Eναλλακτική στα ΤLTROs η αγορά ομολόγων, αλλά...
Ελεγχόμενο κίνδυνο συνιστά για τις ελληνικές τράπεζες –αντίθετα με τις ιταλικές– η αποπληρωμή μέρους των δανείων TLΤROs προς την ΕΚΤ, σύμφωνα με όσα μεταδίδει το πρακτορείο Bloomberg.
Σημειώνεται πως από τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σταδιακά αποσύρεται ρευστότητα ύψους 50 δισ. ευρώ…
Γενικότερα, όμως, περίπου 470 δισ. ευρώ πρέπει να επιστραφούν από τις ευρωπαϊκές τράπεζες στην ΕΚΤ στις 28 Ιουνίου.
Και το σημαντικότερο πλήγμα θα το υποστεί η Ιταλία…
Η έκθεση της Τράπεζας της Ιταλίας για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα προειδοποίησε τον περασμένο μήνα ότι «λίγο κάτω από τις μισές ιταλικές τράπεζες δεν έχουν επαρκή αποθέματα για την αποπληρωμή των TLTROs τα επόμενα τρίμηνα».
Ως εκ τούτου, λέει το Bloomberg, παρά το ότι τα 4 τρισεκατομμύρια ευρώ πλεονάζουσας ρευστότητας που ενυπάρχουν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα περιορίσουν την επίδραση της γιγαντιαίας αποπληρωμής, κάποιες τράπεζες και χώρες θα πιεστούν.
Ειδικότερα, ο ανεξόφλητος δανεισμός της Ιταλίας στο πλαίσιο του προγράμματος TLTRO της ΕΚΤ είναι μεγαλύτερος από το πλεόνασμα μετρητών που έχουν σταθμεύσει στην ΕΚΤ οι τράπεζές της, πράγμα που σημαίνει ότι ορισμένες θα πρέπει να συγκεντρώσουν χρήματα από αλλού για να αποπληρώσουν τα δάνεια.
Και μπορούν να βρουν άλλες πηγές χρηματοδότησης, αλλά μόνο με πολύ υψηλότερο κόστος δανεισμού, που τρώει τα λειτουργικά τους περιθώρια.
Από την άλλη, σύμφωνα με το Bloomberg, τα πλεονάζοντα αποθεματικά των ελληνικών τραπεζών είναι ίσα βάρκα ίσα νερά με αυτά που οφείλουν στην ΕΚΤ.
Με δάνεια ύψους 476,8 δισεκατομμυρίων ευρώ (TLTRO) να λήγουν στις 28 Ιουνίου, συγκεκριμένες τράπεζες στη Γερμανία, τη Γαλλία ή άλλες χώρες της ευρωζώνης θα μπορούσαν επίσης να αισθανθούν την πίεση, σύμφωνα με τον Reinhard Cluse, οικονομολόγο της UBS Group AG.
«Στην Ιταλία ή την Ελλάδα, τα μεγέθη είναι ξεκάθαρα», λέει.
«Αλλά ακόμη και σε άλλες χώρες, θα μπορούσαν να υπάρξουν τράπεζες που δανείστηκαν πάνω από τα αποθεματικά τους».
Σημειώνεται πως η κεντρική τράπεζα αφήνει να λήξουν τα δάνεια TLTRO για να συμβάλει στη συρρίκνωση του διογκωμένου ισολογισμού της.
Ωστόσο, οι αξιωματούχοι της ίδιας της ΕΚΤ ανησυχούν για τον αντίκτυπο του υψηλότερου κόστους δανεισμού που μπορεί να προκαλέσει περιορισμένη πρόσβαση στις χρηματαγορές.
Ο Andrea Enria, επικεφαλής του εποπτικού βραχίονα της ΕΚΤ, δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι ορισμένες τράπεζες έχουν «απόλυτη εξάρτηση» από τα TLTRO.
Οι τράπεζες μπορεί να στραφούν στις αγορές ομολόγων
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της NatWest Markets, οι ιταλικές τράπεζες μπορεί να χρειαστεί να αντλήσουν περίπου 35 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023 και άλλα 75 δισεκατομμύρια ευρώ στη συνέχεια για να ανταποκριθούν στις αποπληρωμές δανείων TLTRO το επόμενο έτος.
Τα καλά νέα είναι ότι οι τράπεζες έχουν πολλές επιλογές για εναλλακτική χρηματοδότηση: μία είναι η αγορά repo, όπου οι τράπεζες δανείζουν η μία στην άλλη με εξασφαλισμένη βάση.
Οι τράπεζες μπορεί επίσης να στραφούν στις αγορές ομολόγων για να καλύψουν τυχόν κενά ή να επιλέξουν να συλλέξουν μετρητά από τα ομόλογα που λήγουν.
«Οι τράπεζες βασίζονται στην πλεονάζουσα ρευστότητα τα τελευταία δύο χρόνια, σε σύγκριση με εναλλακτικά μέσα χρηματοδότησης, όπως η αγορά εμπορικών τίτλων, η αγορά καλυμμένων ομολόγων και τα μακροπρόθεσμα repo», λέει ο Frank Gast, διευθύνων σύμβουλος της Eurex Repo.
«Τώρα βλέπουμε να στρέφονται στην αγορά των repo».
Σε κάθε περίπτωση, τους επόμενους μήνες θα διαπιστώσουμε αν αυτή η νομισματική σύσφιξη, σε αυτή τη συγκυρία, είναι ή όχι μια μεγάλη γκάφα που μοιάζει με την υπερβολική πολιτική της ΕΚΤ το 2008, την ώρα που η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση πλησίαζε- και πάλι το 2011, την ώρα που οι ιταλικές και ισπανικές αγορές ομολόγων κατέρρεαν.
Στα χαρτιά, οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι υγιείς.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν μειωθεί στο ασήμαντο 2%.
Το συνολικό κεφάλαιο της κατηγορίας 1 (CET1) είναι ασφαλές 15,27% και ο δείκτης κάλυψης ρευστότητας είναι άφθονος και ανέρχεται σε 161%.
Αλλά η Credit Suisse είχε επίσης ισχυρά αποθέματα ασφαλείας.
Αυτό δεν σταμάτησε τον θάνατο από τη φυγή των καταθέσεων.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες αντιμετωπίζουν λίγο πολύ την ίδια απειλή με τις αμερικανικές τράπεζες.
Η διαφορά είναι ότι ο κύκλος σύσφιξης ξεκίνησε αρκετούς μήνες αργότερα και θα τις επηρεάσει αργότερα.
Κάθονται και αυτές πάνω σε μεγάλες απώλειες από χαρτοφυλάκια ομολόγων που απέκτησαν όταν τα επιτόκια ήταν -0,50% και τα περισσότερα ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα διαπραγματεύονταν με αρνητικές αποδόσεις.
Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών διέταξε έρευνα για αυτόν τον "κίνδυνο επιτοκίου", αλλά δεν μας έχει πει ακόμη πόσο μεγάλες είναι αυτές οι απώλειες.
Τι λέει το Bloomberg Economics…
«Η αποπληρωμή του μεγαλύτερου μέρους των TLTROs της ΕΚΤ στις 28 Ιουνίου αυξάνει την ανησυχία για τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα.
Ο κίνδυνος είναι ότι η εμπιστοσύνη θα μπορούσε να εξαλειφθεί, τρέποντας σε φυγή τους επενδυτές», αναφέρει ο David Powell, ανώτερος οικονομολόγος της ευρωζώνης.
Οι αναλυτές αμφιβάλλουν ότι η ΕΚΤ θα εισαγάγει μια νέα διευκόλυνση ακόμη και αν οι τράπεζες βρεθούν αποκλεισμένες από τις αγορές ιδιωτικής χρηματοδότησης.
Οι περισσότεροι οικονομολόγοι που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση του Bloomberg αυτό το μήνα είπαν ότι δεν περίμεναν ότι η ΕΚΤ θα προσφέρει νέα πιο μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση μετά την απόσυρση του προγράμματος των TLTROs.
Τα χέρια της κεντρικής τράπεζας είναι δεμένα από την τεράστια ποσότητα πλεονάζουσας ρευστότητας που ήδη αποδυναμώνει τον αντίκτυπο της νομισματικής σύσφιξης.
Ακόμη και αφού ληφθούν υπόψη τις αποπληρωμές των TLTROs και το συρρικνούμενο χαρτοφυλάκιο ομολόγων της ΕΚΤ, η πλεονάζουσα ρευστότητα θα είναι περίπου 3,5 τρισεκατομμύρια ευρώ έως το τέλος του 2023, όπερ μόλις περίπου 15% χαμηλότερα από τα τρέχοντα επίπεδα.
Τι είναι οι στοχευμένες πράξεις πιο μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης (TLTROs);
Οι στοχευμένες πράξεις πιο μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης (ΣΠΠΜΑ – TLTROs) είναι κομβικής σημασίας προκειμένου τα αποτελέσματα της νομισματικής πολιτικής μας να φθάσουν στους πολίτες.
Μέσω των ΣΠΠΜΑ, η ΕΚΤ παρέχει στις τράπεζες πιο μακροπρόθεσμα δάνεια με ευνοϊκό κόστος και τις ενθαρρύνει να χορηγούν με τη σειρά τους δάνεια στις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές στη ζώνη του ευρώ. Έτσι, το κόστος δανεισμού διατηρείται χαμηλό και στηρίζονται οι δαπάνες και οι επενδύσεις.
Πώς λειτουργούν οι ΣΠΠΜΑ; Οι ΣΠΠΜΑ διαφέρουν από τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης για τρεις ξεχωριστούς λόγους:
Οι ΣΠΠΜΑ είναι ειδικά στοχευμένες – όπως υποδεικνύει άλλωστε και η ονομασία τους – στη διατήρηση ή την αύξηση των δανείων που χορηγούν οι τράπεζες στις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές.
Οι ΣΠΠΜΑ διενεργούνται με συγκεκριμένους όρους.
Οι τράπεζες λαμβάνουν φθηνές πιστώσεις από την ΕΚΤ μόνο εάν διοχετεύουν με τη σειρά τους το χρήμα σε ιδιώτες και επιχειρήσεις με τη μορφή δανείων. Το μέγιστο παρεχόμενο ποσό ορίζεται ως ποσοστό των δανείων που χορηγούν οι τράπεζες σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά (με εξαίρεση τα δάνεια για την αγορά κατοικίας). Όσο περισσότερα δάνεια έχει χορηγήσει η τράπεζα σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά πριν από την έναρξη των πράξεων, τόσο περισσότερα χρήματα μπορεί να δανειστεί μέσω των ΣΠΠΜΑ.
Οι ΣΠΠΜΑ παρέχουν πιο μακροπρόθεσμα δάνεια, τα οποία αποπληρώνονται έπειτα από τέσσερα χρόνια. Ο χρονικός ορίζοντας αποπληρωμής τους είναι δηλαδή πολύ μακρύτερος σε σχέση με ό,τι ισχύει για τις κανονικές πράξεις παροχής ρευστότητας της ΕΚΤ. Έτσι, οι τράπεζες εξασφαλίζουν σταθερή και αξιόπιστη χρηματοδότηση.
www.bankingnews.gr
Σημειώνεται πως από τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σταδιακά αποσύρεται ρευστότητα ύψους 50 δισ. ευρώ…
Γενικότερα, όμως, περίπου 470 δισ. ευρώ πρέπει να επιστραφούν από τις ευρωπαϊκές τράπεζες στην ΕΚΤ στις 28 Ιουνίου.
Και το σημαντικότερο πλήγμα θα το υποστεί η Ιταλία…
Η έκθεση της Τράπεζας της Ιταλίας για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα προειδοποίησε τον περασμένο μήνα ότι «λίγο κάτω από τις μισές ιταλικές τράπεζες δεν έχουν επαρκή αποθέματα για την αποπληρωμή των TLTROs τα επόμενα τρίμηνα».
Ως εκ τούτου, λέει το Bloomberg, παρά το ότι τα 4 τρισεκατομμύρια ευρώ πλεονάζουσας ρευστότητας που ενυπάρχουν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα περιορίσουν την επίδραση της γιγαντιαίας αποπληρωμής, κάποιες τράπεζες και χώρες θα πιεστούν.
Ειδικότερα, ο ανεξόφλητος δανεισμός της Ιταλίας στο πλαίσιο του προγράμματος TLTRO της ΕΚΤ είναι μεγαλύτερος από το πλεόνασμα μετρητών που έχουν σταθμεύσει στην ΕΚΤ οι τράπεζές της, πράγμα που σημαίνει ότι ορισμένες θα πρέπει να συγκεντρώσουν χρήματα από αλλού για να αποπληρώσουν τα δάνεια.
Και μπορούν να βρουν άλλες πηγές χρηματοδότησης, αλλά μόνο με πολύ υψηλότερο κόστος δανεισμού, που τρώει τα λειτουργικά τους περιθώρια.
Από την άλλη, σύμφωνα με το Bloomberg, τα πλεονάζοντα αποθεματικά των ελληνικών τραπεζών είναι ίσα βάρκα ίσα νερά με αυτά που οφείλουν στην ΕΚΤ.
Με δάνεια ύψους 476,8 δισεκατομμυρίων ευρώ (TLTRO) να λήγουν στις 28 Ιουνίου, συγκεκριμένες τράπεζες στη Γερμανία, τη Γαλλία ή άλλες χώρες της ευρωζώνης θα μπορούσαν επίσης να αισθανθούν την πίεση, σύμφωνα με τον Reinhard Cluse, οικονομολόγο της UBS Group AG.
«Στην Ιταλία ή την Ελλάδα, τα μεγέθη είναι ξεκάθαρα», λέει.
«Αλλά ακόμη και σε άλλες χώρες, θα μπορούσαν να υπάρξουν τράπεζες που δανείστηκαν πάνω από τα αποθεματικά τους».
Σημειώνεται πως η κεντρική τράπεζα αφήνει να λήξουν τα δάνεια TLTRO για να συμβάλει στη συρρίκνωση του διογκωμένου ισολογισμού της.
Ωστόσο, οι αξιωματούχοι της ίδιας της ΕΚΤ ανησυχούν για τον αντίκτυπο του υψηλότερου κόστους δανεισμού που μπορεί να προκαλέσει περιορισμένη πρόσβαση στις χρηματαγορές.
Ο Andrea Enria, επικεφαλής του εποπτικού βραχίονα της ΕΚΤ, δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι ορισμένες τράπεζες έχουν «απόλυτη εξάρτηση» από τα TLTRO.
Οι τράπεζες μπορεί να στραφούν στις αγορές ομολόγων
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της NatWest Markets, οι ιταλικές τράπεζες μπορεί να χρειαστεί να αντλήσουν περίπου 35 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023 και άλλα 75 δισεκατομμύρια ευρώ στη συνέχεια για να ανταποκριθούν στις αποπληρωμές δανείων TLTRO το επόμενο έτος.
Τα καλά νέα είναι ότι οι τράπεζες έχουν πολλές επιλογές για εναλλακτική χρηματοδότηση: μία είναι η αγορά repo, όπου οι τράπεζες δανείζουν η μία στην άλλη με εξασφαλισμένη βάση.
Οι τράπεζες μπορεί επίσης να στραφούν στις αγορές ομολόγων για να καλύψουν τυχόν κενά ή να επιλέξουν να συλλέξουν μετρητά από τα ομόλογα που λήγουν.
«Οι τράπεζες βασίζονται στην πλεονάζουσα ρευστότητα τα τελευταία δύο χρόνια, σε σύγκριση με εναλλακτικά μέσα χρηματοδότησης, όπως η αγορά εμπορικών τίτλων, η αγορά καλυμμένων ομολόγων και τα μακροπρόθεσμα repo», λέει ο Frank Gast, διευθύνων σύμβουλος της Eurex Repo.
«Τώρα βλέπουμε να στρέφονται στην αγορά των repo».
Σε κάθε περίπτωση, τους επόμενους μήνες θα διαπιστώσουμε αν αυτή η νομισματική σύσφιξη, σε αυτή τη συγκυρία, είναι ή όχι μια μεγάλη γκάφα που μοιάζει με την υπερβολική πολιτική της ΕΚΤ το 2008, την ώρα που η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση πλησίαζε- και πάλι το 2011, την ώρα που οι ιταλικές και ισπανικές αγορές ομολόγων κατέρρεαν.
Στα χαρτιά, οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι υγιείς.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν μειωθεί στο ασήμαντο 2%.
Το συνολικό κεφάλαιο της κατηγορίας 1 (CET1) είναι ασφαλές 15,27% και ο δείκτης κάλυψης ρευστότητας είναι άφθονος και ανέρχεται σε 161%.
Αλλά η Credit Suisse είχε επίσης ισχυρά αποθέματα ασφαλείας.
Αυτό δεν σταμάτησε τον θάνατο από τη φυγή των καταθέσεων.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες αντιμετωπίζουν λίγο πολύ την ίδια απειλή με τις αμερικανικές τράπεζες.
Η διαφορά είναι ότι ο κύκλος σύσφιξης ξεκίνησε αρκετούς μήνες αργότερα και θα τις επηρεάσει αργότερα.
Κάθονται και αυτές πάνω σε μεγάλες απώλειες από χαρτοφυλάκια ομολόγων που απέκτησαν όταν τα επιτόκια ήταν -0,50% και τα περισσότερα ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα διαπραγματεύονταν με αρνητικές αποδόσεις.
Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών διέταξε έρευνα για αυτόν τον "κίνδυνο επιτοκίου", αλλά δεν μας έχει πει ακόμη πόσο μεγάλες είναι αυτές οι απώλειες.
Τι λέει το Bloomberg Economics…
«Η αποπληρωμή του μεγαλύτερου μέρους των TLTROs της ΕΚΤ στις 28 Ιουνίου αυξάνει την ανησυχία για τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα.
Ο κίνδυνος είναι ότι η εμπιστοσύνη θα μπορούσε να εξαλειφθεί, τρέποντας σε φυγή τους επενδυτές», αναφέρει ο David Powell, ανώτερος οικονομολόγος της ευρωζώνης.
Οι αναλυτές αμφιβάλλουν ότι η ΕΚΤ θα εισαγάγει μια νέα διευκόλυνση ακόμη και αν οι τράπεζες βρεθούν αποκλεισμένες από τις αγορές ιδιωτικής χρηματοδότησης.
Οι περισσότεροι οικονομολόγοι που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση του Bloomberg αυτό το μήνα είπαν ότι δεν περίμεναν ότι η ΕΚΤ θα προσφέρει νέα πιο μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση μετά την απόσυρση του προγράμματος των TLTROs.
Τα χέρια της κεντρικής τράπεζας είναι δεμένα από την τεράστια ποσότητα πλεονάζουσας ρευστότητας που ήδη αποδυναμώνει τον αντίκτυπο της νομισματικής σύσφιξης.
Ακόμη και αφού ληφθούν υπόψη τις αποπληρωμές των TLTROs και το συρρικνούμενο χαρτοφυλάκιο ομολόγων της ΕΚΤ, η πλεονάζουσα ρευστότητα θα είναι περίπου 3,5 τρισεκατομμύρια ευρώ έως το τέλος του 2023, όπερ μόλις περίπου 15% χαμηλότερα από τα τρέχοντα επίπεδα.
Τι είναι οι στοχευμένες πράξεις πιο μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης (TLTROs);
Οι στοχευμένες πράξεις πιο μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης (ΣΠΠΜΑ – TLTROs) είναι κομβικής σημασίας προκειμένου τα αποτελέσματα της νομισματικής πολιτικής μας να φθάσουν στους πολίτες.
Μέσω των ΣΠΠΜΑ, η ΕΚΤ παρέχει στις τράπεζες πιο μακροπρόθεσμα δάνεια με ευνοϊκό κόστος και τις ενθαρρύνει να χορηγούν με τη σειρά τους δάνεια στις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές στη ζώνη του ευρώ. Έτσι, το κόστος δανεισμού διατηρείται χαμηλό και στηρίζονται οι δαπάνες και οι επενδύσεις.
Πώς λειτουργούν οι ΣΠΠΜΑ; Οι ΣΠΠΜΑ διαφέρουν από τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης για τρεις ξεχωριστούς λόγους:
Οι ΣΠΠΜΑ είναι ειδικά στοχευμένες – όπως υποδεικνύει άλλωστε και η ονομασία τους – στη διατήρηση ή την αύξηση των δανείων που χορηγούν οι τράπεζες στις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές.
Οι ΣΠΠΜΑ διενεργούνται με συγκεκριμένους όρους.
Οι τράπεζες λαμβάνουν φθηνές πιστώσεις από την ΕΚΤ μόνο εάν διοχετεύουν με τη σειρά τους το χρήμα σε ιδιώτες και επιχειρήσεις με τη μορφή δανείων. Το μέγιστο παρεχόμενο ποσό ορίζεται ως ποσοστό των δανείων που χορηγούν οι τράπεζες σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά (με εξαίρεση τα δάνεια για την αγορά κατοικίας). Όσο περισσότερα δάνεια έχει χορηγήσει η τράπεζα σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά πριν από την έναρξη των πράξεων, τόσο περισσότερα χρήματα μπορεί να δανειστεί μέσω των ΣΠΠΜΑ.
Οι ΣΠΠΜΑ παρέχουν πιο μακροπρόθεσμα δάνεια, τα οποία αποπληρώνονται έπειτα από τέσσερα χρόνια. Ο χρονικός ορίζοντας αποπληρωμής τους είναι δηλαδή πολύ μακρύτερος σε σχέση με ό,τι ισχύει για τις κανονικές πράξεις παροχής ρευστότητας της ΕΚΤ. Έτσι, οι τράπεζες εξασφαλίζουν σταθερή και αξιόπιστη χρηματοδότηση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών