Καθώς οι εντάσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας συνεχίζουν να κλιμακώνονται, η σημασία της Μέσης Ανατολής για τις δύο αυτές υπερδυνάμεις αυξάνεται συνεχώς
Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα έρθουν ποτέ σε σύγκρουση, ένα από τα βασικά πεδία μάχης θα μπορούσε να είναι η Μέση Ανατολή.
Η Κίνα προσπαθεί επιμελώς να ενισχύσει την ενεργειακή της ασφάλεια και να διαφοροποιήσει το ενεργειακό της χαρτοφυλάκιο σε όλο τον κόσμο, αλλά η χώρα εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη Μέση Ανατολή για πετρέλαιο.
Δυστυχώς για το Πεκίνο, οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν σημαντική μόχλευση και στρατιωτική ισχύ στην περιοχή, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ισχυρό όπλο σε έναν πόλεμο θέλησης μεταξύ των δύο παγκόσμιων υπερδυνάμεων, αναφέρει νέα ανάλυση του OilPrice.com.
Ενεργειακός εφοδιασμός
Η διατήρηση ενός αξιόπιστου και αυξανόμενου ενεργειακού εφοδιασμού είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία και τη συνεχή ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας.
Καθώς όμως η χώρα συνεχίζει να αναπτύσσεται, το Πεκίνο δυσκολεύεται να συμβαδίσει με τη ζήτηση.
Για αρκετά συναπτά έτη, η Κίνα έχει υποστεί μεγάλες κυλιόμενες διακοπές ρεύματος, με ολόκληρες πόλεις να μένουν μερικές φορές στο σκοτάδι για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Και πέρυσι, η ενεργειακή βιομηχανία της Κίνας υποβλήθηκε σε μια ακραία δοκιμασία πίεσης, καθώς η ξηρασία ακρωτηρίασε τον εγχώριο υδροηλεκτρικό τομέα, την ίδια στιγμή που η παγκόσμια αγορά ενέργειας βρισκόταν σε κρίση λόγω μιας πληθώρας παραγόντων που προέκυψαν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Το Πεκίνο εργάζεται σκληρά για να αυξήσει το μέγεθος και το εύρος της δικής του ενεργειακής αυτοκρατορίας, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην αύξηση του ενεργειακού του αποτυπώματος σε αναπτυσσόμενες χώρες με μεγάλο και ως επί το πλείστον ανεκμετάλλευτο δυναμικό παραγωγής ενέργειας.
Πίσω στο 2020, το Barron's διακήρυξε ότι η Κίνα είχε ήδη γίνει "το κέντρο βάρους για τις παγκόσμιες ενεργειακές αγορές" και η σφαίρα επιρροής του συνεχίζει να αυξάνεται έκτοτε.
Εκτός από τις μεγάλες επενδύσεις του Πεκίνου στις αναπτυσσόμενες ενεργειακές αγορές άλλων χωρών, η Κίνα έχει επίσης ξεπεράσει όλους τους άλλους όσον αφορά τις δαπάνες για καθαρή ενέργεια τα τελευταία χρόνια.
Αλλά αυτό δεν είναι ακόμη αρκετό για να καλύψει τη σχεδόν ακόρεστη πείνα της χώρας για πρόσθετο ενεργειακό εφοδιασμό.
Οι ανησυχίες του Πεκίνου
Είναι σαφές ότι το Πεκίνο ανησυχεί έντονα για την επισφάλεια της ενεργειακής ασφάλειας της Κίνας, καθώς η οικονομία της χώρας συνεχίζει την ανοδική της πορεία και η ζήτηση συνεχίζει να εκτοξεύεται στα ύψη.
Η χώρα εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για την κάλυψη των ενεργειακών της αναγκών.
Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής πετρελαίου στον κόσμο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, και το απίστευτο 72% αυτού εισάγεται.
Μόνο η Μέση Ανατολή είναι υπεύθυνη για περίπου τις μισές από αυτές τις εισαγωγές.
Αυτό καθιστά τη χώρα εξαιρετικά ευάλωτη σε ενεργειακές κυρώσεις ή άλλου είδους στρατηγικούς ενεργειακούς αποκλεισμούς.
Πράγματι, η Διώρυγα του Σουέζ, το Bab al-Mandab και τα Στενά του Ορμούζ είναι όλα κρίσιμες ναυτιλιακές οδοί που θα μπορούσαν να μπλοκαριστούν με σχετική ευκολία από τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής.
Που ποντάρουν οι ΗΠΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν πολύ καλά αυτή την αχίλλειο πτέρνα και η Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ (CENTCOM) έχει συζητήσει ανοιχτά το ενδεχόμενο να ασκήσει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή για να εξασφαλίσει μοχλό πίεσης έναντι της Κίνας, εάν μια από τις πολλές πηγές έντασης μεταξύ των συχνά αντιμαχόμενων υπερδυνάμεων έφτανε ποτέ στο αποκορύφωμά της.
"Μακάρι να μην υπάρξει ποτέ σύγκρουση με την Κίνα, αλλά θα μπορούσαμε να καταλήξουμε να κρατήσουμε μεγάλο μέρος της οικονομίας τους σε κίνδυνο στην περιοχή της CENTCOM", δήλωσε ο στρατηγός Erik Kurilla, διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ, σε ακρόαση στο Κογκρέσο τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δημιουργήσει μια σημαντική και διαρκή στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή μετά από δεκαετίες εμπλοκής και διεξαγωγής πολέμων στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των πολέμων στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Η αστάθεια από αυτές τις συγκρούσεις και τα κενά εξουσίας που άφησαν τα αποπεμφθέντα καθεστώτα οδήγησαν σε σημαντική αστάθεια στην περιοχή, με αποτέλεσμα τη μεγάλη εξάρτηση από την αμερικανική βοήθεια και τη στρατιωτική παρουσία σε πολλές χώρες.
Ως εκ τούτου, πολλές από αυτές τις χώρες είναι στενά ευθυγραμμισμένες με τις ΗΠΑ και φιλοξενούν δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες - ένας αριθμός που θα μπορούσε να πολλαπλασιαστεί στο λεπτό χάρη στις καθιερωμένες βάσεις, τις σχέσεις και τις υποδομές επί τόπου.
"Η στάση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή παραμένει σημαντική", έγραψε η αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας Celeste Wallander σε δήλωσή της προς το Κογκρέσο.
"Το υπουργείο Άμυνας είναι έτοιμο να διοχετεύσει γρήγορα σημαντικές δυνάμεις στην περιοχή και να ενσωματώσει αυτές τις δυνάμεις με τους εταίρους με βάση δεκαετίες στρατιωτικής συνεργασίας για την ενίσχυση της διαλειτουργικότητας και την αντιμετώπιση κάθε έκτακτης ανάγκης", σημείωσε η Wallander.
Ενώ όλοι ελπίζουμε ότι η σύγκρουση με την Κίνα μπορεί να αποφευχθεί, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι δεν λείπουν τα σημεία ανάφλεξης όπου οι εντάσεις μεταξύ των πολύ διαφορετικών ιδεολογιών της Ανατολής και της Δύσης θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε μια σύγκρουση που θα είχε εκτεταμένες επιπτώσεις στις οικονομίες και τις αγορές ενέργειας σε όλο τον κόσμο.
www.bankingnews.gr
Η Κίνα προσπαθεί επιμελώς να ενισχύσει την ενεργειακή της ασφάλεια και να διαφοροποιήσει το ενεργειακό της χαρτοφυλάκιο σε όλο τον κόσμο, αλλά η χώρα εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη Μέση Ανατολή για πετρέλαιο.
Δυστυχώς για το Πεκίνο, οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν σημαντική μόχλευση και στρατιωτική ισχύ στην περιοχή, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ισχυρό όπλο σε έναν πόλεμο θέλησης μεταξύ των δύο παγκόσμιων υπερδυνάμεων, αναφέρει νέα ανάλυση του OilPrice.com.
Ενεργειακός εφοδιασμός
Η διατήρηση ενός αξιόπιστου και αυξανόμενου ενεργειακού εφοδιασμού είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία και τη συνεχή ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας.
Καθώς όμως η χώρα συνεχίζει να αναπτύσσεται, το Πεκίνο δυσκολεύεται να συμβαδίσει με τη ζήτηση.
Για αρκετά συναπτά έτη, η Κίνα έχει υποστεί μεγάλες κυλιόμενες διακοπές ρεύματος, με ολόκληρες πόλεις να μένουν μερικές φορές στο σκοτάδι για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Και πέρυσι, η ενεργειακή βιομηχανία της Κίνας υποβλήθηκε σε μια ακραία δοκιμασία πίεσης, καθώς η ξηρασία ακρωτηρίασε τον εγχώριο υδροηλεκτρικό τομέα, την ίδια στιγμή που η παγκόσμια αγορά ενέργειας βρισκόταν σε κρίση λόγω μιας πληθώρας παραγόντων που προέκυψαν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Το Πεκίνο εργάζεται σκληρά για να αυξήσει το μέγεθος και το εύρος της δικής του ενεργειακής αυτοκρατορίας, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην αύξηση του ενεργειακού του αποτυπώματος σε αναπτυσσόμενες χώρες με μεγάλο και ως επί το πλείστον ανεκμετάλλευτο δυναμικό παραγωγής ενέργειας.
Πίσω στο 2020, το Barron's διακήρυξε ότι η Κίνα είχε ήδη γίνει "το κέντρο βάρους για τις παγκόσμιες ενεργειακές αγορές" και η σφαίρα επιρροής του συνεχίζει να αυξάνεται έκτοτε.
Εκτός από τις μεγάλες επενδύσεις του Πεκίνου στις αναπτυσσόμενες ενεργειακές αγορές άλλων χωρών, η Κίνα έχει επίσης ξεπεράσει όλους τους άλλους όσον αφορά τις δαπάνες για καθαρή ενέργεια τα τελευταία χρόνια.
Αλλά αυτό δεν είναι ακόμη αρκετό για να καλύψει τη σχεδόν ακόρεστη πείνα της χώρας για πρόσθετο ενεργειακό εφοδιασμό.
Οι ανησυχίες του Πεκίνου
Είναι σαφές ότι το Πεκίνο ανησυχεί έντονα για την επισφάλεια της ενεργειακής ασφάλειας της Κίνας, καθώς η οικονομία της χώρας συνεχίζει την ανοδική της πορεία και η ζήτηση συνεχίζει να εκτοξεύεται στα ύψη.
Η χώρα εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για την κάλυψη των ενεργειακών της αναγκών.
Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής πετρελαίου στον κόσμο, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, και το απίστευτο 72% αυτού εισάγεται.
Μόνο η Μέση Ανατολή είναι υπεύθυνη για περίπου τις μισές από αυτές τις εισαγωγές.
Αυτό καθιστά τη χώρα εξαιρετικά ευάλωτη σε ενεργειακές κυρώσεις ή άλλου είδους στρατηγικούς ενεργειακούς αποκλεισμούς.
Πράγματι, η Διώρυγα του Σουέζ, το Bab al-Mandab και τα Στενά του Ορμούζ είναι όλα κρίσιμες ναυτιλιακές οδοί που θα μπορούσαν να μπλοκαριστούν με σχετική ευκολία από τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής.
Που ποντάρουν οι ΗΠΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν πολύ καλά αυτή την αχίλλειο πτέρνα και η Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ (CENTCOM) έχει συζητήσει ανοιχτά το ενδεχόμενο να ασκήσει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή για να εξασφαλίσει μοχλό πίεσης έναντι της Κίνας, εάν μια από τις πολλές πηγές έντασης μεταξύ των συχνά αντιμαχόμενων υπερδυνάμεων έφτανε ποτέ στο αποκορύφωμά της.
"Μακάρι να μην υπάρξει ποτέ σύγκρουση με την Κίνα, αλλά θα μπορούσαμε να καταλήξουμε να κρατήσουμε μεγάλο μέρος της οικονομίας τους σε κίνδυνο στην περιοχή της CENTCOM", δήλωσε ο στρατηγός Erik Kurilla, διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ, σε ακρόαση στο Κογκρέσο τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δημιουργήσει μια σημαντική και διαρκή στρατιωτική παρουσία στη Μέση Ανατολή μετά από δεκαετίες εμπλοκής και διεξαγωγής πολέμων στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των πολέμων στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Η αστάθεια από αυτές τις συγκρούσεις και τα κενά εξουσίας που άφησαν τα αποπεμφθέντα καθεστώτα οδήγησαν σε σημαντική αστάθεια στην περιοχή, με αποτέλεσμα τη μεγάλη εξάρτηση από την αμερικανική βοήθεια και τη στρατιωτική παρουσία σε πολλές χώρες.
Ως εκ τούτου, πολλές από αυτές τις χώρες είναι στενά ευθυγραμμισμένες με τις ΗΠΑ και φιλοξενούν δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες - ένας αριθμός που θα μπορούσε να πολλαπλασιαστεί στο λεπτό χάρη στις καθιερωμένες βάσεις, τις σχέσεις και τις υποδομές επί τόπου.
"Η στάση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή παραμένει σημαντική", έγραψε η αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας Celeste Wallander σε δήλωσή της προς το Κογκρέσο.
"Το υπουργείο Άμυνας είναι έτοιμο να διοχετεύσει γρήγορα σημαντικές δυνάμεις στην περιοχή και να ενσωματώσει αυτές τις δυνάμεις με τους εταίρους με βάση δεκαετίες στρατιωτικής συνεργασίας για την ενίσχυση της διαλειτουργικότητας και την αντιμετώπιση κάθε έκτακτης ανάγκης", σημείωσε η Wallander.
Ενώ όλοι ελπίζουμε ότι η σύγκρουση με την Κίνα μπορεί να αποφευχθεί, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι δεν λείπουν τα σημεία ανάφλεξης όπου οι εντάσεις μεταξύ των πολύ διαφορετικών ιδεολογιών της Ανατολής και της Δύσης θα μπορούσαν να κλιμακωθούν σε μια σύγκρουση που θα είχε εκτεταμένες επιπτώσεις στις οικονομίες και τις αγορές ενέργειας σε όλο τον κόσμο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών