Η φούσκα στη Wall Street… θυμίζει ’90s...
Στα χρηματιστήρια έχει δημιουργηθεί μία φούσκα, η οποία, από πολλές απόψεις, θυμίζει τη φούσκα του dot com που γιγαντώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, διαπιστώνει σε άρθρο του στους Financial Times o chief strategist της UBS, Bhanu Baweja.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει, όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο πλανάται πλάνην οικτρά, καθώς τα πράγματα μάλλον είναι χειρότερα…
Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με τον οικονομολόγο της UBS, το έναυσμα για το ράλι στις μετοχές το 1990, που ξεκίνησε αφότου η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ τελείωσε τον κύκλο αυξήσεών της τον Ιανουάριο του 1995, δόθηκε από τον Alan Greenspan όταν ο τότε πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας εξήρε τη βελτιωμένη παραγωγικότητα στις επιχειρήσεις.
Πίσω στο παρόν, η Fed βρίσκεται και πάλι κοντά στο pivot, δηλαδή στην αλλαγή κατεύθυνσης σε ό,τι αφορά τη νομισματική πολιτική, και, για άλλη μια φορά, οι προβλέψεις για την παραγωγικότητα οδηγούν τις μετοχές σε υψηλότερα επίπεδα – αυτή τη φορά με καύσιμο τη διάδοση της τεχνητής νοημοσύνης.
Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, που οι συγκρίσεις με το ράλι της δεκαετίας του 1990 είναι παντού.
Σε αυτό το πλαίσιο πολλή συζήτηση γίνεται για το πού βρισκόμαστε σε σύγκριση με το χρονοδιάγραμμα εκείνης της δεκαετίας.
Κάποιοι προβαίνουν σε επιθετικούς, bullish ισχυρισμούς, ότι δήθεν βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια του ράλι, υποσχόμενοι ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα ωθήσει τα κέρδη σε πολύ υψηλότερα επίπεδα.
Άλλοι προειδοποιούν ότι βρισκόμαστε βαθιά σε μια φούσκα.
Τα δεδομένα δεν υποστηρίζουν καμία από αυτές τις απόψεις, επισημαίνει ο Baweja.
1990s
Η ανοδική πορεία της δεκαετίας του 1990 είχε δύο φάσεις: Μια σταθερή άνοδο από τις αρχές του 1995 έως τα μέσα του 1998, μέσω της οποίας οι αποδόσεις σε όλους τους κλάδους εξισορροπήθηκαν, και ένα εκρηκτικό ράλι, από τα τέλη του 1998 έως τις αρχές του 2000, το οποίο ακολούθησε...
Τα σημερινά στάνταρ απόδοσης και οι αποτιμήσεις φέρνουν στον νου τη δεύτερη φάση, τη φούσκα.
Οι μετοχές που θεωρούνται αμυντικές υστερούν.
Όσοι εκτίθενται περισσότερο στις κυκλικές στροφές της οικονομίας, ιδιαίτερα στον τομέα της τεχνολογίας, βγαίνουν νικητές.
Οι 10 μεγαλύτερες μετοχές της Wall Street αντιπροσώπευαν το 34% της απόδοσης του S&P 500 κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, ποσοστό υψηλότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή της δεκαετίας του 1990.
Η κυκλικά προσαρμοσμένη αναλογία τιμής προς κέρδη του S&P 500 (34x) βρίσκεται στο 96ο εκατοστημόριο της κατανομής του περασμένου αιώνα, όχι πολύ μακριά από το 44 φορές, ή στο 99ο εκατοστημόριο, που ήταν τον Μάρτιο του 2000.
Βέβαια, η ποιότητα των εταιρειών του τότε με το τώρα είναι διαφορετική.
Σήμερα, οι υψηλοί πολλαπλασιαστές έχουν να κάνουν με ομίλους που παρουσιάζουν υψηλότερα έσοδα.
Σε αντίθεση με τη δεκαετία του 1990, τόσο η αστάθεια όσο και η ζήτηση για αντιστάθμιση μέσω option κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα - κάτι που υποδηλώνει πίστη για κέρδη και ελεύθερες ταμειακές ροές.
Επίσης, οι επενδυτές δεν είναι αδιακρίτως ευφορικοί.
