Απόγνωση σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ- Μετά τη συντριβή των Ουκρανών στις μάχες, σχεδιάζουν τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρωσία

Στο όπλο της απελπισίας, στο όπλο της ασύμμετρης αντιπαράθεσης καταφεύγει η συλλογική Δύση, που κρύβεται πίσω από το καθεστώς – μαριονέτα της Ουκρανίας.
Πιστή απόδειξη για την καταφυγή των Δυτικών στο όπλο της τρομοκρατίας είναι οι πρόσφατες διασυνοριακές επιδρομές στη Ρωσία από το λεγόμενο «Σώμα Ρώσων Εθελοντών», μία τρομοκρατική οργάνωση πίσω από την οποία κρύβεται το ουκρανικό καθεστώς και ασφαλώς το ΝΑΤΟ.
Πρόκειται για μία προκλητική κλιμάκωση που απειλεί να μετατρέψει την περιφερειακή σύγκρουση σε άμεσο πόλεμο μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Από το Αφγανιστάν στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και των Δημοκρατιών του Καυκάσου μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ έως και σήμερα, οι ΗΠΑ έχουν μια άθλια ιστορία μόχλευσης εξτρεμιστικών οργανώσεων για να αποδυναμώσουν τη Ρωσία, επισημαίνει ο ιστότοπος South Front.
Η Πολωνία φαίνεται να είναι ένας σημαντικός σύμμαχος των ΗΠΑ στην προσπάθεια να επιτύχουν τους στόχους τους στην Ουκρανία από τη βίαιη κλιμάκωση του Μαϊντάν, μέχρι την παροχή μισθοφόρων για να βοηθήσει τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Belgorod.

Τα ιστορικά παραδείγματα

Κατά τη δεκαετία του 1980 η CIA εξόπλισε και χρηματοδότησε τους Μουτζαχεντίν, τον πρόδρομο των Ταλιμπάν, για να πολεμήσουν τα σοβιετικά συμφέροντα κατά την εισβολή τους στο Αφγανιστάν.
Αυτός ο «ισλαμικός πληρεξούσιος πολέμου» θα μεταμορφωθεί αργότερα στους Ταλιμπάν και θα επηρεάσει τις πιο φρικτές εξτρεμιστικές ομάδες, μερικές από τις οποίες ο κόσμος τις έχει ακόμα μπροστά του και προσπαθεί να τις αντιμετωπίσει.
Η CIA και οι σύμμαχοί της στον Κόλπο θα συνεργαστούν αργότερα με διάφορες ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες στις Δημοκρατίες του Καυκάσου της Τσετσενίας και του Νταγκεστάν σε μια προσπάθεια να διαλύσουν την αποδυναμωμένη Ρωσική Ομοσπονδία μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.
Ένας νέος τότε πρόεδρος ο Vladimir Putin μπόρεσε να κινητοποιήσει τη ρωσική κοινωνία και τις ένοπλες δυνάμεις για να νικήσουν αυτήν την απειλή.
Ωστόσο, οι ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών και ο στρατός εξακολουθούν να πολεμούν μια μικρή τρομοκρατική ομάδα στον Καύκασο ακόμη και σήμερα.
Ενώ η Δύση στόχευε να μετατρέψει την Τσετσενία σε καταλύτη που θα αποσπούσε εδάφη της Ρωσίας από τη νεοσύστατη ομοσπονδία της, το αποτέλεσμα ήταν μια Δημοκρατία της Τσετσενίας που έχει αποδειχθεί αξιόπιστο και πιστό μέλος της νέας ένωσης, με επικεφαλής τον Putin.

Η Συρία

Η σύγκρουση στη Συρία που ξεκίνησε το 2011 προκλήθηκε από τη CIA και τους εταίρους της ως μια προσπάθεια να αποδυναμωθεί και να υπονομευτεί το ρωσικό πλειοψηφικό μερίδιο της προμήθειας πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Αυτό το σχέδιο απέτυχε θεαματικά όταν η Ρωσία πήρε αποφασιστική θέση και παρενέβη άμεσα για λογαριασμό του μακροχρόνιου συμμάχου της Assad.
Οι εξελίξεις οδήγησαν περαιτέρω σε μια ισχυρότερη συμμαχία Συρίας-Ιράκ-Ιράν, σε ένα όλο και πιο απομονωμένο Ισραήλ και σε μια Ρωσία που είναι αποτελεσματικός μεσολαβητής και φορέας ειρήνης στην περιοχή.
Η γνώση της ιστορίας των τελευταίων ετών εξηγεί ότι οι πρόσφατες διασυνοριακές επιθέσεις σε μικρές ρωσικές συνοριακές πόλεις στις περιοχές Bryansk και Belgorod από μια τρομοκρατική οργάνωση που ιδρύθηκε από Ρώσους και Λευκορώσους νεοναζί υποστηρίχθηκαν από ΗΠΑ, Ουκρανία και Πολωνία.
Η Ουκρανία, η Πολωνία και οι ΗΠΑ βοηθούν και υποκινούν μια τρομοκρατική οργάνωση παρέχοντάς της πολιτική νομιμοποίηση, χρηματοδότηση, εκπαίδευση, προηγμένο οπλισμό ακόμη και με την αποστολή Αμερικανών και Πολωνών «μισθοφόρων».


