Πώς οι BRICS και οι θρυλικοί Wagner έγραψαν νέο κεφάλαιο στην ιστορία και οδηγούν τις ΗΠΑ σε απεγνωσμένες κινήσεις παγκοσμίως

Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν πολυάριθμα και συνεχώς πιο οξυμένα προβλήματα στο εσωτερικό μέτωπο, είτε πρόκειται για τον συνεχώς αυξανόμενο πληθωρισμό που τις έχει ήδη ωθήσει σε ύφεση είτε για την πολιτικοποίηση των ομοσπονδιακών θεσμών που τώρα εργάζονται αποτελεσματικά για την επιβολή ενός σχεδόν μονοκομματικού καθεστώτος.
Ωστόσο, αντί να εμπλακούν σε βαθιά ενδοσκόπηση και να αντιμετωπίσουν αυτά τα σοβαρά (δυνητικά ακόμη και μοιραία) ζητήματα, η Ουάσιγκτον διεξάγει μια ολοκληρωμένη επίθεση δύο μετώπων εναντίον όχι μιας, αλλά δύο υπερδυνάμεων.
Και όμως, φαίνεται ότι ούτε αυτό είναι αρκετό για τις ΗΠΑ, καθώς αναμειγνύονται συνεχώς στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών και ιδιαίτερα εκείνων του Παγκόσμιου Νότου.

Η εμπλοκή των ΗΠΑ στην Αφρική και η απάντηση Wagner

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στην Αφρική, όπου οι ΗΠΑ διεξάγουν τις λεγόμενες «αντιτρομοκρατικές» επιχειρήσεις εδώ και δεκαετίες, με επιζήμια επίδραση στα αφρικανικά κράτη και την ανάπτυξή τους, υποστηρίζει ο γεωπολιτικός αναλυτής Drago Bosnic σε άρθρο του στον ιστότοπο South Front.
Σε ορισμένες χώρες, όπως η Σομαλία, το Πεντάγωνο είναι παρόν από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, χωρίς να σταματήσει ποτέ τις επιχειρήσεις μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, σε αντίθεση με το παρελθόν, ο αριθμός των Αμερικανών στο έδαφος έχει μειωθεί δραματικά, καθώς οι περισσότεροι από τους ρόλους τους έχουν ξεπεραστεί από drones που έχουν σκοτώσει δεκάδες χιλιάδες μόνο στη Σομαλία.
Οι ΗΠΑ επιχειρούν τώρα για την επέκταση της επιρροής τους και την βαθιά αποσταθεροποιητική παρουσία τους αλλού στο Κέρας της Αφρικής, και συγκεκριμένα στο Τζιμπουτί.
Αυτό μπορεί κάλλιστα να συνδέεται με το πρόσφατο ξέσπασμα των εχθροπραξιών στο Σουδάν, όπου οι ΗΠΑ σκοπεύουν να υποκινήσουν περαιτέρω αποσταθεροποίηση, ειδικά για να αποτρέψουν την κατασκευή ρωσικής ναυτικής βάσης εκεί.
Η Ουάσιγκτον επιδιώκει επίσης να επεκτείνει τη στρατιωτική της υποδομή σε άλλες περιοχές της Υποσαχάριας Αφρικής, ιδιαίτερα στο Μάλι, τον Νίγηρα και άλλες χώρες της ηπείρου.
Οι ΗΠΑ το κάνουν για να αμφισβητήσουν την αυξανόμενη παρουσία ρωσικών στρατιωτικών εταιρειών, κυρίως της θρυλικής πλέον «Ομάδας Wagner» στην οποία περίπου 12 αφρικανικές κυβερνήσεις έχουν αναθέσει να βοηθήσει τις ένοπλες και αστυνομικές δυνάμεις τους να καταπολεμήσουν την υποστηριζόμενη από τη συλλογική Δύση αστάθεια και τρομοκρατία.
Οι συνεχιζόμενες επιχειρήσεις των Wagner PMC ήταν εξαιρετικά επιτυχείς σε πολλά κράτη της ηπείρου, κυρίως στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (CAR), όπου μάλιστα συμμετείχαν άμεσα σε εχθροπραξίες για την υποστήριξη της κυβέρνησης, σε πλήρη αντίθεση με τη Δύση.

Οι Wagner ανοίγουν τον δρόμο για ...τους BRICS

Οι δραστηριότητες των Wagner έχουν υπονομεύσει σε μεγάλο βαθμό τα σχέδια της Αμερικής και του ΝΑΤΟ για αέναες συγκρούσεις σε πολλές αφρικανικές χώρες.
Με τη σειρά του, η μεγαλύτερη πολιτική σταθερότητα έχει επίσης επιταχύνει τα σχέδια αυτών των κρατών να ενταχθούν στους BRICS, που είναι ένας άλλος οργανισμός τον οποίο η συλλογική Δύση βλέπει ως στρατηγική απειλή.
Η ανοιχτή φύση των BRICS, όπου καμία χώρα δεν ξεχωρίζει ως «απαραίτητη», είναι μια απολύτως τρομακτική ιδέα για τις ολιγαρχικές ελίτ σε ΗΠΑ - ΕΕ.
Οι BRICS όχι μόνο αμβλύνουν τις επιπτώσεις των δυτικών κυρώσεων, αλλά προσφέρουν επίσης μοναδικές εναλλακτικές που σχεδόν ακυρώνουν πλήρως τις συνέπειες της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής επιθετικότητας των ΗΠΑ και των υποτελών και δορυφορικών κρατών τους, σημειώνει ο Bosnic.
Αυτό ακριβώς χρειάζονται πολλές (αν όχι οι περισσότερες) αφρικανικές χώρες, καθώς έχουν υποφέρει από την νεοαποικιοκρατία δεκαετιών, που υποστηρίζεται από τη Δύση.

Ισχυρή πίεση και στη Λατινική Αμερική

Ένα άλλο σημείο αιχμής για την Ουάσιγκτον είναι τουλάχιστον η διατήρηση του γεωπολιτικού status quo στη Λατινική Αμερική.
Και ενώ αυτό μπορεί να είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ, σίγουρα δεν είναι προς το συμφέρον εκατοντάδων εκατομμυρίων Λατινοαμερικανών που έχουν παγιδευτεί στην ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ φτώχεια και αστάθεια για δεκαετίες (αν όχι για αιώνες).
Το περιβόητο Δόγμα Monroe με το οποίο η Ουάσιγκτον πιέζει εδώ και ακριβώς δύο αιώνες, επιβαρύνει με μακροπρόθεσμες συνέπειες την κυριαρχία πολλών λατινοαμερικανικών κρατών.
Ωστόσο, έχει υπάρξει ένα τεράστιο κύμα αντίδρασης σε χώρες όπως η Κούβα, η Βενεζουέλα, το Περού, η Νικαράγουα και η Βολιβία.
Επιπλέον, η Βραζιλία, το πιο ισχυρό κράτος της ηπείρου, είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη των BRICS, ενώ η Αργεντινή, αναμφισβήτητα δεύτερη πιο ισχυρή χώρα, οικοδομεί πολύ στενούς δεσμούς με τον οργανισμό.
Οι ΗΠΑ διπλασιάζουν τώρα τις νεοαποικιοκρατικές πολιτικές τους τόσο στην Αφρική όσο και στη Λατινική Αμερική για να αποτρέψουν ή τουλάχιστον να επιβραδύνουν την έλευση της πολυπολικής παγκόσμιας τάξης, της μοναδικής που ουσιαστικά εγγυάται την εθνική κυριαρχία οποιασδήποτε χώρας.
Ίσως ακόμη πιο σημαντικό, οργανισμοί όπως οι BRICS επιτρέπουν την ανάπτυξη διαφορετικών μοντέλων πολιτισμού, καθώς κανένα μέλος του οργανισμού, όσο ισχυρό κι αν είναι, δεν στοχεύει να επιβάλει το σύστημα των κοινωνικών αξιών και της ανάπτυξής του σε καμία άλλη χώρα.
Αυτή είναι μια πραγματικά τρομακτική ιδέα για τη συλλογική Δύση, καθώς στοχεύει να κάνει το εντελώς αντίθετο.

Οι BRICS είναι η πλήρης καταστροφή για τη Δύση

Στόχος των ΗΠΑ και της συλλογικής Δύσης είναι να συνεχίσουν με την επιβολή των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών να παρατείνουν τα αποτελέσματα της νεοαποικιοκρατίας και την κυριαρχία τους σε ολόκληρες ηπείρους.
Αυτές οι εξαιρετικά επιζήμιες πολιτικές μπορούν να αποτραπούν μόνο μέσω της ενίσχυσης της εθνικής κυριαρχίας και ακριβώς οι BRICS είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί χωρίς την καταφυγή σε πιο…πολεμικές επιλογές.
Ο οργανισμός αναπτύσσεται ραγδαία, με διάφορες πηγές να υποστηρίζουν ότι τουλάχιστον 20 χώρες σχεδιάζουν να ενταχθούν σε αυτόν, ενώ άλλες αναφέρουν ότι ο αριθμός αυτός είναι πλέον πολύ πάνω από 30.
Η προοπτική να ενταχθούν 30 χώρες σε έναν οργανισμό όπως οι BRICS είναι μια πλήρης καταστροφή για την υπό την ηγεσία των ΗΠΑ συλλογική Δύση.
Και αυτό είναι ένα θετικό στοιχείο για τον κόσμο, καθώς η υπάρχουσα «παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες» ωφελεί μόνο ένα κέντρο παγκόσμιας ισχύος σε βάρος όλων των άλλων.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει να επιδιώκει τη νεοαποικιοκρατία όπου μπορεί.
Και ακριβώς οι BRICS έρχονται να διασφαλίσουν ότι δεν θα μπορέσει.

www.bankingnews.gr