Ρωσία που προσπαθούσαν να αποδολαριοποιήσουν τις οικονομικές συναλλαγές τους.
Έπειτα ακολούθησε η σειρά της Βραζιλίας της Γαλλίας, ακόμη και της Σαουδικής Αραβίας – καθώς το κερί… της συμφωνίας του «πετροδολαρίου» που διαρκεί δεκαετίες αρχίζει να σβήνει.
Εάν το δολάριο χάσει τη θέση του ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, θα είναι καταστροφικό για την αμερικανική οικονομία και για μια οικονομική και νομισματική τάξη η οποία διαμορφώθηκε τα τελευταία 80 χρόνια.
Tα ξένα κράτη για τα οποία το δολάριο λειτουργούσε ως εργαλείο οικονομικού εκβιασμού καθώς σχετιζόταν με τη συμμετοχή τους στο διεθνές οικονομικό σύστημα, τώρα αναπροσανατολίζουν τη νομισματική πολιτική τους σε μια στροφή με κοσμοϊστορικά χαρακτηριστικά.

 
Δολάριο σε κίνδυνο

Στα τέλη Μαρτίου, η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε ότι θα  προσχωρήσει σε πωλήσεις πετρελαίου σε κινεζικό γιουάν.
Ακόμη και το CNN ανησυχούσε, σε μια σπάνια επίδειξη επίγνωσης της κατάστασης, ενώ το  Fox Νews διερωτάτο για το ενδεχόμενο αμερικανικής «Βαϊμάρης» - τον υπερπληθωρισμό, ο οποίος αναζωπυρώνεται από την ασύστολη εκτύπωση δολαρίων από τη Federal Reserve.
Το δολάριο είναι το αδιαμφισβήτητο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα από τη δεκαετία του 1940.
Η κατάσταση του αποθεματικού νομίσματος φαίνεται... υπέροχη: Μπορεί κάποιος να εκτυπώσει στοίβες πράσινων χαρτονομισμάτων και να προμηθευτεί χρήσιμα πράγματα για αυτό, όπως τοστιέρες, πολυτελή αυτοκίνητα και ορυχεία χαλκού.
Το πρόβλημα είναι ποιος κερδίζει - ποιος πληρώνεται όταν οι ξένοι λαχταρούν το πράσινο χαρτονόμισμα;
Αυτός που κερδίζει όποιος τυπώνει χρήματα: Η Fed, δηλαδή το Υπουργείο Οικονομικών... και — το μαντέψατε — η Wall Street και οι εμπορικές τράπεζες.

Ποιοι είναι οι λόγοι;

Αν φανταστούμε ότι οι ξένοι δεν ήθελαν δολάρια στις σημερινές ποσότητες.
Η Fed και οι τράπεζες μπορούσαν να εκτυπώσουν μόνο μικρές ποσότητες, καθώς η μεγάλη εκτύπωση θα δημιουργούσε πληθωρισμό και οι ψηφοφόροι θα εξεγείρονταν καθώς θα έχανε το χρήμα τους την αγοραστική αξία του.
Αλλά αν οι ξένοι θέλουν μεγάλη ποσότητα δολαρίων, η Fed και οι τράπεζες μπορούν να εκτυπώσουν ένα αντίστοιχο ποσό.
Είναι σαν ένα ποτάμι που ρέει στη δεξαμενή της προσφοράς χρήματος,  ένα ποτάμι που ρέει προς τους ξένους.
Η δεξαμενή παραμένει σταθερή και οι ψηφοφόροι δεν εξεγείρονται.
Προσέξτε, όμως, πού πήγαν τα κέρδη.
Αυτό το ποτάμι στους ξένους δεν πήγε στους κατόχους δολαρίων - είμαστε η δεξαμενή. είμαστε αμετάβλητοι.
Τα κέρδη πήγαν απευθείας στην πηγή του ποταμού: το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και τη Wall Street.
Ο αμερικανικός λαός πιστεύει ότι επωφελείται από το καθεστώς παγκόσμιων αποθεματικών, αλλά τα κέρδη απομυζήθηκαν και παραδόθηκαν στους ανθρώπους που σχεδίασαν την θεσμική φούσκα που αποκαλούμε παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Καλωσήρθατε στη Βαϊμάρη... των ΗΠΑ