Οι μετοχές εταιρειών μικρότερης κεφαλαιοποίησης έχουν δει ελάχιστη χαρά μέχρι στιγμής, ενώ βάσει επιδόσεων έχουν ξεπεράσει αντίστοιχες εταιρείες στα τελευταία στάδια του ράλι της δεκαετίας του 1990.
Οι IPO στις ΗΠΑ μετά την Covid είναι 133 ετησίως, σε σύγκριση με τις 475 ετησίως μεταξύ 1995 και 2000.
Επομένως, είναι απίθανο να υπάρχει φούσκα.
Σε αυτό το πλαίσιο, πολλοί επενδυτές μπορεί να θεωρούν ότι η αγορά έχει ξεκάθαρο διάδρομο για μια πολυετή περίοδο υπερφυσικών αποδόσεων. Διαφωνούμε.
Οι επενδυτές ελπίζουν πως η έκρηξη της τεχνητής νοημοσύνης θα προσφέρει μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας, διαμορφώνοντας μια αγορά ως ένα ευφορικό περιβάλλον υψηλής ανάπτυξης και χαμηλού πληθωρισμού.
Ωστόσο, η αύξηση της παραγωγικότητας στις ΗΠΑ έχει ετήσιο ποσοστό κάτω του 1% μετά την Covid σε σύγκριση με 2,4% κατά την πενταετία έως το πρώτο τρίμηνο του 2000.
Φυσικά, είναι πιθανό μια σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας να βρίσκεται προ των πυλών.
Από την άλλη, εάν οι εταιρείες τεχνολογίας ήταν ομοιόμορφα ανοδικές σε ό,τι αφορά τη μελλοντική ζήτηση, θα περιμέναμε να δούμε ισχυρή αύξηση των επενδύσεων.
Τα στοιχεία
«Τα στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα».
Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες για λογισμικό αυξήθηκαν κατά 21% ετησίως μεταξύ του πρώτου τριμήνου του 1995 και της ίδιας περιόδου του 2000.
Στη μετά την Covid περίοδο αυξήθηκαν λιγότερο.
Με 2% ετησίως, το κεφάλαιο για έρευνα και ανάπτυξη αυξάνεται περίπου στο ένα τέταρτο του ρυθμού που είχε στο τέλος της δεκαετίας του 1990.
Σαφώς, ορισμένες τεχνολογικές εταιρείες πραγματοποιούν μεγάλες επενδύσεις, αλλά αυτό δεν έχει μετακινήσει τη βελόνα σε συνολικό επίπεδο.
Ούτε υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία για capex, παραγγελίες για υπολογιστές και ηλεκτρονικά προϊόντα.
Πέρα από τον κλάδο της τεχνολογίας, το ευρύτερο πλαίσιο είναι επίσης διαφορετικό.
Στους περισσότερους δείκτες, η οικονομία βρίσκεται στο τέλος του κύκλου.
Η παγκοσμιοποίηση βρίσκεται σε υποχώρηση σήμερα, ενώ τη δεκαετία του 1990 ήταν στο αποκορύφωμά της.
Το παγκόσμιο εμπόριο αυξήθηκε 2,5-3 φορές ταχύτερα από την παγκόσμια ανάπτυξη τότε, αυξάνοντας τα παγκόσμια κέρδη και τα κέρδη των ΗΠΑ.
Η Κίνα εισερχόταν σε φάση της ισχυρότερης ανάπτυξής της στο γύρισμα της χιλιετίας.
Σήμερα ψάχνει για ένα μοντέλο ανάπτυξης.
Σε περίπτωση που οι μεγαλύτερες μετοχές στις ΗΠΑ αποτύχουν να αποδώσουν κέρδη, η παγκόσμια οικονομία έχει μικρή δύναμη να επαναφέρει τον κύκλο.
Είναι αλήθεια ότι, παρά κάποιες ομοιότητες, η σημερινή δεν είναι μια φούσκα τύπου 1990.
Ομοίως, δεν έχουμε τις προϋποθέσεις που να υποστηρίζουν μια διαρκή ανοδική πορεία στις μετοχές.
Το ασφάλιστρο κινδύνου – οι αποδόσεις που αναζητούν οι επενδυτές σε μετοχές έναντι ομολόγων – ήταν μόνο δύο φορές χαμηλότερο τα τελευταία 100 χρόνια: λίγο πριν από τη Μεγάλη Ύφεση και γύρω από τη φούσκα του Nasdaq.