Κράτη - τρομοκράτες

Η Ρωσία πρέπει να ανακηρύξει επίσημα τα κράτη αυτά ως χορηγούς της τρομοκρατίας.
Αν και πιθανότατα είναι μάταιη, μία τέτοια συμβολική προσπάθεια πρέπει να καταβληθεί από τη Ρωσία ώστε να τονίσει αυτή την πραγματικότητα στα Ηνωμένα Έθνη.
Οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών πρέπει να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να εντοπίσουν τους ηγέτες και τον μηχανισμό λήψης αποφάσεων του «Σώματος Ρώσων Εθελοντών» και να τους εξαλείψουν ανεξάρτητα από το αν κάποιοι από τους ιθύνοντες είναι μέλη του ΝΑΤΟ.
Είναι δεδομένο, πως εάν σκοτωθούν στρατιωτικοί από χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ στις τρομοκρατικές επιχειρήσεις στη Ρωσία οι κυβερνήσεις αυτές θα αρνηθούν οποιαδήποτε σχέση και θα επικαλεστούν την …ιδιότητα των «μισθοφόρων» για τα θύματα.
Η ρωσική ηγεσία είναι βέβαιο, πως δεν προτίθεται να επιτρέψει σε μία τρομοκρατική οργάνωση να στοχεύσει το έδαφός της, να επιτεθεί και να δολοφονήσει τους πολίτες της, να πάρει ομήρους και να απαιτήσει την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησής της.
Οι χορηγοί της τρομοκρατίας πρέπει να επισημαίνονται με ακρίβεια και δημοσίως ενώ χρειάζεται να καταβληθεί διπλωματική προσπάθεια για να ενισχυθεί η θέση της Μόσχας, αναφέρει το South Front.

Η αντεπίθεση φιάσκο

Αυτό δεν είναι μόνο σημαντικό για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της παρούσας σύγκρουσης, αλλά θα είναι κρίσιμο για κάθε νομική διαδικασία μετά την ολοκλήρωσή της.
Ένα θετικό συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί από αυτές τις πρόσφατες εξελίξεις, είναι ότι η Ουκρανία και οι υποστηρικτές της στο ΝΑΤΟ επιθυμούν απεγνωσμένα να συγκαλύψουν τις πρόσφατες ήττες του καθεστώτος στο πεδίο της μάχης και την καταστροφική αρχική αποτυχία της πολυδιαφημισμένης εαρινής αντεπίθεσης.
Η προφανής ουκρανική επιχείρηση να πλημμυρίσει την αριστερή όχθη του ποταμού Kherson καταστρέφοντας μερικώς το φράγμα Kakhovka επιβεβαιώνει τα εξής: η αντεπίθεση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων (AFU) που αναμενόταν με αγωνία από τη Δύση, έχει μέχρι στιγμής αποτύχει, η Ουκρανία ελπίζει να ενισχύσει την αμυντική της θέση κατά μήκος του Νότιου Δνείπερου και να παρεμποδίσει τις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή.
Εξαγοράζει επίσης χρόνο στις AFU και τους επιτρέπει να συγκεντρώνουν δυνάμεις σε άλλους τομείς στρατιωτικής προσπάθειας.
Είναι προφανές ότι το καθεστώς στο Κίεβο απελπισμένα προσπαθεί είτε να πετύχει νίκες προπαγάνδας για να παροτρύνει τους υποστηρικτές του στο ΝΑΤΟ να συνεχίσουν να κλιμακώνουν τη σύγκρουση και να υποστηρίξουν την Ουκρανία, είτε να δοκιμάσει κάθε διαθέσιμο μέσο, ανεξάρτητα από το πόσο παράνομο και απεχθές είναι, προκειμένου να αποτρέψει την αναπόφευκτη ήττα του στον πόλεμο φθοράς, που ούτως ή άλλως δεν μπορεί να κερδίσει.


Βαρύ τίμημα

Τι άλλο χρειάζεται τελικά η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό ουδέτερη στη σύγκρουση για να καταγγείλει την εγκληματική φύση του καθεστώτος Zelensky;
«Πόσοι ακόμη αθώοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν για να χορτάσουν τις ιδιοτροπίες μιας διεφθαρμένης δυτικής πολιτικής ελίτ πριν αποφασίσει τελικά η σιωπηλή πλειοψηφία να μιλήσει αψηφώντας αυτή την άγρια τρέλα;
Θα χρειαστεί μια πυρηνική καταστροφή για να δώσουμε επιτέλους φωνή σε όσους έχουν συνείδηση;
Είναι πολύ πιθανό ότι όσοι βρίσκονται στο Κρεμλίνο καταλαβαίνουν ότι το καθεστώς στο Κίεβο θα συνεχίσει να κλιμακώνει αυτές τις τρομοκρατικές πράξεις μέχρι να φτάσουν σε ένα σημείο που ολόκληρος ο κόσμος θα δει επιτέλους την αληθινή του φύση και θα στηρίξει επιτέλους τη Ρωσία στην εξάλειψη αυτού του κακού.
Ανατριχιάζει κανείς όταν σκέφτεται το ανθρώπινο κόστος που θα απαιτήσει αυτό», καταλήγει η ανάλυση του South Front.

www.bankingnews.gr