Τώρα, εδώ είναι το πρόβλημα. Τι γίνεται αν ξαφνικά οι ξένοι δεν θέλουν να αγοράζουν δολάρια;
Ίσως η Κίνα τους πληρώνει για να πουλήσει πετρέλαιο σε γιουάν, ή ίσως η Fed να έχασε τον έλεγχο στη νομισματική κυκλοφορία και να προκάλεσε υπερβολικό πληθωρισμό.
Η ζήτηση στερεύει, το δολάριο αρχίζει να χάνει την αξία του και οι ξένοι αρχίζουν να ανησυχούν ότι οι αποταμιεύσεις τους και τα αποθέματα των εταιρειών σε ρευστό εξανεμίζονται.
Πουλάνε δολάρια.
Λίγο στην αρχή, ενώ αυτή η τάση σταδιακά γίνεται μαζικότερη.
Τώρα που το ποτάμι προς τους ξένους αντιστρέφει τη ροή του, επιστρέχει πίσω στη δεξαμενή.
Το δολάριο καταρρέει. 70 χρόνια εκτύπωσης χρημάτων της Fed και της Wall Street επιστρέφουν ορμητικά σαν τσουνάμι που μπαίνει σε φαράγγι.
Μιλάμε για διψήφιο πληθωρισμό, για πολλά χρόνια, τουλάχιστον.
Με βάση αυτό το σενάριο, το καθεστώς αποθεματικού νομίσματος θα μπορούσε να αποδειχθεί παγίδα, απόλυτη καταστροφή για τον αμερικανικό λαό.

Η αποδολαριοποίηση σε στάδια

Ποια είναι τα στάδια της αποδολαριοποίησης;
Τι θα συμβεί λοιπόν το δολάριο εκπέσει από το ρόλο του ως αποθεματικού νομίσματος;
Για αρχή, οι ξένοι δεν χρειάζονται τόσα πολλά δολάρια.
Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν επιπλέον δολάρια που κανείς δεν θέλει.
Αυτό κάνει την τιμή του δολαρίου να πέφτει - γίνεται πιο αδύναμο σε σχέση με τα αντίπαλα νομίσματα.
Αυτό στην αρχή συμβαίνει αργά, μετά ανεβάζει ταχύτητα αν συνεχίσει, ενώ συνήθως ακολουθείται από μαζικές πωλήσεις
Αυτό συμβαίνει επειδή οι πρώτοι που βγαίνουν θα έχουν μικρές απώλειες, αλλά όσο περισσότερο κάποιοι διακρατούν δολάρια, τόσο μεγαλύτερες οι απώλειες.
Σταδιακά δολάριο γίνεται όλο και πιο άχρηστο;
Και ποιοι χάνουν; Οι Αμερικανοί, οι μόνοι άνθρωποι στη γη που είναι πραγματικά υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούν το δολάριο, χάρη σε έναν σκοτεινό νόμο που ψηφίστηκε το 1862 ως έκτακτο μέτρο εν καιρώ πολέμου, ο οποίος ωστόσο κατάφερε να παραμείνει για 151 χρόνια.

Κατεβείτε από το πλοίο…

Έτσι, οι Αμερικανοί δεν έχουν άλλη επιλογή: αν δεν ανταλλάξετε τα δολάρια σας με χρυσό ή Bitcoin ή κατσίκες, θα κατεβείτε με το πλοίο.
Τι συμβαίνει με αυτούς τους Αμερικανούς;
Η πτώση του δολαρίου ανεβάζει τις τιμές των εισαγωγών.
Αλλά ανεβάζει επίσης την τιμή κάθε περιουσιακού στοιχείου που διαπραγματεύεται στις παγκόσμιες αγορές
Τι σημαίνει αυτο για τις πρώτες ύλες και τα εισαγόμενα εξαρτήματα για τα αμερικανικά εργοστάσια και τους Αμερικανούς καταναλωτές;
Θα εκτοξευθούν αρχικά οι τιμές της βενζίνης, των καυσίμων θέρμανσης και των τροφίμων - όλα αυτά είναι οι παγκόσμιες αγορές.
Μαζί με τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, καθώς η Κίνα έχει ασκεί ασφυκτικό έλεγχο στη νομισματική κυκλοφορία - αυτό ισχύει λίγο πολύ για κάθε καταναλωτικό προϊόν στο οποίο κυριαρχεί η κινεζική παραγωγή.
Στη συνέχεια, αυτά τα ακριβά εμπορεύματα και οι τιμές των εισαγόμενων αγαθών γίνονται ακόμη πιο ακριβά μέσω της αλυσίδας εφοδιασμού.
Αυξάνονται οι τιμές στη βιομηχανία — αυτοκίνητα, δομικά υλικά όπως χάλυβας ή σκυρόδεμα, ρούχα, έπιπλα, τηλεοράσεις, υπολογιστές και ιατρικές συσκευές.

Ανακοπή στις ροές κεφαλαίου

Και τότε είναι που ξεκινά το κύριο γεγονός: οι ροές κεφαλαίου
Αν οι ξένοι είναι νευρικοί, πουλάνε όχι μόνο δολάρια, αλλά και περιουσιακά στοιχεία εκφρασμένα σε δολάρια.
Ξεκινώντας από τα πιο ρευστοποιήσιμα: μετοχές, κρατικά ομόλογα και εταιρικά ομόλογα.
Είναι εύκολο να διαπραγματευτούν—οι μετοχές της IBM πωλούνται ευκολότερα από ένα εργοστάσιο της Ταϊβάν στο Ουισκόνσιν — από εκεί ξενικά το ξεπούλημα.
Περίπου το 40% των αμερικανικών μετοχών ανήκει σε ξένους και περίπου το ένα τρίτο των εταιρικών ομολόγων.
Αν οι ξένοι αρχίσουν να φεύγουν, οι αξίες και των δύο περιουσιακών στοιχείων θα πάνε στα τάρταρα.
Αυτό θα μπορούσε να ανεβάσει το κόστος δανεισμού για τις εταιρείες σε επίπεδα αδύνατα για την προσβασή του σε ρευστότητα.
Οδηγώντας σε μαζικές χρεοκοπίες. η Fed σχεδιάζει να προσπαθήσει να ανακόψει τον πληθωρισμό που η ίδια πυροδότησε.


Αιματοχυσία στα ομόλογα και ο βρόχος του χρέους

Δεν σταματά εκεί τα κακό: το ένα τρίτο των αμερικανικών ομολόγων ανήκουν σε ξένους—πάνω από 8 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ομόλογα.
Εάν οι ξένοι αρχίσουν να τα πωλούν μαζικά, είτε θα εκτοξευθεί η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ κατά δυνητικά εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Ή, πολύ πιο πιθανό, αναγκάζει τη Fed να παρέμβει και να εξαγοράσει όλη αυτή την ξένη ζήτηση, πλημμυρίζοντας ακόμη περισσότερα πληθωριστικά τρισεκατομμύρια στην οικονομία.
Αυτό θα αναστρέψει την πτωτική πορεία του πληθωρισμού ο οποίοα θα επιστρέψει σε διψήφιο αριθμό.

Συμπέρασμα: Η απώλεια του καθεστώτος του αποθεματικού νομίσματος για το δολάριο θα αποτελέσει θανάσιμο πλήγμα για την αμερικανική οικονομία, και σίγουρα οι εχθροί των ΗΠΑ θα το χρησιμοποιήσουν ως όπλο για να απειλήσουν την αμερικανική ηγεμονία.

www.bankingnews.gr