GoldSwitzerland: Νεκροταφείο χρέους 34 τρισ. θάβει τα πάντα: οικονομία, αγορές, τράπεζες – Οι ΗΠΑ και.. ο κόσμος ζουν με δανεικό χρόνο

Για τσουνάμι χρέους 34 τρισεκ. δολαρίων, που θα πνίξει τα πάντα -οικονομία, αγορές, τράπεζες-, προειδοποιεί με έκθεσή του ο ελβετικός οίκος Gold Switzerland, προσθέτοντας ότι οι ΗΠΑ ζουν με δανεικό χρόνο.
Πιο αναλυτικά, όπως επισημαίνει ο αναλυτής του η επενδυτικής εταιρεία, «στα τέλη Δεκεμβρίου δημοσίευσα μια έκθεση για τα θέματα του 2023, εξετάζοντας τις επιπτώσεις τους.
Επανέλαβα τον ισχυρισμό μου ότι οι αγορές χρέους έκαναν το μέλλον των πολιτικών της Fed, τις κινήσεις νομισμάτων, τις αγορές επιτοκίων και το παίγνιο του χρυσού αρκετά ξεκάθαρο.
Φυσικά, καθώς αλλάζουν τα δεδομένα, αλλάζουν και οι απόψεις.
Αλλά, δυστυχώς, τα γεγονότα μόνο χειροτερεύουν, όπερ σημαίνει ότι οι απόψεις τις οποίες διατύπωσα στα τέλη του 2023 όχι μόνο επιβεβαιώνονται, αλλά και ενισχύονται…
Τότε, όπως και τώρα, οι εμποτισμένες με χρέη ΗΠΑ έκλιναν όλο και περισσότερο προς πολιτικές που θα αποδυναμώνουν το δολάριο, πληγώνουν τη μεσαία τάξη τους και ανταμείβουν με… ακόμη μεγαλύτερη απόγνωση.
Προκύπτουν γεγονότα, τα οποία υποστηρίζουν περαιτέρω την κατά τ’ άλλα θλιβερή πεποίθηση ότι η αμερικανική οικονομία (για να μη συγχέεται με τα χρηματιστήρια που υποστηρίζονται από τη Fed) ζει κυριολεκτικά με δανεικό χρόνο».
Πράγματι, πριν από έναν χρόνο, όλοι τρίβαμε τα μάτια μας καθώς το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO) ανακοίνωσε για το α’ τρίμηνο του 2023 έλλειμμα ύψους 422 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Αν μη τι άλλο, επρόκειτο για εκτόξευση σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα…
Δεν πέρασε πολύς καιρός, και το CBO, για το α’ τρίμηνο του 2024 ανακοίνωσε έλλειμμα 509 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπερ σημαίνει ετήσιο έλλειμμα 2,2 τρισεκ. δολ.

Κάντε τα μαθηματικά

Σύμφωνα με την Gold Switzerland, τους προηγούμενους 12 μήνες τα δημοσιονομικά έσοδα αυξήθηκαν κατά περίπου 8%, αλλά οι δαπάνες (δηλαδή, τα έξοδα) για την ίδια περίοδο αυξήθηκαν κατά 12%.
Στα απλά μαθηματικά αυτό σημαίνει πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ αφενός δεν έχει στο μυαλό της καθόλου το χρέους και αφετέρου απουσιάζει ο κοινός νους…
Προφανώς, οι ΗΠΑ βρίσκονται τώρα σε μια ανοιχτή και προφανή σπείρα χρέους.
Η ντροπιαστική καρτέλα του χρέους του θείου Σαμ τρέχει τώρα με ρυθμό που υπερβαίνει κατά πολύ το ΑΕΠ του, ωθώντας τον λόγο ελλείμματος προς ΑΕΠ στο 8% - επίπεδα που είδαμε μόνο κατά τη διάρκεια της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και της «COVID».

Από τη σπείρα του χρέους στο QE

Αν δεν μας απατά η μνήμη μας, κατά τα δύο αυτά προαναφερθέντα ντροπιαστικά «φεγγάρια», αυτό το οποίο ακολούθησε ήταν ένα πρωτοφανές QE, ήτοι ποσοτική χαλάρωση (ως γνωστόν, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής διατηρούν την πεποίθηση πως τα πάντα μπορούν να λυθούν με την έκδοση fiat νομισμάτων).
Και αυτή η φορά, λοιπόν, πιθανότατα δεν θα είναι διαφορετική…
Όσον αφορά τα βασικά μαθηματικά, μπορεί κανείς να έχει τη δική του γνώμη αλλά όχι τα δικά του γεγονότα, και τα γεγονότα (δηλαδή τα μαθηματικά) λένε ότι το τρέχον κόστος εξυπηρέτησης του προαναφερθέντος χρέους είναι 16% επί των ομοσπονδιακών φορολογικών εσόδων.
Και πάλι: Παρακαλώ διαβάστε ξανά την τελευταία γραμμή.
Έχει σημασία, γιατί, λοιπόν, το χρέος καταστρέφει τα έθνη.
Άλλωστε, όπως μόλις προειδοποίησε ο πρώην επικεφαλής των ευρωπαϊκών μπλοκ διαπραγμάτευσης της Goldman Sachs, Alex Harfouche, αυτοί οι ανατριχιαστικοί δείκτες χρέους σημαίνουν ότι η ικανότητα της οικονομίας των ΗΠΑ να επωμιστεί τέτοιο χρέος είναι… κρίνεται.
Που σημαίνει ότι όλοι γνωρίζουμε (ή πρέπει να ξέρουμε) τι έρχεται στη συνέχεια.
Όπως και το 2008 και το 2020, το σύνηθες μοτίβο αναμένεται να κάνει την εμφάνισή του,
δηλαδή μια αναπόφευκτη μετατόπιση από τις αυξήσεις και τις παύσεις των επιτοκίων προς τις μειώσεις επιτοκίων και την αναπόφευκτη μετάβαση από το QT στο QE.
Γιατί αναπόφευκτο; Γιατί η βλακεία η βλακεία είναι ανίκητη…
Δηλαδή, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν θα περικόψουν τις δαπάνες, αλλά θα τις αυξήσουν, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να δωροδοκήσουν τις μάζες, εγκλωβίζοντάς τες σε ένα παβλοβιανό μοτίβο που βασίζεται σε γενιές υπερβολικά υποσχόμενων και γκροτέσκων υποεκδόσεων χρέους.
Αυτή η αδυναμία μείωσης των δαπανών καθιστά τη σπείρα του χρέους των ΗΠΑ (και επομένως το QE στο… φεγγάρι) προβλέψιμη.

Πραγματική οικονομία…

Θυμηθείτε: Η Fed εξυπηρετεί τράπεζες και χρηματιστήρια, όχι τους πολίτες και τις πραγματικότητες τους.
Περικοπές επιτοκίων + QE = υποβάθμιση του δολαρίου και πληθωρισμός (με μια αποπληθωριστική ύφεση στη μέση).
Και αυτό σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι πρόκειται να νιώσουν την πιο σκοτεινή πλευρά της πραγματικής εντολής της Ουάσιγκτον: να καλύψουν τον κ%&λο τους με τη Wall Street στην εντατική.
Εν τω μεταξύ, οι μάζες αισθάνονται πόνο, αλλά δεν μπορούν να δουν ακριβώς από πού έρχεται, καθώς τα μέσα ενημέρωσης, οι χάκερ του MMT και οι πολιτικοί τους λένε συνεχώς ότι τα ελλείμματα δεν έχουν σημασία.
Ακόμη χειρότερα, υπάρχουν εκείνοι που κάθονται σε ιδιωτικές σουίτες διαχείρισης πλούτου και υπενθυμίζουν αυτάρεσκα στους πελάτες τους ότι η Ιαπωνία έχει πολύ υψηλότερα χρέη από τον θείο Σαμ, οπότε οι ΗΠΑ δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν.

Όμως, όπως υπενθυμίζει η Gold Switzerland, η Ιαπωνία δεν έχει δίδυμα ελλείμματα, αρνητική καθαρή διεθνή επενδυτική θέση 65%, ούτε αγορά ομολόγων με εξωτερική χρηματοδότηση.
Εν ολίγοις: Η Ιαπωνία δεν είναι Αμερική. Αλλά ακόμα κι αν ήταν, δεν είναι τίποτα για να καυχηθεί…
Σε αυτό το πλαίσιο, η Gold Switzerland είναι της νηφάλιας και βασισμένης στα μαθηματικά άποψης ότι αν οι ΗΠΑ δεν περικόψουν το κράτος προνοίας και τις αμυντικές δαπάνες κατά 40% (αδιανόητο σε μια εκλογική χρονιά και έναν κόσμο που χτυπάει τα τύμπανα πολέμου σχεδόν παντού), αυτή η λιτότητα είναι περίπου τόσο πιθανό όσο να υπάρξει έντιμος άνθρωπος στο Κογκρέσο…
Αν όμως δεν υπάρξουν περικοπές και δημοσιονομική ειλικρίνεια, τα ελλείμματα θα επιβαρύνουν σε πολλά επίπεδα τις μελλούμενες γενεές.
Πέρα από τα παραπάνω, αξίζει να σημειωθεί το εξής: Οι οφειλέτες, συμπεριλαμβανομένου του θείου Σαμ, χρειάζονται πληθωρισμό και ένα υποτιμημένο νόμισμα.
Χρειάζονται αρνητικά πραγματικά επιτόκια ώστε ο πληθωρισμός να ξεπερνά την απόδοση των 10ετών ομολόγων.
Ο πρόεδρος της Fed Powell, φυσικά, προσπάθησε να ωθήσει τα πραγματικά επιτόκια στο 2% για να «καταπολεμήσει τον πληθωρισμό», αλλά, όπως και το 2018-19, το καθαρό αποτέλεσμα ήταν ότι να σπάσει σχεδόν τα πάντα εκτός από το δολάριο.
Στην πραγματικότητα, απλώς αύξησε τα επιτόκια και αδυνάτισε τον ισολογισμό της Fed, έτσι ώστε να έχει κάτι (οτιδήποτε) να μειώσει (επιτόκια) και να παχύνει (ισολογισμός) όταν η ύφεση κατέστη αδύνατο να αγνοηθεί.
Ή είπε πιο ωμά: Το πρόσφατο QT του ήταν προάγγελος για περισσότερο QE και οι πρόσφατες αυξήσεις των επιτοκίων του ήταν πρόδρομος για περισσότερες μειώσεις επιτοκίων.

Υποτίμηση…

Πολύ πριν πετύχει «στόχο 2%», λοιπόν, ο Powell θα ρίξει και πάλι λευκή πετσέτα το 2024 σε ό,τι αφορά τις αυξήσεις επιτοκίων για τον απλούστατο λόγο ότι ο θείος Σαμ δεν μπορεί να τις αντέξει οικονομικά.
Κάπως έτσι, ο «πόλεμος κατά του πληθωρισμού», που διεξήχθη τα τελευταία 2 χρόνια, θα καταλήξει τελικά (και ειρωνικά) σε ακόμη μεγαλύτερο πληθωρισμό.
Ιστορικά, στην πραγματικότητα, τα νομίσματα πάντα θυσιάζονται για να διασώσουν κατεστραμμένα καθεστώτα.
Και παιδιά, το καθεστώς των ΗΠΑ αντικειμενικά έχει… σπάσει.
Για όσους γνωρίζουν τα μαθηματικά και το χθες, η προετοιμασία για το αύριο είναι απλή.
Οι προβλεπόμενες μειώσεις επιτοκίων (και το άρωμα περισσότερης συνθετικής ρευστότητας) μπορούν και (ήδη έχουν) οδηγήσει τα περιουσιακά στοιχεία διογκωμένου κινδύνου υψηλότερα καθώς η εγγενής αγοραστική δύναμη του νομίσματος εξασθενεί.

www.bankingnews.gr