Τα πράγματα μάλλον είναι χειρότερα, καταλήγει η UBS.
Έχετε προειδοποιηθεί...
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, όπως επισημαίνει, όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο πλανάται πλάνην οικτρά, καθώς τα πράγματα μάλλον είναι χειρότερα…
Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με τον οικονομολόγο της UBS, το έναυσμα για το ράλι στις μετοχές το 1990, που ξεκίνησε αφότου η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ τελείωσε τον κύκλο αυξήσεών της τον Ιανουάριο του 1995, δόθηκε από τον Alan Greenspan όταν ο τότε πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας εξήρε τη βελτιωμένη παραγωγικότητα στις επιχειρήσεις.
Πίσω στο παρόν, η Fed βρίσκεται και πάλι κοντά στο pivot, δηλαδή στην αλλαγή κατεύθυνσης σε ό,τι αφορά τη νομισματική πολιτική, και, για άλλη μια φορά, οι προβλέψεις για την παραγωγικότητα οδηγούν τις μετοχές σε υψηλότερα επίπεδα – αυτή τη φορά με καύσιμο τη διάδοση της τεχνητής νοημοσύνης.
Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, που οι συγκρίσεις με το ράλι της δεκαετίας του 1990 είναι παντού.
Σε αυτό το πλαίσιο πολλή συζήτηση γίνεται για το πού βρισκόμαστε σε σύγκριση με το χρονοδιάγραμμα εκείνης της δεκαετίας.
Κάποιοι προβαίνουν σε επιθετικούς, bullish ισχυρισμούς, ότι δήθεν βρισκόμαστε στα πρώτα στάδια του ράλι, υποσχόμενοι ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα ωθήσει τα κέρδη σε πολύ υψηλότερα επίπεδα.
Άλλοι προειδοποιούν ότι βρισκόμαστε βαθιά σε μια φούσκα.
Τα δεδομένα δεν υποστηρίζουν καμία από αυτές τις απόψεις, επισημαίνει ο Baweja.
1990s
Η ανοδική πορεία της δεκαετίας του 1990 είχε δύο φάσεις: Μια σταθερή άνοδο από τις αρχές του 1995 έως τα μέσα του 1998, μέσω της οποίας οι αποδόσεις σε όλους τους κλάδους εξισορροπήθηκαν, και ένα εκρηκτικό ράλι, από τα τέλη του 1998 έως τις αρχές του 2000, το οποίο ακολούθησε...
Τα σημερινά στάνταρ απόδοσης και οι αποτιμήσεις φέρνουν στον νου τη δεύτερη φάση, τη φούσκα.
Οι μετοχές που θεωρούνται αμυντικές υστερούν.
Όσοι εκτίθενται περισσότερο στις κυκλικές στροφές της οικονομίας, ιδιαίτερα στον τομέα της τεχνολογίας, βγαίνουν νικητές.
Οι 10 μεγαλύτερες μετοχές της Wall Street αντιπροσώπευαν το 34% της απόδοσης του S&P 500 κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, ποσοστό υψηλότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή της δεκαετίας του 1990.
Η κυκλικά προσαρμοσμένη αναλογία τιμής προς κέρδη του S&P 500 (34x) βρίσκεται στο 96ο εκατοστημόριο της κατανομής του περασμένου αιώνα, όχι πολύ μακριά από το 44 φορές, ή στο 99ο εκατοστημόριο, που ήταν τον Μάρτιο του 2000.
Βέβαια, η ποιότητα των εταιρειών του τότε με το τώρα είναι διαφορετική.
Σήμερα, οι υψηλοί πολλαπλασιαστές έχουν να κάνουν με ομίλους που παρουσιάζουν υψηλότερα έσοδα.
Σε αντίθεση με τη δεκαετία του 1990, τόσο η αστάθεια όσο και η ζήτηση για αντιστάθμιση μέσω option κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα - κάτι που υποδηλώνει πίστη για κέρδη και ελεύθερες ταμειακές ροές.
Επίσης, οι επενδυτές δεν είναι αδιακρίτως ευφορικοί.
Οι μετοχές εταιρειών μικρότερης κεφαλαιοποίησης έχουν δει ελάχιστη χαρά μέχρι στιγμής, ενώ βάσει επιδόσεων έχουν ξεπεράσει αντίστοιχες εταιρείες στα τελευταία στάδια του ράλι της δεκαετίας του 1990.
Οι IPO στις ΗΠΑ μετά την Covid είναι 133 ετησίως, σε σύγκριση με τις 475 ετησίως μεταξύ 1995 και 2000.
Επομένως, είναι απίθανο να υπάρχει φούσκα.
Σε αυτό το πλαίσιο, πολλοί επενδυτές μπορεί να θεωρούν ότι η αγορά έχει ξεκάθαρο διάδρομο για μια πολυετή περίοδο υπερφυσικών αποδόσεων. Διαφωνούμε.
Οι επενδυτές ελπίζουν πως η έκρηξη της τεχνητής νοημοσύνης θα προσφέρει μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας, διαμορφώνοντας μια αγορά ως ένα ευφορικό περιβάλλον υψηλής ανάπτυξης και χαμηλού πληθωρισμού.
Ωστόσο, η αύξηση της παραγωγικότητας στις ΗΠΑ έχει ετήσιο ποσοστό κάτω του 1% μετά την Covid σε σύγκριση με 2,4% κατά την πενταετία έως το πρώτο τρίμηνο του 2000.
Φυσικά, είναι πιθανό μια σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας να βρίσκεται προ των πυλών.
Από την άλλη, εάν οι εταιρείες τεχνολογίας ήταν ομοιόμορφα ανοδικές σε ό,τι αφορά τη μελλοντική ζήτηση, θα περιμέναμε να δούμε ισχυρή αύξηση των επενδύσεων.
Τα στοιχεία
«Τα στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα».
Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες για λογισμικό αυξήθηκαν κατά 21% ετησίως μεταξύ του πρώτου τριμήνου του 1995 και της ίδιας περιόδου του 2000.
Στη μετά την Covid περίοδο αυξήθηκαν λιγότερο.
Με 2% ετησίως, το κεφάλαιο για έρευνα και ανάπτυξη αυξάνεται περίπου στο ένα τέταρτο του ρυθμού που είχε στο τέλος της δεκαετίας του 1990.
Σαφώς, ορισμένες τεχνολογικές εταιρείες πραγματοποιούν μεγάλες επενδύσεις, αλλά αυτό δεν έχει μετακινήσει τη βελόνα σε συνολικό επίπεδο.
Ούτε υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία για capex, παραγγελίες για υπολογιστές και ηλεκτρονικά προϊόντα.
Πέρα από τον κλάδο της τεχνολογίας, το ευρύτερο πλαίσιο είναι επίσης διαφορετικό.
Στους περισσότερους δείκτες, η οικονομία βρίσκεται στο τέλος του κύκλου.
Η παγκοσμιοποίηση βρίσκεται σε υποχώρηση σήμερα, ενώ τη δεκαετία του 1990 ήταν στο αποκορύφωμά της.
Το παγκόσμιο εμπόριο αυξήθηκε 2,5-3 φορές ταχύτερα από την παγκόσμια ανάπτυξη τότε, αυξάνοντας τα παγκόσμια κέρδη και τα κέρδη των ΗΠΑ.
Η Κίνα εισερχόταν σε φάση της ισχυρότερης ανάπτυξής της στο γύρισμα της χιλιετίας.
Σήμερα ψάχνει για ένα μοντέλο ανάπτυξης.
Σε περίπτωση που οι μεγαλύτερες μετοχές στις ΗΠΑ αποτύχουν να αποδώσουν κέρδη, η παγκόσμια οικονομία έχει μικρή δύναμη να επαναφέρει τον κύκλο.
Είναι αλήθεια ότι, παρά κάποιες ομοιότητες, η σημερινή δεν είναι μια φούσκα τύπου 1990.
Ομοίως, δεν έχουμε τις προϋποθέσεις που να υποστηρίζουν μια διαρκή ανοδική πορεία στις μετοχές.
Το ασφάλιστρο κινδύνου – οι αποδόσεις που αναζητούν οι επενδυτές σε μετοχές έναντι ομολόγων – ήταν μόνο δύο φορές χαμηλότερο τα τελευταία 100 χρόνια: λίγο πριν από τη Μεγάλη Ύφεση και γύρω από τη φούσκα του Nasdaq.
Τα πράγματα μάλλον είναι χειρότερα, καταλήγει η UBS.
Έχετε προειδοποιηθεί...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών